IPPP1/443-1142/09-2/IG - Zasady dokonywania rozliczeń podatku VAT metodą kasową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego przy stosowaniu metody kasowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uwzględniania VAT należnego przy stosowaniu metody kasowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest podmiotem świadczącym usługi finansowo-księgowe na rzecz małych i średnich firm. Podmiot świadczy usługi o charakterze ciągłym, a umowy podpisane z klientami obejmują przyjęty okres rozliczeniowy do rozliczeń finansowych - jako jeden miesiąc. Zgodnie z powyższym zapisem w umowach, spółka wystawia faktury VAT w miesiącu następującym po miesiącu obsługiwanym, z terminem płatności do piętnastego dnia tego miesiąca. Począwszy od trzeciego kwartału 2009 spółka złożyła oświadczenie na druku VAT-R o wyborze metody kasowej rozliczania podatku VAT Artykuł 2 pkt 25 i art. 21 Ustawy o VAT.

Od miesiąca lipca 2009 spółka wystawia na identycznych zasadach faktury VAT-MP. W związku z tym, iż przy wykonywaniu tego typu usług brak jest momentu wydania towaru lub faktycznego wykonania usługi / przyjęty jest jedynie okres rozliczeniowy, zgodnie z którym pobierane jest należne wynagrodzenie/, do celów ustalania obowiązku podatkowego w VAT przyjęty został dzień wystawienia przez spółkę faktury VAT-MP. Obecnie dziewięćdziesiątego dnia od daty wystawienia faktury VAT-MP, powstaje obowiązek w VAT należnym, jeżeli klient nie dokonał wcześniej płatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy spółka postępuje prawidłowo przy stosowaniu metody kasowej w VAT, uwzględniając w powyższy sposób VAT należny w deklaracji kwartalnej VAT-7K...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 21 Ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności, nie później niż dziewięćdziesiątego dnia licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (...). Jeżeli jednak, ze względu na rodzaj wykonywanej usługi nie można w sposób jednoznaczny określić daty zakończenia usługi, spółka przyjęła najbardziej logiczny, jej zdaniem, tryb postępowania w zakresie ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT, jakim jest dziewięćdziesiąty dzień od dnia wystawienia faktury VAT. Nadmieniam, że spółka świadczy usługi mające charakter ciągły i gdyby nie okres rozliczeniowy zawarty w umowach z klientami i termin płatności wynagrodzenia dla spółki wynikający z podpisanych umów, spółka miałaby problem z ustaleniem prawidłowej daty wystawienia faktury VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą - dotyczącym obowiązku podatkowego u małych podatników "mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności, nie później niż 90. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2, 5 i 6, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej "metodą kasową". Uregulowanie należności w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Przepis art. 21 ustawy jest przepisem szczególnym w stosunku do zasad ogólnych dotyczących obowiązku podatkowego zawartych w art. 19 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest "małym podatnikiem" w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy i złożył oświadczenie na druku VAT-R o wyborze "metody kasowej" rozliczania podatku VAT od trzeciego kwartału 2009 r. W związku z tym obowiązek podatkowy u wnioskodawcy powstaje w sposób szczególny opisany powyżej zawsze z dniem uregulowania całości lub części należności, a jeżeli kontrahent nie uregulował należności to obowiązek podatkowy powstaje w 90. dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Należy zauważyć, że dla "małych podatników" rozpoznających powstanie u nich obowiązku podatkowego na podstawie "metody kasowej", termin w którym ci podatnicy wystawią fakturę za dostawę towarów lub świadczenie usług nie ma żadnego znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego od tych czynności, gdyż obowiązek ten powstaje na podstawie w/cyt. art. 21 ust. 1 ustawy (zasada szczególna), a nie na podstawie art. 19 ustawy (zasada ogólna). W związku z tym termin wystawienia faktury jest zupełnie bez znaczenia dla terminu powstania obowiązku podatkowego u wnioskodawcy, gdyż obowiązek podatkowy jest zdeterminowany jedynie przez to w jakim terminie kontrahent zapłaci za dostawę towarów i świadczenie usług.

Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahentów usługi finansowo-księgowe o charakterze ciągłym, dla których zgodnie z zawartymi umowami przyjęto okres rozliczeniowy - jako jeden miesiąc. W związku z tym należy uznać, że świadczone na rzecz kontrahenta usługi są wykonane z końcem każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego i w taki sposób należy przyjąć termin wykonania tych usług.

Terminy wystawiania faktur reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Zgodnie z § 9 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, dla których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem "fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Wnioskodawca świadczy na rzecz kontrahentów usługi finansowe-księgowe o charakterze ciągłym, dla których przyjęto okres rozliczeniowy - jeden miesiąc. W związku z tym wnioskodawca określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, więc faktura na te usługi powinna zostać wystawiona nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży usług.

W związku z tym stanowisko wnioskodawcy, iż dla celów obowiązku podatkowego w VAT przyjąć należy dzień wystawienia faktury przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe, gdyż w przypadku "małych podatników rozliczających się "metodą kasową" na zasadach szczególnych na podstawie art. 21 ustawy, obowiązek podatkowy jest zupełnie niezależny od terminu wystawienia faktury a prawidłowy termin wystawienia faktury w przypadku świadczenia usług ciągłych, bezpośrednio wynika z § 9 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.