IPPP1/443-1030/11-2/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 30 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyodrębnionych składników majątkowych - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa wyodrębnionych składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca", "Podatnik", "Spółka") jest spółką prawa polskiego i polskim rezydentem podatkowym. W majątku Spółki znajduje się m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym znajdują się budynki oraz budowle (dalej: "Nieruchomość").

Nieruchomość składa się z czterech zabudowanych działek położonych w W. Na terenie nieruchomości znajduje się handlowe centrum budownictwa zabudowane budynkami magazynowymi w różnym stanie technicznym oraz ciągami pawilonów handlowych trwale związanych z gruntem, jak również nietrwale związanych z gruntem, oraz betoniarnia. Trasy komunikacyjne na terenie centrum budownictwa są utwardzone. Teren jest ogrodzony i strzeżony.

Budynki wchodzące w obręb Nieruchomości są przez Podatnika wynajmowane podmiotom zewnętrznym.

W związku ze zmianą struktury własnościowej Spółki, tj. w związku z nabyciem udziałów Spółki przez spółkę akcyjną prowadzącą działalność deweloperską (budowa i sprzedaż mieszkań), rozważane jest podjęcie działań restrukturyzacyjnych. W ramach planowanej restrukturyzacji Wnioskodawca zamierza wydzielić ze swojego majątku Nieruchomość i wnieść ją aportem do polskiej spółki kapitałowej, (dalej: "Spółka celowa").

W skład Nieruchomości wnoszonej do Spółki celowej wejdą przede wszystkim prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynków i budowli znajdujących się na nim. Ponadto, zgodnie z art. 678 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.; dalej: "Kodeks cywilny"), z mocy samego prawa, w wyniku nabycia Nieruchomości na Spółkę celową przejdą wszelkie prawa i obowiązki z tytułu umów najmu związanych z Nieruchomością.

Przedmiotem aportu nie będą natomiast w szczególności następujące składniki przedsiębiorstwa Podatnika:

* maszyny, urządzenia, środki transportu należące do Spółki;

* należności i zobowiązania Spółki;

* umowy zawarte przez Spółkę niezwiązane z Nieruchomością, w szczególności umowy rachunków bankowych;

* umowy zawarte przez Spółkę związane z Nieruchomością inne niż umowy najmu (m.in. umowy o dostawę mediów, wywóz śmieci, ochronę i monitoring przeciwpożarowy, dezynsekcji).

Nie przewiduje się również przejścia zakładu pracy w trybie art. 23#185; Kodeksu pracy na Spółkę celową (tj. pracownicy Spółki pozostaną zatrudnieni w Spółce) oraz nie przewiduje się przeniesienia ksiąg Spółki na Spółkę celową.

Umowy zawarte przez Spółkę związane z Nieruchomością inne niż umowy najmu zostaną, co do zasady, rozwiązane. Spółka celowa we własnym zakresie zawrze nowe umowy o świadczenie wskazanych usług.

Wartość rynkowa Nieruchomości będzie wyższa od wartości nominalnej udziałów w Spółce celowej (dalej: "Udziały") otrzymanych w zamian za aport przez Podatnika. Różnica między wartością rynkową Udziałów, a wartością nominalną Udziałów otrzymanych przez Podatnika zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki celowej.

Podatnik obejmie więc Udziały o wartości nominalnej niższej aniżeli wartość rynkowa wniesionej Nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnoszona przez Podatnika aportem do Spółki celowej Nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP") Podatnika w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w sposób identyczny w art. 4 pkt 4 Ustawy CIT oraz w art. 2 pkt 27e Ustawy VAT jako "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

Z przytoczonej definicji wynikają cztery warunki, których łączne spełnienie pozwala uznać dany zbiór składników majątkowych za ZCP. Wskazanymi warunkami są:

Konieczność łącznego spełnienia wyżej wymienionych przesłanek została potwierdzona w orzecznictwie oraz stanowiskach organów podatkowych (patrz m.in. wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 października 2007 r., sygn. I SA/Lu 403/07, wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn. I SA/Ke 226/09 oraz interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 8 maja 2009 r., sygn. IPPB5/423-131/09-2/MB; interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 10 kwietnia 2009, sygn. ILPP2/443-67/09-4/EN, interpretacja indywidualna Ministra Finansów z dnia 29 września 2009 r., sygn. IPPP2/443-778/09-21/IK).

Zatem aby w rozumieniu Ustawy VAT określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie może on stanowić jedynie zbioru przypadkowych elementów, przy pomocy których można prowadzić działalność gospodarczą, lecz musi się on odznaczać pełną odrębnością, która stanowi o możliwości samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

W ocenie Wnioskodawcy Nieruchomość będąca przedmiotem planowanej transakcji wraz z umowami najmu, które podlegają automatycznemu przeniesieniu na Spółkę celową na mocy Kodeksu cywilnego, nie spełnia kryteriów pozwalających na zaklasyfikowanie ich jako ZCP.

Jednym z warunków istnienia ZCP jest bowiem istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań. W skład ZCP nie wchodzą natomiast zobowiązania z wyjątkiem zobowiązań wynikających z umów najmu, które automatycznie przechodzą na Spółkę celową na mocy Kodeksu cywilnego. Z treści przepisów podatkowych wynika wyraźnie, że jeżeli zobowiązania nie wchodzą w skład danego zespołu składników majątkowych, to nie można mówić o nim jako o ZCP. Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, nie sposób zakwalifikować Nieruchomości i umów najmu jako zorganizowanego zespołu składników majątkowych.

Kolejnym z warunków istnienia ZCP jest wyodrębnienie organizacyjne oraz finansowe zespołu składników majątkowych z danego przedsiębiorstwa.

Przepisy podatkowe nie wskazują, co należy rozumieć poprzez wyodrębnienie organizacyjne i finansowe.

Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, o wyodrębnieniu organizacyjnym danego zespołu składników ze struktur przedsiębiorstwa można mówić, jeżeli wskazują na to odpowiednie zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze danego przedsiębiorstwa. O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić z pewnością gdy dany zespół składników stanowi w strukturze organizacyjnej podatnika dział, oddział, wydział itp. Nieruchomość ani zgodnie z postanowieniami dokumentów Korporacyjnych Podatnika, ani faktycznie nie stanowi w żaden sposób jednostki wyodrębnionej w jego majątku.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dodatkowym argumentem za uznaniem wyodrębnienia finansowego danej jednostki jest posiadanie przez nią własnych środków pieniężnych na finansowanie bieżącej działalności oraz własnego rachunku bankowego. Żaden z tych warunków nie jest spełniony w stosunku do Nieruchomości, która nie jest w żaden sposób wyodrębniona w księgach Wnioskodawcy.

Tym samym należy uznać, że Nieruchomość nie jest obecnie organizacyjnie i finansowo wyodrębniona z przedsiębiorstwa Spółki.

W stosunku do Nieruchomości nie będzie spełniona również przesłanka wskazująca, iż analizowany zespół składników majątkowych mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Fakt, iż w ramach aportu nie zostaną przeniesione m.in. umowy o pracę i inne umowy zawarte z pracownikami Spółki, maszyny, urządzenia, środki transportu należące do Spółki, należności i zobowiązania Spółki, umowy zawarte przez Spółkę inne niż umowy najmu pozbawia bowiem Nieruchomość zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Dopiero w gestii Spółki celowej będzie leżało dodanie nowych składników do Nieruchomości i ich odpowiednie zorganizowanie, tak aby łącznie mogły one być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie) z dnia 12 lutego 2010 r. (nr IPPP1-443-1368/09-2/JB), wydana w analogicznym stanie faktycznym.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym, Nieruchomość nie stanowi ZCP w rozumieniu przepisów Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.