IPPP1/443-1259/14-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku VAT do świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca"), na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia 29 maja 2007 r. świadczy usługi na rzecz Y. S.A. Świadczenie ww. usług polega na tym, że Wnioskodawca kieruje do Y. S.A. swoich pracowników, którzy wykonują zlecone czynności, przy czym nadzór formalny i kontrolę nad osobami skierowanymi do wykonywania usług, w tym wszelkie sprawy związane z zatrudnieniem, zmianami warunków pracy, wynagrodzeniami, karami porządkowymi wykonuje Wnioskodawca (§ 2 ust. 3 Umowy), a pracownicy Wnioskodawcy nie podlegają służbowo żadnemu pracownikowi Y. S.A. (§ 2 ust. 7 Umowy).

Y. S.A. jest Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych działającym na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157).

Wnioskodawca świadczy na rzecz Y S.A. następujące usługi:

1. Zarządzanie inwestycjami.

2. Administracja, w tym:

3. Wprowadzanie do obrotu.

4. Wycena, księgowość i sprawozdawczość funduszy, w tym:

5. Zarządzanie aktywami funduszy, w tym:

6. Doradztwo inwestycyjne dla celów zarządzania funduszami.

7. Obsługa relacji z klientami (fundusze):

8. Sprzedaż i marketing (fundusze):

ii. klauzul produktowych i wynikających z przepisów prawa (ustawa o FI, ochronie danych osobowych, świadczeniu usług drogą elektroniczną, GIIF oraz odpowiednich rozporządzeń, etc.),

iii. produkcja i elektroniczna dystrybucja materiałów obowiązkowych Funduszy zawierających:

1. prospekty informacyjne funduszy,

2. KIID'y,

wraz z publikacją na stronie internetowej Towarzystwa (o ile jest to wymagane przepisami prawa),

ii. inicjowanie nowych rozwiązań i zmian w zawartości strony internetowej adekwatnie do potrzeb różnych segmentów odbiorców, zgodnie z przyjętą strategią komunikacyjną Y.

Należy przy tym zaznaczyć, że wskazane powyżej czynności są niezbędne i ściśle związane z prowadzeniem funduszy inwestycyjnych utworzonych i działających na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych. Ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę dotyczą istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszy. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Spółka z tytułu świadczonych przez siebie usług może obciążać zarówno Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych, jak i poszczególne fundusze inwestycyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane usługi świadczone na rzecz Y S.A. są zwolnione z podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej "ustawa o VAT").

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Mając na uwadze powyższy przepis w niniejszej sprawie należy wskazać rozumienie objętego przedmiotowym zwolnieniem w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, pojęcia usług zarządzania, przy czym ustawodawca do końca marca 2013 r. wskazywał w art. 43 ust. 8 ustawy o VAT definicję zarządzania, pod którym należało rozumieć:

Jednakże ta treść przepisu została uchylona z dniem 1 kwietnia 2013 r. Przyczyną usunięcia art. 43 ust. 8 ustawy o VAT było dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów usług do orzecznictwa TSUE. Tym samym definicja zarządzania powinna być obecnie rozważana na tle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz prawa wspólnotowego. Treść zwolnienia, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT nie może być interpretowana w oderwaniu od uregulowań zawartych w Dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.) - zwana dalej "Dyrektywą 112".

Przepis art. 135 (1) (g) Dyrektywy 112 (poprzednio art. 13 (B) (d) pkt 6 VI Dyrektywy) stanowi, że Państwa Członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-169/2004 z dnia 4 maja 2006 r. (Abbey National) dokonał interpretacji pojęcia zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w art. 13 część B lit. d) pkt VI szóstej dyrektywy 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L Nr 145 z późn. zm.). W wyroku tym Trybunał uzupełnił ww. definicję zarządzania i podkreślił, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. Dalej wskazał, iż pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o których mowa w tym przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią jeżeli - gdy oceniać je globalnie - tworzą one odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Dalej Trybunał zaznaczył, iż: odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 VI Dyrektywy, zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług. Dalej w uzasadnieniu Trybunał podkreślił, że aby móc zakwalifikować transakcje w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jako zwolnione od podatku na mocy art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w pkt 6. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem zwolnienia przewidzianego w ww. przepisie.

TSUE w sprawie C-169/2004 odwołał się do Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U. L 375 z 31 grudnia 1985 r.), która została zastąpiona Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz. U.UE.L 302/32 z późn. zm.).

Zgodnie z załącznikiem II Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE, funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem obejmują:

* zarządzanie inwestycjami,

* administrację:

- wprowadzanie do obrotu.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że w ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz Y. S.A. są usługami w zakresie zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Dotyczą one bowiem istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszy. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania funduszami. Usługi te mieszczą się także w zakresie czynności wymienionych w załączniku II do dyrektywy UCITS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany odpowiednio w art. 7 i art. 8 ww. ustawy. I tak, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, w art. 146a pkt 1 cyt. ustawy postanowiono, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zauważyć jednak należy, że zarówno w ustawie jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie zatem do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca, do dnia 31 marca 2013 r. obowiązywał przepis art. 43 ust. 8 ustawy o VAT (uchylony mocą art. 1 pkt 34 lit. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. z 2013 r. poz. 35, z późn. zm.), w myśl którego przez zarządzanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 12, rozumie się:

Uchylenie ww. przepisu podyktowane było potrzebą dostosowania przepisów krajowych do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają m.in. następujące transakcje: zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analiza przedstawionych powyżej regulacji dotyczących zwolnień prowadzi do wniosku, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w cyt. art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE - "zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie".

Należy zauważyć, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT winny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 Abbey National plc, Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise, w którym TSUE dokonał interpretacji pojęcia zarządzanie funduszami powierniczymi, o których mowa w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. L Nr 145, str. 1, z późn. zm.). W uzasadnieniu ww. orzeczenia TSUE wskazał, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi jest autonomicznym pojęciem prawa wspólnotowego, którego treść nie może być zmieniona przez państwa członkowskie. Trybunał wskazał też, że pojęcie zarządzania funduszami powierniczymi, o którym mowa w ww. przepisie obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. TSUE zaznaczył, że: "odnosząc się do usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczonych przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, należy najpierw zaznaczyć, że tak jak w przypadku transakcji zwolnionych z opodatkowania na mocy art. 13 część B lit. d pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy (...), zarządzanie funduszami powierniczymi, o którym mowa w pkt 6 tego artykułu, jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług" oraz " (...) usługi świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią są co do zasady objęte zakresem stosowania art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy. Jednakże aby móc je zakwalifikować jako transakcje zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią powinny tworzyć odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w owym pkt 6 (...). Świadczone usługi powinny zatem dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi. Samo świadczenie usług o charakterze materialnym czy też technicznym, takie jak udostępnianie systemu informatycznego, nie jest objęte zakresem art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy (...)".

Analizowany w ww. wyroku TSUE art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L Nr 145, str. 1, z późn. zm.) stanowi, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom następujące transakcje: zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez Państwa Członkowskie. Przy czym zaznaczyć trzeba, że przepis ten znalazł powtórzenie w obowiązującej obecnie Dyrektywie 2006/112/WE Rady (art. 135 ust. 1 lit. g).

Powołana Dyrektywa 2006/112/WE Rady nie definiuje pojęcia "zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi". W powyższym zakresie zasadnym jest więc odniesienie się do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (Dz.Urz.UE.L Nr 302, str. 32, z późn. zm.).

Zgodnie zatem z art. 6 ust. 2 ww. Dyrektywy 2009/95/WE, działalność związana z zarządzaniem UCITS obejmuje, do celów niniejszej dyrektywy, obowiązki, o których mowa w załączniku II. Powołany załącznik II wymienia następujące funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem:

* zarządzanie inwestycjami,

* administracja:

- wprowadzanie do obrotu.

Z analizy powołanego orzeczenia TSUE wynika więc, że:

* państwa członkowskie nie mogą samodzielnie tworzyć definicji zarządzania na potrzeby omawianego zwolnienia z VAT,

* wypracowana przez TSUE definicja zarządzania oparta na Dyrektywie UCITS zawiera w sobie oprócz usług typowego zarządzania aktywami również czynności administracyjne wymienione w załączniku II tej Dyrektywy, w tym usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy,

* w przypadku zlecenia usług w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy podmiotom trzecim, zwolnienie z VAT przysługuje, o ile tworzą one odrębną całość, która - jeśli ją oceniać globalnie - wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi zarządzania.

W opisie stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku Spółka wskazała, że na podstawie zawartej umowy świadczy usługi na rzecz Y S.A., działającej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157). Świadczenie ww. usług polega na tym, że Wnioskodawca kieruje do Y S.A. swoich pracowników, którzy wykonują zlecone czynności, przy czym nadzór formalny i kontrolę nad osobami skierowanymi do wykonywania usług, w tym wszelkie sprawy związane z zatrudnieniem, zmianami warunków pracy, wynagrodzeniami, karami porządkowymi wykonuje Wnioskodawca, a pracownicy Wnioskodawcy nie podlegają służbowo żadnemu pracownikowi Y S.A. Spółka świadczy na rzecz Y S.A. następujące usługi: zarządzanie inwestycjami, administracja (w tym: obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem, zapytania klientów, wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe), monitorowanie przestrzegania uregulowań, prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa, wypłata zysków, emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa, rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń), prowadzenie ksiąg), wprowadzanie do obrotu, wycena, księgowość i sprawozdawczość funduszy (w tym: działania w zakresie wyceny aktywów (m.in. ustalanie zobowiązań, wartości aktywów, wartości aktywów netto, wycena i wyznaczanie ceny, ewidencja wyceny), prowadzenie ksiąg, prowadzenie rejestru certyfikatów funduszu, ewidencja transakcji i rezerw w księgach rachunkowych, sprawozdawczość bieżąca i okresowa, sporządzenie i bieżąca aktualizacja polityki rachunkowości), zarządzanie aktywami funduszy (w tym: zarządzanie inwestycjami, podejmowanie decyzji inwestycyjnych, określanie celu inwestycyjnego funduszu), doradztwo inwestycyjne dla celów zarządzania funduszami, obsługa relacji z klientami (fundusze) (zapytania klientów, rozpatrywanie reklamacji klientów, wprowadzanie do obrotu), sprzedaż i marketing (fundusze): opracowywanie informacyjnych materiałów obowiązkowych związanych ze sprzedażą funduszy wraz z publikacją na stronie internetowej Towarzystwa (o ile jest to wymagane przepisami prawa), zarządzanie treścią internetowej strony korporacyjnej Y. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że powyższe czynności są niezbędne i ściśle związane z prowadzeniem funduszy inwestycyjnych utworzonych i działających na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych. Ww. usługi świadczone przez Spółkę dotyczą istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszy. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

W odniesieniu do przedstawionej sytuacji, Wnioskodawca wyraził zdanie, że opisane usługi świadczone na rzecz Y S.A. są zwolnione z podatku od towarów i usług, zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie w przypadku, gdy świadczone usługi dotyczą zarządzania funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych, bądź portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych lub ich częścią.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157), fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe. Fundusz inwestycyjny prowadzi działalność, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników, przestrzegając zasad ograniczania ryzyka inwestycyjnego określonych w ustawie.

Fundusz inwestycyjny dokonuje wyceny aktywów funduszu, ustalenia wartości aktywów netto oraz wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa lub certyfikat inwestycyjny - art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 45a ust. 1 cyt. ustawy o funduszach inwestycyjnych, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 6, towarzystwo może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez to towarzystwo.

Stosownie do art. 46 ust. 1 ww. ustawy, umowa, o której mowa w art. 45a ust. 1, której przedmiotem jest zlecenie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią, może być zawarta wyłącznie z:

W przypadku gdy towarzystwo zarządza funduszem inwestycyjnym, o którym mowa w art. 196, może zawrzeć umowę, o której mowa w art. 45a ust. 1, w zakresie zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią z wyspecjalizowanym podmiotem innym niż podmioty, o których mowa w ust. 1, o ile podmiot ten lub osoby kierujące jego działalnością posiadają doświadczenie w tym zakresie - ust. 3 ww. artykułu.

Z powyższych przepisów wynika, że towarzystwo zarządzające funduszem inwestycyjnym może zlecić zarządzanie portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią podmiotom działającym bez odpowiedniego zezwolenia, ale które jednocześnie dają gwarancję pełnego profesjonalizmu i bezpieczeństwa w zarządzaniu powierzonymi portfelami.

W odniesieniu do powołanych przepisów prawa w kontekście przedstawionego opisu sprawy uznać należy, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę noszą znamiona usług w zakresie zarządzania funduszami, ponieważ dotyczą istotnych czynności związanych z administrowaniem oraz rachunkowością funduszu. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tym funduszem.

Jak wskazano powyżej, z powołanego orzeczenia TSUE w sprawie C-169/04 wynika, że zarządzanie funduszami powierniczymi obejmuje usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami

Aby zatem móc je zakwalifikować jako transakcje zwolnione z opodatkowania, usługi w zakresie zarządzania administracyjnego i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią, powinny tworzyć odrębną całość, która wypełnia funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami.

Z uwagi na powyższe przepisy oraz powołane orzecznictwo wspólnotowe wskazać należy, że świadczone usługi, o których mowa we wniosku, stanowiące usługi w zakresie zarządzania funduszami, dotyczą istotnych czynności związanych z administrowaniem, sprawozdawczością i rachunkowością tych funduszy. Ponadto usługi te tworzą odrębną całość oraz są specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami. Zatem w świetle wniosków płynących z przytoczonego wyżej orzeczenia TSUE w sprawie C-169/04 niewątpliwie mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, a zatem objęte są na mocy tego przepisu zwolnieniem od podatku.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.