IPPP1-443-1234/11-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy śruty sojowej i rzepakowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy śruty sojowej i rzepakowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej pasz dla zwierząt. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka rozpoczęła w miesiącu sierpniu br. sprzedaż detaliczną pasz dla zwierząt. Klientom detalicznym Spółka oferuje dostawę śruty sojowej i rzepakowej poekstarkcyjnej towary te według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów Usług sklasyfikowane są pod symbolem 10.41.41.0 - "Makuchy i inne pozostałości stałe z tłuszczów i olejów roślinnych".

Spółka do sprzedaży śruty sojowej i rzepakowej poekstrakcyjnej sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 10.41.41.0 stosuje stawkę podatku od towarów usług w wysokości 8% na podstawie § 7 ust. 4 i 5 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwanego dalej Rozporządzeniem.

Stawka 8% stosowana jest pod warunkiem, że nabywca jest podatnikiem i podatku rolnego lub podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej i jednocześnie złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w § 7 ust. 5 Rozporządzenia. W pozostałych przypadkach sprzedaży ww. towarów, dla których nie zostaną spełnione warunki określone w § 7 ust. 4 i 5 Rozporządzenia stosowana jest podstawowa stawka podatku od towarów i usług, określona w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej Ustawą z uwzględnieniem przepisów przejściowych ujętych w art. 146a pkt 1 Ustawy.

Zarząd Spółki ma wątpliwości co do prawidłowości stosowania stawki podstawowej lub obniżonej do 8% i konieczności uwzględnienia warunków stosowania stawki obniżonej 8% wynikających z Rozporządzenia wątpliwości te potwierdza znana Zarządowi interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP3/443-46/11-4/KB.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jako sprzedawca śrut sojowych i rzepakowych, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 10.41.41.0 stosowanych jako pokarm dla zwierząt powinna ustalić jako właściwą stawkę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stawkę 5% określoną w pozycji 20 załącznika nr 10 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W załączniku nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% w pozycji 20 wpisano "ex 10.4", "Oleje i tłuszcze Zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne". Ustawodawca nie określił przy tym definicji słowa "jadalne".

Słownik języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje słowo jadalny w następujący sposób "jadalny - nadający się dojedzenia" i nie precyzuje czy jadalność dotyczy ludzi czy zwierząt.

Sprzedawane przez wnioskodawcę śruty sojowe i rzepakowe, sklasyfikowe pod symbolem PKWiU 10.41.41.0 wykorzystywane są jako pokarm dla zwierząt, w związku z tym uważamy, że można określić je jako jadalne. Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż śrut sojowych i rzepakowych, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 10.41.41.0 wykorzystywane są jako pokarm dla zwierząt powinna być opodatkowana stawką 5% wynikająca z załącznika nr 10 do Ustawy niezależnie od statusu podatkowego nabywcy oraz faktycznego sposobu wykorzystania nabytych śrut przez nabywcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy.

Jednakże zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2a dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Zaznaczyć należy, iż przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Stosownie do zapisów § 1 ww. rozporządzenia, wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Natomiast w myśl § 3 ww. rozporządzenia do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

Należy również wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej pasz dla zwierząt. Wnioskodawca oferuje m.in. śrutę sojową i rzepakową poekstrakcyjną sklasyfikowaną w PKWiU pod symbolem 10.41.41.0 - "Makuchy i inne pozostałości stałe z tłuszczów i olejów roślinnych". Sprzedawane przez Wnioskodawcę śruty sojowe i rzepakowe wykorzystywane są jako pokarm dla zwierząt. Spółka do sprzedaży śruty sojowej i rzepakowej poekstarkcyjnej stosuje stawkę podatku od towarów usług w wysokości 8% na podstawie § 7 ust. 4 i 5 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca ma wątpliwości czy do ww. towaru stosuje prawidłową stawkę podatku.

Zaznaczyć należy, iż towary o symbolu PKWIU ex 10.4- Oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne, zostały ujęte w dwóch różnych załącznikach do ustawy:

* w załączniku nr 3 ustawy, zawierającym wykaz i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 27

* w załączniku nr 10 ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5% pod poz. 20

Natomiast zgodnie § 7 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), obniżoną do wysokości 8% stawkę podatku stosuje się również do dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu makuchów i innych pozostałości stałych z tłuszczów i olejów roślinnych; mąki i mączki z nasion lub owoców oleistych, z wyłączeniem gorczycy (PKWiU ex 10.41.4), (CN ex 2304 00 00, 2305 00 00, 2306 i 1208) wyłącznie przeznaczonych do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz, jeżeli ich nabywcą jest podatnik podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej. Przepis ust. 4 stosuje się do dostawy - pod warunkiem, że nabywca tych towarów złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, a nabywane towary przeznaczy do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz w prowadzonym przez niego gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej (§ 7 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia).

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania - konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Biorąc powyższe po uwagę, stwierdzić należy, iż śruta sojowa i rzepakowa, sklasyfikowana pod PKWiU 10.41.41.0 - Makuchy i inne pozostałości stałe z tłuszczów i olejów roślinnych, nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku w związku z poz. 20 załącznika 10 do ustawy, gdyż nie spełnia warunków określonych przez ustawodawcę. Ustawodawca we wskazanej poz. odwołał się do konkretnego towaru tj. olejów i tłuszczy zwierzęcych i roślinnych wyłącznie jadalnych, znajdujących się w grupowaniu 10.4. i jedynie do tych produktów można stosować stawkę preferencyjną, przewidzianą we wskazanej powyżej pozycji. Wskazać należy, iż śruta sojowa i rzepakowa jest pozostałością powstałą na skutek ekstrakcji oleju z nasion oleistych jakimi są soja czy rzepak, jednakże nie jest produktem stanowiącym olej czy też tłuszcz roślinny. Zatem śruta sojowa czy też rzepakowa nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku wymienionej w pozycji 20 załącznika 10 do ustawy gdyż ustawodawca w ustawie o podatku od towarów i usług we wskazanej pozycji w odniesieniu do całego grupowania 10.4 w PKWiU zawęził ją jedynie do ex 10.4 - oleju i tłuszczu zwierzęcego i roślinnego - wyłącznie jadalnego.

Natomiast, mając na względzie powołane przepisy prawa oraz wskazany stan faktyczny, stwierdzić należy, iż dostawa śruty sojowej i rzepakowej poekstrakcyjnej sklasyfikowanej w grupowaniu PKWiU 10.41.41.0 podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 8% na mocy ww. § 7 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem spełnienia dodatkowych warunków wynikających z § 7 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.