IPPP1/443-128/14-3/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku nadanym dnia 3 lutego 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności Sp. z o.o. (dalej: "X " lub "Spółka") współpracuje z wysokiej klasy ekspertami, dzięki którym możliwe jest dostarczanie klientom Spółki specjalistycznych usług związanych z rynkiem nieruchomości.

Eksperci są specjalistami z wieloletnim doświadczeniem na rynku nieruchomości, a obszary ich kompetencji obejmują m.in.:

* zarządzanie nieruchomościami;

* przeprowadzanie transakcji kupna i sprzedaży nieruchomości;

* analizy rynku nieruchomości oraz analizy opłacalności inwestycji w nieruchomości;

* doradztwo strategiczne związane z inwestycjami w nieruchomości w tym związane z inwestycjami deweloperskimi;

* komercjalizacja i rekomercjalizacja nieruchomości;

* doradztwo na rzecz najemców właścicieli nieruchomości w tym dla zakładów przemysłowych;

* doradztwo budowlane;

* wyceny nieruchomości;

* doradztwo strategiczne związane z usługami na rynku nieruchomości.

Do końca 2013 r. eksperci współpracowali ze Spółką na podstawie umów o pracę. Oprócz doradztwa na rzecz Spółki, eksperci wykonywali także funkcje zarządcze, tj. zarządzali podległymi im departamentami Spółki. Umowy o pracę miały szeroki zakres i obejmowały zarówno funkcje doradcze, jak i zarządcze.

Począwszy od 1 stycznia 2014 r. Ci eksperci, którzy są jednocześnie zarejestrowani jako przedsiębiorcy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, rozpoczęli współpracę ze Spółką na zmodyfikowanych zasadach (dalej: "Eksperci").

W szczególności, z dniem 1 stycznia 2014 r. umowy o pracę Ekspertów zostały zmodyfikowane. Wskutek tych modyfikacji, obowiązki Ekspertów w ramach umowy o pracę zostały znacznie ograniczone w porównaniu do sytuacji w 2013 r., tj. do obowiązków Ekspertów określonych w tych umowach należy obecnie wyłącznie pełnienie funkcji zarządczych, w szczególności takich jak:

* zarządzanie personelem podległego im departamentu (np. rekrutacja, proces stawiania celów i oceny pracowników, rozdział obowiązków w zespole);

* kontrola budżetu departamentu;

* czynności administracyjne związane z zarządzaniem departamentem (np. akceptacja faktur i zamówień w ramach przyznanego budżetu);

* reprezentowanie Spółki przed osobami trzecimi w ramach udzielonych pełnomocnictw.

W wyniku powyższej redukcji obowiązków, zmniejszony został również wymiar czasu pracy Ekspertów w umowach o pracę.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że Eksperci są osobami z wieloletnim doświadczeniem, posiadającymi ekspercką wiedzę w zakresie funkcjonowania rynku nieruchomości oraz przedsiębiorstw działających na tym rynku, jak i posiadają oni kwalifikacje do świadczenia usług doradczych na rzecz X, w ramach prowadzonej przez nich jednoosobowej działalności gospodarczej podpisali z X umowy o świadczenie usług doradczych w obszarach, w których posiadają wiedzę ekspercką. Przedmiotem umów o świadczenie usług doradczych nie są czynności o charakterze zarządczym, gdyż te czynności stanowią przedmiot obowiązków w ramach umów o pracę. W umowach o świadczenie usług Eksperci złożyli na rzecz Spółki oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi doradcze wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami, przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług doradczych. Umowa przewiduje, że Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia usług doradczych. Spółka nie wyznacza miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Dodatkowo, zgodnie z umową o świadczenie usług doradczych, Eksperci zobowiązani są do zapewnienia ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej, Eksperci ponoszą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy. Umowa przewiduje możliwość obniżenia wynagrodzenia Ekspertów w przypadku dostarczenia usług niewłaściwej jakości. Eksperci ponoszą także samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym umowa przewiduje, że Spółka może wyrazić zgodę na refakturowanie uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami.

Eksperci są zarejestrowani jako podatnicy czynni dla celów podatku od towarów i usług (dalej także: "VAT") i z tytułu świadczonych usług doradczych, zgodnie z umowami o świadczenie usług doradczych, wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT. Spółka wykorzystuje usługi doradcze nabywane od Ekspertów na podstawie ww. faktur dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Dodatkowo, możliwe jest, że Eksperci będą świadczyli usługi doradcze także na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka uprawniona będzie do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych.

Spółka stoi na stanowisku, że będzie uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych, w zakresie, w jakim usługi Ekspertów będą wykorzystywane przez Spółkę dla potrzeb działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami tego podatku są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza dla celów podatku VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie, stosownie do art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: w szczególności, z tytułu stosunku pracy);

* z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: w szczególności z tytułu umów zlecenia wykonywanych poza ramami pozarolniczej działalności gospodarczej i z tytułu umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Jak wskazano powyżej Eksperci świadczą usługi doradcze na rzecz X w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Usługi te są świadczone przez Ekspertów we własnym imieniu, bez względu na rezultat wykonywanych czynności, w sposób zorganizowany i ciągły. Spełnione więc są podstawowe przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej określone w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Umowy o świadczenie usług doradczych, które łączą Ekspertów i Spółkę, nie mają charakteru umów o pracę. Wynika to m.in. z faktu, iż umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług doradczych. Eksperci również działają niezależnie, tj. w zakresie świadczonych usług doradczych nie podlegają kierownictwu osób zatrudnionych w Spółce. Spółka nie wyznacza także miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą spoczywa na Ekspertach, co, w przypadku umowy o świadczenie usług doradczych ze Spółką, wynika m.in. z faktu, że Eksperci ponoszą koszty związane z wykonywaniem usług doradczych, umowa przewiduje możliwość obniżenia wynagrodzenia Ekspertów w przypadku dostarczenia usług niewłaściwej jakości, Eksperci zobowiązani są do zapewnienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, Eksperci ponoszą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy.

Umowy o świadczenie usług doradczych, które łączą Ekspertów i Spółkę, są wykonywane w ramach działalności gospodarczej Ekspertów. Nie stanowią one umów zlecenia wykonywanych poza ramami pozarolniczej działalności gospodarczej. W umowach o świadczenie usług doradczych Eksperci złożyli X oświadczenie że wykonywane przez nich usługi doradcze wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ww. umowy o świadczenie usług, obejmują wyłącznie usługi doradcze. Wszelkie czynności zarządcze, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, są przedmiotem umów o pracę. Zakresy umów o świadczenie usług i umów o pracę są więc rozbieżne i w żadnym wypadku Eksperci nie świadczą usług zarządzania w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji przychody uzyskiwane na podstawie umów o świadczenie usług doradczych na rzecz X nie są kwalifikowane dla celów p.d.o.f. jako przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

W konsekwencji, nie są spełnione negatywne przesłanki wymienione w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Spółki, Ekspertów należy uznać za podatników VAT, uprawnionych do wystawiania faktur VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 10 oraz art. 124. Spółka wykorzystuje usługi Ekspertów dla celów działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zdaniem Spółki, nie znajdą w analizowanym przypadku zastosowania wyłączenia z prawa do odliczenia podatku VAT, przewidziane w art. 88 ustawy o VAT. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, że będzie uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn. IPPP1/443-1106/12-4/MP) i z dnia 9 listopada 2012 r. (sygn. IPPP1/443-722/12-2/EK), organ podatkowy potwierdził, że podatnikowi nabywającemu usługi konsultacyjne od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Powyższe interpretacje dodatkowo potwierdzają stanowisko Spółki, że będzie ona uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych, w zakresie, w jakim usługi Ekspertów będą wykorzystywane przez Spółkę dla potrzeb działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Stosownie bowiem do postanowień art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Wskazać należy, że w art. 13 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361) wymienione są odpowiednio:

* w pkt 7 przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

* w pkt 9 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zauważyć należy, że ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przesłanki, przy zaistnieniu których stosowane jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie jest bezwarunkowe. Istotnym bowiem dla wyłączenia czynności z katalogu działań uznawanych za samodzielną działalność gospodarczą jest łączne spełnienie warunków, w których te czynności muszą być realizowane tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi.

Za nie spełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, gdy wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka po stronie usługodawcy, oraz nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzona działalnością.

Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Zatem nie będzie podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy nie będzie ponosić ryzyka w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y sekunda (które przytoczył również Wnioskodawca), C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy. Chodzi tutaj w szczególności o element podporządkowania zlecającemu, który jest charakterystyczny dla stosunku pracy.

Z okoliczności sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności współpracuje z wysokiej klasy ekspertami, dzięki którym możliwe jest dostarczanie klientom Spółki specjalistycznych usług związanych z rynkiem nieruchomości. Do końca 2013 r. eksperci współpracowali ze Spółką na podstawie umów o pracę. Oprócz doradztwa na rzecz Spółki, eksperci wykonywali także funkcje zarządcze, tj. zarządzali podległymi im departamentami Spółki. Umowy o pracę miały szeroki zakres i obejmowały zarówno funkcje doradcze, jak i zarządcze.

Począwszy od 1 stycznia 2014 r. Ci eksperci, którzy są jednocześnie zarejestrowani jako przedsiębiorcy w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, rozpoczęli współpracę ze Spółką na zmodyfikowanych zasadach (dalej: "Eksperci"). W szczególności, z dniem 1 stycznia 2014 r. umowy o pracę Ekspertów zostały zmodyfikowane. Wskutek tych modyfikacji, obowiązki Ekspertów w ramach umowy o pracę zostały znacznie ograniczone w porównaniu do sytuacji w 2013 r.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że Eksperci są osobami z wieloletnim doświadczeniem, posiadającymi ekspercką wiedzę w zakresie funkcjonowania rynku nieruchomości oraz przedsiębiorstw działających na tym rynku, jak i posiadają oni kwalifikacje do świadczenia usług doradczych na rzecz X, w ramach prowadzonej przez nich jednoosobowej działalności gospodarczej podpisali z X umowy o świadczenie usług doradczych w obszarach, w których posiadają wiedzę ekspercką. Przedmiotem umów o świadczenie usług doradczych nie są czynności o charakterze zarządczym, gdyż te czynności stanowią przedmiot obowiązków w ramach umów o pracę. W umowach o świadczenie usług Eksperci złożyli na rzecz Spółki oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi doradcze wchodzą w zakres prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowy o świadczenie usług, zawarte między Spółką a Ekspertami, przewidują, że Eksperci ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności wykonywanych w ramach umów o świadczenie usług doradczych. Umowa przewiduje, że Eksperci decydują o miejscu i sposobie świadczenia usług doradczych. Spółka nie wyznacza miejsca i czasu świadczenia usług doradczych. Dodatkowo, zgodnie z umową o świadczenie usług doradczych, Eksperci zobowiązani są do zapewnienia ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej, Eksperci ponoszą odpowiedzialność (zagrożoną sankcjami finansowymi) za niedochowanie zasad poufności i złamanie innych postanowień umowy. Umowa przewiduje możliwość obniżenia wynagrodzenia Ekspertów w przypadku dostarczenia usług niewłaściwej jakości. Eksperci ponoszą także samodzielnie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym umowa przewiduje, że Spółka może wyrazić zgodę na refakturowanie uzasadnionych kosztów bezpośrednio związanych ze świadczonymi usługami. Eksperci są zarejestrowani jako podatnicy czynni dla celów podatku od towarów i usług (dalej także: "VAT") i z tytułu świadczonych usług doradczych, zgodnie z umowami o świadczenie usług doradczych, wystawiają na rzecz Spółki faktury VAT. Spółka wykorzystuje usługi doradcze nabywane od Ekspertów na podstawie ww. faktur dla celów prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Warunek odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności na podstawie umowy o stałe doradztwo, który decyduje o nieuznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy nie jest spełniony. Potwierdza to odpowiedzialność Ekspertów wobec Spółki oraz osób trzecich za świadczoną usługę doradczą oraz działania na własny rachunek i ryzyko.

Wobec powyższego usługi doradcze świadczone przez Ekspertów na rzecz Spółki stanowią samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. A zatem przedmiotowe usługi doradcze podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi zatem na opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w sprawie spełnione są przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz nie zachodzą przesłanki negatywne określone w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Tym samym Spółka ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Ekspertów z tytułu świadczonych usług doradczych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.