IPPP1/443-1153/14-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 27 października 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 30 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych oraz paliwa silnikowego do samochodu marki Nissan Navarra - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia VAT z tytułu ponoszonych wydatków eksploatacyjnych oraz paliwa silnikowego do samochodu marki Nissan Navarra. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 3 listopada 2014 r., złożonym w dniu 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 27 października 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik VAT będący osobą fizyczną wykorzystuje w działalności gospodarczej, wymagającej długich i częstych przejazdów 2 samochody: pierwszy to samochód ciężarowy nabyty przed 1 kwietnia 2014 wykorzystywany w 100% w działalności gospodarczej, oraz samochód osobowy wykorzystywany jest do celów mieszanych, zarówno do jazd służbowych, jak i prywatnych.

Samochód pierwszy - ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 ton z 2 rzędami siedzeń, będący środkiem trwałym firmy, służy wyłącznie do działalności gospodarczej. W celu potwierdzenia ww. jazd podatnik prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu wg art. 86a ust. 7. Podatnik złożył w kwietniu 2014 druk VAT-26. Od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, w tym napraw, paliwa, itp podatnik odlicza 100% VAT naliczonego.

Samochód nr 2 - osobowy wykorzystywany do celów mieszanych, zarówno do jazd służbowych, jak i prywatnych, jest wykorzystywany w firmie na podstawie Oświadczenia o wykorzystywaniu pojazdu w działalności firmy, ale pojazd nie jest środkiem trwałym przedsiębiorstwa. W dowodzie rejestracyjnym wpisana jest żona podatnika. Między małżonkami istnieje wspólnota małżeńska. Podatnik prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu dla potrzeb podatku dochodowego osób fizycznych. Od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, w tym napraw, itp podatnik odlicza 50% VAT, od paliwa nie odlicza VAT.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest firmą inżynierską, która w celu osiągnięcia przychodu wykorzystuje pracę i kompetencje właściciela, jak również podwykonawców - dostawców usług inżynierskich. Praca świadczona przez właściciela wykonywana jest zarówno w siedzibie firmy, ale głównie w biurach kontrahentów, głównie niemieckich. Siedziba firmy mieści się w domu właściciela, dlatego często występują jazdy z miejsca świadczenia usług do biura - siedziby, które jest jednocześnie miejscem zamieszkania podatnika. Samochód ciężarowy Nissan Navara (samochód nr 1) jest pojazdem dużym, zapewniającym bezpieczeństwo podczas często długich przejazdów, często do pracy u niemieckich kontrahentów, które w ramach działalności wykonuje właściciel. Często we wnętrzu znajdują się wzorce, elementy próbne, jazda z nimi po "mieście" jest ryzykowna i niewygodna (ryzyko kradzieży elementów nie będących własnością właściciela firmy, brak miejsca w samochodzie). Dlatego w celu jazd innych, związanych z działalnością gospodarczą wykorzystywany jest samochód osobowy nr 2. Wykorzystanie samochodu nr 1 potwierdzone jest również ewidencją przebiegu pojazdu, ewidencja ta zawiera stany licznika na pierwszy i ostatni dzień miesiąca i wyjaśnienie wykorzystania przejechanych kilometrów.

W uzupełnieniu nadanym w dniu 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) Wnioskodawca wskazał, że samochód nr 1 posiada 5 miejsc siedzących a jego dopuszczalna ładowność wynosi 785 kg. Wskazał również, że został stworzony regulamin określający sposób korzystania z pojazdów służbowych dla celów pełnego odliczenia VAT. Regulamin ten zakazuje wykorzystywania ww. samochodów do celów prywatnych i wskazuje, że są one użytkowane jedynie w celach związanych z uzyskaniem przychodu. Ponadto, regulamin zawiera listę pojazdów służbowych wykorzystywanych jedynie do działalności gospodarczej, listę osób upoważnionych do korzystania z ww. samochodów, adres miejsca parkingowego pojazdów po godzinach pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy 100% odliczenie VAT od wydatków związanych z wykorzystaniem w działalności gospodarczej samochodu ciężarowego (nr 1), potwierdzone dodatkowo ewidencją przebiegu pojazdu jest prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Podatnik uważa, że opisany stan faktyczny zezwala na 100% odliczenie VAT od wydatków związanych z wykorzystaniem w działalności gospodarczej samochodu ciężarowego (nr 1), potwierdzone dodatkowo ewidencją przebiegu pojazdu.

Gdyż przedsiębiorstwo jest firmą inżynierską, która w celu osiągnięcia przychodu wykorzystuje pracę i kompetencje właściciela, jak również podwykonawców - dostawców usług inżynierskich. Praca świadczona przez właściciela wykonywana jest zarówno w siedzibie firmy, ale głównie w biurach kontrahentów, głównie niemieckich. Siedziba firmy mieści się w domu właściciela, dlatego często występują jazdy z miejsca świadczenia usług do biura - siedziby, które jest jednocześnie miejscem zamieszkania podatnika. Samochód ciężarowy Nissan Navara (samochód nr.1) jest pojazdem dużym, zapewniającym bezpieczeństwo podczas często długich przejazdów, często do pracy u niemieckich kontrahentów, które w ramach działalności wykonuje właściciel. Często we wnętrzu znajdują się wzorce, elementy próbne, jazda z nimi po "mieście" jest ryzykowna i niewygodna (ryzyko kradzieży elementów niebędących własnością właściciela firmy, brak miejsca w samochodzie). Dlatego w celu jazd innych, związanych z działalnością gospodarczą wykorzystywany jest samochód osobowy nr 2. Wykorzystanie samochodu nr 1 potwierdzone jest również ewidencją przebiegu pojazdu, ewidencja ta zawiera stany licznika na pierwszy i ostatni dzień miesiąca i wyjaśnienie wykorzystania przejechanych kilometrów.

Podatnik uważa, że analiza przypadku, który jest inny niż przykład opisany na stronie MF w materiale pod tytułem "Nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi" w części opisującej przypadki, gdy nie można obiektywnie uznać wykorzystania pojazdów wyłącznie do cel działalności gospodarczej: "podatnik prowadzi działalność w miejscu zamieszkania, posiadając jeden pojazd - w tych okolicznościach nie jest możliwe obiektywne zagwarantowanie wykluczenia użytku prywatnego tego pojazdu, przykładowo w czasie wolnym od prowadzonej działalności gospodarczej."

Podsumowując, w firmie Wnioskodawcy są 2 samochody, nie jeden jak w przykładzie MF, wykorzystanie samochodu często załadowanego cennymi elementami będącymi własnością klientów do jazd prywatnych jest ryzykowne, może narazić firmę i właściciela na wymierne (kradzież) i niewymierne straty (straty wizerunkowe wobec klientów, głównie zagranicznych). Tak więc, można obiektywnie uznać wykorzystanie pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako osoba fizyczna, której miejscem siedziby firmy jest miejsce zamieszkania, wykorzystuje w swojej działalności gospodarczej dwa samochody: pierwszy to samochód ciężarowy nabyty przed 1 kwietnia 2014 wykorzystywany w 100% w działalności gospodarczej, oraz samochód osobowy wykorzystywany do celów mieszanych, zarówno do jazd służbowych, jak i prywatnych. Samochód pierwszy - ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej poniżej 3,5 ton z 2 rzędami siedzeń, będący środkiem trwałym firmy, służy wyłącznie do działalności gospodarczej. W celu potwierdzenia ww. jazd Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu wg art. 86a ust. 7. Samochód ten ma 5 miejsc siedzących i dopuszczalną ładowność wynoszącą 785 kg. Podatnik złożył w kwietniu 2014 druk VAT-26. Od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu, w tym napraw, paliwa, itp podatnik odlicza 100% VAT naliczonego. Samochód drugi, osobowy wykorzystywany jest do celów mieszanych, zarówno do jazd służbowych, jak i prywatnych. Od wydatków związanych z eksploatacją tego pojazdu, w tym napraw, itp podatnik odlicza 50% VAT, od paliwa nie odlicza VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania, czy prawidłowym zachowaniem jest odliczenie 100% VAT od wydatków związanych z wykorzystaniem w działalności gospodarczej samochodu ciężarowego oznaczonego we wniosku jako nr 1, potwierdzone dodatkowo ewidencją przebiegu pojazdu.

Na podstawie art. 2 pkt 34 ustawy przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem pojazdów samochodowych oraz odliczaniem paliwa do ich napędu regulują przepisy art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Na mocy art. 86a ust. 2 pkt 3 ww. ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ww. ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do art. 86a ust. 4 ww. ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zgodnie z art. 86a ust. 12 ww. ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl art. 86a ust. 13 ww. ustawy w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z analizy wskazanych wyżej przepisów wynika, że zgodnie z ogólną zasadą przewidzianą w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego. Ustawodawca przyjął założenie, że pojazdy te - co do zasady - wykorzystywane są zarówno do działalności gospodarczej podatnika jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością (mieszanych). Konstrukcja pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony sprawia, że są one co do zasady wykorzystywane nie tylko do działalności gospodarczej, lecz również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Oznacza to, że podatek naliczony w odniesieniu do wydatków związanych z tymi pojazdami przysługuje do odliczenia jedynie w wysokości 50% kwoty podatku.

Odliczenie VAT w pełnej wysokości przysługuje m.in. w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami wykorzystywanymi wyłącznie do działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wskazuje, że posiadany pojazd nr 1 wykorzystuje wyłącznie do działalności gospodarczej, prowadzi w odniesieniu do tego samochodu ewidencję przebiegu pojazdu oraz dokonał jego zgłoszenia do Urzędu Skarbowego na druku VAT-26.

W kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy zakupie paliwa silnikowego, oleju napędowego i gazu służącego do napędu przedmiotowych samochodów należy rozpatrzyć, przepis art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą".

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania pojazdu nr 1 do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych.

Działania mające na celu wyeliminowanie użytku prywatnego muszą być dostosowane do specyfiki działalności podatnika. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, której siedziba znajduje się w miejscu jego zamieszkania. Miejsce zamieszkania stanowi jednocześnie miejsce parkowania jego samochodu. W tak przedstawionych okolicznościach nie można obiektywnie stwierdzić, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, gdyż opisany sposób użytkowania tego samochodu (m.in. poprzez parkowanie w miejscu zamieszkania, a więc jego bezpośrednią dostępność) umożliwia jego użycie np. w czasie wolnym od prowadzonej działalności, do celów prywatnych. Zapewnienie Wnioskodawcy, że pojazd nr 1 jest wykorzystywany wyłącznie do celów działalności gospodarczej, ze względu na swoje rozmiary i zawartość, przy jednoczesnym prowadzeniu ewidencji przebiegu pojazdu, nie jest równoznaczne ze stworzeniem przez Wnioskodawcę stosownych procedur użytkowania tego pojazdu, które wykluczają jego potencjalne użycie do celów prywatnych.

Zatem w analizowanym przypadku, z uwagi na fakt, że samochód jest parkowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, nie zostanie wypełniony aspekt obiektywny dotyczący niezaistnienia potencjalnych możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Należy zatem stwierdzić, że w opisanych warunkach nie jest możliwe stworzenie procedur/zasad wykorzystania pojazdu wykluczających jego użytek prywatny. Nie można bowiem wykluczyć potencjalnej możliwości prywatnego użytku samochodu, co powoduje, że przedmiotowy samochód nie będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W tej sytuacji bez znaczenia jest również, że Wnioskodawca prowadzi dla tego samochodu ewidencję przebiegu pojazdu oraz poinformował właściwego naczelnika urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu o wykorzystywaniu pojazdu do celów działalności gospodarczej.

W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków eksploatacyjnych związanych z samochodem nr 1 o którym mowa we wniosku, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w powiązaniu z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

W okresie od dnia 1 kwietnia 2014 r. do 30 czerwca 2015 r., Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego w przypadku nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, przeznaczonych do napędu ww. samochodu ciężarowego wykorzystywanego do celów "mieszanych" tj. do działalności gospodarczej i do celów prywatnych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.