IPPP1/443-1221/13-2/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych, w ramach umów udzielenia niewyłącznej licencji na reemisję programów - jest prawidłowe.

W dniu 27 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla czynności wykonywanych, w ramach umów udzielenia niewyłącznej licencji na reemisję programów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X S.A. jest jednoosobową spółką akcyjną Skarbu Państwa, działającą na podstawie przepisów ustawy z dn. 20 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226).

Jako podatnik podatku od towarów i usług, określony w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka realizuje obowiązki ogólnokrajowego nadawcy publicznego.

X wykonuje czynności, które w rozumieniu ustawy o podatku VAT należą do różnych kategorii pod względem opodatkowania podatkiem VAT (opodatkowane i zwolnione).

Główną działalnością Spółki, jako telewizji publicznej, jest tworzenie i rozpowszechnianie ogólnokrajowych i regionalnych programów telewizyjnych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej X zawiera, m.in. umowy z różnymi podmiotami dot. reemisji, polegające na udzieleniu niewyłącznej licencji na reemisję programów w sieci. Taki podmiot, będący kontrahentem Spółki, nazywany Licencjobiorcą, za pomocą sieci, czyli urządzeń technicznych, (na których eksploatację Licencjobiorca posiada ważny tytuł prawny) umożliwia abonentom odbiór i przesyłanie, czyli reemisję programów.

Programy to uporządkowany zestaw audycji telewizyjnych, reklam i innych przekazów, regularnie nadawanych przez X w ściśle określonych ramach czasowych (ramówce programowej) pod nazwą:.

Abonenci to zarówno osoby fizyczne jak i prawne, które na podstawie umowy zawartej z kontrahentem na świadczenie usługi telewizji kablowej, oglądają ww. programy, które są nadawane na ww. antenach X S.A.

Zatem na podstawie umowy reemisji konkretny podmiot uzyskuje uprawnienia do remisji - emitowania - programów (ramówki programowej) telewizji publicznej.

W konsekwencji programy emitowane na kanałach X S.A. są rozpowszechniane na podstawie ww. umów zawartych z różnymi podmiotami - czyli na podstawie umowy udzielania niewyłącznej licencji na reemisję programów w sieci. Kontrahent płaci X wynagrodzenie co miesiąc na podstawie faktury, która jest wystawiona zgodnie z raportem informującym o liczbie abonentów. Albowiem wynagrodzenie za wykonaną usługę jest uzależnione od liczby abonentów, który w danym miesiącu oglądają program w sieci.

X traktuje wykonywane czynności w ramach zawieranych umów jako usługi udzielania licencji i wystawia faktury na opłatę licencyjną z tytułu reemisji ze stawką podstawową 23% VAT.

Jednak pojawiają się różne interpretacje dotyczące prawidłowej stawki podatku VAT dotyczące wykonywania czynności dot. reemisji.

Należy zauważyć, że główne usługi realizowane przez X, na podstawie obowiązków nałożonych przez ustawę o radiofonii i telewizji, m.in. usługi związane z nadawaniem, emisją i rozpowszechnianiem programów telewizyjnych na antenie telewizji publicznej, pod względem podatku VAT, Spółka traktuje jako zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT, który mówi, że zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii telewizji (Strona posiada interpretację MF z dnia 30 czerwca 2011 r. nr IPPP1-443-505/11-4/PR w zakresie stosowania zwolnienia z VAT dla usług wpisujących się w misyjny charakter działalności publicznej na podstawie ustawy o radiofonii i telewizji.).

Wydane są też indywidualne interpretacje podatkowe w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r., po nowelizacji ustawy VAT, gdzie z tytułu wykonywania czynności dot. (reemisji) rozpowszechniania programów telewizyjnych Minister Finansów zajął stanowisko o zasadności zastosowania stawki VAT 8%. Na przykład interpretacja IPPP3/443-606/13-2/IG z dnia 19 września 2013 r. potwierdzająca zastosowanie stawki obniżonej 8% z tytułu świadczenia usługi polegającej na reemisji programów telewizyjnych.

W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki w zakresie zastosowania stawki podatku VAT 23% z tytułu czynności wykonywanych w ramach umów zawieranych z kontrahentami na udzielanie licencji na reemisję programów telewizyjnych. De facto przedmiotowe czynności sprowadzają się do rozpowszechniania programów X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, w kwestii zastosowania stawki 23% VAT, dla czynności wykonywanych, w ramach umów udzielenia niewyłącznej licencji na reemisję programów.

Zdaniem wnioskodawcy, przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226) nakładają na telewizję publiczną określone zadania. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy, zadaniem radiofonii i telewizji jest:

X S.A. z mocy ustawy jest telewizją publiczną, która została powołana do działalności w celu realizacji misji publicznej, którą precyzuje przepis art. 21 ust. 1 ustawy Spółka jest zobowiązana do oferowania, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

W treści, m in. art. 21. ust. 1a ustawy, ustawodawca szczegółowo określił otwarty katalog zadań wynikających z realizacji misji. Na przykład:

* tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych;

* tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję.

Spółka uważa, że w przestawionym stanie faktycznym nie będzie miał zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT, który mówi, że zwalnia się od podatku usługi związane z realizacją zadań radiofonii i telewizji świadczone przez jednostki publicznej radiofonii telewizji programy. Przepis ten na podstawie ustawy o radiofonii i telewizji i ustawy VAT Spółka stosuje, m.in. w przypadku rozpowszechniania programów telewizyjnych - emitowania, nadawania programów telewizyjnych "przez siebie" na antenie telewizji publicznej. Przedmiotowe usługi nie podlegają też stawce VAT 8% określonej w poz. 169 załącznika nr 3, a w konsekwencji nie korzystają z obniżonej stawki VAT określonej w art. 41 ust. 2 ustawy VAT.

Zdaniem Spółki czynności, które są przedmiotem umów na reemisję programów należy zaliczyć do usług udzielenia licencji i zastosować podstawową stawkę VAT. Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca zawiera umowy dot. remisji programów, na podstawie zapisów umów mają określone odpowiednie prawa/licencje, aby móc wyemitować dany program telewizyjny, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Zatem Spółka uważa, że w ramach zawieranych umów dot. reemisji, wykonywane czynności to usługa polegająca na udzieleniu niewyłącznej licencji i prawidłową stawką VAT z tytułu wykonania czynności w ramach przedmiotowych umów jest stawka VAT 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT, z uwzględnieniem art. 146a pkt 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.