IPPP1/443-1125/09-6/AW - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT usług gwarancyjnych dotyczących sprzedawanych przez spółkę urządzeń, świadczonych w imieniu ich producenta.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1125/09-6/AW Możliwość opodatkowania podatkiem VAT usług gwarancyjnych dotyczących sprzedawanych przez spółkę urządzeń, świadczonych w imieniu ich producenta.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) uzupełnionego pismem z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 16 listopada 2009 r., oraz pismem z dnia 16 stycznia 2010 r. (data wpływu 21 stycznia 2010 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 stycznia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług gwarancyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług gwarancyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Firma zajmuje się sprzedażą ładowarek nabywanych od firmy B z Irlandii. Zgodnie z zawartą umową z dostawcą zobowiązana jest do wykonywania napraw gwarancyjnych sprzedawanych maszyn. Usługi wykonuje w ramach własnej działalności.

Rozliczenie wykonanych usług gwarancyjnych przebiega następująco:

po wykonaniu naprawy w ramach gwarancji sporządzany zostaje protokół, w którym określa się zakres wykonanych robót, wykaz zużytych części zamiennych oraz określa ilość kilometrów, w sytuacji gdy naprawy dokonuje się u klienta.

Protokół taki wysyłany jest do firmy B. do zatwierdzenia. Po weryfikacji przez pracowników firmy B., protokół zostaje wyceniony i zatwierdzony. Zasady wyceny protokołu są następujące:

*

materiały wyceniane są w cenie, po jakiej nabywane są u nich części zamienne, przy czym części do wykonywania napraw Spółka nie sprowadza odrębnie, lecz pobiera z własnego sklepu, (części zamienne kupuje w ramach wewnątrzspólnotowych nabyć z przeznaczeniem na handel),

*

robocizna przeliczana jest na roboczogodziny na podstawie opisanego zakresu wykonanych napraw. Wartość stawki za roboczogodzinę ustalana jest przez firmę B. na początku każdego roku i obowiązuje przez cały rok,

*

koszty dojazdu przeliczane są ustalonym algorytmem na roboczogodziny i wyceniane stawką jaka obowiązuje za roboczogodzinę.

Następnie firma B., w oparciu o zatwierdzony protokół z napraw, wystawia dla Spółki notę uznaniową na wartość wynikającą z protokołu.

Otrzymaną notę uznaniową (w euro) Wnioskodawca wycenia według kursu waluty z dnia poprzedzającego dzień wystawienia noty i tak wyliczona kwota stanowi przychód z tytułu świadczenia usług gwarancyjnych.

Następnie od tej kwoty Spółka nalicza podatek VAT według stawki 22 % i rozlicza w deklaracji VAT-7 jako podatek należny. Wartość podatku stanowi koszt bilansowy i podatkowy.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 16 stycznia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż Spółka występuje w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców, co przekłada się na obowiązek usuwania objętych gwarancja wad fizycznych nabytych przez klientów maszyn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy w świetle ustawy o VAT, usługi gwarancyjne wykonywane i rozliczane w opisany sposób, są czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

2.

Jeżeli podlegają opodatkowaniu to czy Spółka prawidłowo postępuje doliczając podatek VAT do wartości usługi, czy może powinna ustalać wartość podatku VAT metodą "w stu", gdzie sto to wartość usługi wnikająca z noty uznaniowej.

Zdaniem Wnioskodawcy,

W świetle ostatnio pojawiających się interpretacji Izb Skarbowych w indywidualnych sprawach przyjmowane jest stanowisko, że podatnik, który naprawia uszkodzony sprzęt w ramach gwarancji, nie ma obowiązku wykazywania VAT należnego z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Powołują się w tym zakresie na art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, w którym postanowiono, że przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Napraw gwarancyjnych nie można uznać za odpłatne świadczenie usług, ponieważ nie występuje tu odrębne od dostawy towaru świadczenie. Podatnik dokonując dostawy towaru, zobowiązał się do wykonywania napraw gwarancyjnych. Wprawdzie poniesione wydatki na naprawę są podatnikowi zwracane przez producenta, lecz mają one jedynie charakter rekompensaty.

Tak uznały:

*

Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2009 r. nr ILPP2/443-16/09-2/GZ

*

Izba Skarbowa w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 23 kwietnia 2009 r. nr IPPP2/443-1837/08-4/AS

*

Izba Skarbowa w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2009 r. nr IPPPI/443-1935/08-2/IG

*

Izba Skarbowa w Poznaniu interpretacji indywidualnej z dnia 30 marca 2009 r. nr ILPP2/443-131/09-2/MN.

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko wyrażone przez organy skarbowe stwierdzające, że kwoty pozyskane od producenta za wykonanie usług gwarancyjnych są jedynie rekompensatą poniesionych kosztów i są nieodłącznie związane ze sprzedażą określonego towaru (maszyny), jest słuszne i odzwierciedla faktyczny przebieg zdarzenia gospodarczego.

Gdyby nie wystąpiła dostawa towaru, nie powstałoby zobowiązanie do nieodpłatnego wykonania naprawy gwarancyjnej. Nieodpłatnego w stosunku do nabywcy.

Zwrócić należy także uwagę na fakt, że rekompensata za wykonywanie napraw gwarancyjnych posiada aspekt ekwiwalentu o wysokości którego decyduje gwarant i są to wielkości, które nie odzwierciedlają wartości faktycznie poniesionych koszów robocizny i dojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej: ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 556 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne). Stosownie zaś do art. 577 § 1 Kodeksu cywilnego, w wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny, co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż kupuje on maszyny od firmy B. z siedzibą w Irlandii, a następnie je sprzedaje. Zgodnie z zawartą umową z dostawcą Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania napraw gwarancyjnych sprzedawanych maszyn. Usługi te wykonuje w ramach własnej działalności. Po wykonaniu naprawy w ramach gwarancji sporządzany zostaje protokół, w którym określa się zakres wykonanych robót, wykaz zużytych części zamiennych oraz określa ilość kilometrów, w sytuacji gdy naprawy dokonuje się u klienta. Protokół taki wysyłany jest do firmy B. do zatwierdzenia. Po weryfikacji przez pracowników firmy B., protokół zostaje wyceniony i zatwierdzony. Następnie firma B., w oparciu o zatwierdzony protokół z napraw, wystawia dla Wnioskodawcy notę uznaniową na wartość wynikającą z protokołu. Spółka występuje w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców maszyn.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz producenta, bowiem świadczy on usługi gwarancyjne we własnym imieniu (w wyniku podpisanej umowy sprzedaży towarów - producent jest gwarantem dla Spółki, a Spółka z kolei jest gwarantem dla klientów), a następnie jedynie odzyskuje, w formie rekompensaty, koszty poniesione na naprawę towarów.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy zatem stwierdzić, iż rozliczenia pomiędzy producentem i Zainteresowanym z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż świadczenie usług gwarancyjnych na rzecz gwaranta, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, odpowiedź pytanie zawarte w pkt 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 41, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl