IPPP1/443-1029/14-2/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2014 r. (data wpływu 10 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej majątek prywatny - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika VAT z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącej majątek prywatny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie Decyzji Prezydenta Miasta w dniu 20/06/2011 jako spadkobierca dawnych współwłaścicieli zostało przyznane Wnioskodawczyni prawo użytkowania wieczystego w części 288/2400 niezabudowanej nieruchomości gruntowej. Nieruchomość ta została zabrana na podstawie dekretu z dnia 26/10/1945 i objęta w posiadanie przez Gminę w dniu 25/11/1948.

Łącznie 22 spadkobierców dawnych współwłaścicieli otrzymało prawo użytkowania wieczystego 2010/2400 części powyższej nieruchomości. Użytkownikiem pozostałych 360/2400 było miasto, ponieważ dwie spadkobierczynie zmarły bezpotomnie.

Plan zagospodarowania przestrzennego ustala na terenie tej nieruchomości zabudowę śródmiejską usługową, administracyjną handlową oraz zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z usługami a także zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub wielorodzinną ekstensywną postaci małych domów mieszkalnych, dopuszcza się obiekty usługowe i handlowe.

W dniu 16/05/2012 na podstawie Decyzji Zarządu Dzielnicy Miasta współwłaściciele przekształcili prawo użytkowania wieczystego w prawo własności. Jako spadkobiercy byłych współwłaścicieli dokonali tego nieodpłatnie. Wnioskodawczyni stała się więc współwłaścicielem nieruchomości gruntowej w udziale 288/2400.

W dniu 30/05/2012 współwłaściciele zawarli przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości. Warunkiem podpisania umowy przyrzeczonej było zniesienie współwłasności z miastem.

Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Cywilny z dnia czwartego kwietnia dwa tysiące trzynastego roku (2013-04-04), została zniesiona współwłasność ze spłatą na rzecz Miasta.

Na tej podstawie 22 współwłaścicieli nabyło 360/2400 należące do miasta. W ten sposób Wnioskodawczyni stała się współwłaścicielem nieruchomości w udziale 288/2040.

Do podpisania umowy przyrzeczonej nie doszło ponieważ kupujący nie stawił się na wyznaczony termin.

Obecnie będąc jednym z 22 współwłaścicieli gruntu niezabudowanego Wnioskodawczyni chciałaby dokonać sprzedaży udziału. Na dzień dzisiejszy planowana jest sprzedaż całej nieruchomości, sprzedażą zainteresowani są wszyscy współwłaściciele, ale nie wyklucza się również sprzedaży samego udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości, jeżeli nie dojdzie do sprzedaży całego gruntu.

Od dnia otrzymania prawa użytkowania wieczystego na przedmiotowej nieruchomości nie dokonywano żadnych działań poza usunięciem, nieodpłatnie za zgodą Wydziału Ochrony Środowiska, drzew zagrażających bezpieczeństwu. Nie była ona przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie dokonano żadnego podziału nieruchomości na działki. Nieruchomość nie jest użytkowana przez Wnioskodawczynię w jakikolwiek sposób, w szczególności do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), jak i działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy.

Na nieruchomości do czasu sprzedaży Wnioskodawczyni nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji takich jak założenie linii energetycznej, instalacji wodnych i kanalizacyjnych, czy też infrastruktury telekomunikacyjnej. Ponadto nie zamierza rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Sprzedaż udziału w nieruchomości otrzymanej w drodze spadku przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako niezwiązana z prowadzoną działalnością gospodarczą, niemająca charakteru handlowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl natomiast art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru w sposób jednoznaczny zdefiniowane zostało w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Stosownie do treści tego przepisu przez towary - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powyższego również grunty spełniają definicję towaru, a ich sprzedaż, co do zasady, jest traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Towarem jest również udział w prawie własności, a więc także sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości, jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykle formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z treści przedstawionych powyżej przepisów prawa wynika zatem, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawczyni, właściwym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie bowiem do treści obowiązujących przepisów prawa, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie natomiast, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W przedmiotowym przypadku sprawa dotyczy osoby fizycznej, która nie prowadziła, nie prowadzi i nie będzie prowadziła jakiejkolwiek działalności gospodarczej (handlowej) dotyczącej obrotu nieruchomościami. Planowana sprzedaż nabytej w drodze spadku na majątek osobisty nieruchomości jest czynnością incydentalną poza jakimikolwiek formami działalności gospodarczej.

W świetle powyższego Wnioskodawca nie będzie działał jako producent, handlowiec lub usługodawca, a czynność sprzedaży udziału w nieruchomości stanowić będzie jedynie racjonalny sposób zagospodarowania posiadanego prywatnego majątku. Sprzedając udział w nieruchomości Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż towaru z majątku osobistego nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność ta oznacza bowiem działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, opisana powyżej sprzedaż udziału w nieruchomości, również w przypadku sprzedaży całej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie będzie zobowiązany zapłacić podatku od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni będąca osobą fizyczną, która w wyniku decyzji administracyjnych i wyroku sądu stała się współwłaścicielem nieruchomości w udziale 288/2040.

Obecnie, będąc jednym z 22 współwłaścicieli gruntu niezabudowanego chciałaby dokonać sprzedaży udziału. Na dzień dzisiejszy planowana jest sprzedaż całej nieruchomości, sprzedażą zainteresowani są wszyscy współwłaściciele, ale nie wyklucza się również sprzedaży samego udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości, jeżeli nie dojdzie do sprzedaży całego gruntu.

Od dnia otrzymania prawa użytkowania wieczystego na przedmiotowej nieruchomości nie dokonywano żadnych działań poza usunięciem, nieodpłatnie za zgodą Wydziału Ochrony Środowiska, drzew zagrażających bezpieczeństwu. Nie była ona przedmiotem najmu ani dzierżawy. Nie dokonywano żadnego podziału nieruchomości na działki. Nieruchomość nie jest użytkowana w jakikolwiek sposób, w szczególności do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Na nieruchomości do czasu sprzedaży Wnioskodawczyni nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji, takich jak założenie linii energetycznej, instalacji wodnych i kanalizacyjnych, czy też infrastruktury telekomunikacyjnej. Ponadto nie zamierza rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości, jak i sprzedaż wspólnej nieruchomości za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie odrębnych przepisów, stanowi odpłatną dostawę towarów. Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jedynie taka, która wykonywana jest przez podatnika.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie, musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. udziału w nieruchomości), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in. że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Trybunał zwrócił również uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Zatem kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Jako przykład takich działań uznać można uzbrojenie terenu. Aktywność taka musi odpowiadać działaniom, które podejmuje podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Do czynności takich należałoby zaliczyć np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o uchwalenie zmian w planie zagospodarowania przestrzennego terenu mającego być przedmiotem dostawy, czy też prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych usług o podobnym charakterze. Jest to tylko przykładowe wyliczenie, na to by uznać osobę za podatnika podatku od towarów i usług mogą mieć wpływ inne czynności, które będą skutkowały koniecznością zapłaty podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego wyroku nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej i nie podejmuje aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców - wymienionych powyżej.

Zatem z uwagi treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca sprzedając udział we współwłasności nieruchomości, dokona zbycia majątku osobistego, i nie wypełni przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Ponadto wskazać należy, że Wnioskodawca nie podjął czynności, które wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Jak wskazano we wniosku, przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie dokonywano żadnego podziału nieruchomości na działki oraz nie jest ona użytkowana w jakikolwiek sposób, w szczególności do prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać żadnych inwestycji, takich jak założenie linii energetycznej, instalacji wodnych i kanalizacyjnych, czy też infrastruktury telekomunikacyjnej i nie zamierza rozpocząć prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami.

W konsekwencji, z tytułu dostawy swojego udziału w Nieruchomości, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem a sama czynność sprzedaży będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania. W efekcie, dostawa udziału przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatku od towarów i usług a Wnioskodawca z tytułu tej transakcji nie zostanie uznany podatnikiem VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.