IPPP1/443-1090/14-2/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., kompleksowych usług wsparcia merytorycznego w procesie zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., kompleksowych usług wsparcia merytorycznego w procesie zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, W. oferuje i świadczy ochronę ubezpieczeniową w zakresie m.in. ubezpieczeń na życie, ubezpieczeń posagowych, zaopatrzenia dzieci, ubezpieczeń na życie związanych z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, ubezpieczeń rentowych, ubezpieczeń wypadkowych i chorobowych.

Świadcząc usługi ubezpieczeniowe, Wnioskodawca w zamian za opłacenie określonej składki ubezpieczenia, zobowiązuje się względem ubezpieczonego, że w przypadku zajścia określonego zdarzenia ubezpieczeniowego pokryje powstałą z tego tytułu szkodę w całości lub w części. Istotą działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest zatem przejmowanie za wynagrodzeniem w postaci składki ubezpieczeniowej ryzyka wystąpienia ustalonych w umowie ubezpieczenia zdarzeń i związanej z tym konieczności wypłacenia świadczenia w wysokości objętej umową ubezpieczenia.

Mając na uwadze powyższe, świadczenie usług ubezpieczeniowych przez Wnioskodawcę wiąże się z ryzykiem, w szczególności z tzw. ryzykiem ubezpieczeniowym. W związku ze specyfiką prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, która polega na odpłatnym przejmowaniu ryzyka konieczności wypłacenia świadczenia w przypadku wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego określonego w umowie ubezpieczenia, Wnioskodawca jest zmuszony do bieżącego monitorowania ryzyka związanego z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową i prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzeń objętych ochroną ubezpieczeniową. W oparciu o monitorowanie ryzyka i prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzeń objętych ochroną ubezpieczeniową, Wnioskodawca określa wysokość składek ubezpieczeniowych należnych mu z tytułu świadczonych usług ubezpieczeniowych.

W świetle powyższego, Wnioskodawca zmuszony jest na bieżąco monitorować ryzyko związane z prowadzoną działalnością w celu unikania sytuacji, w których faktyczna szkodowość (tekst jedn.: stosunek wypłacanych ubezpieczonym świadczeń na skutek ziszczenia się zdarzeń objętych ochroną do wartości składek ubezpieczeniowych otrzymanych w związku z zawartymi umowami ubezpieczenia) jest wyższa od zakładanej przez Wnioskodawcę w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia i uwzględnionej przy określeniu wysokości składek ubezpieczeniowych. W takim przypadku Wnioskodawca ponosi bowiem stratę na prowadzonej działalności, co w skrajnych przypadkach mogłoby doprowadzić do niewypłacalności Wnioskodawcy, w sytuacji, gdyby wartość zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu ziszczenia się zdarzeń objętych ochroną ubezpieczeniową przewyższyła wartość aktywów Wnioskodawcy.

Równocześnie,Wnioskodawca zmuszony jest lokować swoje aktywa w sposób zapewniający możliwie wysoki poziom rentowności, a jednocześnie uwzględniający charakter i strukturę czasową rezerw techniczno - ubezpieczeniowych oraz założony poziom ryzyka rynkowego i kredytowego lokat. Osiąga to poprzez bieżące monitorowanie struktury rezerw techniczno - ubezpieczeniowych i dostosowywanie do niej profilu portfeli inwestycyjnych, a odchylanie się od tej struktury następuje w ramach przyjętych limitów. Pozwala to na realizowanie możliwie wysokiej i stabilnej stopy zwrotu przy jednoczesnym zapewnieniu płynności i bieżącego realizowania wypłat z tytułu szkód.

Stałe monitorowanie, określanie poziomu ryzyka związanego z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową oraz odpowiednie zarządzanie tym ryzykiem ma zatem kluczowe znaczenie dla prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, monitorowanie i zarządzanie ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową jest jednym z podstawowych obowiązków Wnioskodawcy, którego realizacja jest nadzorowana m.in. przez regulatorów rynków finansowych (przede wszystkim przez Komisję Nadzoru Finansowego) jak i akcjonariuszy W.

Zarządzanie ryzykiem ubezpieczeniowym przez Wnioskodawcę polega m.in. na:

* analizie adekwatności rezerw techniczno - ubezpieczeniowych, wyliczanych zgodnie z wymogami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 28 grudnia 2009 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji (Dz. U. Nr 226, poz. 1825);

* analizie zyskowności;

* analizie profili ryzyka oraz ich wpływu na wymóg kapitałowy jak i strukturę lokat.

Mając na uwadze powyższe, do końca 2011 r. Wnioskodawca korzystał z usług wyspecjalizowanego podmiotu z siedzibą w Belgii należącego do grupy kapitałowej, do której w tym czasie należał również Wnioskodawca (dalej: "Grupa"), którego zasadniczym przedmiotem działalności było świadczenie specjalistycznych usług wspierających bieżącą działalność ubezpieczeniową i bankową podmiotów z Grupy (dalej: "Spółka B" lub "Usługodawca").

Utworzenie ze Spółki B podmiotu wyspecjalizowanego w obsłudze innych podmiotów z Grupy i świadczeniu usług niezbędnych w prowadzonej przez te podmioty działalności ubezpieczeniowej i bankowej pozwoliło Spółce B na koncentrację w jednym podmiocie najwyższej klasy specjalistów posiadających wieloletnie doświadczenie oraz odpowiednią wiedzę w zakresie świadczenia usług ubezpieczeniowych i bankowych. W konsekwencji, Spółka B zebrała i wytworzyła know-how dotyczący świadczenia usług ubezpieczeniowych, w tym również odnoszący się do procedur i procesu monitorowania oraz zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym.

Mając powyższe na uwadze, W podjęła decyzję o zaangażowaniu Spółki B w wewnętrzny proces zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym.

W konsekwencji, dążąc do efektywnego i bezpiecznego świadczenia usług ubezpieczeniowych, w latach 2008 - 2011 W korzystała z doświadczenia, wiedzy oraz innych zasobów zgromadzonych przez Spółkę B, poprzez nabywaną kompleksową usługę wsparcia merytorycznego w procesie zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym (dalej: "Usługa"). Z tytułu nabywania Usługi W wypłacała Usługodawcy wynagrodzenie ustalone w zawartej umowie.

W ramach świadczenia omawianej Usługi, Usługodawca wspierał działalność ubezpieczeniową Wnioskodawcy w zakresie monitorowania i zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym, poprzez podejmowanie i wykonywanie, w szczególności, następujących czynności:

* monitorowanie działalności Wnioskodawcy w obszarze zarządzania ryzykiem (w tym analiza poziomu ryzyka, ocena efektów zarządzania ryzykiem oraz stopień implementacji zasad zarządzania ryzykiem na podstawie przygotowanych raportów);

* implementacja u Wnioskodawcy metodologii wyceny rentowności produktów ubezpieczeniowych zgodnej z wyceną rynkową (twz. Market Consistent Embedded Value);

* wyliczanie poziomu kapitału ekonomicznego (w tym opracowanie metodologii wyliczania wymogów kapitałowych, jej implementacja oraz dokonywanie odpowiednich wyliczeń kapitału technicznego);

* pomoc w ustalaniu przez Wnioskodawcę limitów na ryzyko obejmujące wskazówki, metodologię ustalania limitów i ich weryfikację (w tym analiza istotności oraz efektywności limitów z punktu widzenia Grupy);

* monitorowanie planów działania Wnioskodawcy w obszarze ryzyka obejmujące koordynację i implementację założeń polityki grupowej w zakresie zarządzania ryzykiem;

* bieżące wsparcie konsultacyjne i pomoc w zagadnieniach z obszaru ryzyka (w tym opracowanie polityk, standardów, praktyk, metodologii w obszarze zarządzania ryzykiem np. proces oceny systemu zarządzania ryzykiem czy proces zarządzania ryzykiem);

* wsparcie w zakresie implementacji Dyrektywy Solvency (Wypłacalność) II polegające na przekazywaniu wytycznych, doświadczeń i prowadzeniu specjalistycznych szkoleń (Dyrektywa Solvency II to dyrektywa Unii Europejskiej dotycząca wymogów kapitałowych dla zakładów ubezpieczeń, której celem jest zapewnienie posiadania przez zakłady ubezpieczeń odpowiedniej ilości i jakości kapitału oraz skutecznych systemów zarządzania ryzykiem. Dyrektywa Solvency II nakłada na zakłady ubezpieczeń szereg wymogów w trzech zasadniczych filarach: i) ocena ryzyka zakładu ubezpieczeń, ii) zarządzanie ryzykiem zakładu ubezpieczeń, iii) raportowanie ryzyka zakładu ubezpieczeń. Spełnienie powyższych wymogów związane jest z koniecznością wdrożenia przez zakłady ubezpieczeń rozwiązań umożliwiających odpowiednie określenie wartości aktywów, pasywów i kapitału, nadzór nad ponoszonym ryzykiem oraz raportowanie dla celów nadzorczych określonych informacji o stanie finansowym).

Konkludując, Usługodawca w ramach świadczonej kompleksowej Usługi zapewniał Wnioskodawcy szerokie wsparcie w procesie świadczenia usług ubezpieczeniowych i związanego z nimi monitorowania i zarządzania ryzykiem ubezpieczeniowym. Dla W współpraca ze Spółką B stanowiła wartość dodaną, wpływała na proces monitorowania i zarządzania ryzykiem związany z prowadzoną przez W działalnością ubezpieczeniową oraz na jakość i adekwatność rezerw techniczno - ubezpieczeniowych, służących zabezpieczeniu ryzyk związanych z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową, a tym samym na jakość świadczonych przez W usług ubezpieczeniowych.

Wnioskodawca, w odniesieniu do opisanej powyżej kompleksowej Usługi, uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi (dalej: "OKN"), z dnia 28 sierpnia 2014 r., zgodnie z którą przedstawiona powyżej Usługa jest usługą z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU: 67.20.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Dz. U. Z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) - "Usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe" oraz 66.29.19.0 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 20 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Dz. U. Z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) - "Pozostałe usługi wspomagające ubezpieczenia i fundusze emerytalne, gdzie indziej nieslkasyfikowane".

Wnioskodawca podkreśla, że jako nabywca Usługi świadczonej przez podmiot zagraniczny był podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabywanej Usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej kompleksowa Usługa nabywana przez W, podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona powyżej kompleksowa Usługa nabywana przez W podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność takiego stanowiska wskazuje zarówno brzmienie przepisów ustawy o VAT, jak i klasyfikacja przedmiotowej Usługi na gruncie PKWiU.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki) były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. Zgodnie, natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod pozycją 3, zostały wskazane usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Jednocześnie, należy podkreślić, że zgodnie z § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się PKWiU z 1997 r.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, aby odpowiedzieć na pytanie, czy nabywana Usługa podlegała w okresie do 31 grudnia 2010 r. zwolnieniu od podatku VAT należy ustalić, czy znajdowała się ona w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie:

* czy stanowiła ona jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU z 1997 r.; oraz

* czy nie stanowiła ona jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, jako wyłączonych z zakresu zwolnienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługa, na gruncie PKWiU z 1997 r. stanowi jedną z kategorii usług wskazanych w sekcji J, a konkretnie w dziale 67 PKWiU z 1997 r. w grupowaniu 67.20.10-00.90 tj. "Usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe", oraz nie stanowi żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia. Wynika to z następujących przesłanek:

1. Charakter pomocniczy Usługi

Nie ulega wątpliwości, że działalność zakładów ubezpieczeń sklasyfikowana jest w dziale 66 PKWiU z 1997 r. zatytułowanym "Usługi ubezpieczeniowe oraz funduszów emerytalno-rentowych, bez gwarantowanej prawnie opieki społecznej", Dokonując analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego W przez Spółkę B jako usługi pomocniczej w stosunku do usług ubezpieczeniowych należy wskazać, iż za taką usługę mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 66 PKWiU z 1997 r. Wynika to z faktu, iż zgodnie z treścią PKWiU z 1997 r. dział 67 "obejmuje usługi ściśle związane z usługami finansowymi (sklasyfikowanymi w działach 65 i 66), które jednak nie są usługami finansowymi wykonywanymi na własny rachunek i ryzyko". W związku z powyższym, możliwe jest uznanie Usługi za usługę pomocniczą.

Ponadto o pomocniczym charakterze przedmiotowej Usługi, w stosunku do usług ubezpieczeniowych świadczonych przez W świadczą następujące fakty:

* usługami pomocniczymi w stosunku do usług ubezpieczeniowych są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług ubezpieczeniowych, co ma miejsce w odniesieniu do Usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku - bez właściwej oceny ryzyka zawarcia konkretnych umów ubezpieczenia W nie mogłaby odpowiednio skalkulować składki ubezpieczeniowej, co w konsekwencji mogłoby zagrozić stabilności i wypłacalności W jako zakładu ubezpieczeń;

* wszystkie podejmowane w ramach Usługi działania realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez W (tekst jedn.: działalnością z zakresu ubezpieczeń). Istotą tej działalności jest bowiem przejmowanie za wynagrodzeniem w postaci składki ubezpieczeniowej ryzyka zajścia określonego zdarzenia ubezpieczeniowego i pokrycia wynikłej w związku z tym szkody. Ocena ryzyka związanego z prowadzoną działalnością ubezpieczeniową i zawieranymi przez W umowami ubezpieczenia stanowi więc kluczowy, a zarazem nieodłączny element procesu świadczenia przez W usług ubezpieczeniowych. Usługi świadczone przez Usługodawcę polegające na wsparciu W w ocenie ryzyka związanego z prowadzoną przez W działalnością ubezpieczeniową stanowią więc czynności pomocnicze do usług ubezpieczeniowych wykonywanych przez W.

Poprawność stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej dokonanej przez OKN w odpowiedzi na wniosek szczegółowo przedstawiający zakres Usługi. W swojej opinii klasyfikacyjnej OKN wskazał, że prawidłowym grupowaniem PKWiU z 1997 r. dla świadczonej przez Spółkę B kompleksowej Usługi jest podkategoria 67.20.10-00.90, tj. "Usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe".

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter Usługi, jej cel oraz kontekst gospodarczy najlepiej odzwierciedla grupowanie 67.20.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. "usługi pomocnicze związane z ubezpieczaniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe". Usługa świadczona przez Spółkę B sprowadza się bowiem do wsparcia W w zakresie wykonywanej przez niego działalności ubezpieczeniowej i jako taka, stanowi usługę pomocniczą związaną z usługami ubezpieczeniowymi świadczonymi przez W.

Warto również zauważyć, iż orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego potwierdza prawidłowość powyższej klasyfikacji. Zgodnie bowiem z wyrokiem z dnia 22 grudnia 2008 r. sugn. I FSK 1582/08 "cel (czyli istota) albo funkcja prawna powinna posiadać decydujący wpływ na kwalifikację danej czynności i związane z tym konsekwencje prawne". W przedmiotowej sytuacji, celem Usługi i jej funkcją prawną jest zapewnienie W wsparcia w procesie oferowania oraz świadczenia usług ubezpieczeniowych. Jedynie w przypadku grupowania 67.20.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.), tj. "usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych), pozostałe" można uznać, iż zasada określona przez Sąd została zachowana.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca uważa, iż charakter Usługi oraz treść Rozporządzenia PKWiU z 1997 r. nie pozwala na zaklasyfikowanie Usługi do innego grupowania PKWiU niż 67.20.10-00.90.

2. Usługa jako niestanowiąca jednej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, wyłączonych z zakresu zwolnienia od VAT

Zgodnie z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zakres zwolnienia od VAT nie obejmuje:

* działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

* usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

* usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

* usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowe oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

* usług ściągania długów oraz faktoringu,

* usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,

* usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT,

* transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

* transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym Usługa nie należy do żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT, w stosunku do których zwolnienie od VAT nie przysługuje.

Usługa nie może zostać uznana za:

Doradztwo ubezpieczeniowe należy więc uznać za udzielanie fachowych porad w zakresie objęcia ochroną ubezpieczeniową na podstawie zawartej umowy ubezpieczenia na rzecz nabywców (oraz potencjalnych nabywców) usług ubezpieczeniowych. Przedmiotowej usługi nie można uznać za doradztwo ubezpieczeniowe w ww. rozumieniu. Usługa bowiem nie polega na udzielaniu fachowych porad dotyczących objęcia ochroną ubezpieczeniową na rzecz nabywców. Usługa polega na wsparciu (pomocy) w procesie oferowania i świadczenia usług ubezpieczeniowych przez W jej klientom. Usługi nie można też uznać za usługę wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych, ponieważ Spółka B nie wykonuje żadnej wyceny na rzecz W.Powyższe potwierdza także opinia klasyfikacyjna OKN, który zaklasyfikował Usługę jako "usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych)" (PKWiU 67.20.10-00.90), a nie jako usługi doradztwa ubezpieczeniowego (PKWiU 67.13.10-00.20), czy usługi wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU 67.13.10-00.30).

3. Kompleksowy charakter nabywanej Usługi

W sytuacji, gdy świadczenie dostawcy lub usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami całościowego zobowiązania strony transakcji, wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym (lub kompleksowym).

Koncepcję opodatkowania VAT świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE"), w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (dalej: "VI Dyrektywa") oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Dyrektywa 112").

W szczególności należy zwrócić uwagę na wyrok TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, w którym Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku TSUE w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), w wyroku TSUE C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, jak również w wyroku TSUE w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LIP.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, nabywana przez W Usługa stanowiła jedną kompleksową Usługę dla celów VAT, bowiem wszystkie podejmowane przez Spółkę B czynności zmierzały do realizacji jednego wspólnego celu, a mianowicie do wsparcia W w świadczeniu usług ubezpieczeniowych.

4. Podsumowanie

Uwzględniając, że:

* Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zwolnione od podatku VAT były m.in. usługi pośrednictwa finansowego klasyfikowane w sekcji J, działach 65-67 PKWiU z 1997 r.

* Usługa świadczona przez Spółkę BP stanowi usługę pomocniczą do usług ubezpieczeniowych klasyfikowaną według PKWiU z 1997 r. jako "usługi pomocnicze związane z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych)" (PKWiU 67.20.10-00.90), co potwierdza otrzymana przez W. opinia klasyfikacyjna OKN z dnia 28 sierpnia 2014 r.,

* Usługa nie stanowi żadnej z kategorii usług enumeratywnie wskazanych w załączniku nr 4, w stosunku do których zwolnienia nie stosuje się (wyłączonych z zakresu zwolnienia od podatku VAT) -

usługa ta korzysta ze zwolnienia od VAT, na podstawie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r.

Mając na uwadze powyższe, W. wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji usług do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.