IPPP1-443-1125/11-2/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku ze zmianą wystroju wnętrz w punktach sprzedaży działających w ramach sieci, zarówno w sytuacji gdy Spółka jest stroną zawieranych umów najmu jak i nią nie jest - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku ze zmianą wystroju wnętrz w punktach sprzedaży działających w ramach sieci, zarówno w sytuacji gdy Spółka jest stroną zawieranych umów najmu jak i nią nie jest.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych w zakresie telefonii komórkowej, jako operator sieci. W ramach prowadzonej działalności Spółka zbudowała sieć punktów sprzedaży działających pod marką P. Punkty sprzedaży prowadzone są w lokalach użytkowych, które wynajmowane są przez Spółkę. Zgodnie z treścią zawartych umów najmu Właściciel oddaje Spółce lokal z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej, w szczególności związanej z dystrybucją usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Spółkę i związanych z nimi towarów dostarczanych przez Spółkę, jak również działalności prowadzonej przez Spółkę wspólnie z jej partnerami biznesowymi lub działalności partnerów biznesowych Spółki lub podmiotów powiązanych kapitałowo ze Spółką. Spółka jest więc stroną zawieranych umów najmu, które w większości (poza tzw. lokalami flagowymi, które są prowadzone przez Spółkę) następnie podnajmuje podmiotom współpracującym ze Spółką. W tych lokalach działalność gospodarcza jest prowadzona przez Agentów tj. podmioty związane ze Spółką umową agencyjną. Natomiast część lokali użytkowych wynajmowana jest przez Agentów nie od Spółki, a bezpośrednio od osób trzecich. Spółka nie jest więc stroną umowy najmu, w tych lokalach. Zawarta przez Spółkę umowa agencyjna zakłada, iż wszystkie punkty sprzedaży prowadzone w ramach sieci sprzedaży P. będą miały ten sam wystrój, zgodny z przewidzianym przez Spółkę standardem, w każdym takim punkcie jednolite będą też standardy obsługi klientów bez względu na miejsce położenia lokalu. Ujednolicenie wyglądu punktów sprzedaży jest elementem strategii marketingowej Spółki, budowaniem silnej marki na rynku telekomunikacyjnym, która ma przyciągać coraz to nowych klientów i tym samym generować zyski dla Spółki. Aby ten efekt osiągnąć, niezbędne jest ponoszenie zarówno nakładów na wynajmowane lokale jak i znajdujące się w nich wyposażenie. Zgodnie z zawartymi umowami agencyjnymi, wydatki ponoszone są zarówno przez Spółkę, jak i Agentów tj. zarówno Spółka jak i Agent zobowiązali się w zawartej umowie do poniesienia określonych wydatków. Część wydatków ponoszonych przez Spółkę jest tzw. inwestycją w obcy środek trwały, czyli w ramach wymiany wystroju Spółka wymienia instalacje, podłogi, sufity. Dodatkowo Spółka kupuje także środki trwałe tj. nowe wyposażenie (meble, telewizory plazmowe, lampki obrazy, tzw. rogi) oraz oznakowanie zewnętrzne (szyldy). Nowe wyposażenie oraz oznakowanie zewnętrzne (szyldy) Spółka będzie wynajmować Agentom za wynagrodzeniem określonym w łączącej strony umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może odliczyć podatek VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na zmianę wystroju wnętrz tj. nowe wyposażenie, szyldy oraz wydatki polegające na położeniu nowej podłogi, sufitu, poprowadzeniu instalacji w punktach sprzedaży działających w ramach sieci sprzedaży P. zarówno tych, w których Spółka jest stroną zawartej umowy najmu jak w tych punktach sprzedaży, w których Spółka nie jest stroną zawartej umowy najmu.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 możliwość odliczenia VAT będzie dotyczyć tych przypadków, w których nabycie towarów lub usług wiąże się w sposób pośredni lub bezpośredni ze sprzedażą opodatkowaną (ściślej czynnościami, które uprawniają do odliczenia VAT). Konsekwentnie więc, tylko w sytuacji, gdy nabyte towary/usługi są związane np. ze sprzedażą zwolnioną z opodatkowania, podatnikowi w ogóle nie przysługuje prawo do odliczenia VAT od takich zakupów. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie zaistniała. Spółce przysługuje prawo do odliczenia całego podatku od zakupionych towarów i usług, dotyczących nowego wystroju punktów sprzedaży, gdyż wszystkie czynności dokonane przez Spółkę w ramach jej działalności gospodarczej są opodatkowane. Związek z prowadzoną działalnością opodatkowaną zachodzi zawsze, jeśli z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów i usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej działalności wynika, iż zakup został dokonany w celu wykorzystania w prowadzonej działalności. W przedmiotowej sprawie Spółka ponosi wydatki na nakłady na lokale użytkowe, jak i ich wyposażenie w celu uzyskania jednolitego wystroju punktów sprzedaży działających w ramach sieci P. W ramach sieci sprzedaży sprzedawane są usługi telekomunikacyjne, które są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Należy przy tym zauważyć, iż związek z działalnością opodatkowaną nie musi być bezpośredni. Zdaniem Spółki brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, a do takich należy zaliczyć wydatki na nowy wystrój punktów sprzedaży. Powyższa teza znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie ETS. W jednym z wyroków ETS stwierdził, że (wyrok z 11 lutego 1985 r. sygn. 268/83) odliczenie podatku naliczonego ma na celu całkowite uwolnienie podatnika VAT z obciążeń związanych z podatkiem VAT przypadającym do zapłaty lub zapłaconego z tytułu nabycia towarów i usług, dokonywanych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny, pod warunkiem, że sama ta działalność podlega temu podatkowi.

Mając na względzie powyższe, należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na nowy wystrój punktów sprzedaży, gdyż są to ogólne wydatki związane z działalnością Spółki, a wszystkie czynności dokonane przez Spółkę w ramach jej działalności gospodarczej są opodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych tj. do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych w zakresie telefonii komórkowej. W ramach prowadzonej działalności Spółka zbudowała sieć punktów sprzedaży, które prowadzone są w lokalach użytkowych wynajmowanych przez Spółkę. Zgodnie z treścią zawartych umów najmu Właściciel oddaje Spółce lokal z przeznaczeniem na prowadzenie działalności gospodarczej, w szczególności związanej z dystrybucją usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Spółkę i związanych z nimi towarów dostarczanych przez Spółkę, jak również działalności prowadzonej przez Spółkę wspólnie z jej partnerami biznesowymi lub działalności partnerów biznesowych Spółki lub podmiotów powiązanych kapitałowo ze Spółką. Spółka jest więc stroną zawieranych umów najmu, które w większości (poza tzw. lokalami flagowymi, które są prowadzone przez Spółkę) następnie podnajmuje podmiotom współpracującym ze Spółką. W tych lokalach działalność gospodarcza jest prowadzona przez Agentów tj. podmioty związane ze Spółką umową agencyjną. Natomiast część lokali użytkowych wynajmowana jest przez Agentów nie od Spółki, a bezpośrednio od osób trzecich. Spółka nie jest więc stroną umowy najmu, w tych lokalach. Zawarta przez Spółkę umowa agencyjna zakłada, iż wszystkie punkty sprzedaży prowadzone w ramach sieci sprzedaży P. będą miały ten sam wystrój, zgodny z przewidzianym przez Spółkę standardem, w każdym takim punkcie jednolite będą też standardy obsługi klientów bez względu na miejsce położenia lokalu. Ujednolicenie wyglądu punktów sprzedaży jest elementem strategii marketingowej Spółki, budowaniem silnej marki na rynku telekomunikacyjnym, która ma przyciągać coraz to nowych klientów i tym samym generować zyski dla Spółki. Aby ten efekt osiągnąć, niezbędne jest ponoszenie zarówno nakładów na wynajmowane lokale jak i znajdujące się w nich wyposażenie. Zgodnie z zawartymi umowami agencyjnymi, wydatki ponoszone są zarówno przez Spółkę, jak i Agentów tj. zarówno Spółka jak i Agent zobowiązali się w zawartej umowie do poniesienia określonych wydatków. Część wydatków ponoszonych przez Spółkę jest tzw. inwestycją w obcy środek trwały, czyli w ramach wymiany wystroju Spółka wymienia instalacje, podłogi, sufity. Dodatkowo Spółka kupuje także środki trwałe tj. nowe wyposażenie (meble, telewizory plazmowe, lampki obrazy, tzw. rogi) oraz oznakowanie zewnętrzne (szyldy). Nowe wyposażenie oraz oznakowanie zewnętrzne (szyldy) Spółka będzie wynajmować Agentom za wynagrodzeniem określonym w łączącej strony umowie. Wątpliwości Spółki sprowadzają się w istocie do prawa do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków poczynionych w lokalu zajmowanym przez Agenta, a także w sytuacji gdy sam Wnioskodawca występuje jako strona umowy wynajmu.

Rozpatrując przedmiotową sprawę należy zauważyć, iż w kontekście ww. norm prawnych nie budzi jakichkolwiek wątpliwości prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z dostosowaniem punktów sprzedaży do jednolitego wzornictwa zgodnego ze standardami obowiązującymi w ramach polityki marketingowej firmy tj. nowe wyposażenie, szyldy, nowa podłoga, sufit, instalacja, w sytuacji gdy stroną umowy wynajmu zawartej z osobą trzecią jest bezpośrednio Wnioskodawca. Niezaprzeczalnie w takich okolicznościach poniesione wydatki mają związek z czynnościami opodatkowanymi tj. świadczeniem usług telekomunikacyjnych, bowiem wyposażenie lokalów firmy wg przyjętej, spójnej polityki wewnętrznej firmy, działającej pod nazwą i znakami, dzięki którym jest rozpoznawalna na rynku wśród potencjalnych klientów, przyczyniają się w sposób pośredni do generowania sprzedaży opodatkowanej. Związek o charakterze przyczyno - skutkowym pomiędzy dokonanymi przez Spółkę wydatkami na wyposażenie, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT można także dostrzec w sytuacji, gdy stroną umowy wynajmu lokalu nie jest Wnioskodawca, lecz Agent, który wynajmuje lokal na prowadzenie punktu sprzedaży od osoby trzeciej. Z opisu sprawy wynika, iż powyższy związek ma charakter bezpośredni tzn. można przyporządkować konkretnie poniesione przez Spółkę wydatki na wystój lokalu, z czynnością opodatkowaną, którą w tym przypadku będzie wynagrodzenie pobierane z tytułu wynajmu Agentom nowego wyposażenia oraz oznakowań zewnętrznych (szyldów). Nie ma także podstaw do odmówienia Wnioskodawcy możliwości odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych przez niego wydatków związanych z dostosowaniem lokali (punktów sprzedaży) w zakresie wymiany instalacji, podłóg oraz sufitów, gdzie to Agenci występują jako strony w umowach wynajmu. W tej sytuacji mamy do czynienia z pośrednim związkiem pomiędzy wydatkami a opodatkowanym obrotem, ponieważ w istocie poniesione wydatki wpływają na ogólne funkcjonowanie Spółki jako całości, przyczyniają się do generowania obrotów. Innymi słowy, dostosowanie lokalu, w niezbędną infrastrukturę, umożliwiającą prowadzenie w nim punktu sprzedaży, wprawdzie przez Agenta, nie zmienia jednak faktu, iż zachowuje pośredni związek z kreowaniem po stronie Spółki czynności opodatkowanych poprzez zwiększanie sprzedaży oferowanych przez Agenta usług telekomunikacyjnych.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zmianę wystroju wnętrz tj. nowe wyposażenie, szyldy oraz wydatki podlegające na położeniu nowej podłogi, sufitu, poprowadzeniu instalacji w punktach sprzedaży, zarówno w przypadku gdy stroną umowy wynajmu od osoby trzeciej jest Spółka, jak i Agent.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.