IPPP1-443-1267/09-2/MP - Wynajem naczepy od kontrahenta zagranicznego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1267/09-2/MP Wynajem naczepy od kontrahenta zagranicznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wynajmu naczepy od kontrahenta z Niemiec - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług wynajmu naczepy od kontrahenta z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym również do transakcji wewnątrzwspólnotowych (dostawy i nabycia towarów i usług). Świadczy usługi drogowego transportu towarów. Wynajmuje naczepę od kontrahenta z Niemiec na podstawie umowy najmu. Kontrahent posiada siedzibę w Niemczech i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Posługuje się NIP z przedrostkiem DE - numer jest aktywny w systemie V. Co miesiąc obciąża Wnioskodawcę rachunkiem, na którym umieszcza nr NIP PL Wnioskodawcy. Wartość usługi na rachunku to kwota, na którą strony się umówiły (wartość netto). Na rachunku nie ma wyszczególnionej stawki VAT i kwoty niemieckiego VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisana usługa najmu naczepy od kontrahenta niemieckiego jest importem usług w myśl przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Przedmiotowa usługa nie jest importem usług z uwagi na treść art. 27 ust. 4 pkt 6 i ust. 7 ustawy. Naczepa jest środkiem transportu, o którym mowa w art. 10 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 29 października 2005 r.).

Usługa powinna być zatem opodatkowana u kontrahenta niemieckiego. Dla wynajmu środków transportu należy bowiem zastosować zasadę z art. 27 ust. 1 - usługę należy opodatkować w miejscu, gdzie świadczący ją posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług, miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1.

osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub

2.

podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę -

-

miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy, przepis ust. 3 cyt. artykułu stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Stosownie do art. 27 ust. 7 ustawy o VAT za środki transportu, o których mowa w ust. 4 pkt 6, uznaje się także środki transportu, o których mowa w art. 10 rozporządzenia nr 1777/2005. Zgodnie art. 10 rozporządzenia Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 z dnia 29 października 2005 r.) przyczepy i naczepy, a także wagony kolejowe uważa się za środki transportu do celów art. 9 ust. 2 lit. e) tiret ósmy dyrektywy 77/388/EWG. Odpowiednikiem ww. przepisu dyrektywy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jest art. 27 ust. 4 pkt 6.

Stosownie do powyższego, opisana we wniosku naczepa traktowana jest jako środek transportu, o którym mowa w art. 27 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż usługa wynajmu naczepy od kontrahenta niemieckiego nie stanowi dla Wnioskodawcy importu usług. Przedmiotowa usługa, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winna być opodatkowana w miejscu, gdzie usługodawca posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania, tj. u kontrahenta niemieckiego.

Jednocześnie wskazać należy, iż ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., zmienione zostały przepisy regulujące kwestie dotyczące m.in. miejsca świadczenia usług. Zgodnie z ww. nowelizacją uchylony został art. 27 ustawy, regulujący ogólną zasadę dotyczącą miejsca świadczenia usług. Po zmianie, miejsce świadczenia usług w transakcjach między podatnikami reguluje art. 28b pkt 1 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl