IPPP1-443-1239/10-2/BS - Opodatkowanie VAT sprzedaży nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1239/10-2/BS Opodatkowanie VAT sprzedaży nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 8 grudnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z małżonkiem są współwłaścicielami (na zasadzie wspólnoty małżeńskiej) #189; części nieruchomości gruntowej składającej się z dwóch przylegających do siebie działek ewidencyjnych nr 37 i 38, położonych w W., nabytych w formie umowy kupna - sprzedaży pomiędzy nimi jako wspólnotą małżeńską a ówczesnymi właścicielami nieruchomości będącymi osobami fizycznymi.

Akty notarialne zakupu #189; części udziałów we własności działek zawarte zostały w 1994 oraz 1998 r.. W stosunku do działki nr 37 zakup przez Wnioskodawcę i jego małżonka udziałów nastąpił oddzielnie tj. w innej dacie i od innych osób niż zakup #189; części udziałów dokonany przez obecnego drugiego współwłaściciela.

Zamiarem kupna była budowa domu mieszkalnego Wnioskodawcy wraz z rodziną. Pierwotny zamiar zakupu dotychczas nie został przez Wnioskodawcę zrealizowany, a teren nieruchomości od daty zakupu pozostaje nadal niezabudowany. Nieruchomość w całym okresie jej posiadania przez Wnioskodawcę wykorzystywana była przez Wnioskodawcę do celów rekreacyjnych rodziny Wnioskodawcy. Nieruchomość nie stanowiła nigdy składnika majątkowego jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego Wnioskodawcy bądź jego małżonka, pozostając od daty jej zakupu wyłącznie własnością prywatną. Na terenie nieruchomości nie była prowadzona przez Wnioskodawcę żadna działalność gospodarcza ani rolnicza ani teren nie był źródłem żadnego dochodu Wnioskodawcy ani jego małżonka.

Dla obszaru usytuowania nieruchomości dotychczas nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W ewidencji gruntów nadal istnieje zapis, iż grunty nieruchomości stanowią grunt rolny lecz obowiązuje też prawomocna decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu przedmiotowych nieruchomości pozwalająca na realizację budownictwa mieszkaniowego.

Obecnie Wnioskodawca wraz z małżonkiem, jak również współwłaściciele drugiej części współwłasności obydwu nieruchomości zamierzają sprzedać swoje udziały we współwłasności i w tym celu podpisali w dniu 5 sierpnia 2010 r. przedwstępną umowę przyrzeczenia sprzedaży działek ewidencyjnych nr 37 i 38.

Wnioskodawca ani jego małżonek nigdy w przeszłości nie dokonywali jakichkolwiek transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych.

Wnioskodawca w przeszłości nabył wspólnie z żoną inną nieruchomość gruntową złożoną z kilku działek ewidencyjnych (teren budowlany i teren pod drogę dojazdową) położoną poza Warszawą i na niej podjął budowę domu mieszkalnego dla swojej rodziny. Budowa domu trwa nadal, a żadna z działek ewidencyjnych stanowiących tą nieruchomość nie została dotychczas sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jednorazowa transakcja sprzedaży składnika majątku osobistego, na który składa się #189; część praw własności do dwóch nieruchomości położonych w W, w postaci przylegających do siebie dwóch działek ewidencyjnych o numerach 37 i 38, powinna być dokonana z powiększeniem ceny sprzedaży o podatek od towarów i usług (VAT), czy też w stosunku do tej transakcji podatek od towarów i usług nie ma zastosowania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Jednorazowa transakcja sprzedaży składnika majątku osobistego osoby fizycznej stanowiącego udział #189; części we współwłasności przedmiotowych nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż:

* nieruchomości stanowią majątek osobisty używany przez Wnioskodawcę do celów niezarobkowych,

* dokonywanie sprzedaży nieruchomości nie stanowi działalności zawodowej Wnioskodawcy,

* Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT,

* czynność sprzedaży ma charakter jednorazowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez pojęcie towaru w świetle art. 2 pkt 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że sprzedaż posiadanego majątku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca wraz z małżonkiem w 1994 r. oraz w 1998 r. nabył na własność (na zasadzie wspólnoty małżeńskiej) #189; część nieruchomości gruntowej składającej się z dwóch przylegających do siebie działek ewidencyjnych. Zamiarem kupna była budowa domu mieszkalnego dla Wnioskodawcy wraz z rodziną. Pierwotny zamiar do chwili obecnej nie został zrealizowany, a teren nieruchomości od daty zakupu pozostaje niezabudowany i wykorzystywany był przez Wnioskodawcę do celów rekreacyjnych rodziny Wnioskodawcy.

Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej ani rolniczej, nie była nigdy źródłem żadnego dochodu Wnioskodawcy ani jego małżonka.

Dla opisanej nieruchomości nie ma uchwalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obowiązuje jednak prawomocna decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, pozwalająca na realizację budownictwa mieszkaniowego.

Obecnie Wnioskodawca wraz z małżonkiem, jak również współwłaściciele drugiej części nieruchomości zamierzają sprzedać swoje udziały we współwłasności. Wnioskodawca wspólnie z małżonką w przeszłości nabył inną nieruchomość gruntową i na niej podjął budowę domu mieszkalnego dla swojej rodziny.

Odnosząc przedstawione okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży ww. nieruchomości, Wnioskodawca będzie działał w charakterze handlowca. Przedmiotowa działka została nabyta do majątku osobistego, w celu zagospodarowania jej na potrzeby mieszkaniowe własne oraz najbliższej rodziny. Nie można zatem uznać, że grunt został zakupiony w celu jego dalszej odsprzedaży. Jak wynika ze złożonego wniosku, przedmiotowy grunt nie został nabyty z zamiarem wykorzystywania go do działalności gospodarczej lub rolniczej i do takich celów nigdy nie był wykorzystywany. Nieruchomość nigdy nie stanowiła źródła dochodów Wnioskodawcy ani jego małżonka.

Dokonując jednorazowej transakcji sprzedaży składnika majątku osobistego, na który składa się #189; części praw własności do dwóch przylegających do siebie działek ewidencyjnych Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę wyżej opisanych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, iż zgodnie z brzmieniem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Z tych też względów, z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego, niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie o obowiązkach i uprawnieniach Wnioskodawcy. Zatem, nie wywołuje ona skutków prawnych dla małżonka Wnioskodawcy oraz współwłaścicieli drugiej części nieruchomości, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl