IPPP1-443-1199/10-6/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu 29 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 grudnia 2010 r. oraz pismem z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania nieodpłatnego przekazania dla celów recenzenckich filmu na płycie DVD jako próbki jest prawidłowe,

* opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w szczególności z przeznaczeniem na nagrody w konkursach - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 listopada 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania dla celów recenzenckich filmu na płycie DVD jako próbki, oraz opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w szczególności z przeznaczeniem na nagrody w konkursach. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 grudnia 2010 r., a także pismem z dnia 23 lutego 2011 r. (data wpływu 28 lutego 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 9 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. to wyłączny dystrybutor filmów DVD, największej biblioteki filmowej na świecie. W okresie poprzedzającym premierę każdego z wydawanych filmów lub wydawnictw muzycznych spółka rozdaje produkty trwale oznakowane jako egzemplarze promocyjne na cele związane z promocją i reklamą rozdawanych filmów. Owe gratisy kierowane są do:

* Dziennikarzy na cele recenzenckie - wybieranych w zależności od tematyki i profilu danego filmu. W efekcie opis i recenzja filmu jest zamieszczana w prasie;

* Konsumentów w postaci nagród w różnego rodzaju konkursach organizowanych przez partnerów medialnych w prasie, radiu oraz Internecie (dostęp nieograniczony). W efekcie informacja o organizowanym konkursie oraz cały szum z tym związany jest promocją wizerunkową danego filmu;

* Konsumentów w postaci nagród w konkursach na filmowych pokazach przedpremierowych - to sporadycznie. Efektem jest wzrost zainteresowania zakupem danego filmu.

Wnioskodawca końcowo dodaje, iż nie przekazuje plakatów, kalendarzy, a inne gadżety tak, ale ich nie opodatkowuje. W uzupełnieniu nadesłanym w dniu 23 lutego 2010 r. Wnioskodawca doprecyzował, iż przedmiotem przekazań są płyty DVD - tzw. egzemplarze promocyjne filmów, które następnie są wprowadzane do obrotu komercyjnego. Podkreślił także, iż z tytułu ich nabycia Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w jego opinii płyty te spełniają definicję próbek. Zaznaczył, iż w związku z przedmiotowymi wydaniami nie prowadzona jest jakakolwiek ewidencja pozwalająca na ustalenie tożsamości obdarowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., zwana dalej "ustawą o VAT"), nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem będzie czy może nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniem podatkiem VAT podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Art. 7 ust. 1 ww. ustawy definiuje co uznaje się za taką dostawę. Art. 7 ust. 2 ustawy nakłada na podatników obowiązek opodatkowania czynności polegającej na przekazaniu towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością jednak w art. 7 ust. 3 ustawy o VAT zawarto zastrzeżenie, w myśl którego przepis ten nie ma zastosowania do przekazanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów małej wartości i próbek.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa rozumie się przekazane (wręczane) przez podatnika jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł, przy czym w sytuacji, gdy wartość rynkowa wydawanych towarów przekracza 10 zł - należy prowadzić ewidencję umożliwiającą identyfikację osób obdarowanych.

Potwierdzeniem stanowiska spółki jest wyrok NSA z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt. I FPS 6/08 wydany w rozszerzonym składzie stanowiący, że nie podlega opodatkowaniu VAT nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością. Sąd uznał, że art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT nie są sprzeczne. Możliwe są bowiem sytuacje, gdy materiały reklamowe lub próbki przekazywane są na cele inne, niż związane z przedsiębiorstwem. Skoro z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wprost wynika, że opodatkowaniu VAT podlega nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z przedsiębiorstwem, to oznacza, że przekazanie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania dla celów recenzenckich filmu na płycie DVD jako próbki oraz za nieprawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w szczególności z przeznaczeniem na nagrody w konkursach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. (ust. 3)

Z kolei, w myśl ust. 4 art. 7, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (ust. 7).

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania). Należy podkreślić, że w sytuacji, gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy zakupie towarów, to ich nieodpłatne przekazanie, gdyby było nieopodatkowane, w rezultacie prowadziłoby do sytuacji, gdy żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą powszechności i neutralności opodatkowania. Nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełniają definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT.

Z treści przytoczonych przepisów wynika również, że nieodpłatne przekazanie w celach promocyjno-reklamowych próbek, umożliwiających klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towarów oferowanych przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie ich zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku, stanowi przekazanie próbek i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. Kryteria te należy przy tym odnieść do próbek towarów przekazywanych przez podatnika danemu odbiorcy w danym okresie.

W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a co za tym idzie nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania w oparciu o art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

W przedmiotowych okolicznościach mamy do czynienia z przekazaniem przez wyłącznego dystrybutora filmów DVD, trwale oznaczonego jako egzemplarze promocyjne na rzecz dziennikarzy w celu sporządzenia recenzji oraz jako nagrody w konkursach organizowanych na pokazach przedpremierowych, radiu, prasie, telewizji i internecie. Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii opodatkowania przedmiotowych nieodpłatnych przekazań płyt DVD z filmami, w sytuacji gdy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od ich zakupu. Ponadto, w opinii Spółki przekazywane towary mają charakter próbek.

Mając na uwadze przytoczoną powyżej definicję "próbki" należy zauważyć, iż płyta DVD z filmem przekazywana dziennikarzowi w celu sporządzenia recenzji nosi znamiona próbki. W omawianej sprawie mamy do czynienia ze szczególnym towarem, o charakterze niepodzielnym, jakim płyta DVD z filmem, trudno bowiem o mniejszą "ilość" tego towaru aniżeli jeden egzemplarz płyty z nagraniem, który reprezentowałby dany rodzaj towarów. Warto w tym miejscu przywołać wyrok ETS z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako "egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi". Chcąc dokonać próby syntetycznego "okrojenia" filmu, można byłoby wskazać na jego prezentację poprzez skróty zawierające najciekawsze jego fragmenty, ukazujące w streszczeniu fabułę itp. Jednakże w kontekście definicji ustawowej próbki, taki materiał utraciłby swoje właściwości fizyczne, walor poznawczy, w szczególności w sytuacji, gdzie dziennikarz filmowy zobowiązany byłby do jego oceny, i wystawienia recenzji. Ze względu na specyfikę przedmiotu jakim jest film, nie mógłby on dokonać rzetelnej oceny, i wydać opinii w oparciu jedynie o skróty z filmu. Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym. Jednakże w omamianej sytuacji, w przypadku przekazania płyty z filmem dla recenzenta celem wydania opinii do czasopisma nie można dostrzec cech handlowych, a jedynie film ten jest przekazywany aby dziennikarz mógł po jego obejrzeniu ("wypróbowaniu"), wydać na jego podstawie opinię dla jego przyszłych odbiorców ("konsumentów"), jednakże niniejsze wydanie nie następuje w celu konsumpcyjnego zaspokojenia potrzeb dziennikarza, co wskazuje o istotności celowości przekazywanych towarów.

Z powyższych względów, za próbkę w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy nie można uznać wydań płyt DVD z filmami na rzecz zwycięzców w konkursach organizowanych w mediach i pokazach przedpremierowych, bowiem ich celem nie jest zapoznanie danej osoby z filmem, lecz całkowite zaspokojenie jego potrzeb związanych z obejrzeniem tego filmu, co jest realizowane poprzez wręczenie pełnowartościowego produktu w postaci płyty DVD z filmem.

Zatem należy stwierdzić, iż opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, w sytuacji gdy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, uzależnione jest od tego, czy towary te wyczerpują ustawowe przesłanki, pozwalające uznać je za próbki lub prezenty o małej wartości. Jedynie w sytuacji, gdy Wnioskodawca przekazuje jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, i prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób, a także przekazuje towary których nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł, takie przekazanie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji osób w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, jednocześnie w uzupełnieniu nie wskazał wartości przekazywanych przez siebie towarów (płyt DVD).

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz przedstawiony opis stanu faktycznego należy stwierdzić, iż działania opisane we wniosku polegające na przekazaniu płyt DVD z filmami zwycięzcom w konkurach prowadzonych za pośrednictwem mediów oraz na pokazach przedpremierowych wypełniają przesłanki określone w art. 7 ust. 2 ustawy, tzn. że nieodpłatne przekazanie ww. towarów w ramach prowadzonych akcji mających na celu promocję filmu należy traktować jako dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast w odniesieniu do płyt DVD przekazywanych dziennikarzom celem sporządzenia recenzji filmu zamieszczanej następnie w prasie, należy stwierdzić, iż mamy do czynienia z próbkami w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, w konsekwencji czego dostawa taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.