IPPP1/443-105/10-2/AW - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania przez członków konsorcjum środków finansowych na pokrycie działalności wspólnego przedsięwzięcia oraz zasady refakturowania kosztów nabywanych towarów i usług związanych z bieżącą realizacją tego przedsięwzięcia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2010 r. (data wpływu 27 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania przez członków konsorcjum środków finansowych na pokrycie działalności wspólnego przedsięwzięcia oraz refakturowania kosztów zakupywanych towarów i usług związanych z bieżącą realizacją tego przedsięwzięcia - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania przez członków konsorcjum środków finansowych na pokrycie działalności wspólnego przedsięwzięcia oraz refakturowania kosztów zakupywanych towarów i usług związanych z bieżącą realizacją tego przedsięwzięcia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Operator) zawarła w dniu 17 grudnia 2009 r. umowę o wspólnych operacjach ze spółką P (dalej: P). Na podstawie tej umowy spółki założyły konsorcjum, którego celem jest połączenie potencjałów obu podmiotów w celu kontynuowania działalności polegającej na poszukiwaniu i rozpoznawaniu, złóż ropy naftowej oraz gazu ziemnego.

Wnioskodawca jako posiadacz koncesji na poszukiwanie i wydobywanie gazu ziemnego i ropy naftowej oraz jako użytkownik górniczy na podstawie umów o ustanowienie użytkowania górniczego obejmujących poszukiwanie, rozpoznawanie oraz wydobywanie ropy naftowej oraz gazu ziemnego, został wyznaczony do pełnienia funkcji operatora konsorcjum. Do jego zadań należy przede wszystkim składanie oświadczeń oraz zawiadomień w imieniu konsorcjum, zawieranie umów oraz podejmowanie wszelkich działań w celu realizacji zadań konsorcjum. Na Wnioskodawcę, jako operatora konsorcjum, wystawiane są również faktury przez dostawców towarów oraz wykonawców usług na rzecz konsorcjum.

W przypadku gdy zaistnieje konieczność uzyskania dodatkowych środków finansowych od członków konsorcjum, na żądanie Operatora, każdy z uczestników wpłaci na wspólny rachunek bieżący przypadającą na niego cześć zapotrzebowania na gotówkę (tzw. "żądanie gotówki"). Kwoty te zostaną przekazane na pokrycie dodatkowych kosztów lub wydatków konsorcjum, a Operator rozliczy się z nich z P. Uczestnicy konsorcjum prowadzić będą wspólny rachunek bankowy, z którego dokonywane będą płatności na rzecz wierzycieli konsorcjum. Faktury VAT dokumentujące nabyte przez konsorcjum rzeczy oraz usługi wystawiane będą na Operatora. Operator będzie również co miesiąc przedstawiać P miesięczny wykaz poniesionych kosztów i wydatków oraz będzie informować w jakich proporcjach koszty te mają być ponoszone przez każdego z członków konsorcjum. Po uzgodnieniu wzajemnych rozliczeń Wnioskodawca wystawi P fakturę VAT będącą refakturą części kosztów przypadających na P jako drugiego członka konsorcjum. Każde obciążenie P przez Operatora udokumentowane będzie fakturą VAT.

W ramach konsorcjum obie spółki będą wykonywać czynności na rzecz funkcjonowania konsorcjum w postaci prowadzenia wzajemnych rozliczeń, nawiązywania nowych kontaktów handlowych, itp. Zysk jak również wszelkie koszty, wydatki, prawa i zobowiązania wynikające z działalności konsorcjum będą rozdzielane pomiędzy członków konsorcjum proporcjonalnie do ich udziałów, tj. Wnioskodawca 80% oraz P - 20%. Obie spółki będące członkami konsorcjum prowadzą obok konsorcjum niezależną działalność gospodarczą w zakresie której są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa konsorcjum jest umową nienazwaną, nie uregulowaną w Kodeksie cywilnym. Jest to umowa gospodarcza zawarta przez co najmniej dwóch przedsiębiorców w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego i nie ma na celu powstania nowego podmiotu gospodarczego. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Utworzenie konsorcjum ma zwykle charakter tymczasowy, czyli po osiągnięciu celu, do którego zostało powołane, jest rozwiązywane.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie przez członków konsorcjom środków na funkcjonowanie przedsięwzięcia nie podlega opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stosownie do artykułu 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytoriom kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytoriom kraju i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na gruncie ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się, co do zasady, przeniesie nie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7), natomiast świadczenie usług, na podstawie art. 8, stanowi każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumienia art. 7, w tym również:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem wykonywanych przez Operatora czynności w ramach umowy konsorcjom, nie będą towary w rozumieniu definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy VAT, a zatem nie będzie w przedmiotowym przypadku występować dostawa towarów objęta regulacją ustawy, Zainteresowany wskazał również, że dokonywanych czynności nie sposób uznać za świadczenie usług w rozumieniu, ustawy o VAT. Środki otrzymywane przez Operatora nie są bowiem wynagrodzeniem za konkretne czynności świadczone na rzecz P, wynikają natomiast z zapisów umowy o wspólnych operacjach z tą spółką, w której Wnioskodawca oraz P wspólnie zobowiązali się do zrealizowania konkretnego celu gospodarczego i postanowili, że wspólnie finansować będą działalność konsorcjom.

Wnioskodawca, jako operator konsorcjum, zobowiązany jest do rozliczania się z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz wspólnego przedsięwzięcia, a tym samym jest on upoważniony do dysponowania środkami przekazanymi przez członków konsorcjum na wspólny rachunek bankowy. Jednakże, Operator nie świadczy na rzecz P żadnych usług oraz nie dokonuje sprzedaży towarów, w związku z tym nie mamy tutaj do czynienia z czynnościami, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem VAT. Przekazując środki pieniężne na wspólny rachunek bankowy P dokonuje jedynie technicznej operacji o charakterze wewnętrznym, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy wpłaty środków finansowych dokonywane przez członków konsorcjum na wspólny rachunek bankowy nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ad. 2

Wnioskodawca, jako operator wspólnego przedsięwzięcia, w porozumieniu z pozostałymi jego członkami, prowadzi rozliczenia gospodarcze konsorcjum, w tym także podpisuje umowy oraz zakupuje towary i usługi niezbędne do realizacji zadań przedsięwzięcia. W związku z tym, dostawcy towarów i usług wystawiają faktury na Operatora konsorcjum. Umowa o wspólnym przedsięwzięciu zawarta przez Wnioskodawcę i P stanowi, że wszelkie koszty i przychody będą rozdzielane w proporcji ich udziałów w przedsięwzięciu, czyli 80% na rzecz Wnioskodawcy oraz 20% na rzecz P. W związku z powyższym Wnioskodawca, otrzymując faktury jako operator przedsięwzięcia będzie dokonywał refaktury części kosztów z tych faktur na P.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują kwestii refakturowania kosztów. Jednakże przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawianie tzw. "refaktur". Refakturowanie polega na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi odsprzedaży usług bez doliczania marży, a celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. "Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że P uczestniczy w przychodach i kosztach wspólnego przedsięwzięcia w wysokości 20%, Operator zobowiązany jest przenieść na P 20% przypadających na tą spółkę kosztów związanych z działalnością konsorcjum. W tym celu, zdaniem Wnioskodawcy, może on dokonywać refaktury na P części kosztów z każdej z faktur otrzymanych przez Operatora w związku ze wspólnym przedsięwzięciem. Refakturowanie będzie odbywać się w oparciu o fakturę VAT wystawioną przez Operatora dla P. Faktura ta będzie zawierała taką samą stawkę podatku VAT jak faktura pierwotna i nie będzie nakładała na P żadnej dodatkowej marży. Tym sposobem, możliwe będzie dokonanie prawidłowej alokacji kosztów przypadających na prowadzone przez spółki wspólne przedsięwzięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.