IPPP1/443-1221/08/10-9/S/AW - Potwierdzenie w przypadku dokonania eksportu pośredniego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu 25 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komunikatu IE-599 bez pieczątki i podpisu w przypadku eksportu pośredniego za wystarczające potwierdzenie odbioru - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania komunikatu IE-599 bez pieczątki i podpisu w przypadku eksportu pośredniego za wystarczające potwierdzenie odbioru.

W dniu 21 sierpnia 2008 r. wydana została interpretacja indywidualna Nr IPPP1/443-1221/08-2/AW, w której stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za nieprawidłowe. Interpretacja ta była przedmiotem skargi. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 1488/08 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną. Ww. wyrok był przedmiotem rozpoznania Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1141/09 oddalił skargę kasacyjną, wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma prowadzi sprzedaż wyrobów z włókien naturalnych dla kontrahentów krajowych i zagranicznych. Sprzedaż zagraniczną stanowi głównie eksport. Wywóz poza granice Wspólnoty dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu. Potwierdzeniem dokonania eksportu jest komunikat IE-599 generowany z systemu ECS gdzie:

* w pozycji - Nabywca - występuje firma Wnioskodawcy

* w pozycji - Odbiorca - kontrahent Wnioskodawcy

* w pozycji - Zgłaszający/Przedstawiciel - występuje firma Wnioskodawcy lub Agencja Celna, która zgłasza towar za Wnioskodawcę

* w pozycji - Warunki dostawy - zazwyczaj jest EXW ale zdarza się FCA.

Komunikat IE-599 nie jest opieczętowany i podpisany przez Urząd Celny. Wpływa on bezpośrednio do Wnioskodawcy z systemu Celina lub zostaje przesłany maliem przez Agencję Celną.

Przepisy prawa celnego nie rozróżniają pojęć eksport bezpośredni i eksport pośredni. Stosownie do treści przepisu art. 788 rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253 z 11.10.1993) za eksportera w rozumieniu art. 161 ust. 5 Kodeksu (WKC) uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami, jeżeli własność lub podobne prawo do dysponowania towarami posiada osoba mająca swoją siedzibę poza Wspólnotą na podstawie umowy, w oparciu o którą odbywa się wywóz, to za eksportera uważana jest strona umowy mająca swoją siedzibę we Wspólnocie.

Ponadto przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą (Dz. U. Nr 97, poz. 963) stanowi, że importerem lub eksporterem wspólnotowym jest osoba, która ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej.

W związku z powyżej cytowanymi przepisami, eksporterem jest podmiot mający swoją siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej czyli firma Wnioskodawcy.

Pomimo, że w pozycji Eksporter występuje firma Wnioskodawcy, to mamy do czynienia z eksportem pośrednim, ponieważ transport towarów będących przedmiotem eksportu odbywa się na warunkach EXW lub FCA, Spółka jest zobowiązana jedynie do postawienia towaru do dyspozycji nabywcy (nabywca sam odbiera towar) lub wskazanego przewoźnika, bez ponoszenia kosztów transportu. Towar jest przekazywany nabywcy w kraju dostawy i jest to zarazem moment, w którym ryzyka przechodzą na nabywcę. Wywozu poza terytorium wspólnoty dokonuje nabywca lub podmiot działający w jego imieniu. Dokumentami celnymi koniecznymi do zastosowania stawki 0% jest nadal karta 3 SAD lub kopia komunikatu IE-599 wraz z zamieszczoną na nim pieczęcią i podpisem (w przypadku eksportu pośredniego). Niestety w obecnej sytuacji urzędy celne nie chcą potwierdzać komunikatów IE-599. Ich zdaniem (Wnioskodawca otrzymał pismo od UC) samo otrzymanie komunikatu IE-599 podpisanego przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy komunikat IE-599 bez pieczątki i podpisu w przypadku eksportu pośredniego jest potwierdzeniem dokonania wywozu towarów poza obszar Wspólnoty.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Otrzymanie komunikatu IE-599 jest wystarczającym potwierdzeniem dokonania wywozu poza teren Wspólnoty. Komunikat IE-599 jest przecież - w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym - podpisem elektronicznym czyli jest on zbiorem danych w postaci elektronicznej, które wraz z innymi danymi, do których zostały dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej podpis elektroniczny.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany przy pomocy kwalifikowanego certyfikatu wywołuje skutki prawne określone ustawą, jeżeli został złożony w okresie ważności certyfikatu. Art. 5 ust. 2 ww. ustawy brzmi: "Dane w postaci elektronicznej opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu są równoważne pod względem skutków prawnych dokumentom opatrzonym podpisami własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej" - całkowicie podważa żądanie ręcznego podpisywania dokumentu. Trudno przecież podpisywać dokument, który już został podpisany.

Procedury związane z systemem ECS, zawarte w "Instrukcji dla eksporterów /zgłaszających w zakresie obsługi zgłoszeń wywozowych w systemie ECS", nie rozróżniają pojęcia eksport pośredni i bezpośredni, o którym mowa w ustawie o VAT. Procedury zawarte w omawianej instrukcji całkowicie wykluczają możliwość ręcznych podpisów, jakichkolwiek pieczęci. Również procedury zawarte w tej instrukcji wykluczają możliwość przekazania komunikatu IE-599 komukolwiek, poza możliwością wysłania tego komunikatu na adres e-mailowy podany w zgłoszeniu wywozowym (IE-599).

Podsumowując komunikat IE-599 (sporządzony i wygenerowany zgodnie z procedurami zawartymi w omawianej instrukcji) jest jedynym i wystarczającym dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty niezależnie od tego czy mamy do czynienia z eksportem bezpośrednim czy pośrednim w rozumieniu przepisów o VAT.

W dniu 21 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1/443-1221/08-2/AW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazując, że w przypadku eksportu pośredniego, gdy zgłoszenie celne jest obsługiwane w Systemie Kontroli Eksportu, właściwy urząd celny powinien potwierdzić wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty przez fizyczne wydanie podatnikowi nieposiadającemu siedziby na terytorium RP potwierdzenia wywozu poza terytorium Wspólnoty, polegające na wydruku komunikatu IE-599 oraz zamieszczeniu na nim pieczęci i podpisu. Kopia takiego potwierdzenia uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% z tytułu eksportu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy o VAT stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie dla eksportu pośredniego, jeżeli spełnione zostały warunki zawarte w tym przepisie. Dokumenty, jakimi Wnioskodawca powinien posłużyć się dla wykazania dokonania eksportu pośredniego winny tę okoliczność jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać. Wnioskodawca powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie tych czynności.

Przedmiotowa interpretacja była przedmiotem skargi, złożonej przez Wnioskodawcę.

Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 marca 2009 r. sygn. akt I SA/Łd 1488/08 uchylono zaskarżoną interpretację.

W wydanym orzeczeniu Sąd uznał, że dla potwierdzenia eksportu towaru o jakim mowa w art. 41 ust. 6 i 11 ustawy o VAT wygenerowany przez podatnika z systemu informatycznego urzędu celnego dokument potwierdzający wywóz towaru poza obszar celny Wspólnoty, będzie wywoływał takie same skutki prawne jak wydany przez urząd celny dokument papierowy.

Powyższy wyrok był przedmiotem rozstrzygnięcia Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt I FSK 1141/09 oddalił skargę kasacyjną wniesioną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż skarga kasacyjna Organu jest nieuzasadniona. Ponadto wskazał, iż "w przypadku eksportu pośredniego (art. 2 pkt 8 u.p.t.u.) wystarczającym dowodem wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty (art. 41 ust. 11 u.p.t.u.) upoważniającym po myśli art. 41 ust. 11 w zw. z ust. 4 i 5 u.p.t.u., jest komunikat elektroniczny IE-599 lub jego wydruk (kopia, inne t.p.) i to bez względu na to, czy został uwierzytelniony przez Urząd Celny wprowadzenia pod warunkiem, że jego treść spełnia wymagania ustawowe."

W świetle obowiązującego stanu prawnego, oraz biorąc pod uwagę rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi oraz Naczelnego sądu Administracyjnego w Warszawie stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy art. 41 ust. 4 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu tego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów. Ustalając zakres zastosowania przepisu art. 41 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług właściwym staje się przyjęcie uregulowań zawartych w przepisach prawa celnego. Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest bowiem posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz towarów poza granicę Wspólnoty.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują jaki oraz w jakiej formie powinien być sporządzony dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. W takim przypadku należy odwołać się do regulacji zawartych w przepisach celnych wskazujących jednoznacznie na rodzaj dokumentów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty. Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetnienia biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

Od dnia 31 sierpnia 2007 r. w Polsce zaczęła w pełni funkcjonować I faza Systemu Kontroli Eksportu (ang. Export Control System, ECS). Od tego momentu zmianie uległy zasady dokonywania zgłoszeń celnych do procedury wywozu, procedury uszlachetnienia biernego i powrotnego wywozu. System ECS pozwala na dokonywanie i obsługę zgłoszenia w formie elektronicznej, zarówno w urzędzie celnym wywozu jak i wyprowadzenia. System ten opiera się na obiegu dokumentów pomiędzy urzędami a podmiotami dokonującymi zgłoszeń.

W niniejszej sprawie Spółka wskazała, iż to ona zgłasza towar do odprawy celnej. Rozporządzenie Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L 92.302.1) w art. 4 pkt 18 definiuje "zgłaszającego" jako osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne. Z kolei rozporządzenie Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny w art. 792 stanowi, iż bez uszczerbku dla art. 207, jeżeli zgłoszenie wywozowe sporządzane jest w formie jednolitego dokumentu administracyjnego, należy wykorzystać egzemplarze 1, 2 i 3 tego dokumentu. Urząd celny, w którym złożone zostało zgłoszenie wywozowe, opatruje pieczęcią pole A i ewentualnie, wypełnia pole D. W przypadku zwolnienia towarów ten urząd celny zachowuje egzemplarz 1, przesyła egzemplarz 2 do urzędu statystycznego państwa członkowskiego urzędu celnego wywozu i, w przypadku gdy nie stosuje się art. 796a-796e, zwraca egzemplarz 3 osobie zainteresowanej (ust. 1). Jeżeli zgłoszenie wywozowe jest przetwarzane w urzędzie celnym wywozu z wykorzystaniem techniki przetwarzania danych, egzemplarz 3 jednolitego dokumentu administracyjnego może być zastąpiony dokumentem towarzyszącym wydrukowanym z systemu teleinformatycznego organu celnego. Dokument ten zawiera przynajmniej dane wymagane dla wywozowego dokumentu towarzyszącego, o którym mowa w art. 796a. Organy celne mogą upoważnić zgłaszającego do wydrukowania dokumentu towarzyszącego z jego systemu teleinformatycznego (ust. 2). Dodatkowo art. 796a tego rozporządzenia wskazuje, że za zgodą organu celnego wywozowy dokument towarzyszący może zostać wydrukowany z systemu teleinformatycznego zgłaszającego.

Urząd celny wywozu po otrzymaniu komunikatu "Wyniki kontroli w urzędzie wyprowadzenia", o którym mowa w art. 796d ust. 2, potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów, przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" lub informując go w innej, określonej w tym celu przez ten urząd formie (art. 796e ust. 1 ww. rozporządzenia).

Przypomnieć należy (co zostało wskazane wyżej), iż z dniem 31 sierpnia 2007 r., w związku z uruchomieniem w Polsce pełnej funkcjonalności I fazy Systemu Kontroli Eksportu (ECS), uległy zmianie zasady dokonywania zgłoszeń do procedury wywozu, procedury uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu po gospodarczej procedurze celnej. System ECS pozwolił na elektroniczną obsługę zgłoszenia wywozowego przesyłanego przez zgłaszającego/eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia i opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Zatem od dnia 31 sierpnia 2007 r. zgłoszenie celne może mieć formę dokumentu papierowego lub elektronicznego i każda z tych dwóch form dokumentu jest równorzędna.

Mając zatem na uwadze powyższe wyjaśnienia należy uznać, iż w przypadku eksportu pośredniego (art. 2 pkt 8 ustawy) wystarczającym dowodem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty upoważniającym do zastosowania stawki 0% jest komunikat IE-599 lub jego wydruk wygenerowany z systemu informatycznego (kopia) bez względu na to czy został uwierzytelniony przez Urząd Celny wyprowadzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.