IPPP1/443-1091/14-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (złożonym osobiście dnia 18 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu wniesienia aportu Gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT z tytułu wniesienia aportu Gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą na rynku nieruchomości. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka posiada udział w prawie współużytkowania wieczystego gruntu. Wspomniany grunt jest niezabudowany. W odniesieniu do ww. gruntu wydana została decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wskazująca na jego biurowo#8209;usługowe przeznaczenie. W odniesieniu do przedmiotowego gruntu nie został opracowany plan zagospodarowania przestrzennego. W konsekwencji, wspomniany grunt spełnia definicję terenów budowlanych określoną w art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT.

Grunt wykorzystywany jest przez Spółkę w działalności podlegającej VAT. Spółka nabyła Grunt w ramach aportu przedsiębiorstwa, jaki wniosła do Spółki Y. Sp. z o.o. W związku z uprzednim nabyciem Gruntu przez spółkę Y. Sp. z o.o., podmiot ten miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Spółka zamierza wnieść aportem powyższy udział w prawie współużytkowania wieczystego gruntu (dalej: "Grunt") do spółki Z. Sp. z o.o (dalej: "Z.").

Grunt nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W zamian za aport Spółka otrzyma od Z (1) udziały w Z o wartości nominalnej określonej przez strony oraz (2) zapłatę w gotówce w kwocie odpowiadającej wartości podatku od towarów i usług należnego w związku z wniesieniem aportu przez Spółkę.

Dla celów aportu Grunt zostanie wyceniony według wartości rynkowej. Wartość nominalna otrzymanych udziałów będzie niższa od wartości rynkowej przedmiotu aportu, a nadwyżka zostanie przekazana na kapitał zapasowy Z (agio). Dokładne kwoty wartości rynkowej Gruntu, wartości nominalnej otrzymanych przez Spółkę udziałów oraz planowanej zapłaty w gotówce nie są na chwilę obecną Spółce znane. Jednakże, poniżej Spółka przedstawia uproszczony opis planowanego mechanizmu rozliczeń w związku z aportem.

W celu uproszczenia, dla potrzeb niniejszego wniosku Spółka przyjmuje, iż wartość rynkowa Gruntu wynosi 1000 jednostek pieniężnych oraz iż wartość nominalna wydanych udziałów wynosi 100 jednostek pieniężnych. Przy tym założeniu, Spółka otrzyma udziały w Z o wartości nominalnej 100, natomiast nadwyżka wartości rynkowej Gruntu (1000) nad wartością nominalną wydanych udziałów (100) o wartości 900 jednostek pieniężnych zostanie przekazana na kapitał zapasowy Z. Dodatkowo, jak wskazano powyżej, Spółka otrzyma od Z w gotówce kwotę odpowiadającą kwocie podatku VAT należnego w związku z aportem Gruntu.

Grunt będzie wykorzystywany przez Z w działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu wniesienia aportu Gruntu będzie kwota równa sumie wartości nominalnej otrzymanych udziałów przez Spółkę oraz kwoty pieniężnej odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług otrzymanej przez Spółkę, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu wniesienia aportem Gruntu będzie kwota równa sumie wartości nominalnej otrzymanych udziałów oraz kwoty pieniężnej odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług otrzymanej przez Spółkę, pomniejszonej o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

I. Przeniesienie udziału w prawie współużytkowania wieczystego gruntu jako odpłatna dostawa towarów

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT - przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT przeniesienie prawa użytkowania wieczystego należy rozumieć jako dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. Tak więc, wniesienie aportu w postaci udziału do prawa współużytkowania wieczystego gruntu będzie spełniało przesłanki definicji odpłatnej dostawy towarów.

W związku z powyższym, w zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem niniejszego wniosku będziemy mieli do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (por. uchwała NSA z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Grunt, którego dotyczy niniejszy wniosek, stanowi teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT. Z uwagi na to, do jego dostawy nie znajdzie zastosowania zwolnienie przedmiotowej dostawy z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT.

Ponadto, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Grunt wykorzystywany jest przez Spółkę w działalności podlegającej VAT. Ponadto, w związku z nabyciem Gruntu Y. Sp. z o.o., która wniosła Grunt do Spółki w ramach aportu przedsiębiorstwa, miała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Z uwagi na to, do dostawy Gruntu nie znajdzie zastosowania zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym, co do zasady dostawa Gruntu powinna być opodatkowana podstawową stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 1 Ustawy o VAT.

II. Aport w świetle definicji sprzedaży na gruncie przepisów Ustawy o VAT

W zakresie definicji sprzedaży uregulowanej w art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT mieści się m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Natomiast o odpłatności za dostawę towarów można mówić, gdy pomiędzy dostawą towarów a zapłatą istnieje ekwiwalentny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym, co istotne, nie jest warunkiem, aby została dokonana w pieniądzu.

Odwołując się do Słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), termin "zapłata" oznacza "uiszczenie należności za coś", "należność za coś", "odpłacenie komuś za coś". Wobec tego, zapłata ściśle wiąże się ze spełnieniem świadczenia zwrotnego, pewnej należności. Powyższe potwierdza m.in. pogląd A. Bartosiewicza wyrażony w komentarzu do Ustawy o VAT (A. Bartosiewicz; VAT. Komentarz.; LEX, 2014, Wydanie: VIII), zgodnie z którym pojęcie zapłaty powinno być rozumiane jako należność za daną czynność opodatkowaną. Konsekwentnie, dostawę towarów należy wiązać z obowiązkiem uiszczenia pewnej kwoty należnej (ceny) w zamian za przeniesienie prawa do jego swobodnego rozporządzania jak właściciel.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz. U. z 2014 r. poz. 915), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Następnie, zgodnie z art. 3 ust. 2 tejże ustawy, w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym.

Stosownie do art. 152 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), kapitał zakładowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dzieli się na udziały o równej albo nierównej wartości nominalnej. Udziały w kapitale zakładowym spółki mogą być obejmowane w zamian za wkład pieniężny, bądź za wkład niepieniężny (aport). W myśl art. 158 k.s.h. - jeżeli wkład do spółki w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części niepieniężny (aport), umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot tego wkładu oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów. Co istotne, zgodnie z art. 154 § 3 k.s.h., udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jednak, jeżeli wartość aportu jest wyższa od wartości nominalnej udziałów, to tę nadwyżkę przelewa się na kapitał zapasowy.

Z brzmienia przytoczonych regulacji k.s.h., zdaniem Wnioskodawcy wynika, że co do zasady, formą zapłaty za wniesienie wkładu do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są udziały o wartości nominalnej określonej w umowie tej spółki. Zatem zapłatą otrzymywaną przez wnoszącego aport jest wyrażona w formie pieniężnej wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za aport. Wartością wydanych udziałów, która jest istotna z punktu widzenia podmiotu otrzymującego te udziały (otrzymującego zapłatę za aport) jest bowiem ich wartość nominalna. Wynika to wprost z postanowień k.s.h., w świetle których wartość nominalna udziałów decyduje o tym, iloma głosami na zgromadzeniu wspólników dysponuje dany udziałowiec (art. 242 § 1 k.s.h.) oraz o tym, do jakiej części dywidendy udziałowiec jest uprawniony - dywidenda jest dzielona pomiędzy udziałowców spółki, co do zasady, proporcjonalnie do wartości nominalnej posiadanych przez nich udziałów (por. art. 191 § 3 k.s.h.).

W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ekwiwalentna dla wnoszącego aport będzie wartość nominalna udziałów otrzymanych w zamian za ten wkład. Toteż, za odpłatnym charakterem czynności aportu przemawia ekwiwalentność świadczeń, polegająca na tym, że wnoszący wkład przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku, w rezultacie czego otrzymuje uprawnienia wynikające z objętych udziałów. Istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wkładu składników majątkowych a uzyskaniem przez wspólnika udziału kapitałowego. Zatem, poprzez aport dokonuje się ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy podmiotem go wnoszącym a tym, który wydaje w zamian udziały. Nie nosi natomiast cech ekwiwalentu kwota przeznaczona na kapitał zapasowy spółki kapitałowej, bowiem za to świadczenie Spółka jako wnoszący aport nie otrzyma żadnego świadczenia zwrotnego / przysporzenia majątkowego.

W niniejszej sprawie, Spółka aportem przenosi prawo do rozporządzania udziałem w prawie współużytkowania wieczystego jak właściciel na Z. Nie odbywa się to pod tytułem darmym. Wnioskodawca otrzymuje wymierną korzyść w postaci otrzymanych udziałów oraz kwoty pieniężnej odpowiadającej należnemu na skutek aportu podatkowi od towarów i usług. Konsekwentnie, aport udziału w prawie współużytkowania wieczystego należy rozumieć jako odpłatną dostawę towarów na gruncie Ustawy o VAT.

III. Podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji aportu

Stosownie do art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług.

Powyższy przepis odpowiada art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.; dalej: "Dyrektywa"), zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Artykuł 29a Ustawy o VAT, został wprowadzony na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35; dalej: "Ustawa zmieniająca"). Zgodnie z treścią uzasadnienia do Ustawy zmieniającej, nowe brzmienie przepisu w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania miało na celu wprowadzenie kompleksowych regulacji, aby pełniej odzwierciedlić przepisy Dyrektywy, a także zmodernizować je w taki sposób, aby zwiększyć ich przejrzystość i czytelność, co z kolei umożliwi jej ściślejsze odwzorowanie. Co istotne, zrezygnowano z przepisu odwołującego się do uwzględnienia w postawie opodatkowania wartości rynkowej (w przepisach obowiązujących przed 1 stycznia 2014 r. - m.in. gdy cena świadczenia nie została określona, podstawą opodatkowania była jego wartość rynkowa - zgodnie z art. 29 ust. 9 Ustawy o VAT). Ustawodawca uargumentował tę zmianę tym, że odwołanie się do wartości rynkowej nie wpisuje się w cel Dyrektywy. Taki pogląd ma źródło w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") zgodnie z którym podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma podatnik otrzymać), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (por. wyrok z dnia 2 czerwca 1994 r. w sprawie sygn. C-33/93 (Empire Stores LTD vs Commissioners of Customs and Excise), wyrok z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie sygn. C#8209;154/80 (Staatssecretaris van Financien vs Association cooperative Aardappelenbewaarplaats GA), oraz wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie sygn. C-549/11 (Direktor na direkcija "Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto" - grad Burgas, pri Centrałno uprawlenie na Nacionałnata agencija za prichodite vs Orfej Byłgarija EOOD)).

Zgodnie z art. 29a ust. 6 Ustawy o VAT, stanowiącym uzupełnienie ust. 1, podstawa opodatkowania obejmuje:

Podobnie jak to miało miejsce w przypadku ust. 1, ust. 6 art. 29a Ustawy o VAT jest implementacją art. 78 Dyrektywy, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego podatku od wartości dodanej. Co więcej, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy.

Powyższe przepisy wskazują, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania, wskazując przy tym kilka rodzajów. Istotne jest to, że koszty powinny być bezpośrednio związane z zasadniczą dostawą towarów i usług, tym samym zwiększają one łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Konsekwentnie, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Oznacza to, że te koszty bezpośrednie, przerzucane na nabywcę, nie stanowią świadczenia odrębnego, lecz traktuje się je jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Z kolei w art. 29a ust. 7 Ustawy o VAT ustawodawca określa elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania. Ww. przepis wskazuje, iż podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

Stosownie do art. 79 Dyrektywy, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca determinuje wprost katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Strony mają prawo ukształtować umowę w taki sposób, że za wydanie Gruntu Spółka otrzyma udziały o określonej wartości nominalnej wraz z kwotą pieniężną odpowiadającą wartości podatku od towarów i usług powstałą po jej stronie w związku z wniesieniem aportu. Możliwość swobodnego kształtowania stosunków cywilnoprawnych umożliwia obowiązująca w prawodawstwie polskim zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121) strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Mając powyższe na uwadze, nieuzasadnionym i niezgodnym z celem przepisów w zakresie ustalania podstawy opodatkowania obowiązujących od dnia 1 stycznia 2014 r. byłoby stwierdzenie, że podstawą opodatkowania transakcji aportu jest wartość rynkowa wydanych udziałów lub przedmiotu aportu. Wspomniana nowelizacja przepisów Ustawy o VAT przesądza o tym, że w obecnym stanie prawnym brak jest podstawy prawnej, która pozwoliłaby przyjąć jako podstawę opodatkowania inną wartość udziałów wydanych w zamian za aport niż ich wartość nominalna (przepis o wartości rynkowej został wyeliminowany z porządku prawnego). W świetle powyższego należy uznać, że ekwiwalentem za wniesiony przez Wnioskodawcę aport jest nominalna wartość otrzymanych udziałów i to ona powinna być uwzględniona w ustalaniu podstawy opodatkowania na gruncie Ustawy o VAT. Jednak w sytuacji, gdy stosunek prawny został ukształtowany w taki sposób, że wraz z wydaniem udziałów Spółce zostanie wydana również kwota pieniężna odpowiadająca podatkowi od towarów i usług, to podstawa opodatkowania powinna zostać powiększona również o tę kwotę.

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. następujące interpretacje organów podatkowych:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. ILPP1/443-218/14-4/AI, w której stwierdzono, że: "Zainteresowany określając podstawę opodatkowania powinien ustalić ją w oparciu o kwotę równą sumie wartości nominalnej udziałów oraz kwotę pieniężną (odpowiadającą kwocie podatku VAT), którą SKA będzie zobowiązana zapłacić na rzecz Wnioskodawcy, pomniejszone o kwotę należnego podatku VAT";

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 lipca 2014 r., sygn. ILPP1/443-302/14-2/MK, w której stwierdzono, że: "Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji wniesienia aportem do Spółki składników majątku Wnioskodawcy niestanowiących przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, traktowanej dla potrzeb podatku od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług (w przypadku wartości niematerialnych i prawnych) będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę kapitałową w zamian za wkład niepieniężny. Powyższe wynika z faktu, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług uchyliła obowiązujący do dnia 31 grudnia 2013 r. przepis art. 29 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy, i wprowadziła do krajowego porządku prawnego regulację art. 29a ustawy, której celem było w pełni odzwierciedlić przepisy Dyrektywy 2006/112/WE. W szczególności skutkiem nowelizacji miało być zrezygnowanie z przepisów odwołujących się do uwzględnienia w podstawie opodatkowania wartości rynkowej";

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r., sygn. IPPP3/443-180/14-2/k.c., w której stwierdzono, że: "Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy, na co zwrócił uwagę również Wnioskodawca, nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej (...) Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80)";

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2014 r., sygn. ILPP5/443-62/14-2/KG, w której stwierdzono, że: "Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do Spółki kapitałowej składników majątku Wnioskodawcy w postaci praw majątkowych (Przedmiot aportu) niestanowiących przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, w zamian za objęcie udziałów - zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od Spółki kapitałowej z tytułu transakcji, pomniejszone o kwotę podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy, podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o wartość nominalną udziałów oraz kwotę dopłaty w gotówce (w wysokości odpowiadającej kwocie podatku VAT należnego z tytułu transakcji wniesienia aportu). Na podstawę opodatkowania nie będzie składać się natomiast kwota przekazana na kapitał zapasowy, w zamian za to świadczenie bowiem Zainteresowany (wnoszący aport) nie otrzyma żadnego świadczenia zwrotnego / przysporzenia majątkowego. Z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku - jak wskazał Wnioskodawca - transakcja podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku od towarów i usług, w myśl art. 29a ust. 6 ustawy, ustaloną w opisany wyżej sposób podstawę opodatkowania należy pomniejszyć o wartość podatku VAT".

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla transakcji wniesienia aportem udziału we współwłasności w prawie użytkowania wieczystego gruntu w zamian za udziały w Z oraz kwotę pieniężną (odpowiadającą kwocie podatku od towarów i usług) będzie wszystko, co stanowiło będzie zapłatę. Tak więc, podstawą opodatkowania będzie wartość nominalna otrzymanych udziałów powiększona o kwotę pieniężną (odpowiadająca kwocie podatku od towarów i usług) otrzymaną przez Spółkę, pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji Spółka wnosi o potwierdzenie słuszności swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.