IPPP1/443-128/11-7/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2011 r. (data wpływu 26 stycznia 2011 r.), uzupełnione pismem z dnia 16.03.2011 (data wpływu 22 marca 2011 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 marca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych przez Bank (pytanie Nr 1 w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.) - jest prawidłowe.

W dniu 26 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do napędu samochodów osobowych wykorzystywanych przez Bank (pytanie Nr 1 w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r.).

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank S.A. (zwany dalej "Bankiem") jest bankiem uniwersalnym i komercyjnym, specjalizującym się w finansowaniu przedsięwzięć służących ochronie środowiska. Bank oferuje szeroką gamę produktów bankowych klientom korporacyjnym. detalicznym i jednostkom samorządowym. Bank prowadzi pełny zakres usług bankowych. Niezależnie od powyższego, Bank uczestniczy także w innych operacjach gospodarczych charakterystycznych dla podatników podatku VAT.

Miedzy Innymi, Bank zawarł umowę z P. S.A. (dalej: "Dostawca") na mocy której, Bank jest uprawniony do bezgotówkowego zakupu paliwa i produktów pozapaliwowych za pomocą tzw. kart flotowych (dalej: "karty flotowe"). Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, Bank otrzymuje fakturę z wykazem dokonanych w danym okresie za pomocą kart flotowych transakcji obejmujących (i) zakup paliwa, (ii) produktów pozapaliwowych np. płynów do spryskiwaczy, usług w myjni itp.

Jednocześnie Bank zawarł ze spółką B. S.A. (dalej: "Spółka") porozumienie, na mocy którego udostępnił Spółce dwie karty flotowe umożliwiające bezgotówkowe tankowanie paliwa (limit 5000 litrów miesięcznie) oraz nabywanie produktów pozapaliwowych (limit 1000 pln miesięcznie) do samochodów użytkowanych przez Spółkę, niestanowiących własności Banku. Porozumienia pomiędzy Bankiem a Spółką zobowiązuje Spółkę do pokrywania na rzecz Banku kosztów "wynikających z użytkowania udostępnionych kart flotowych.

Bank otrzymuje od Dostawcy miesięczne rozliczanie wydatków, uwzględniające dokładną ilość sprzedanego za pomocą kart flotowych paliwa i produktów pozapaliwowych, z przypisanymi numerami rejestracyjnymi samochodów do konkretnych wydatków.

Rozliczenie, o którym mowa powyżej, zawiera również informacje na temat paliwa i produktów pozapaliwowych zakupionych do samochodów użytkowanych przez Spółkę, niestanowiących własności Banku. Na tej podstawie Bank jest w stanie dokładnie określić ilość paliwa i produktów pozapaliwowych zakupionych dla Banku i Spółki za pomocą kart flotowych do aut używanych przez Spółkę. Na tej podstawie Bank następnie obciąża Spółkę.

Zgodnie z obecnie stosowaną praktyką na podstawie rozliczeń otrzymywanych od Dostawcy zawierających dokładne informacje o zakupionym paliwie i produktach pozapaliwowych dotyczących samochodów użytkowanych przez Spółkę, Bank wystawia na rzecz Spółki stosowne faktury VAT za dokonaną odsprzedaż paliwa i produktów pozapaliwowych oraz uwzględnia je w rejestrach sprzedaży dla celów VAT. Jednocześnie, Bank odlicza kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa i produktów pozapaliwowych dotyczących samochodów Spółki.

W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.) Bank wskazuje, iż przedmiotowe pojazdy samochodowe, tj. (i.) zakupione przez Bank, bądź (ii.) będące przedmiotem umowy leasingu (w ramach, której Bank występuje w roli podmiotu nabywającego usługę leasingu), stanowią samochody osobowe i mogą być wykorzystywane przez Bank dla celów prowadzonej przez B. działalności:

Bank wskazuje, iż samochody wykorzystane przez B. dla celów działalności opisanej w punkcie powyżej, stanowią samochody osobowe. Stąd, Bank wskazuje, iż w odniesieniu do tych pojazdów samochodowych Bank nie posiada świadectwa homologacji producenta lub importera, z którego wynika, iż są to samochody ciężarowe.

Zdaniem Banku, mając na uwadze fakt, iż pojazdy samochodowe wykorzystywane przez B. dla celów prowadzonej działalności, szerzej opisanej powyżej, stanowią wyłącznie samochody osobowe, wskazanie dopuszczalnej ładowności i dopuszczalnej masy całkowitej jaką one posiadają jest bezprzedmiotowe.

Bank wskazuje, iż samochody osobowe, wykorzystywane przez Bank nie stanowią

Innymi słowy, samochody osobowe wykorzystywane przez Bank dla celów prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, nie stanowią pojazdów o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr. 247 poz. 1652).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy ustalaniu prawa Banku do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia paliwa wykorzystanego do napędu samochodów użytkowanych przez Bank należy uwzględnić ograniczenie, o którym mowa w następujących przepisach, tj.:

* art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.;

* art. 4 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.;

* art. 88a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. (wchodzącego w życie na podstawie art. 1 pkt 14 ustawy zmieniającej).

Stanowisko Wnioskodawcy

Przy ustalaniu prawa Banku do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia paliwa wykorzystanego do napędu samochodów użytkowanych przez Bank należy uwzględnić ograniczenie, o którym mowa w następujących przepisach, tj.:

* art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

* art. 4 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.:

* art. 88a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. (wchodzącego w życie na podstawie art. 1 pkt 14 ustawy zmieniającej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednakże, na mocy art. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r. obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanego na napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. z wyjątkiem art. 1 pkt 9, pkt 12, pkt 13 lit. b) i pkt 14, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 1 pkt 14 ww. ustawy, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: po art. 88 dodaje się art. 88a w brzmieniu: "Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1".

Powyższe przepisy zarówno obowiązujące w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. jak i od 1 stycznia 2013 r. stanowią, iż podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa do napędu samochodów osobowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z dostawcą na mocy której jest uprawniony do bezgotówkowego zakupu paliwa i produktów pozapaliwowych za pomocą tzw. kart flotowych. Po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego otrzymuje fakturę z wykazem dokonanych w danym okresie transakcji obejmujących zakup paliwa i produktów pozapaliwowych. Równocześnie Wnioskodawca otrzymuje od dostawcy miesięczne rozliczenie wydatków uwzględniające dokładną ilość nabytego paliwa i produktów pozapaliwowych. W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż wykorzystywane przez Bank samochody to wyłącznie samochody osobowe, które nie posiadają świadectw homologacji producenta lub importera z którego wynikałoby, iż są to samochody ciężarowe. Ponadto użytkowane samochody nie stanowią pojazdów o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1-6 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Należy zatem uznać, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach VAT otrzymanych od dostawcy dokumentujących nabycie paliwa do napędu wykorzystywanych przez Bank samochodów osobowych. Należy zatem uznać, iż Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko, iż przy ustalaniu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów użytkowanych przez Bank należy uwzględnić ograniczenia o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652) oraz art. 88a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów użytkowanych przez Bank w oparciu o przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2010 r. została wydana odrębna interpretacja.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.