IPPP1/443-1024/14-3/JŻ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących usługi wynajmu miejsc parkingowych związanych z umową najmu powierzchni biurowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących usługi wynajmu miejsc parkingowych związanych z umową najmu powierzchni biurowej - jest prawidłowe.

W dniu 8 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących usługi wynajmu miejsc parkingowych związanych z umową najmu powierzchni biurowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (zwana dalej: Spółką) jest podmiotem zajmującym się świadczeniem usług telekomunikacyjnych w Polsce, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w W. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka najmuje nieruchomość w W., którą wykorzystuje jako swoją siedzibę i jako biura dla pracowników centrali przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie umowy najmu Spółka jest nie tylko najemcą budynku (powierzchni biurowej) ale także pomieszczeń magazynowych z przeznaczeniem na cele magazynowe oraz podziemnych miejsc parkingowych/postojowych w hali garażowej najmowanego budynku i naziemnych miejsc parkingowych/postojowych na parkingu naziemnym w otoczeniu budynku.

Zaznaczyć należy, że w zawartej przez Spółkę umowie najmu wskazana jest wielkość najmowanej powierzchni biurowej, magazynowej, a także ilość najmowanych miejsc postojowych zarówno podziemnych i naziemnych. Miejsca parkingowe są bezpośrednio związane z powierzchnią biurową i są one oznaczone na planie stanowiącym integralny załącznik do umowy najmu.

Czynsz za każdą z pozycji wynikającą z umowy najmu tj, za powierzchnie biurowe, powierzchnie magazynowe, miejsca parkingowe (podziemne i naziemne) jest płacony łącznie na podstawie jednej faktury wystawianej co miesiąc natomiast pozycje za poszczególne składniki najmu na otrzymywanej co miesięcznie fakturze są wyszczególnione oddzielnie z uwagi na zastosowanie różnych stawek najmu za metr kwadratowy na poszczególne powierzchnie.

W umowie najmu nie zostało zapisane, że do najmowanych miejsc parkingowych przypisane są konkretne pojazdy. W celu optymalnego wykorzystania wynajmowanych miejsc parkingowych Spółka przeznacza je w części:

* jako ogólnodostępne, z których mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki umówieni na spotkanie w biurze;

* dla prywatnych samochodów pracowników lub współpracujących ze Spółką podmiotów gospodarczych - w tym celu najmowane miejsca parkingowe są odsprzedawane (podnajmowane) dla pracowników lub firm zewnętrznych;

* dla samochodów służbowych Spółki o ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych do działalności służbowej Spółki zarówno ogólnodostępnych jak również indywidualnie przypisanych pracownikowi. W celu zachowania porządku pracownik przyznanym jemu samochodem służbowym może parkować na przypisanym z góry miejscu parkingowym.

Wspomnieć również należy, iż samochody służbowe Spółki, które parkują na ww. parkingach podziemnych i naziemnych są samochodami osobowymi o dopuszczalnej ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony, co do zasady objętymi pięćdziesięcioprocentowym limitowaniem podatku naliczonego od zakupów związanych z ich używaniem i do których nie ma zastosowania art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn, zm.) (dalej również: ustawa o VAT) (do samochodów do których nie ma zastosowania możliwość odliczenia 100% naliczonego podatku od towarów i usług). Zatem pojazdy użytkowane przez Spółkę to samochody, wobec których nie mają zastosowania żadne przepisy, które znosiłyby stosowanie takiego limitu, w tym Spółka nie złożyła VAT-26 i nie prowadzi na potrzeby VAT ewidencji przebiegu.

W przypadku rozwiązania umowy najmu powierzchni biurowych i magazynowych dojdzie również do wypowiedzenia umowy najmu w zakresie miejsc parkingowych.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z najmem, w ramach umowy najmu powierzchni, miejsc parkingowych przynależnych do lokalu, których najemcą jest Spółka, położonych w miejscu siedziby Spółki, cała kwota VAT z faktur dokumentujących czynsz najmu tychże wszystkich miejsc parkingowych (podziemnych i naziemnych), których najemcą jest Spółka stanowi naliczony VAT z pełnym prawem do odliczenia.

Spółka stoi na stanowisku, że w odniesieniu do miejsc postojowych podziemnych i naziemnych położonych w obrębie najmowanego budynku, których ilość została określona w umowie najmu powierzchni biurowych - a zatem stanowią część składową umowy najmu - naliczony VAT stanowi cała kwota wynikająca z faktur dokumentujących najem miejsc postojowych (z czynszu najmu) i Spółka jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest uprawniona do odliczenia w całości naliczonego podatku VAT z tytułu nabycia ww. miejsc postojowych.

Zgodnie z ogólną zasadą zapisaną w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z kolei, stosownie do art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące m.in. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów o czym stanowi art. 86a ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT.

Należy zaznaczyć, że w sytuacji, w której podatnik jest najemcą miejsc parkingowych w związku z najmem nieruchomości (powierzchni biurowych, magazynowych), które przynależą do lokalu przez niego najmowanego na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, nie będzie miał zastosowania art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

W takiej bowiem sytuacji, najem miejsc postojowych nie jest związany z używaniem pojazdów samochodowych, lecz najem miejsc postojowych jest związany z najmem nieruchomości (lokali biurowych i magazynowych) gdyż to one są głównym przedmiotem najmu; w konsekwencji, VAT od miejsc parkingowych (podziemnych i naziemnych) jest związany z wykorzystaniem lokali biurowych i magazynowych czyli nieruchomości jako powierzchni użytkowej.

W przywołanej w stanie faktycznym umowie najmu nieruchomości brak jest zapisu, że: konkretne pojazdy mają być parkowane na konkretnie najmowanych miejscach parkingowych zarówno podziemnych jak i naziemnych (wynika z regulaminów wewnętrznych Spółki).

Wskazana jest natomiast w umowie m.in. ilość najmowanych miejsc postojowych zarówno podziemnych i naziemnych które są oznaczone na planie stanowiącym integralny załącznik do umowy najmu.

W praktyce najmowane miejsca parkingowe (podziemne i naziemne) służą zarówno jako ogólnodostępne miejsca parkingowe, z których mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki umówieni na spotkanie w biurze, służą do najmu lub odsprzedaży miejsc parkingowych dla pracowników lub współpracujących firm zewnętrznych oraz służą parkowaniu samochodów służbowych Spółki zarówno ogólnodostępnych jak również indywidualnie przypisanych pracownikowi.

Wart podkreślenia jest fakt, iż Spółka musi uiszczać czynsz za miejsca parkingowe, niezależnie od tego ile i jakie pojazdy były parkowane na miejscach postojowych. Zapłata czynszu musi być dokonana nawet wówczas gdyby w danym miesiącu nie został zaparkowany żaden pojazd. Czynsz najmu miejsc parkingowych jest ponoszony na podstawie umowy najmu, gdzie najem miejsc parkingowych jest częścią składową tej umowy najmu tak jak częścią składową umowy najmu jest najem pomieszczeń magazynowych.

W konsekwencji Spółka stoi na stanowisku, że koszty najmu miejsc parkingowych nie są związane z używaniem ww. pojazdów samochodowych, a związane są z najmem i używaniem najmowanej na potrzeby siedziby i pracy biurowej nieruchomości, w której Spółka posiada siedzibę i jednocześnie prowadzi działalność.

Dodatkowo argumentem Spółki na udzielenie pełnego prawa do odliczenia VAT od wydatków ponoszonych za najem miejsc postojowych podziemnych i naziemnych znajdujących się odpowiednio w hali garażowej najmowanego budynku i na parkingu naziemnym w otoczeniu budynku jest to, że najem miejsc parkingowych nie jest realizowany na podstawie oddzielnych umów, tylko jest elementem umowy najmu nieruchomości (lokali biurowych i magazynowych).

Zatem w opinii Spółki, miejsca parkingowe są niezbędnym "narzędziem" do prowadzenia działalności, do efektywnego wykorzystania powierzchni biurowych (chociażby ze względu na fakt, że korzysta z nich nie tylko sam najemca i jego pracownicy ale również współpracujące ze Spółką podmioty zewnętrzne i kontrahenci Spółki). Tym samym, z uwagi na wykorzystywanie poniesionych wydatków na najem poszczególnych nieruchomości biurowych wraz z przynależnymi do nich miejscami parkingowymi, postojowymi oraz garażowymi, do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, Spółka ma prawo traktować jako podatek naliczony z prawem do odliczenia cały VAT wykazany na fakturach najmu związany z najmem powierzchni miejsc parkingowych związanych z najmem nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych przepisów art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W tym miejscu należy wskazać, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością Zainteresowanego można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Przepisy art. 86a ustawy, wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków, m.in. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych, związanych z używaniem konkretnych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą" wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28.12.2013, str. 51).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy - przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 6 ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy o VAT).

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.)"pojazd samochodowy" to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że "samochodem osobowym" jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że samochody służbowe Spółki, które parkują na parkingach podziemnych i naziemnych są samochodami osobowymi o dopuszczalnej ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony, co do zasady objętymi pięćdziesięcioprocentowym limitowaniem podatku naliczonego od zakupów związanych z ich używaniem i do których nie ma zastosowania art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy (do samochodów do których nie ma zastosowania możliwość odliczenia 100% naliczonego podatku od towarów i usług). Zatem pojazdy użytkowane przez Spółkę to samochody, wobec których nie mają zastosowania żadne przepisy, które znosiłyby stosowanie takiego limitu, w tym Spółka nie złożyła VAT-26 i nie prowadzi na potrzeby VAT ewidencji przebiegu.

Spółka jest podmiotem zajmującym się świadczeniem usług telekomunikacyjnych w Polsce, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Warszawie. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka najmuje nieruchomość w Warszawie, którą wykorzystuje jako swoją siedzibę i jako biura dla pracowników centrali przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej. Na podstawie umowy najmu Spółka jest nie tylko najemcą budynku (powierzchni biurowej), ale także pomieszczeń magazynowych z przeznaczeniem na cele magazynowe oraz podziemnych miejsc parkingowych/postojowych w hali garażowej najmowanego budynku i naziemnych miejsc parkingowych/postojowych na parkingu naziemnym w otoczeniu budynku.

W zawartej przez Spółkę umowie najmu wskazana jest wielkość najmowanej powierzchni biurowej, magazynowej, a także ilość najmowanych miejsc postojowych zarówno podziemnych i naziemnych. Miejsca parkingowe są bezpośrednio związane z powierzchnią biurową i są one oznaczone na planie stanowiącym integralny załącznik do umowy najmu. Czynsz za każdą z pozycji wynikającą z umowy najmu tj, za powierzchnie biurowe, powierzchnie magazynowe, miejsca parkingowe (podziemne i naziemne) jest płacony łącznie na podstawie jednej faktury wystawianej co miesiąc natomiast pozycje za poszczególne składniki najmu na otrzymywanej co miesięcznie fakturze są wyszczególnione oddzielnie z uwagi na zastosowanie różnych stawek najmu za metr kwadratowy na poszczególne powierzchnie. W umowie najmu nie zostało zapisane, że do najmowanych miejsc parkingowych przypisane są konkretne pojazdy. W celu optymalnego wykorzystania wynajmowanych miejsc parkingowych Spółka przeznacza je w części jako ogólnodostępne, z których mogą korzystać m.in. kontrahenci Spółki umówieni na spotkanie w biurze; dla prywatnych samochodów pracowników lub współpracujących ze Spółką podmiotów gospodarczych - w tym celu najmowane miejsca parkingowe są odsprzedawane (podnajmowane) dla pracowników lub firm zewnętrznych; dla samochodów służbowych Spółki o ładowności nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych do działalności służbowej Spółki zarówno ogólnodostępnych jak również indywidualnie przypisanych pracownikowi. W celu zachowania porządku pracownik przyznanym jemu samochodem służbowym może parkować na przypisanym z góry miejscu parkingowym.

W przypadku rozwiązania umowy najmu powierzchni biurowych i magazynowych dojdzie również do wypowiedzenia umowy najmu w zakresie miejsc parkingowych.

Ze względu na przedstawiony opis sprawy, w przypadku wydatków Spółki ponoszonych łącznie za poszczególne składniki najmu, nie ma zastosowania ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86a ustawy.

Zatem wydatki ponoszone na wynajem budynku (powierzchni biurowej), a także pomieszczeń magazynowych z przeznaczeniem na cele magazynowe oraz podziemnych miejsc parkingowych/postojowych w hali garażowej najmowanego budynku i naziemnych miejsc parkingowych/postojowych na parkingu naziemnym w otoczeniu budynku - stanowią koszty ogólne związane pośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Tym samym, z uwagi na wykorzystywanie poniesionych wydatków na wynajem poszczególnych nieruchomości biurowych wraz z przynależnymi do nich miejscami parkingowymi, postojowymi oraz garażowymi, do czynności opodatkowanych Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w myśl przepisów art. 86 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w wyżej przedstawionym zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.