IPPP1-443-1151/09-4/IZ - Obowiązek spółki niemieckiej do rejestracji w Polsce dla celów podatku od towarów usług w związku z zawartą umową komisu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 25 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1151/09-4/IZ Obowiązek spółki niemieckiej do rejestracji w Polsce dla celów podatku od towarów usług w związku z zawartą umową komisu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.), uzupełnionego pismem z dnia 19 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zarejestrowania się dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Spółka planuje podpisać z polską spółką umowę komisu. Zgodnie z umową Wnioskodawca, jako komitent dostarczałaby polskiej spółce towary. Polska spółka jako komisant, dokonywałaby na terenie Polski sprzedaży powyższych towarów na rzecz osób trzecich na rachunek Spółki, ale we własnym imieniu. Jednocześnie Strona wskazała, iż polska spółka do której Wnioskodawca planuje dostarczać towary w ramach umowy komisowej jest czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy Spółka ma obowiązek rejestracji w Polsce dla celów podatku od towarów usług.

Zdaniem Strony, nie jest ona zobowiązana do rejestracji w Polsce dla celów podatku VAT.

Mając na uwadze, iż Wnioskodawca jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Niemczech i stamtąd nastąpi przekazanie towarów do Polski, transakcja na rzecz polskiego komisanta powinna zostać rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższe związane jest z faktem zrównania dla celów podatku VAT wydania towarów komisantowi przez komitenta z faktyczną dostawą towarów. Regulację tę zawarto zarówno w art. 14 ust. 2 pkt c) Dyrektywy 2006/112 WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej jak i art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy uznać, iż pomimo braku przejścia prawa własności do towarów w rozumieniu cywilistycznym w momencie ich przywozu do Polski, Spółka będzie dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz polskiego komisanta. Wydanie towarów na rzecz komisanta będzie jednoznaczne z przekazaniem mu w sensie ekonomicznym prawa do dysponowania tymi towarami jak właściciel.

Zatem po stronie polskiej spółki wystąpi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Oznacza to, iż spółka polska zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, będzie podatnikiem odpowiedzialnym za rozliczenie transakcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 pkt 3 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza podpisać z polską spółką umowę komisu, zgodnie z którą Wnioskodawca, jako komitent dostarczałaby towary polskiej spółce, która jako komisant, dokonywałaby na terenie Polski sprzedaży powyższych towarów na rzecz osób trzecich na rachunek Spółki Kienast, ale we własnym imieniu

Oznacza to, iż w świetle powołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 3 transakcję te należy traktować jako dostawę towarów.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w Niemczech i stamtąd też nastąpi przekazanie towarów będących przedmiotem umowy komisu do Polski. W ocenie Strony transakcja ta powinna zostać rozpoznana jako wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów. Nabywcą towarów otrzymywanych w komis będzie polska spółka zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, iż tut. Organ nie może ustosunkować się do stwierdzenia Strony, iż przedmiotowa transakcja winna zostać rozpoznana jako wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów. O uznaniu bowiem tej transakcji za wewnatrzwspólnotową dostawę towarów decydują przepisy niemieckiego prawa podatkowego. Wobec powyższego organ podatkowy "zakłada", iż Wnioskodawca z tytułu przedmiotowej transakcji dokonywać będzie wewnatrzwspólnotowej dostawy towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1.

nabywcą towarów jest:

a.

podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.

osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

c.

z zastrzeżeniem art. 10

2.

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Uwzględniając zatem treść złożonego wniosku stwierdzić należy, iż polska spółka winna rozpoznać przedmiotową transakcję jako wewnatrzwspólnotowe nabycie towarów, gdyż spełnione są wszystkie przesłanki określone w wyżej powołanym zapisie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle powyższego polska spółka zobowiązana będzie do rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnatrzwspólnotowego nabycia towarów otrzymanych od Wnioskodawcy w ramach umowy komisu. Tym samym Strona, z tytułu przedmiotowej transakcji nie jest zobowiązana do rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w niniejszej sprawie uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl