IPPP1/443-1102/08-5/GD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1102/08-5/GD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2008 r. (data wpływu 9 czerwca 2008 r.), uzupełnionym na wezwanie znak IPPP1/443-1102/08-2/GD z dnia 20 czerwca 2008 r. (doręczone w dniu 8 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony na wezwanie znak IPPP1/443-1102/08-2/GD z dnia 20 czerwca 2008 r. (doręczone w dniu 8 lipca 2008 r.) - pismem z dnia 10 lipca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pani X jest właścicielką apartamentów wczasowych znajdujących się w budynku hotelu. Przedmiotowe apartamenty Wnioskodawczyni nabyła od: Y. Wnioskodawczyni jest właścicielką następujących lokali:

* lokal nr 4....

* zakup, umowa nr../2004 z dnia 10 marca 2004 r.,

* cena zakupu (z VAT) - 125.210,- płatna w 24 ratach;

* umowa najmu z dnia 16 czerwca 2005 r. - na 5 lat,

* protokół odbioru z dnia 15 marca 2006 r.,

* rachunki bez VAT za wynajem od kwietnia 2006 r., 2.000, -brutto,

* czynsz Wnioskodawczyni za lokal + prąd około 300 zł,

* zapis w księdze wieczystej z dnia 28 marca 2007 r.,

* lokal nr 3....

* zakup lokalu - umowa nr../2005 z dnia 17 czerwca 2005 r.,

* cena zakupu (z VAT) - 129.800, - płatna w 14 ratach,

* umowa najmu z dnia 17 czerwca 2005 r. - na 5 lat,

* protokół odbioru z dnia 14 lutego 2007 r.,

* rachunki za wynajem od 17 marca 2007 r. - 1.700 zł brutto-bez VAT,

* brak księgi wieczystej,

* lokal nr 4....

* nabyty wspólnie z mężem Z

* umowa z dnia 18 czerwca 2006 r., cena zakupu (z VAT) - 160.000 - 1 rata,

* umowa najmu z dnia 18 czerwca 2006 r. - na czas nieokreślony,

* protokół odbioru z dnia - 14 lutego 2007 r.,

* rachunki za wynajem od 17 marca 2007 r. - 1.700 brutto - bez VAT,

* brak księgi wieczystej.

Wnioskodawczyni zawarła umowy najmu z właścicielami Y do dalszego wynajmu lokali dla gości hotelowych.

Po zakupie lokalu nr 411 (dnia 10 marca 2004 r. - odbiór 15 marca 2006 r.) Wnioskodawczyni w dniu 17 lutego 2006 r. zwróciła się pisemnie do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Warszawie, ul. Lindleya 14 z zapytaniem dotyczącym zdarzenia przyszłego:

Gdzie i na jakich zasadach Wnioskodawczyni ma rozliczać się z dochodów jako osoba fizyczna, obywatel duński, nieprowadząca działalności gospodarczej, posiadająca tylko adres zamieszkania w D.

W dniu 17 maja 2006 r. Wnioskodawczyni otrzymała odpowiedź, z której wynikało, że powinna rozliczać się z podatku dochodowego w D po otrzymaniu druków JFT-1/JFT-1R. W odpowiedzi nie było żadnej uwagi na temat rozliczania podatku od towarów i usług. W tym okresie Pani X posiadała tylko jedno mieszkanie wczasowe. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni posiada numer NIP od 2004 r. (otrzymuje emeryturę w Polsce) - zaczęła wystawiać rachunki bez VAT. Od miesiąca kwietnia 2006 r. - 2000 zł miesięcznie, a od 17 marca 2007 r. - 2x 1.700,miesięcznie (2x850). Od kwietnia 2007 dochód Wnioskodawczyni wyniósł 5.400 zł (minus świadczenia około 350 zł - miesięcznie).

W D rozliczenia za rok 2007 dokonuje się do 30 czerwca 2008 r.

Aby uniknąć nieprawidłowości Wnioskodawczyni skontaktowała się z Urzędem Skarbowym w Kołobrzegu, następnie w Szczecinie oraz z Krajową Informacją Podatkową. Wszystkie instytucje były zgodnie, że rozliczenia podatku dochodowego Wnioskodawczyni musi dokonać w Polsce, natomiast informacje dotyczące rozliczenia podatku VAT były różne. Pani X skontaktowała się w dniu 30 marca 2008 r. z najemcą, właścicielami Y i uzyskała informację, że musi dokonać korekty wszystkich rachunków od kwietnia 2006 r. i odliczyć VAT. Wnioskodawczyni skontaktowała się również z biurem rachunkowym w K. Na podstawie przedstawionych dokumentów zostało sporządzone rozlicznie roczne PIT-36:

* za rok 2006 po odliczeniu kosztów - strata w wysokości 3.033,50 zł;

* za rok 2007 po odliczeniu kosztów - zysk w wysokości 39.173,66 zł.

W dniu 11 kwietnia 2008 r. Wnioskodawczyni dokonała w Trzecim Urzędzie Skarbowym w Szczecinie - rozliczeń z tytułu podatku dochodowego, łącznie z naliczonymi odsetkami od dnia 15 kwietnia 2008 r. Pani X uzyskała także informację, że z uwagi na rozliczenia z UE nie ma obowiązku rozliczać podatku VAT. Przy zakupie lokali wczasowych Wnioskodawczyni nie odliczyła podatku VAT w kwocie 74.837,84 (łączna wartość lokali 415.010,00).

Z uwagi na zaistniałą sytuację oraz fakt, że właściciele Y od miesiąca lutego 2008 r. wstrzymali przelewy należności za wynajem, które wynoszą 15.377,50, ponieważ oczekują korekty rachunków od miesiąca kwietnia 2006 r. (dot. VAT), Wnioskodawczyni wraz z mężem podjęła decyzję, że z uwagi na to że nie zna zakończenia niniejszej sprawy to:

* mąż Wnioskodawczyni będzie wystawiał rachunki (bez VAT) na lokal nr 431 - 1.700 (brutto),

a Wnioskodawczyni:

* na lokal nr 411 - 2000 -brutto (minus świadczenia - około 350 zł),

* na lokal nr 339 - 1700 - brutto do końca 2008 r.

Z uwagi na brak wpłat za najem do 3 miesięcy można rozwiązać umowę bez wypowiedzenia.

Wnioskodawczyni stwierdziła, że ani ona ani jej mąż nie przekroczą limitu, który na 2008 r. wynosi 50.000 zł Mąż Wnioskodawczyni wystąpił do Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Szczecinie, ul. R z wnioskiem o przyznanie NIP. Przedmiotowy numer mąż Wnioskodawczyni otrzymał (NIP 000-000-00-00, na nazwisko Z). Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim od 27 sierpnia 2004 r. lecz ze względów osobistych Wnioskodawczyni i jej mąż mają różne adresy zamieszkania.

Pismem z dnia 10 lipca 2008 r. w odpowiedzi na wezwanie z dnia 20 czerwca 2008 r. znak IPPP1/443-1102/08-2/GD (doręczone w dniu 8 lipca 2008 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła opis stanu faktycznego o następujące informacje:

Wnioskodawczyni jest właścicielką lokali wczasowych, które wynajmuje na podstawie podpisanej umowy najmu na 5 lat.

1.

lokal 411 - umowa od kwietnia 2006;

2.

lokal 339 - umowa od 17 marca 2007;

3.

lokal 431 - umowa od 17 marca 2007 - do 30 maja 2008.

Od 1 czerwca lokal wynajmuje mąż Wnioskodawczyni Z. Umowa najmu podpisana jest z Y, którzy dalej wynajmują przedmiotowe lokale wczasowe dla gości hotelowych i turystów. Zgodnie z umową Wnioskodawczyni otrzymuje miesięcznie 2000,- brutto - po odliczeniu czynszu i innych opłat otrzymuje kwotę 1.600,- 1.700,- zł, na co wystawiany jest rachunek bez podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba prywatna nieprowadząca żadnej działalności gospodarczej w Polsce (nierezydent) ani w D, Wnioskodawczyni musi naliczać podatek VAT do rachunków wystawianych w Polsce zgodnie z przepisami obowiązującymi w krajach Unii Europejskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Wnioskodawczyni rozlicza się z podatku dochodowego w Polsce (zgodnie z przepisami Pani X rozlicza się również z dochodu w miejscu zamieszkania tj.: w D). W D osoby fizyczne nie płacą podatku VAT za wynajem mieszkań wczasowych. W przypadku gdy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do rozliczenia podatku VAT w Polsce, Pani X prosi o przywrócenie możliwości potrącenia podatku VAT, który zapłaciła przy nabyciu mieszkań wczasowych (na kwotę 74.837,84) oraz innych poniesionych wydatków na kwotę około 10.000 zł Zdaniem Wnioskodawczyni taka możliwość istnieje w okresie 5 lat (w przypadku Wnioskodawczyni dotyczy to okresu od kwietnia 2006).

Pismem z dnia 10 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni uzupełniła stanowisko własne o następujące informacje:

Od kwietnia roku 2006 Wnioskodawczyni prowadzi wynajem lokalu wczasowego w Polsce. Dlatego w lutym 2006 zwróciła się pisemnie do Trzeciego Urzędu Skarbowego w Warszawie i otrzymała informacje, że wszelkich rozliczeń musi dokonywać w D. Z uwagi na to, że Polska od 2004 r. należy do Unii Europejskiej Wnioskodawczyni uważa, że obowiązują te same zasady rozliczania tj. nie nalicza się podatku VAT przy zakupie i sprzedaży towarów i usług dla innych krajów europejskich. W takim przypadku wystawiane są informacje do Urzędów Skarbowych gdzie podaje się kwotę zakupu lub sprzedaży towarów czy usług dla krajów UE. Wnioskodawczyni od 40 lat pracuje jako księgowa i zajmuje się rozliczaniem firm, które dokonują zakupu towarów oraz usług w innych krajach europejskich również w Polsce.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że nadpłaciła podatek VAT w Polsce i po rozpatrzeniu swojej sprawy na podstawie obowiązujących przepisów prosi o wydanie decyzji oraz zwrot nadpłaconego podatku VAT za okres od 2005- 2007.

W marcu 2008 właściciele Y wstrzymali wypłatę należnego czynszu z informacją, że Wnioskodawczyni ma obowiązek dokonać rozliczenia z podatku dochodowego oraz podatku VAT w Polsce. W związku z czym w dniu 11.04.2008 Wnioskodawczyni dokonała rozliczenia podatku dochodowego w Urzędzie Skarbowym w Szczecinie. Wnioskodawczyni uważa, że nie dotyczy jej obowiązek rozliczenia podatku VAT dlatego zwróciła się do Izby Skarbowej w Warszawie o wydanie decyzji. Przy zakupie lokali na kwotę 415.010,- Wnioskodawczyni zapłaciła podatek VAT w kwocie 74.837,84 zł. Przy nabyciu wyposażenia lokali oraz zapłacie czynszu Wnioskodawczyni zapłaciła podatek VAT w kwocie około 10.000 zł Wnioskodawczyni za okres 2005/2007 zapłaciła podatek VAT w wysokości około 85.000 zł (Wnioskodawczyni płaci także podatek VAT w 2008 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepis art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadza ogólne określenie przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT - usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, pod poz. 4 wymieniono usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe, zaklasyfikowane według PKWiU pod symbolem ex 70.20.11 (gdzie ex oznacza, że pozycja dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania) - jako zwolnione z opodatkowania.

Artykuł 113 ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza konstrukcje podatnika zwolnionego podmiotowo od podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 13 pkt 3 ww. ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca oraz podatników niemających siedziby, lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez terytorium kraju - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższego wynika, że zwolnienie podmiotowe określone w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług nie może być zastosowane w przypadku podatników niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11,12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w powyższym terminie, może - w myśl art. 86 ust. 11 - obniżyć kwotę podatku w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za następny okres rozliczeniowy.

Reasumując podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub w rozliczeniu za okres następny. Podatnikowi, który nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w wyżej określonych terminach przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego przez złożenie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego (art. 86 ust. 13 przedmiotowej ustawy).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest przejawem neutralności podatku od towarów i usług. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na zachwianie zasady neutralności podatku i dlatego mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej. W art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wprowadził ograniczenia podstawowego prawa podatnika, jakim jest prawo do odliczenia podatku. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wskazują w art. 88 ust. 4, iż obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy. Zgodnie z art. 96 ust. 1 ww. ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z powyższego wynika, że w chwili nabycia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, podatnik nie musi być zarejestrowany jako podatnik VAT. Jednak w chwili realizacji nabytego prawa (w chwili złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług), podatnik musi mieć formalny status zarejestrowanego podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Panią X opisu stanu faktycznego wynika że jest ona właścicielką apartamentów wczasowych znajdujących się w budynku hotelu. Przedmiotowe apartamenty Wnioskodawczyni wynajmuje na podstawie zawartej umowy z Y, którzy dalej wynajmują przedmiotowe lokale wczasowe dla gości hotelowych i turystów. Wnioskodawczyni jest obywatelką Danii i tam zamieszkuje.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy należy uznać, że:

* usługi wynajmu apartamentów wczasowych nie zostały uwzględnione w wykazie usług zwolnionych od podatku tj. w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, zatem obrót z tytułu najmu przedmiotowych lokali nie podlega zwolnieniu przedmiotowemu;

* z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni nie posiada siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju, zgodnie z cyt. wyżej art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy o VAT, nie może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Pani X przedstawione w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestie związane z pytaniem zadanym przez Panią X tj: kwestie związane z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług wynajmu apartamentów wczasowych.

Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. W przypadku wystąpienia trudności w ustaleniu właściwego grupowania podatnik może zwrócić się o pomoc do uprawnionego organu statystycznego - Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie informuje, że nie podlegają analizie i weryfikacji załączone do wniosku dokumenty. Podatnik jest obowiązany do przedstawienia wyczerpującego opisu stanu faktycznego wyłącznie we wniosku. Załączniki mogą mieć jedynie charakter posiłkowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl