IPPP1-443-1092/10-2/MP - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2010 r. (data wpływu 25 października 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu 14 czerwca 2005 r. aktem notarialnym zakupił działkę położoną w G. Zamierzał wybudować tu dom i zamieszkać na stałe. Przez trzydzieści kilka lat zamieszkiwał w odległości około 10 km od tego miejsca. W 2005 r. Wnioskodawca nie prowadził indywidualnej działalności gospodarczej i nie podjął jej do dzisiaj. Działkę kupił do majątku osobistego. Na tej działce nie prowadził żadnej działalności - jest to zarośnięty trawą i chwastami ugór. Nie udostępniał tego gruntu innym osobom. Nigdy nie sprzedał żadnej działki. W Planie zagospodarowania przestrzennego jest: że część tej działki /13 000 m ² / można podzielić na mniejsze działki po co najmniej 1000 m ² /zabudowa z funkcją mieszkaniową i z działalnością gospodarczą / a druga część tej działki około 9 000 m ² jest niepodzielna / zabudowa zagrodowa /.

Ostatnio Wnioskodawca postanowił zrezygnować z budowy domu na tej działce i ją sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

/ podzielony grunt sprzedałby jako całość jedną umową sprzedaży/.

Zdaniem Wnioskodawcy - w momencie sprzedaży tej działki nie stanie się podatnikiem VAT i nie będzie zobowiązany do opodatkowania ww. czynności podatkiem VAT.

Również w przypadku podzielenia działki nie będzie zobowiązany do opodatkowania jej sprzedaży podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Cytowana wyżej definicja wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej - rozumieć przez to należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Ww. przepisy odnoszą się również wprost do "okoliczności, które wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy" co pozwala na opodatkowanie jednorazowej czynności, jeśli tylko towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc, czy podmiot ma zamiar wykonywać działalność w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2005 r. zakupił do majątku osobistego działkę o powierzchni 2.27 ha położoną w G., z zamiarem wybudowania domu i zamieszkania tam na stałe. Z planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że część tej działki (13 000 m ²) można podzielić na mniejsze działki, po co najmniej 1000 m ² (zabudowa z funkcją mieszkaniową i działalnością gospodarczą), druga część ok. 9000 m ² jest niepodzielna (zabudowa zagrodowa).

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie wykorzystywał więc przedmiotowej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, nabytego gruntu nie udostępniał również innym osobom. Obecnie Wnioskodawca postanowił zrezygnować z budowy domu i sprzedać ww. działkę. W celu uatrakcyjnienia oferty i szybszego znalezienia kontrahenta planuje wcześniej podzielić działkę na 12 mniejszych: 11 działek po ok. 1000 m ² i 1 działkę ok. 9000 m ^2. Podzielony grunt sprzedałby jako całość jedną umową sprzedaży.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy wskazać należy, iż planowane przez Wnioskodawcę czynności wyczerpują znamiona zorganizowanej działalności gospodarczej w zakresie handlu i nie mogą zostać uznane za wyprzedaż majątku osobistego (pozostające poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług). Wnioskodawca dokonał zakupu przedmiotowego gruntu w 2005 r. z zamiarem wybudowania domu i zamieszkania tam na stałe. Mimo upływu ponad 5 lat od chwili zakupu działki, nie rozpoczął budowy. Można więc uznać, iż kupno przedmiotowego terenu posiada cechy swego rodzaju inwestycji. Wnioskodawca potraktował zakup przedmiotowej nieruchomości jako lokatę kapitału.

Istotnym argumentem przemawiającym za prawidłowością powyższego rozumowania może być także duża powierzchnia zakupionego terenu (łączna wielkość zakupionej nieruchomości to 2.27 ha) oraz atrakcyjne położenie nieruchomości. Jak twierdzi Wnioskodawca - zakupu przedmiotowego terenu dokonał z zamiarem budowy domu. Należy jednak stwierdzić, że jego powierzchnia jest zbyt duża aby mówić, iż głównym bądź jedynym zamiarem, z którym dokonano jego kupna jest budowa domu jednorodzinnego.

Planowany przez Wnioskodawcę podział nieruchomości, mający na celu przygotowanie posiadanego gruntu pod kątem zwiększenia jego walorów handlowych i szybszego znalezienia kontrahenta kwalifikuje te czynności jako działalność podejmowaną w celach handlowych. W przeciwnym razie podział gruntu byłby niecelowy i ekonomicznie nieuzasadniony.

Dokonanej oceny nie mogą zmienić same zapewnienia Wnioskodawcy, iż nie nabył on przedmiotowej Nieruchomości w celu wykorzystywania jej w prowadzonej działalności gospodarczej, ani nabycie to nie miało związku z działalnością gospodarczą, ponieważ Wnioskodawca takiej nie prowadzi. Nieruchomość nabyto do majątku osobistego z "zamiarem wybudowania domu". Takie oświadczenie podatnika nie może być wyłączną podstawą oceny rzeczywistych intencji towarzyszących nabyciu. O takich intencjach świadczą bowiem wszelkie okoliczności sprawy (data nabycia nieruchomości, okoliczności nabycia i data sprzedaży, przeznaczenie gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego, powierzchnia nabytych nieruchomości, relacja tej powierzchni do osobistych potrzeb podatnika itp.).

W przedmiotowej sprawie uzasadnionym jest przypisanie charakteru handlowego podejmowanym przez Wnioskodawcę czynnościom, co wiąże się z wypełnieniem dyspozycji art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i uznaniem tych czynności za działalność gospodarczą. Przyczyną tego jest jednak nie częstotliwość transakcji, lecz sam fakt, że zbywając nieruchomość Wnioskodawca realizuje swój zamiar powzięty w chwili nabycia, który ocenić należy jako zamiar profesjonalnego handlowca.

W związku z powyższym, uzasadnionym jest przypisanie charakteru handlowego podejmowanym przez Wnioskodawcę czynnościom, co wiąże się z wypełnieniem dyspozycji art. 15 ust. 1 i 2 ustawy i uznaniem tych czynności za działalność gospodarczą. Planowaną sprzedaż gruntów należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z uwagi na fakt, iż z planu zagospodarowania przestrzennego wynika przeznaczenie przedmiotowych działek pod zabudowę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock