IPPP1-443-105/09-5/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 4 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku Spółki w toku postępowania likwidacyjnego - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania majątku Spółki w toku postępowania likwidacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka W. Sp. z o.o. jest właścicielem nieruchomości - centrum handlowego (dalej: Centrum Handlowe), położonego na terenie.

W oparciu o posiadaną nieruchomość Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmowaniu nieruchomości na własny rachunek najemcom na cele prowadzonej przez nich działalności handlowo - usługowej oraz na obsłudze nieruchomości na własny rachunek. Działalność Spółki prowadzona jest pod firmą.

Działalność Spółki w powyższym zakresie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, a więc według stawki 22%.

Na prowadzone przez Spółkę przedsiębiorstwo, oprócz Centrum Handlowego, składają się m.in. środki trwałe (np. komputery, sprzęt biurowy) oraz umowy najmu zawarte z najemcami powierzchni Centrum Handlowego wraz z wierzytelnościami wynikającymi z tych umów. Spółka nie zatrudnia własnych pracowników. Dlatego też zarządzanie / obsługę Centrum Handlowego Spółka zleciła podmiotowi trzeciemu w oparciu o umowę o zarządzanie Centrum Handlowym. Spółka jest również stroną umów o dostawy mediów oraz umów serwisowych z dostawcami usług związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem.

W najbliższym czasie planowana jest likwidacja Spółki i przekazanie udziałowcowi Spółki - spółce C. Sp. z o.o. ("C") - całego majątku pozostałego po uregulowaniu jej zobowiązań.

C nabył udziały w W., jednakże pierwotną intencją C. było nabycie wyłącznie majątku W. oraz jego wykorzystywanie dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez C. Ponieważ jednak sprzedawca zaoferował C. wyłącznie możliwość zakupu udziałów w Spółce, C. nabyła je planując, że w kolejnym roku uprości strukturę i zlikwiduje Spółkę a w wyniku likwidacji przejmie jej działające przedsiębiorstwo i będzie kontynuowała działalność polegającą na wynajmowaniu powierzchni.

W omawianym przypadku majątek otrzymany / wydany w toku likwidacji Spółki będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu cywilnego, a więc będzie to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W oparciu o otrzymane przedsiębiorstwo C. będzie kontynuował działalność prowadzoną przez W. Restrukturyzacja wewnątrzgrupowa - a więc proces likwidacji W. - nie będzie się wiązał z przerwaniem działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo W. C. przejmie od Spółki działające przedsiębiorstwo - na C. przejdą wszystkie składniki majątkowe przedsiębiorstwa W., w tym niezmienione umowy z najemcami Centrum Handlowego, umowy dotyczące dostaw mediów, etc.

Jak wskazuje doktryna Kodeks Spółek Handlowych dopuszcza powyższą możliwość. Podział majątku likwidowanej spółki między wspólników stanowi element upłynnienia jej majątku, kończąc czynności likwidacyjne sensu stricte. Podział obejmuje tylko tę część majątku, która pozostała po zaspokojeniu wierzycieli. Jeżeli dla zaspokojenia i zabezpieczenia wierzycieli nie będzie konieczności spieniężenia całego majątku spółki, umowa może przewidywać podział pozostałego majątku w całości lub w części w naturze (w: Jerzy Paweł Naworski, Krzysztof Strzelczyk, Tomasz Siemiątkowski, Radosław Potrzeszcz "Komentarz do kodeksu spółek handlowych"; "Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością", Wydawnictwo Prawnicze, 2001).

Mając na uwadze wyżej opisane plany (a w szczególności zabezpieczenie, ażeby w toku postępowania likwidacyjnego nie przerwać działania przedsiębiorstwa W.) - oraz fakt, że proces likwidacji wymaga od Spółki uregulowania zobowiązań - jeszcze przed rozpoczęciem postępowania likwidacyjnego Spółki uregulowane zostaną wszystkie zobowiązania Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie udziałowcowi Spółki w toku postępowania likwidacyjnego majątku Spółki nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem wnioskodawcy wydanie udziałowcowi w związku z procesem likwidacji Spółki majątku nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a zatem nie rodzi po stronie Spółki obowiązku naliczenia podatku w związku z przekazaniem majątku.

W opinii Spółki wydanie przez spółkę kapitałową majątku w ramach procesu likwidacyjnego nie zostało przewidziane przez ustawodawcę jako czynność podlegająca opodatkowaniu VAT (w Dziale II ustawy o VAT) ani na zasadach ogólnych (a więc w oparciu o przepisy Rozdziału 1 i 2 tego działu) ani też w oparciu o przepisy dotyczące likwidacji spółek (a więc Rozdział 4).

Zgodnie z generalną regułą wyrażoną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W związku z powyższym, w opinii Spółki wydanie przez W. majątku udziałowcowi w toku postępowania likwidacyjnego nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż w zamian za majątek wydawany w ramach likwidacji Spółka nie osiągnie żadnego przysporzenia. W konsekwencji nie można uznać, że Spółka otrzyma jakiekolwiek wynagrodzenie, a więc wydanie w ramach likwidacji nie stanowi odpłatnej dostawy towarów (odpłatnego świadczenia usług).

Wydanie takie nie podlega również w opinii Spółki opodatkowaniu jako nieodpłatne przekazanie traktowane w oparciu o art. 7 ust. 2 ustawy na równi z odpłatną dostawą a więc jako przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem.

Spółka jest bowiem zdania, że jeżeli wydanie majątku w ramach likwidacji mieściłoby się w definicji wydania towarów / świadczenia usług na inne cele niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą to zbędny byłby Rozdział 4 ustawy o VAT, który reguluje kwestię likwidacji w odniesieniu do jednoosobowej działalności gospodarczej oraz spółek osobowych. Rozstrzygnięcie kwestii traktowania wydania majątku w ramach likwidacji w Rozdziale 4 oznacza, że czynność ta nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług (ani też czynności zrównanych z nimi), gdyż te są opisane w Rozdziale 2 ustawy o VAT.

W ustawie o VAT brak jest przepisów odnoszących się do likwidacji spółki kapitałowej i przekazania jej majątku w ramach likwidacji innej spółce kapitałowej. Przepisy Rozdziału 4 regulują bowiem wyłącznie kwestię opodatkowania VAT w przypadku wydania majątku spółki nieposiadającej osobowości prawnej. Ze względu na powyższe, opierając się o zasadę racjonalności ustawodawcy, należy przyjąć, iż gdyby ustawodawca chciał objąć podatkiem VAT przekazanie majątku udziałowcom likwidowanej spółki kapitałowej wprowadziłby do ustawy o VAT odpowiednie przepisy tak, jak to uczynił w odniesieniu do likwidacji jednoosobowej działalności gospodarczej oraz spółek osobowych.

Uznając, iż art. 7 ust. 2 ustawy o VAT miałby zastosowanie do wydania towarów w ramach likwidacji spółki, z uwagi na fakt, że przepis ten nie zawiera ograniczeń w jego stosowaniu do spółek kapitałowych, mogłoby to oznaczać, iż wydanie majątku w ramach likwidacji handlowych spółek osobowych (nie mających osobowości prawnej) zostanie opodatkowane dwukrotnie: na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (Rozdział 2) oraz na podstawie art. 14 tej ustawy (Rozdział 4). W takiej sytuacji doszłoby do niedopuszczalnego podwójnego opodatkowania tego samego zdarzenia tym samym podatkiem. Równocześnie nie można uznać, że art. 14 ustawy o VAT stanowi przepis szczegółowy w stosunku do art. 7 ust. 2 tej ustawy. Wynika to z systematyki Działu II ustawy o VAT, w którym w poszczególnych rozdziałach (Rozdział 1 - Przepisy ogólne, Rozdział 2 - Dostawa towarów i świadczenie usług, Rozdział 3 - Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów oraz Rozdział 4 - Opodatkowanie przy likwidacji działalności spółki i zaprzestaniu działalności przez osobę fizyczną) zawarte są odrębne unormowania dotyczące poszczególnych czynności opodatkowanych. Dodatkowo, pomiędzy art. 7 ust. 2a art. 14 omawianej ustawy nie występują odwołania lub zastrzeżenia w zakresie stosowania tych przepisów, które mogłyby rozwiązać problem podwójnego opodatkowania likwidacji handlowych spółek osobowych.

Nawet jeżeli przyjąć, że w przypadku likwidacji znalazłyby zastosowanie art. 7 ust. 2 ustawy o VAT (co w opinii Spółki nie jest technicznie prawidłowe), to prowadzenie działalności przez Spółkę, a w tym także obowiązki związane z jej likwidacją regulowane są przepisami prawa, do których Spółka musi się bezwzględnie stosować. Obowiązek wydania majątku Spółki jej jedynemu udziałowcowi wynika wprost z przepisów Kodeksu Spółek Handlowych. W związku z tym, zdaniem Spółki, przekazanie majątku W. do C. w ramach likwidacji jest bezpośrednio związane z prowadzonym przez W. przedsiębiorstwem, w związku z czym zdaniem Spółki art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania do przedstawionego stanu faktycznego, a więc przekazanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

W omawianym stanie faktycznym transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu w oparciu o art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ponieważ majątek który ma zostać przekazany do jedynego udziałowca tj. C. będzie stanowił przedsiębiorstwo lub zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa. Zgodnie zaś z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W opinii Spółki pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć szeroko tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego czyli aportu ale również w toku postępowania likwidacyjnego.

W celu zweryfikowania możliwości zakwalifikowania jako "przedsiębiorstwo" przedmiotu wydawanego przez Spółkę w toku likwidacji, z uwagi na brak definicji tego pojęcia na gruncie ustawy o podatku VAT, Spółka wskazuje na konieczność posiłkowania się definicją zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (co znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów skarbowych, m.in. w odpowiedzi Ministerstwa Finansów z dnia 20 kwietnia 2004 r. na interpelację nr 6609).

W omawianym stanie faktycznym Spółka oraz udziałowiec poinstruują likwidatora aby w trakcie postępowania likwidacyjnego nie dokonywał spieniężenia wszystkich składników majątkowych W. lecz po uregulowaniu zobowiązań wydał na rzecz udziałowca przedsiębiorstwo Spółki. W konsekwencji na C. nie przejdą wyłącznie istniejące zobowiązania Spółki ponieważ takich zobowiązań nie będzie. Niewątpliwie jednak, C., jako następca prawny Spółki w zakresie przejmowanego przedsiębiorstwa, przejmie na siebie wszelkie potencjalne zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (ewentualnie za wyjątkiem zobowiązań podatkowych, jeżeli nie zostałyby one zawarte przez organy skarbowe w zaświadczeniu o niezaleganiu W., o które zamierza wystąpić C.).

Spółka wskazuje, iż praktyka organów podatkowych w tym zakresie potwierdza, że w sytuacji, gdy transakcja obejmuje wszystkie składniki majątkowe będące w posiadaniu dotychczasowego ich właściciela (a nie tylko niektóre ich części) można ją zakwalifikować jako zbycie przedsiębiorstwa nie podlegające przepisom ustawy o VAT - przykładowo stanowisko Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego wyrażone w piśmie z dnia 17 stycznia 2005 r. (sygn. PP II 443/1231/12i/104).

Spółka wskazuje również, że fakt uregulowania zobowiązań ze środków Spółki nie wpłynie na kwalifikację przekazywanego majątku jako przedsiębiorstwo, gdyż jak wskazano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 2003 r., (sygn. I.....) "nawet wyłączenie niektórych składników nie uniemożliwia przyjęcia, że doszło do zbycia (wniesienia jako aportu) przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c., jeśli na nabywcę przeszło to minimum dóbr materialnych i niematerialnych oraz środków i sposobów, jakie konieczne są do podjęcia przez niego takiej działalności gospodarczej, jaką prowadził zbywca".

Na podstawie zaprezentowanego powyżej stanowiska sądów i organów podatkowych, zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy przeniesione zostaną wszystkie składniki majątkowe, które wykorzystywane były do prowadzonej przez W. działalności gospodarczej, niewątpliwie dojdzie do przeniesienia przedsiębiorstwa.

Spółka zaznacza, iż analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 15 lutego 2006 r. (sygn. PP/443-7/2006).

Spółka podkreśla, iż nawet jeżeli przyjąć, że majątek przekazywany C. nie będzie mógł zostać zakwalifikowany jako całe przedsiębiorstwo wówczas zdaniem Spółki nie powinno być wątpliwości, że stanowić on będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, należy stwierdzić, iż majątek przekazywany przez Spółkę jej udziałowcowi tj. C. w ramach likwidacji stanowić będzie przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Tym samym przekazanie majątku w procesie likwidacyjnym nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Przez towar należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT na równi z odpłatną dostawą towarów traktuje się również nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części.

Analizując powołane wyżej przepisy należy uznać, iż każde świadczenie na rzecz innego podmiotu polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a odbiorcą i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionych przez Spółkę we wniosku okoliczności wynika, że planowana jest likwidacja Spółki i przekazanie jedynemu udziałowcowi Spółki - spółce C. - całego majątku pozostałego po uregulowaniu zobowiązań. Majątek wydany w toku likwidacji Spółki będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55#185; Kodeksu cywilnego. Spółka C. przejmie od Wnioskodawcy działające przedsiębiorstwo - na C. przejdą wszystkie składniki majątkowe przedsiębiorstwa W., w tym niezmienione umowy z najemcami Centrum Handlowego, umowy dotyczące dostaw mediów etc. i C. będzie kontynuowała działalność polegającą na wynajmowaniu powierzchni.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.). Postępowanie likwidacyjne, prowadzone w celu rozwiązania spółki z przyczyn wskazanych w ustawie k.s.h., ma na celu uregulować stosunki majątkowe spółki wobec jej wspólników i wierzycieli oraz doprowadzić do ostatecznego wykreślenia spółki z rejestru i zakończenia jej bytu prawnego (art. 272 k.s.h.). Stosownie do art. 275 § 2 k.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Ponadto, w przedmiotowej sprawie, jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli, w likwidowanej spółce pozostanie majątek, który stanowił będzie działające przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55#185; Kodeksu cywilnego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", definicję taką zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Na mocy art. 55#185; Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podkreślić zatem należy, iż tak rozumiane przedsiębiorstwo nie jest towarem w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż opisana przez Wnioskodawcę czynność przekazania majątku likwidacyjnego nie mieści się w definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Czynność przekazania majątku likwidacyjnego nie stanowi również odpłatnego czy też nieodpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ustawy, gdyż podmiot znajdujący się w stanie likwidacji nie świadczy żadnej czynności (usługi) w związku z faktem podziału majątku polikwidacyjnego. Podział i przekazanie majątku udziałowcowi w trybie postępowania likwidacyjnego jest konsekwencją przepisów Kodeksu spółek handlowych, następuje automatycznie z mocy prawa i na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych lub umowie spółki.

Dodatkowo, podział i przekazanie majątku likwidacyjnego w żaden sposób nie wywołuje obowiązku świadczenia zwrotnego czy zapłaty wynagrodzenia ze strony udziałowców, ani nie jest podstawą żądania takiegoż wynagrodzenia przez podmiot likwidowany. Oznacza to, że nie stanowi czynności dokonywanej w zamian za wynagrodzenie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż podział i przekazanie majątku polikwidacyjnego jedynemu wspólnikowi nie stanowi odpłatnego świadczenia usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, nie stanowi również nieodpłatnego świadczenia usługi zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy.

Podział i przekazanie majątku likwidacyjnego pomiędzy wspólników jest realizacją praw wynikających z posiadania udziałów w likwidowanej spółce i w związku z tym nie mieści w przedmiotowym zakresie ustawy o VAT, tj. nie stanowi dostawy towarów ani świadczenia usług, co oznacza, że jest to czynność wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

A zatem, podział majątku likwidacyjnego polegający na przeniesieniu wszystkich składników tego majątku, stanowiących przedsiębiorstwo w rozumieniu art. art. 55#185; Kodeksu cywilnego, na własność jedynego wspólnika - spółki C. - należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednocześnie podkreślić, że o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy przekazywane udziałowcowi likwidowane przedsiębiorstwo spełnia warunki określone w ustawie - Kodeks cywilny.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.