IPPP1-443-1038/11-3/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów oraz nieodpłatnego świadczenia usług - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego wydania towarów oraz nieodpłatnego świadczenia usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego produkującego i sprzedającego produkty lecznicze (dalej: "Grupa"). W ramach Grupy, na podstawie zawartej umowy, Wnioskodawca odpowiedzialny jest m.in. za marketing i promocję w Polsce produktów leczniczych, które następnie oferuje na polskim rynku (dalej: "Kontrahent" lub "Zleceniodawca").

W ramach zawartej umowy, Wnioskodawca świadczy, m.in. usługi o charakterze marketingowym i promocyjnym (dalej jako: "usługi marketingowe" lub "działania marketingowe"), mające na celu zwiększenie sprzedaży produktów leczniczych oferowanych przez Kontrahenta na polskim rynku.

Powyższa umowa zawarta między Spółką a Kontrahentem przewiduje między innymi następujące działania:

* promowanie produktów leczniczych dystrybuowanych przez Kontrahenta, prowadzone w formie reklamy skierowanej do osób uprawnionych do wystawiania recept lub rozprowadzania tych produktów,

* projektowanie oraz rozprowadzanie materiałów promocyjnych o produktach dystrybuowanych przez Kontrahenta, obejmujących między innymi ulotki, broszury, katalogi, próbki produktów itp.),

* uczestniczenie oraz sponsorowanie konferencji naukowych, kongresów bądź spotkań branżowych, szkoleń poświęconych między innymi prezentacji produktów leczniczych dystrybuowanych przez Kontrahenta,

* organizowanie sieci przedstawicieli medycznych zajmujących się promowaniem produktów leczniczych,

* organizowanie wizyt przedstawicieli u osób uprawnionych do wystawiania recept,

* dostarczanie próbek produktów leczniczych osobom uprawnionym do wystawiania recept,

* dystrybucja materiałów promocyjnych opatrzonych logo Zleceniodawcy oraz prezentów o małej wartości przeznaczonych dla personelu medycznego lub kontrahentów Spółki,

* sponsorowanie artykułów prasowych i reprintów związanych z promowanymi produktami, zamieszczanie reklam produktów w czasopismach fachowych,

* organizowanie i finansowanie kampanii promocyjnych, których celem jest zwiększenie sprzedaży oraz szerzenie informacji dotyczących produktów leczniczych Kontrahenta.

Z uwagi na charakter oferowanych produktów (produkty lecznicze), grupą docelową działań marketingowych i promocyjnych Spółki są przede wszystkim lekarze, farmaceuci oraz inni pracownicy medyczni.

W związku z powyższym, podejmowane przez Spółkę działania marketingowe mają na celu zaznajomienie grup docelowych ze składem chemicznym oferowanych produktów leczniczych, skutecznością ich działania oraz przedstawieniem innych korzyści wynikających z ich stosowania przez pacjentów.

W ramach świadczonej usługi marketingowej na rzecz Zleceniodawcy, Spółka nabywa szereg towarów i usług, które następnie przekazuje bez wynagrodzenia osobom uprawnionym do wystawiania recept, innym reprezentantom personelu medycznego oraz kontrahentom Spółki.

Wydania towarów bez wynagrodzenia:

Przedmiotowe przekazania, dokonywane w ramach świadczonej usługi mogą dotyczyć w szczególności:

* materiałów drukowanych (ulotki, zakładki, kalendarze, reprinty, książki, czasopisma medyczne),

* artykułów spożywczych serwowanych jako poczęstunek podczas kongresów medycznych, sympozjów naukowych oraz spotkań promocyjnych produktów leczniczych,

* artykułów spożywczych serwowanych podczas spotkań służbowych dla pracowników Spółki,

* kwiatów wręczanych wybranym lekarzom np. z okazji imienin lub osiągnięć naukowych (np. uzyskanie habilitacji),

* dozwolonych upominków reklamowych wręczanych lekarzom lub farmaceutom,

* upominków wręczanych kontrahentom innym niż lekarze i farmaceuci np. hurtownicy, dostawcy, goście zarządu (w miarę możliwości oznaczanych logo produktów leczniczych Zleceniodawcy bądź logiem Zleceniodawcy),

* darowizn rzeczowych na rzecz szpitali, stowarzyszeń i fundacji (dalej: "Instytucje") przekazywanych w oparciu o umowę zawartą z daną Instytucją obdarowaną, po jej uprzednim zwróceniu się do Spółki o dokonanie darowizny; przedmiotem darowizn rzeczowych mogą być zarówno produkty lecznicze, towary stanowiące wyposażenie biurowe jak również sprzęt medyczny.

Świadczenie usług bez wynagrodzenia:

Dodatkowo, Spółka nabywa usługi cateringowe lub restauracyjne, które następnie przekazuje bez wynagrodzenia uczestnikom spotkań promocyjnych produktów leczniczych, kongresów medycznych czy sympozjów naukowych.

Powyższe działania zgodne są z wymogami Prawa farmaceutycznego (Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 z późn. zm.).

Zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, z tytułu wykonywanej na rzecz Kontrahenta usługi obejmującej opisane wyżej działania marketingowe, Spółka wystawia faktury VAT.

Wysokość wynagrodzenia należnego Spółce obliczona jest w oparciu o sumę poniesionych kosztów powiększonych o godziwą marżę. Koszty, które Spółka może włączyć do kalkulacji swojego wynagrodzenia obejmują koszty związane bezpośrednio i pośrednio ze świadczonymi usługami. Podstawa opodatkowania VAT świadczonej usługi marketingowej obejmuje koszty przekazanych towarów i usług.

W ramach świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, Spółka wydaje również próbki i towary o małej wartości zarówno w rozumieniu Ustawy o VAT jak i Prawa farmaceutycznego. Jednakże, niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie dotyczy tych wydań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu wydań towarów i świadczenia usług bez wynagrodzenia, których koszt wliczany jest do podstawy opodatkowania usług marketingowych świadczonych na rzecz Kontrahenta.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku rozliczenia podatku VAT należnego z tytułu wydań towarów i świadczenia usług bez wynagrodzenia, jeżeli ich koszt wliczany jest do podstawy opodatkowania usług marketingowych świadczonych na rzecz Kontrahenta.

Tym samym nie podlegają one opodatkowaniu VAT jako odrębne świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, na poprawność wskazanego stanowiska wskazuje w szczególności brzmienie przepisów Ustawy o VAT, a także orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE" lub "Trybunał"), polskich sądów administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel".

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Stosownie do art. 29 ust. 1 Ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót (...). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Mając na uwadze powyższe brzmienie przepisów o VAT, Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że wartość przekazywanych towarów i świadczonych usług w ramach działań marketingowych na rzecz grupy docelowej, tj. przede wszystkim lekarzy, stanowi element kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego od Kontrahenta za świadczoną przez Spółkę usługę. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka otrzymuje od Kontrahenta zwrot wszystkich kosztów poniesionych w związku z realizacją usługi (z wyjątkiem kosztów finansowania) powiększony o ustaloną marżę.

Innymi słowy, wszystkie poniesione przez Spółkę koszty w związku z realizacją usługi marketingowej (w tym koszt wydań towarów i świadczenia usług) stanowią podstawę opodatkowania dla celów VAT przy wystawianych na rzecz Kontrahenta fakturach. Ponieważ wydanie towarów i świadczenie usług stanowią elementy usługi świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, wydanie to, zdaniem Spółki, nie może stanowić jednocześnie odrębnej dostawy towarów czy odrębnego świadczenia usług.

Orzecznictwo TSUE.

Na prawidłowość traktowania nieodpłatnego przekazania towarów jako elementu usługi reklamowej (a co za tym idzie, zdaniem Spółki, analogicznie usługi marketingowej) wskazuje również orzecznictwo TSUE. W orzeczeniach C-69/92 pomiędzy Komisją Europejską a Wielkim Księstwem Luksemburga oraz C-68/92 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską TSUE orzekł, iż:

(...) usługi reklamowe obejmują również: nieodpłatne przekazywanie lub sprzedaż towarów po promocyjnych cenach (...). Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, takich jak: wytwarzanie przedmiotów wykorzystywanych w konkretnej reklamie, jak i przekazywanie odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - towarów lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te lub usługi - rozpatrywane odrębnie - nie zawierałyby treści reklamowych" (podkreślenie Spółki).

W powyższych orzeczeniach TSUE, wyraźnie więc wskazał, że nawet nieodpłatne przekazanie towarów niezawierających treści reklamowych stanowi część działań promocyjnych będących elementem usługi marketingowej.

Dodatkowo, Spółka pragnie podkreślić, że TSUE w orzeczeniach, w których odnosił się do opodatkowania VAT świadczeń kompleksowych, wielokrotnie zaznaczał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Pogląd taki został wyrażony, m.in. w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym TSUE stwierdził, że "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej".

"Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku TSUE w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter " (SDC), jak również w wyroku TSUE C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Stanowisko polskich organów podatkowych.

Na prawidłowość traktowania analizowanych wydań towarów oraz świadczenia usług jako elementów usługi marketingowej wskazuje również stanowisko polskich organów podatkowych.

Przykładowo, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek w Postanowieniu z dnia 20 października 2006 r. o sygn. 1437/Zl/443/336/DJW/06 stwierdził, że:

"Zatem przyjąć należy, iż czynności opisane we wniosku, polegające na przekazaniu towarów oraz usług w ramach świadczonej odpłatnie kompleksowej usługi nie wypełniają hipotezy przepisów art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Nie dochodzi do przekazania towarów ani do świadczenia usług bez wynagrodzenia, ponieważ Spółka otrzymuje wynagrodzenie, co prawda nie od odbiorców, lecz od zleceniodawcy. Czynnością opodatkowaną jest usługa, a wartość przekazanych towarów jest wkalkulowana w jej cenę. Przekazanie jest tylko jednym z elementów usługi świadczonej na rzecz zleceniodawcy, nie może więc być opodatkowane odrębnie" (podkreślenie Wnioskodawcy).

Podobne stanowisko zajął Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w piśmie z dnia 20 listopada 2006 r. (sygn. 1471/NURI/443-327/06/AP) stwierdził, że:

" (...) wartość przekazywanych towarów jest elementem kalkulacyjnym usług reklamowych (marketingowych), których wartość jest wliczona w cenę usług (...) - Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie jedynie świadczenie tej usługi"

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lutego 2009 r. (sygn. IPPP2/443-1811/08-2/AZ), w której wskazał, że:

"Koszty zorganizowania akcji marketingowej w całości uwzględnione są w kalkulacji ceny za wykonanie usług marketingowych należnej od Zleceniodawców. Spółka podejmując powyższe czynności działa w imieniu i na rzecz podmiotów, dla których świadczy kompleksowe usługi marketingowe. Wobec powyższego, pośrednicząc w przekazywaniu upominków i prezentów w ramach tych usług, Spółka nie jest podmiotem dokonującym nieodpłatnej dostawy towarów na rzecz klientów swoich kontrahentów, a jedynie reprezentantem kontrahentów, w imieniu których dokonuje przedmiotowego przekazania. Reasumując należy uznać, że w przedmiotowym wniosku, przekazanie towarów oraz bonów na zakup towarów klientom kontrahentów Spółki w ramach zorganizowanej akcji marketingowej nie stanowi dla Wnioskodawcy dostawy podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług." (podkreślenie Wnioskodawcy).

Dodatkowo, w indywidualnej interpretacji z dnia 8 października 2010 r. (sygn. IPPP1/443-544/09-5/S/AP) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że:

" (...) czynności przekazania przez Spółkę towarów, czy to na rzecz pracowników, czy darowizn rzeczowych, dokonywane są w ramach działań marketingowych podejmowanych na podstawie zawartej umowy z zagranicznym kontrahentem, stanowią element nierozerwalnie związany ze świadczeniem kompleksowych usług marketingowych. Skoro więc czynność wydania ww. towarów stanowi element usługi marketingowej - opodatkowaniu powinna podlegać jedynie ta usługa. Sama bowiem czynność fizycznego przekazania przez Spółkę towarów nie będzie stanowiła u Wnioskodawcy odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług - ewentualny obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu przedmiotowego przekazania ciążyć będzie na zleceniodawcy"

Jedną z fundamentalnych zasad podatku VAT jest zasada unikania podwójnego opodatkowania, czyli reguła jednokrotnego opodatkowania transakcji gospodarczej podlegającej zakresowi przepisów o VAT. Zasada ta wynika zarówno z przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.EU.L.06.347.1, dalej jako: "Dyrektywa VAT"), jak i orzecznictwa TSUE (przykładowo orzeczenie w sprawie C-50/88 Heinz Kuhne przeciwko Finanzamt Munchen III), gdzie podkreśla się jej duże znaczenie, jako jednego z głównych celów państw członkowskich w trakcie tworzenia lokalnej legislacji.

Znaczenie zasady jednokrotnego opodatkowania podkreślane jest również przez doktrynę:

"Podwójne opodatkowanie jest sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w pewnym sensie w art. 217 Konstytucji (por. R. Mastalski, Skutki prawne wystawienia faktury w podatku od towarów i usług, Przegląd Podatkowy 2001/7/26). Na temat zasady zakazu podwójnego opodatkowania w krajowym systemie prawa podatkowego, w szczególności na gruncie podatku od towarów i usług, wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny i Naczelny Sąd Administracyjny. Dla przykładu można wskazać na orzeczenie Trybunału z dnia 25 października 2004 r., sygn. akt SK 33/03, OTK-A 2004/9/94 oraz uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 22 kwietnia 2002 r., sygn. akt FPS 2/02, ONSA 2002/4/136." (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, "VAT 2008- 1335 wyjaśnień i interpretacji", Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o. Warszawa 2008, str. 124).

Jak wskazano powyżej, w analizowanym stanie faktycznym wartość przekazywanych towarów i świadczonych usług podlega co do zasady opodatkowaniu VAT, jako element wynagrodzenia za świadczenie na rzecz Kontrahenta usług. Gdyby zatem przyjąć, iż przekazanie towarów lekarzom czy świadczenie na ich rzecz usług przez Spółkę powinno podlegać opodatkowaniu VAT, prowadziłoby to do podwójnego opodatkowania tej samej czynności: raz w ramach opodatkowania usługi, zaś po raz drugi, w wyniku przekazania przez Wnioskodawcę towarów finansowanych przez Kontrahenta, co sprzeczne jest z systemową zasadą podatku VAT, zakładającą brak podwójnego opodatkowania tej samej czynności.

Spółka podkreśla, iż zasadność jej stanowiska potwierdza również wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w dniu 2 lutego 2007 r. (sygn. I SA/Kr 963/05). W wyroku tym, odnosząc się do kwestii, czy wydanie towarów jest składnikiem kampanii promocyjnej, Sąd stwierdził, że jednorodnej z ekonomicznego punktu widzenia transakcji nie powinno się sztucznie rozdzielać na mniejsze świadczenia dla celów opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, sąd orzekł, że:

" (..) sam fakt wręczenia nabytej przez Spółkę nagrody nie stanowi w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów (...). Wręczenie nagrody jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez wnioskodawcę na rzecz zlecającego usługę reklamową. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru (nagrody), którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez Spółkę".

Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż przekazywanie towarów i świadczenie usług dokonywane bez wynagrodzenia w ramach działań marketingowych nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Ustawa o VAT stanowi, iż w pewnych przypadkach także nieodpłatna dostawa towarów i nieodpłatne świadczenie usług są zrównane z odpłatną dostawą towarów i świadczeniem usług. Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT (w brzmieniu od 1 kwietnia 2011 r.), nieodpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Ponadto, nieodpłatne świadczenie usług uznaje się za odpłatne (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 Ustawy o VAT) w następujących sytuacjach:

* następuje użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

* występuje nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Niemniej jednak, zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym wskazane powyżej przepisy o VAT w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów lub nieodpłatnego świadczenia usług nie znajdują zastosowania. Jak wskazano powyżej, Spółka co prawda dokonuje wydania towarów i świadczenia usług bez pobrania wynagrodzenia bezpośrednio od beneficjentów tych świadczeń. Niemniej jednak, powyższe czynności stanowią integralną część świadczonej na rzecz Kontrahenta usługi marketingowej. Świadczona, w ramach zawartej umowy, usługa jest odpłatna i, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT.

Próba zastosowania przepisów dotyczących nieodpłatnego wydania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług w stosunku do wskazanych powyżej czynności wykonywanych przez Spółkę bez pobierania wynagrodzenia od bezpośrednich beneficjentów, prowadziłaby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności. Jak wskazano powyżej, takie działanie byłoby sprzeczne z podstawową zasadą systemu VAT - tj. z zakazem podwójnego opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT należnego na powyżej wskazanych wydaniach.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku naliczenia podatku VAT należnego od wydań towarów i świadczenia usług bez wynagrodzenia, jeżeli czynności te wykonywane są w związku ze świadczeniem, w ramach umowy, odpłatnej, kompleksowej usługi marketingowej na rzecz Kontrahenta. Zdaniem Spółki, świadczenia, o których mowa powyżej stanowią element kompleksowej usługi co do zasady podlegającej opodatkowaniu VAT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu VAT jako odrębne świadczenia.

W innym bowiem przypadku, obowiązek naliczenia podatku należnego w związku z wydaniami towarów i świadczeniem usług bez wynagrodzenia doprowadziłby do podwójnego opodatkowania podatkiem VAT - raz w wartości wykonanej odpłatnej usługi, zaś po raz drugi, w wyniku przekazania przez Wnioskodawcę towarów finansowanych przez Kontrahenta, co sprzeczne jest z systemową zasadą podatku VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.