IPPP1/443-1263/10-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* pytania Nr 1 w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług, najmu telekomunikacyjnych i mediów - jest nieprawidłowe;

* pytania Nr 1 w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywania pozostałych usług - jest prawidłowe;

* pytania Nr 2 w całości - jest prawidłowe

* pytania Nr 3 w części dotyczącej terminu odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług najmu, telekomunikacyjnych i mediów - jest nieprawidłowe;

* pytania Nr 3 w części dotyczącej terminu odliczenia podatku VAT z tytułu nabywania pozostałych usług - jest prawidłowe

W dniu 8 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (zwana dalej Spółka) nabywa różne usługi świadczone w różnych okresach rozliczeniowych (np. organizacja kongresów, bilety lotnicze krajowe), czasami dłuższych niż miesiąc (np. cykl konferencji, prenumeraty). Zwykle wykonawcy usług świadczonych w ten sposób wystawiają fakturę sprzedaży jeszcze przed rozpoczęciem świadczenia usług, często niemal natychmiast po zawarciu umowy o świadczenie usług (przykładowo faktura wystawiona przez wystawcę i otrzymana przez Spółkę w styczniu za usługi, których świadczenie rozpocznie się w kwietniu, albo rozpocznie się np. w lutym, ale zakończy w maju). Spółka opłaca taką fakturę np. w lutym czy marcu. W opisanych przypadkach mieszczą się także usługi ciągłe, np. najem, media, telefony, itd., kiedy to np. Spółka otrzymuje fakturę np. w styczniu, płaci w styczniu lub w lutym, mimo że faktura dotyczy okresu świadczenia usług np. od 20 stycznia do 20 lutego, zaś termin płatności przypada np. na marzec. Mogą jednak występować sytuacje odwrotne, tj. najpierw (np. w styczniu) Spółka wpłaci cenę usługi, później otrzyma fakturę sprzedaży (np. w marcu), zaś sama usługa zostanie wykonana jeszcze później (np. w październiku).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad 1)

Zdaniem Spółki możliwe jest odliczenie podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym Spółka dokona zapłaty za otrzymaną fakturę, bez względu na to, o ile miesięcy wcześniej ta faktura została wystawiona.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony wynikający z faktur z tytułu nabycia towarów i usług. W myśl ust. 10 pkt 1 prawo do odliczenia VAT powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2 - 5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Zgodnie z ust. 12 w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a), przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą wykonania usługi. Jednak w myśl ust. 12a) pkt 1 powyższych przepisów nie stosuje się, jeżeli faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał m.in. zgodnie z art. 19 ust. 11 (przepis ten przewiduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania przez sprzedawcę zapłaty przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi).

Z powyższych przepisów wynika, że obowiązek otrzymania towaru lub wykonania usługi przez wystawcę faktury, jako warunek odliczenia VAT naliczonego przez jej posiadacza, doznaje wyłączenia w przypadku zapłaty zaliczki, zadatku czy zapłaty przed nabyciem usługi. Wprawdzie w takiej sytuacji otrzymujący powinien wystawić fakturę zaliczkową obejmującą 100% ceny, jednak należy przyjąć, że faktura sprzedaży, wystawiona w styczniu i opłacona np. w lutym, spełnia to samo kryterium, co faktura zaliczkowa, zatem w powyższym przykładzie w lutym spełnione są obydwa wymogi uprawniające do odliczenia VAT naliczonego, tj. wpłata ceny przed otrzymaniem usługi oraz posiadanie faktury dotyczącej tej płatności.

Powyższe przepisy należy interpretować mając na uwadze moment powstania obowiązku podatkowego a także zasadę neutralności VAT dla podatników. Wykonawca usług wystawia bowiem fakturę, wykazując VAT należny. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7 dniu licząc od dnia wykonania usług. Zatem powyższy przepis wskazuje najpóźniejszy dzień, w którym powstaje obowiązek podatkowy, zastrzegając równocześnie, że jeżeli wykonawca wystawi fakturę wcześniej, to obowiązek podatkowy powstanie w dacie wystawienia faktury. Stąd też wystawca faktury wykazuje VAT należny już w deklaracji składanej za miesiąc jej wystawienia. Zasada neutralności wymaga, aby posiadacz faktury miał prawo do odliczenia VAT naliczonego niezwłocznie, jak to tylko będzie możliwe. Potwierdził to Europejski Trybunał Sprawiedliwości np. w wyroku C-62/93 czy C-110/98 stwierdzając, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego jest integralną częścią systemu VAT i co do zasady nie może podlegać ograniczeniu. Prawo do odliczenia musi być wykonywane niezwłocznie w odniesieniu do wszystkich podatków związanych z nakładami. W analizowanym przypadku przez niezwłoczność należy rozumieć moment, w którym spełniany jest drugi warunek, czyli dokonanie płatności.

W związku z powyższym, gdyby przyjąć, że faktura wystawiona przez wystawcę w styczniu, opłacona w lutym, nie daje prawa do odliczenia VAT naliczonego w deklaracji lutowej, gdy usługa zostanie wykonana np. w kwietniu czy później, oznaczałaby to konieczność oczekiwania do momentu zakończenia wykonania tej usługi. W ten sposób podatnik (tu: Spółka) poniosłaby koszt finansowania VAT w czasie, gdyż zapłaciłaby wystawcy faktury już w lutym, dysponowałaby fakturą, ale nie miałaby prawa do odliczenia VAT naliczonego aż do momentu wykonania usługi przez wystawcę faktury. Oznaczałaby w istocie zwłokę w praktycznym skorzystaniu z prawa do odliczenia VAT i nakładanie na podatników obowiązku finansowania przez pewien okres Skarbu Państwa, co jest sprzeczne z zasadą neutralności VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie mogą być stosowane w sposób, który doprowadziłby do uszczuplenia należności Skarbu Państwa, ale też nie można ich stosować w sposób sprawiający, że zasada neutralności w praktyce zostanie naruszona. Dotyczy to nie tylko przypadków bezpodstawnego pozbawiania podatnika prawa do odliczenia VAT naliczonego, ale też przypadków, w których wystawca faktury płaci VAT należny, podczas gdy jej odbiorca dopiero kilka miesięcy później miałby realizować prawo do odliczenia VAT naliczonego. W ten sposób podatnicy de facto musieliby finansować Skarb Państwa, co także jest naruszeniem zasady neutralności VAT dla podatników.

Także w doktrynie od lat jednoznacznie akceptowane jest prawo do odliczenia VAT naliczonego w powyższych sytuacjach w dacie zapłaty faktury wystawionej w poprzednich miesiącach, choćby usługa została wykonana w miesiącach następnych, już po opłaceniu tej faktury. Potwierdzają to również organy podatkowe w interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo w interpretacji z dnia 28 grudnia 2009 r. (IPPP1-443-1009/09-5/BS) stwierdzając w analogicznej sytuacji m.in., iż "przedmiotowe faktury zostały wystawione zarówno przed otrzymaniem zaliczki przez kontrahenta Wnioskodawcy, jak i przed zakończeniem świadczenia usług na rzecz Wnioskodawcy. Zatem w momencie ich wystawienia faktury te nie dokumentowały żadnej czynności gospodarczej, ani świadczenia usług, ani też nie potwierdzały otrzymania zaliczki, tym samym nie mogły stanowić podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w miesiącu ich otrzymania przez Wnioskodawcę. Jednakże z chwilą otrzymania zapłaty, u sprzedawcy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu czynności określonych w przedmiotowych fakturach, a zatem w tym momencie Wnioskodawca nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy. W świetle powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przed otrzymaniem towaru i przed dokonaniem zapłaty, w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokona zapłaty kwot wynikających z tych faktur."

Konkludując należy więc stwierdzić, że w analizowanej sytuacji Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonała zapłaty kwoty wynikającej z faktury otrzymanej przed wykonaniem usługi przez jej wystawcę, czyli w przyjętym na wstępie przykładzie - w rozliczeniu za marzec.

Ad 2)

Przedstawione wyżej argumenty należy analogicznie odnieść do sytuacji odwrotnej, w której Spółka najpierw (np. w styczniu) wpłaca cenę, następnie (np. w marcu) otrzyma fakturę sprzedaży. Również w tym przypadku można przyjąć, że w styczniu Spółka wpłaciła 100% zaliczkę, a następnie w marcu otrzymała fakturę, którą dla potrzeb odliczenia VAT naliczonego należy traktować jak fakturę zaliczkową (analogicznie jak to opisano wyżej). Wobec tego również w tym przypadku w marcu spełnione są obydwa warunki uprawniające do odliczenia VAT naliczonego. W przeciwnym razie również w tym przypadku Spółka musiałaby ponosić koszt finansowania podatku VAT w czasie, mimo iż sprzedawca usługi zobowiązany będzie do bieżącego rozliczenia VAT należnego wynikającego z otrzymania zaliczki w styczniu. Wobec tego również w tym przypadku Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego w marcu - czyli w miesiącu otrzymania faktury w sytuacji uprzedniego (w styczniu) wpłacenia ceny sprzedawcy.

Ad 3)

Przyjmując, że w opisanych wyżej przypadkach Spółka będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym spełnione są łącznie obydwa warunki (posiadanie faktury i zapłata zaliczki - w przyjętym na wstępie przykładzie w obydwu przypadkach nastąpi to w marcu), należy stwierdzić, iż Spółka powinna mieć prawo do odliczenia VAT naliczonego nie tylko w rozliczeniu za ten miesiąc (marzec), ale także w rozliczeniu za dwa następne miesiące (za kwiecień lub maj).

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Na podstawie powyższego przepisu prawo do odliczenia VAT naliczonego w rozliczeniu za miesiąc otrzymania faktury, lub za 2 kolejne miesiące, przysługuje nie tylko w przypadku otrzymania faktury dotyczącej sprzedaży towarów czy usług, ale też faktury zaliczkowej. Powyższy przepis jest jasny i w zasadzie nie wymaga głębszej analizy w powyższym zakresie. Jeżeli więc przyjmujemy, że w podanych na wstępie przykładach w marcu Spółka będzie miała prawo do odliczenia VAT naliczonego tak jak w przypadku zaliczek, gdyż wprawdzie usługa jeszcze nie zostanie wykonana, ale Spółka będzie dysponować fakturą, która została już opłacona, to konsekwentnie Spółka powinna mieć także prawo do odliczenia VAT naliczonego w rozliczeniu za dwa kolejne miesiące, czyli w przyjętym przykładzie za kwiecień lub maj.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie pytania Nr 1 w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług najmu, telekomunikacyjnych i mediów;

* prawidłowe - w zakresie pytania Nr 1 w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywania pozostałych usług;

* prawidłowe - w zakresie pytania Nr 2 w całości;

* nieprawidłowe - w zakresie pytania Nr 3 w części dotyczącej terminu odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług najmu, telekomunikacyjnych i mediów;

* prawidłowe - w zakresie pytania Nr 3 w części dotyczącej terminu odliczenia podatku VAT z tytułu nabywania pozostałych usług.

Należy wskazać, iż podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, który stanowi, iż podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10 - 13. Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do odliczenia powstaje co do zasady w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny. Jeżeli jednak podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie - w myśl ust. 11 tego artykułu - może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższego wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Usługę należy uznać za wykonaną, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi. Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usług, czyli zrealizowanie niektórych czynności składających się na umówioną usługę jako całość - ale tylko w zakresie tej usługi już częściowo wykonanej. Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 11 ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zaznaczyć należy, że ustawodawca nie wyszczególnia wysokości zaliczki czy przedpłaty, co oznacza, że opodatkowaniu podlega każda z dokonanych zaliczek, przedpłat (także ta obejmująca 100% należności).

Cytowane powyżej uregulowania wskazują, iż w sytuacji gdy sprzedawca wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, co do zasady faktura taka nie uprawnia do odliczenia podatku naliczonego, dopóki u sprzedawcy nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu transakcji, której dotyczy faktura. Innymi słowy prawo do odliczenia będzie zawieszone aż do czasu, gdy u sprzedawcy powstanie obowiązek podatkowy dotyczący czynności wykazanej na fakturze. W przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 19 ust. 11 ustawy, co oznacza, że obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania zapłaty przez Spółkę. Należy również wskazać, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabywa różnego rodzaju usługi świadczone w różnych okresach rozliczeniowych. Zdarzają się sytuacje gdy Spółka otrzymuje fakturę VAT od kontrahenta przed wykonaniem usługi i opłaca ją przed upływem terminu płatności lub odwrotnie tzn. Spółka najpierw dokonuje płatności na konto kontrahenta a następnie otrzymuje od niego fakturę VAT, zaś usługa jest wykonana w późniejszym terminie. Problem Wnioskodawcy dotyczy okresu, w którym Spółka winna dokonać odliczenia podatku naliczonego z takich faktur.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę przykład w pytaniu Nr 1 należy uznać, iż faktura wystawiona przed otrzymaniem płatności jak i przed zakończeniem świadczenia usługi nie dokumentuje żadnej czynności gospodarczej, ani też nie potwierdza otrzymania zaliczki, dlatego też należy uznać iż do czasu uiszczenia należności z niej wynikającej nie może stanowić podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. To z chwilą otrzymania zapłaty u kontrahenta powstaje obowiązek podatkowy z tytułu czynności określonych w tej fakturze, a więc w tym momencie Wnioskodawca nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego o którym mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy. Zatem w przypadku otrzymania przez Spółkę faktury w miesiącu styczniu i jej opłacenia w miesiącu marcu, w przypadku gdy usługa udokumentowana tą fakturą zostanie wykonana później tj. w październiku, Wnioskodawca nabędzie prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w tej fakturze w miesiącu dokonania zapłaty tj. w marcu.

Zatem w odniesieniu do tej części pytania Nr 1 Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał również, iż dokonuje zakupu tzw. usług ciągłych tj. najem, media, usługi telekomunikacyjne. W przypadku tych usług zdarzają się sytuacje gdy Wnioskodawca otrzymuje fakturę np. w miesiącu styczniu, której termin płatności przypada np. na miesiąc marzec, dokonuje płatności za tą fakturę w miesiącu styczniu lub lutym natomiast przedmiotowa faktura dotyczy okresu np. od 20 stycznia do 20 lutego.

Należy zauważyć, iż obowiązek podatkowy dotyczący tzw. usług ciągłych (media, najem, usługi telekomunikacyjne) nie powstaje za zasadach ogólnych, został on określony w art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) i b i art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych, z zastrzeżeniem ust. 18.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz stałej obsługi prawnej i biurowej.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 3 prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy - w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności.

Zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usług.

Przepisu ust. 12 nie stosuje się do przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 (art. 86 ust. 12a ustawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, iż w odniesieniu do nabywanych przez Spółkę usług najmu, dla których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, prawo do odliczenia podatku VAT powstanie w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzymała fakturę, zatem odnosząc to do zaprezentowanego we wniosku przykładu w rozliczeniu za miesiąc marzec.

Natomiast odnosząc powołane przepisy do nabywanych przez Spółkę usług telekomunikacyjnych oraz ponoszonych opłat za media, należy wskazać, iż obowiązek podatkowy z tytułu nabywania usług powstaje zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a) i b ustawy z chwilą upływu terminu płatności. Zatem stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących zakup usług telekomunikacyjnych oraz mediów, postanie w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności, czyli odnosząc to do przedstawionego we wniosku, przykładu w rozliczeniu za miesiąc marzec.

Zatem należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe w zakresie pytania Nr 1 w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług najmu, telekomunikacyjnych oraz mediów.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w pytaniu Nr 2, w której Spółka dokonuje płatności na rzecz kontrahenta w miesiącu styczniu, natomiast faktura VAT dociera do Spółki w miesiącu marcu, a usługa udokumentowana tą faktura zostanie wykonana później np. w październiku, należy uznać, iż Spółka nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z ww. faktury w rozliczeniu za okres w którym Wnioskodawca otrzyma tą fakturę, tj. w miesiącu marcu. Należy w tym przypadku wskazać, iż Wnioskodawca dokonuje zapłaty zaliczki na rzecz kontrahenta w wysokości 100% należności. Kontrahent stosownie do postanowień § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wstawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), winien wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przedmiotowej należności nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy. Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy obowiązek podatkowy powstanie z chwilą otrzymania przez kontrahenta zapłaty tj. w miesiącu styczniu, zatem kwota podatku naliczonego wykazana w przedmiotowej fakturze zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy, będzie podlegać odliczeniu zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy w rozliczeniu za okres w którym Spółka otrzyma ww. fakturę tj. w miesiącu marcu.

Tym samym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w odniesieniu do pytania Nr 2.

Powołany wyżej art. 86 ust. 11 ustawy, daje podatnikowi możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za dwa następne okresy rozliczeniowe.

Odnosząc powyższą regulację do przypadku przedstawionego przez Wnioskodawcę w pytaniu Nr 3 należy wskazać, iż w sytuacji gdy Spółka nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym dokonała zapłaty np. miesiąc marzec (przypadek 1 z pytania NR 1), to stosownie do postanowień art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli nie skorzysta z tego prawa w miesiącu marcu będzie mogła dokonać odliczenia tego podatku w rozliczeniu za miesiąc kwiecień lub maj.

Natomiast w sytuacji gdy Spółka nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę z tytułu nabywanych usług najmu np. miesiąc styczeń (pytanie Nr 1 w części dot. usług najmu), a z tego prawa nie skorzysta to również będzie mogła dokonać odliczenia tego podatku w rozliczeniu za dwa następne okresy rozliczeniowe.

Należy jednak wskazać, iż w stosunku do nabywanych przez Wnioskodawcę usług telekomunikacyjnych oraz mediów, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z chwilą upływu terminu płatności np. miesiąc marzec (pytanie Nr 1 w części dot. usług telekomunikacyjnych i mediów). Zatem jeżeli Wnioskodawca nie skorzysta z tego prawa w rozliczeniu za okres w którym upływa termin płatności, będzie mógł tego dokonać w rozliczeniu za dwa następne okresy rozliczeniowe.

Odnosząc zaprezentowaną w art. 86 ust. 11 ustawy regulację do przypadku przedstawionego w pytaniu Nr 2 należy wskazać, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca nabędzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzyma fakturę np. miesiąc marzec, jednak z tego prawa nie skorzysta, będzie uprawniona do dokonania odliczenia podatku VAT w rozliczeniu za dwa następne okresy, odpowiednio w miesiącu kwietniu lub maju.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w odniesieniu do pytania Nr 3 stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych usług najmu, telekomunikacyjnych oraz mediów, w odniesieniu do pozostałej części pytania Nr 3 stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.