IPPP1/443-1211/13-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabywanych usług cateringowych i gotowych posiłków - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabywanych usług cateringowych i gotowych posiłków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji filmów i reklam telewizyjnych oraz organizacji kampanii reklamowych i event'ów. W ramach produkcji filmów reklamowych czy kampanii Spółka zatrudnia osoby tworzące ekipę realizacyjną na planie (m.in. operatorzy kamery, oświetleniowcy). Spółka zatrudnia zleceniobiorców na podstawie umów cywilnoprawnych oraz umów z osobami prowadzącymi indywidualną działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu następujących usług:

A. usług cateringowych oraz gotowych posiłków (na wynos) stanowiących wyżywienie osób zatrudnionych przy danym projekcie,

B. usług gastronomicznych nabywanych sporadycznie w lokalu gastronomicznym, które stanowią wyżywienie ekipy produkcyjnej,

C. usług gastronomicznych, które towarzyszą spotkaniu z kontrahentem w celu omówienia realizowanego lub planowanego zlecenia (np. projektu reklamy filmowej lub kampanii reklamowej),

Zdjęcia na planie filmowym lub praca w trakcie kampanii reklamowej często odbywają się po kilkanaście godzin w ciągu dnia, Ze względu na krótkie terminy realizacji zleceń Spółka dążąc do optymalizacji czasu pracy osób zaangażowanych na planie, dokonuje zakupu usług, wskazanych w punkcie A i B powyżej, związanych z wyżywieniem ekipy na planie. Konieczność zapewnienia wyżywienia dla ekipy realizacyjnej jest podyktowana względami organizacyjnymi, tj. ograniczeniem czasu przerw w pracy na planie zdjęciowym czy w trakcie kampanii. W przeważającej części Spółka dokonuje zakupu usług cateringowych, polegających na dostarczeniu na plan przygotowanych wcześniej posiłków przez wyspecjalizowaną firmę. Wyżywienie ekipy może też obejmować zakup gotowej żywności (kanapek, napojów) lub posiłków (np. pizza), które są konsumowane na miejscu pracy, jednak ich dostarczenie organizują sami pracownicy/zleceniobiorcy Spółki. Opisywane wyżywienie nie jest nabywane w restauracjach i nie jest konsumowane w lokalu. Sporadycznie, w przypadku jeśli nie powoduje to zwiększonej przerwy w pracy na planie, wyżywienie jest kupowane w formie usługi gastronomicznej w lokalu. W każdym przypadku wyżywienie nie ma charakteru wykwintnego posiłku w restauracji, lecz stanowi zwykłą przekąskę (np. kanapki) lub obiad i przeznaczone jest na wewnętrzne potrzeby Spółki.

Usługi gastronomiczne wskazane w punkcie C nabywane są w trakcie spotkań z kontrahentem. Celem spotkania z klientem jest omówienie szczegółów zlecenia, np. przeprowadzenia kampanii reklamowej. Ze względu na omawianą tematykę (np. reklama produktu) zarówno klient jak i Spółka dążą do zorganizowania spotkania w biurze Spółki lub siedzibie klienta. Z różnych względów nie zawsze jest to możliwe i w takich przypadkach spotkanie biznesowe odbywa się na zewnątrz, np. w lokalu gastronomicznym lub kawiarni. Spotkania w lokalach gastronomicznych mają również miejsce w sytuacji, gdy kontrahenci Spółki nie prowadzą działalności w miejscowości, w której Spółka posiada biuro. W takim przypadku, przedstawiciel Spółki odwiedzając danego kontrahenta proponuje mu spotkanie w restauracji i spotyka się z potencjalnym klientem na lunchu czy kawie, w trakcie którego omawiane są warunki współpracy czy realizacja trwającego projektu. Spółka, jako zapraszający, płaci za zamówione przez kontrahenta usługi. Posiłki czy przekąski zamówione przez osoby uczestniczące w spotkaniu nie stanowią obfitego, czy wytwornego obiadu w restauracji i najczęściej dotyczą zakupu kawy, napoju, ciastka w kawiarni lub zwykłego lunchu.

Na koniec Spółka wskazuje, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywane usługi cateringowe, gotowe posiłki oraz usługi gastronomiczne mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki. Opisane wydatki Spółka zalicza do kosztów uzyskania przychodów, po odliczeniu podatku od towarów i usług zgodnie z przepisami VAT. W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym powstała wątpliwość w zakresie kwalifikacji na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku VAT, wydatków ponoszonych przez Spółkę na zakup opisanych powyżej usług cateringowych i gotowych posiłków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych usług cateringowych i gotowych posiłków, opisanych w punkcie A stanu faktycznego, jeśli są one związane z czynnościami opodatkowanymi.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług cateringowych. Natomiast problematyka związana z rozróżnieniem definicyjnym usług gastronomicznych i cateringowych została uregulowana w Rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które obowiązuje od 1 lipca 2011 r., i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy. Za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających (art. 6 ust. 2 rozporządzenia). Zatem usługa gastronomiczna (restauracyjna) polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji czy innym lokalu. Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego.

W celu zdefiniowania usługi restauracyjnej warto również powołać wyrok Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (sygn. C-231/94), w którym Trybunał orzekł, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności na wynos tj. de facto z dostawą towarów. Zgodnie z wyrokiem, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem, należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie ETS podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków "na wynos" i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tekst jedn.: żywności). Wyrok ten w pośredni sposób może posłużyć za argument, aby odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce, czy też dostawy żywności z transportem. Jest to kolejny argument, że catering nie stanowi usługi gastronomicznej, co więcej, często coś, co potocznie określane jest jako "catering" stanowi zgodnie z rozporządzeniem dostawę towarów, tym samym nie stanowi "usługi" i nie podlega ograniczeniom wynikającym z przepisu art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT.

Do podobnych wniosków prowadzi analiza Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w której usługi gastronomiczne i cateringowe zostały sklasyfikowane w odrębnych grupowaniach:

* "Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych" (PKWiU 56.1)

* "Usługi przygotowania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering) i pozostałe usługi gastronomiczne" (PKWiU 56.2), przy czym, pod symbolem PKWiU 56.21 sklasyfikowano

* "Usługi przygotowania i dostarczenia żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)", natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 "Pozostałe usługi gastronomiczne".

Zdaniem Spółki przepisy podatkowe należy interpretować w sposób ścisły, zgodnie z ich literalnym brzmieniem. Skoro zatem art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b Ustawy o VAT wskazuje tylko na usługi gastronomiczne, oznacza to, że ograniczenie prawa do odliczenia zawarte w tym przepisie nie dotyczy usług cateringowych. Konsekwentnie Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług cateringowych i gotowej żywności, która stanowi dostawę towarów (opisane w punkcie A stanu faktycznego), o ile są one związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością opodatkowaną. Spółka nadmienia, że nie odlicza podatku VAT od usług gastronomicznych opisanych w punkcie B i C stanu faktycznego, ze względu na ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w jednolitych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, m.in.:

* Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r. (sygn. IPPPI/443-925/12-2/MP): "(...) usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych. W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy."

* Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 maja 2012 r. (sygn. IPPP3/443-357/12-2/MK): "(...) z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych."

* Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 stycznia 2011 r. (sygn. nr ITPP1/443-1032/10/JJ)"ze względu na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy."

* Interpretacja indywidualna Ministra Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPP1/443-556/11-2/AW): "jeżeli podatnik nabywa usługi, które sklasyfikowane są jako usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (catering)" (PKWiU 56.21.19.0), a nie usługi gastronomiczne (PKWiU 56.10.11.0), to prawo do obniżenia istnieje."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego - na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie produkcji filmów i reklam telewizyjnych oraz organizacji kampanii reklamowych i event'ów. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupu m.in. usług cateringowych oraz gotowych posiłków (na wynos) stanowiących wyżywienie osób zatrudnionych przy danym projekcie. Jak wskazał Zainteresowany zdjęcia na planie filmowym lub praca w trakcie kampanii reklamowej odbywają się po kilkanaście godzin w ciągu dnia. Ze względu na krótkie terminy zleceń Wnioskodawca dążąc do optymalizacji czasu pracy osób zaangażowanych na planie dokonuje zakupu usług cateringowych oraz gotowych posiłków na wynos. Konieczność zapewnienia wyżywienia dla ekipy realizacyjnej jest podyktowana względami organizacyjnymi. Końcowo Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabywane usługi cateringowe oraz gotowe posiłki na wynos mają związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki. Wątpliwości Spółki odnoszą się do prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od nabywanych usług cateringowych oraz gotowych posiłków na wynos.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z powyższego przepisu wynika, iż oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do tej klasyfikacji.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje usługi gastronomicznej, ani usługi cateringowej. Zatem zasadne jest rozważenie, czy usługi cateringowe różnią się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu.

Catering oznacza natomiast dostarczenie przygotowywanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego, np. do siedziby spółki. Taka definicja znajduje się w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa - www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którym catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć.

W konsekwencji, wykładnia językowa pojęcia usługi gastronomicznej i cateringowej pozwala na określenie podstawowej różnicy między tymi dwoma kategoriami - usługa gastronomiczna polega na świadczeniu usługi w restauracji (tekst jedn.: w pomieszczeniu będącym w posiadaniu podmiotu realizującego usługę), podczas gdy catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 77/1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Stosownie do brzmienia ust. 2 ww. przepisu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W klasyfikacji tej w dziale 56 "Usługi związane z wyżywieniem", pod symbolem PKWiU 56.2 zostały wymienione "Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne", pod symbolem PKWiU 56.21 - "Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)", natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 "Pozostałe usługi gastronomiczne".

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych.

Z tego powodu wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a wydatki poniesione przez Zainteresowanego na usługi cateringowe oraz gotowe posiłki na wynos - jak wskazał Zainteresowany - są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup usług cateringowych oraz gotowych posiłków na wynos, ze względu na fakt, iż poniesione wydatki będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.