IPPP1-443-122/10-4/PR - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących udzielenie premii pieniężnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 1 lutego 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2010 r. (data wpływu 10 marca 2010 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 3 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących udzielenie premii pieniężnych oraz zastosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących udzielenie premii pieniężnych oraz zastosowania przepisów dotyczących interpretacji prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca udziela swoim odbiorcom gratyfikacji finansowych w formie premii pieniężnych. Premie nie są przyporządkowane do konkretnych dostaw. Wypłacane są w związku ze zrealizowaniem określonego pułapu zakupów w określonym czasie, najczęściej są to okresy miesięczne i kwartalne. Wnioskodawca wyznacza indywidualne cele zakupowe, których realizacja daje odbiorcy prawo do gratyfikacji finansowej. Pułap zakupów określany jest kwotowo. Opisane gratyfikacje finansowe nie pełnią formy rabatów, rabaty w obrocie realizowanym przez Wnioskodawcę przyznawane są odrębnie i dokumentowane są przez udzielającego bezpośrednio na fakturze VAT, bądź drogą wystawienia faktury korygującej VAT. Do końca roku 2009 Wnioskodawca dokumentował przyznane premie pieniężne wystawieniem odbiorcom informacji, na podstawie której odbiorcy wystawiali fakturę VAT. Wnioskodawca odliczał podatek naliczony wykazany na fakturach VAT wystawionych przez kontrahenta, dokumentujących udzielenie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych. Z końcem 2009 r. na skutek analizy stanu prawnego przeprowadzonej przez Wnioskodawcę, podjął on decyzję, że od dnia 1 stycznia 2010 r. rozliczenie premii pieniężnych przyznawanych odbiorcom rozliczane będzie poprzez wystawienie noty księgowej uznaniowej. Zmiana spowodowana jest faktem pojawienia się coraz większej ilości interpretacji indywidualnych potwierdzających tezę, że dokonanie w określonym czasie zakupów na określonym poziomie nie może być uznane za usługę, a w związku z tym system rozliczeń premii pieniężnych powinien być realizowany poza systemem rozliczeń podatku od towarów i usług.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca podkreślił, że wypłacane premie nie mają związku z żadnymi usługami świadczonymi ze strony kontrahentów - odbiorców premii. Premie wyliczane są na podstawie dokonanych przez kontrahenta zakupów w określonym czasie. Wypłacane premie dotyczą całego asortymentu. Wysokość premii wyliczana jest zgodnie z zapisami umowy handlowej. Premia wyliczana jest poprzez pomnożenie wysokości obrotów zrealizowanych w określonym czasie przez wartość procentową wynikającą z umowy. Jedynym warunkiem otrzymania premii jest zrealizowanie zakupów na odpowiednim poziomie, który jest określany dla każdego kontrahenta indywidualnie. Premie wypłacane są za realizację zakupów na odpowiednim poziomie. Jeżeli kontrahent nie zrealizuje zakupów na odpowiednim poziomie nie dostaje premii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z przeprowadzoną przez Wnioskodawcę analizą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z uwzględnieniem dorobku doktryny i orzecznictwa, w tym orzecznictwa sądów krajowych i orzecznictwa ETS, Wnioskodawca doszedł do wniosku, że otrzymanie faktury VAT dokumentującej udzielenie premii pieniężnej, wystawionej przez beneficjenta tej gratyfikacji finansowej, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na tej fakturze nawet, gdy kwota wskazana na fakturze została uregulowana, jako że premia pieniężna nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie jest wynagrodzeniem za usługę, tym samym również nie podlega dokumentowaniu fakturą VAT, jednakże gdyby do takiego odliczenia doszło, podatnik może się skutecznie powołać na okoliczność, iż zastosował się do interpretacji ogólnej prawa podatkowego Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. wydanej w trybie art. 14 § 3 OpU w wersji obowiązującej w dniu wydania tej interpretacji, a gdyby w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej tej interpretacji nie uwzględniono, zastosowanie znajdą przepisy art. 14 § 2 i § 3 oraz art. 14m § 1 pkt 1 i 2 i § 2 i § 3 OpU. Wnioskodawca uznaje, że prawidłowe dla potrzeb rozliczenia premii pieniężnej w jego przypadku jest wystawienie noty księgowej. Czy taki wniosek jest prawidłowy.

W ocenie Wnioskodawcy premie pieniężne w stanie faktycznym sprawy nie podlegały i nie podlegają co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca stosował się jednak do interpretacji Ministra Finansów wydanej w trybie art. 14 § 1 pkt 2 OpU, znak PP3-812-1222/2004/AP/4026 z dnia 30 grudnia 2004 r., gdyż funkcjonował w pewnym systemie, który nie dawał innych możliwości rozliczeniowych, tym bardziej, że kwoty faktur dokumentujących otrzymanie premii pieniężnych były przez Wnioskodawcę regulowane. Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie się do wymienionej interpretacji ogólnej nie może wywołać do zdarzeń zaistniałych po dniu 30 grudnia 2004 r. skutków w postaci obowiązku zapłaty zaległego podatku ani tym bardziej związanych z określeniem zaległości podatkowej zapłatą tzw. skutków akcesoryjnych.

W ocenie Wnioskodawcy właściwym dla celów rozliczenia premii pieniężnych w przedstawionym stanie faktycznym jest wystawienie noty księgowej - uznaniowej lub obciążeniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z zastrzeżeniem ust. 3 do 7.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.

Dodać należy, iż zgodnie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej udziela swoim odbiorcom gratyfikacji finansowych w formie premii pieniężnych. Premie nie są przyporządkowane do konkretnych dostaw. Wypłacane są w związku ze zrealizowaniem określonego pułapu zakupów w określonym czasie, najczęściej są to okresy miesięczne i kwartalne. Wnioskodawca wyznacza indywidualne cele zakupowe, których realizacja daje odbiorcy prawo do gratyfikacji finansowej. Pułap zakupów określany jest kwotowo. Wnioskodawca podkreślił, że wypłacane premie nie mają związku z żadnymi usługami świadczonymi ze strony kontrahentów - odbiorców premii. Premie wyliczane są na podstawie dokonanych przez kontrahenta zakupów w określonym czasie. Wypłacane premie dotyczą całego asortymentu. Wysokość premii wyliczana jest zgodnie z zapisami umowy handlowej. Premia wyliczana jest poprzez pomnożenie wysokości obrotów zrealizowanych w określonym czasie przez wartość procentową wynikającą z umowy. Jedynym warunkiem otrzymania premii jest zrealizowanie zakupów na odpowiednim poziomie, który jest określany dla każdego kontrahenta indywidualnie. Premie wypłacane są za realizację zakupów na odpowiednim poziomie. Jeżeli kontrahent nie zrealizuje zakupów na odpowiednim poziomie nie dostaje premii. W opinii Spółki opisane gratyfikacje finansowe nie pełnią formy rabatów, rabaty w obrocie realizowanym przez Wnioskodawcę przyznawane są odrębnie i dokumentowane są przez udzielającego bezpośrednio na fakturze VAT, bądź drogą wystawienia faktury korygującej VAT. Do końca roku 2009 Wnioskodawca dokumentował przyznane premie pieniężne wystawieniem odbiorcom informacji, na podstawie której odbiorcy wystawiali fakturę VAT. Wnioskodawca odliczał podatek naliczony wykazany na fakturach VAT wystawionych przez kontrahenta, dokumentujących udzielenie przez Wnioskodawcę premii pieniężnych. Z końcem 2009 r. na skutek analizy stanu prawnego przeprowadzonej przez Wnioskodawcę, podjął on decyzję, że od dnia 1 stycznia 2010 r. rozliczenie premii pieniężnych przyznawanych odbiorcom rozliczane będzie poprzez wystawienie noty księgowej uznaniowej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że otrzymywane przez kontrahentów premie pieniężne nie są w żaden sposób związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie nie można uznać dokonywania przez kontrahentów zakupów o określonym wolumenie w ciągu ustalonych okresów rozliczeniowych (miesięcy, kwartałów), zamawiania towarów o określonej wartości w określonym przedziale czasu. Co więcej, niezrealizowanie przez nabywcę określonego pułapu zakupów nie jest obwarowane żadną sankcją, czy jakąkolwiek odpowiedzialnością. Premia przyznana przez Wnioskodawcę stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Reasumując należy uznać, iż w sytuacji przedstawionej w przedmiotowym wniosku otrzymujący premie nie świadczy na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem czynność ta nie podlega u niego opodatkowaniu i nie powinna być dokumentowana fakturą VAT. W konsekwencji, jeżeli kontrahenci nie świadczyli usług na rzecz Spółki, to wystawione przez nich faktury, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią dla Wnioskodawcy podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w nich wykazanego.

Zgodnie z art. 14a (poprzednio art. 14 § 1 pkt 2) ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Z powołaniem na ten przepis wydano interpretację dotyczącą sytuacji związanych z ustanowieniem premii pieniężnych (pismo Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. Nr PP3-812-1222/2004/AP/4026). W zakresie znaczenia prawnego dla uznania prawidłowości dokonanych rozliczeń, wydanej interpretacji ogólnej, obowiązującym od dnia wydania interpretacji do dnia 1 lipca 2007 r. jest przepis art. 14c ustawy - Ordynacja podatkowa, który stanowi, iż zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji, o której mowa w art. 14a § 1, nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14b § 5 zdanie drugie, a także:

Również, po dokonaniu z dniem 1 lipca 2007 r. nowelizacji ustawy - Ordynacja podatkowa (ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590) zgodnie z art. 14k § 2 zastosowanie się do interpretacji ogólnej przed jej zmianą nie może szkodzić temu, kto się do niej zastosował, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Reasumując, zastosowanie się przez Wnioskodawcę do ww. interpretacji ogólnej przepisów prawa podatkowego nie może szkodzić, co w powyższej sytuacji faktycznej oznacza, że jeśli prawo do odliczenia podatku naliczonego Zainteresowany upatrywał w uregulowaniach wynikających z interpretacji ogólnej Ministra Finansów, to w przypadku jej uchylenia - do dnia wydania zmienionej interpretacji - nie ma podstaw prawnych do zmiany rozliczeń podatkowych, czy dokonania korekty deklaracji. Tym samym Zainteresowany, stosując się do interpretacji Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2004 r. uzyskał ochronę prawną przewidzianą ww. przepisami.

Należy jednak wyraźnie podkreślić, że zastosowanie cyt. pisma Ministerstwa Finansów zależy od tego, czy określony stan faktyczny dotyczy sytuacji, w której dochodzi do świadczenia usług, za które nabywca towarów otrzymuje wynagrodzenie. Wykonywane przez podatników czynności mają różnorodny charakter, w wyniku których są wypłacane premie pieniężne, a więc w głównej mierze należy mieć na uwadze określony stan faktyczny zaistniały u Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna).

Podstawowe znaczenie w przypadku interpretacji indywidualnej ma sama wykładnia, zaś stan faktyczny stanowi jedynie pewien jej aspekt. Wykładnia prawa podatkowego jest bowiem dokonywana nie w oderwaniu od stanu faktycznego - jak to ma miejsce w przypadku interpretacji ogólnej - lecz z perspektywy tego stanu, który już wystąpił albo też wystąpi w przyszłości.

W myśl art. 14d ww. ustawy, interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego wydaje się bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Do tego terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4.

Stosownie do art. 14i § 2 cyt. ustawy, interpretacje indywidualne wraz z informacją o dacie doręczenia są niezwłocznie przekazywane organom podatkowym właściwym ze względu na zakres spraw będących przedmiotem interpretacji oraz właściwemu organowi kontroli skarbowej.

Mocą art. 14l ustawy - Ordynacja podatkowa, w przypadku gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce przed opublikowaniem interpretacji ogólnej lub przed doręczeniem interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do tej interpretacji nie zwalnia z obowiązku zapłaty podatku.

W związku faktem, iż Zainteresowany złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i zawarł w nim szczegółowy opis stanu faktycznego tut. Organ wydał rozstrzygniecie w oparciu o ten właśnie stan faktyczny, uznając iż premie pieniężne wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz jego nabywców stanowią rabat obniżający wartość konkretnych dostaw. Stan faktyczny na podstawie którego wydano powyższe rozstrzygnięcie w znaczący sposób odbiega od tego, który legł u podstaw wydania interpretacji ogólnej, w zakresie uznania, iż wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Zatem, biorąc powyższe pod uwagę, przedmiotowa interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów nie mogła chronić Zainteresowanego.

Należy podkreślić, że zastosowanie interpretacji ogólnej zależy od tego, czy określony stan faktyczny dotyczy sytuacji, w której dochodzi do świadczenia usług, za które nabywca towarów otrzymuje wynagrodzenie. Wykonywane przez podatników czynności mają różnorodny charakter, w wyniku których są wypłacane premie pieniężne, a więc w głównej mierze należy mieć na uwadze określony stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.