IPPP1-443-1056/10-4/JL - Opodatkowanie podatkiem VAT czynności sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.) - uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2010 r. na wezwanie Organu z dnia 29 listopada 2010 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu: 10 grudnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 29 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w maju 2001 r. nabył na współwłasność w #189; nieruchomość o powierzchni 56 arów stanowiącą "grunt orny, sad i pod zabudowaniami" w miejscowości X. Nieruchomość ta wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę i przez jego wspólnika tylko w celach rekreacyjno-wypoczynkowych i to w ograniczonym zakresie, gdyż budynek nie jest wykończony. Nigdy nie była tam prowadzona żadna działalność. W dniu 10 maja 2004 r. Zainteresowany został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Od tego czasu prowadzi działalność w zakresie najmu (nie prowadząc formalnej działalności gospodarczej), w lokalu w L. Z tytułu tej działalności Wnioskujący odprowadza podatki od towarów i usług i dochodowy. Obecnie nosi się z zamiarem sprzedaży nieruchomości w X.

Wnioskodawca nadmienia, iż nieruchomość tą zakupił od gminy, do majątku prywatnego i przed rejestracją jako podatnik VAT. Odsprzedaż nieruchomości nie była celem jej nabycia, a wynika z osobistej sytuacji rodzinnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie dokonywał też w okresie od 2001 r. żadnych czynności handlowych, które cechowałyby się stałością, ciągłością i powtarzalnością oraz miałyby cechy profesjonalnego obrotu.

Ponadto w piśmie będącym uzupełnieniem do wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość była zakupiona wraz z istniejącym od kilkudziesięciu lat starym, zdewastowanym budynkiem po byłej szkole podstawowej. Wraz ze współwłaścicielem nieruchomości, Zainteresowany poniósł koszty zapobiegnięcia jej dewastacji i doprowadzenia budynku do stanu używalności. Celem tego remontu było rekreacyjne i wypoczynkowe użytkowanie obiektu na własne potrzeby. Budynek nie był wybudowany przez Wnioskującego bądź przez jego wspólnika. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy bądź jakichkolwiek innych umów o charakterze gospodarczym lub innym. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie stanowiła składnika majątku jakiejkolwiek spółki i nigdy nie służyła do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej lub zarobkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy sprzedaż nieruchomości w X będzie obciążona podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na brak jakiegokolwiek związku przedmiotowej nieruchomości z prowadzoną przez niego działalnością w zakresie najmu, sprzedaż ta nie powinna być obciążona podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Natomiast przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Grunty jak również budynki na nich posadowione spełniają zatem definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być ona wykonana przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w maju 2001 r. nabył na współwłasność w #189; nieruchomość o powierzchni 56 arów stanowiącą "grunt orny, sad i pod zabudowaniami". Przedmiotowa nieruchomość była zakupiona wraz z istniejącym od kilkudziesięciu lat starym, zdewastowanym budynkiem po byłej szkole podstawowej. Wraz ze współwłaścicielem nieruchomości, Zainteresowany poniósł koszty zapobiegnięcia jej dewastacji i doprowadzenia budynku do stanu używalności. Celem tego remontu było rekreacyjne i wypoczynkowe użytkowanie obiektu na własne potrzeby. Nigdy nie była tam prowadzona żadna działalność. Wnioskodawca zakupił nieruchomość do majątku prywatnego i przed rejestracją jako podatnik VAT. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy bądź jakichkolwiek innych umów o charakterze gospodarczym lub innym i nigdy nie stanowiła składnika majątku jakiejkolwiek spółki oraz nigdy nie służyła do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej lub zarobkowej. Wnioskodawca nie dokonywał też w okresie od 2001 r. żadnych czynności handlowych, które cechowałyby się stałością, ciągłością i powtarzalnością oraz miałyby cechy profesjonalnego obrotu. Obecnie Wnioskujący zamierza sprzedać nieruchomość lecz zaznacza również, że odsprzedaż nieruchomości nie była celem jej nabycia.

Z treści wniosku wynika zatem, że Wnioskujący planując przedmiotową sprzedaż działa w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania, gdyż dokonując tej transakcji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Sprzedaż opisanej nieruchomości należy uznać za transakcję okazjonalną, gdyż nic nie wskazuje na to, aby Wnioskujący dokonując tej sprzedaży działał w charakterze handlowca. Nieruchomość tą nabył bowiem do majątku prywatnego z zamiarem wykorzystywania jej wyłącznie w celach rekreacyjnych i wypoczynkowych, a ponadto zamiarem Wnioskodawcy w momencie nabycia nie była dalsza odsprzedaż nieruchomości. Nieruchomość stanowiąca składnik majątku osobistego Wnioskodawcy nie była również przez Niego wynajmowana czy wydzierżawiana, ani w żaden inny sposób wykorzystywana dla celów zarobkowych. Wnioskodawca zatem, w czasie posiadania udziału w nieruchomości, nie podjął działań wskazujących na zamiar związania zakupionej nieruchomości z działalnością gospodarczą. Nie ma zatem w przedmiotowej sprawie podstaw do uznania Wnioskującego za podatnika podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, w stosunku do planowanej sprzedaży własnego udziału w przedmiotowej nieruchomości.

Podsumowując należy stwierdzić, iż dokonując sprzedaży udziału we współwłasności przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca korzysta jedynie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem i sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy Organ podatkowy nadmienia, że niniejsza interpretacja indywidualna odnosi się jedynie do kwestii opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości w części należącej do Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków dla właściciela pozostałej części nieruchomości (wspólnika Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.