IPPP1/443-1023/12/14-9/S/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 12 października 2012 r.), uzupełnione pismem z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 października 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 5 listopada 2012 r.) oraz pismem z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 21 listopada 2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 23 listopada 2012 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 15 listopada 2012 r.), nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 29 października 2012 r. oraz pismem z dnia 30 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 listopada 2012 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. jest polską spółką, specjalizującą się w edukacji informatycznej, jest podatnikiem podatku VAT. Prowadzi działalność edukacyjną na terytorium całego kraju, posiada ośrodki szkoleniowe. W dniu 2 maja 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę z T. Sp. z o.o. s siedzibą w Warszawie dotyczącą zapewnienia wykładowców do szkoleń realizowanych w ramach projektu "Certyfikowane kompetencje kadr ICT", na podstawie umowy o dofinansowanie projektu podpisanej w dniu 30 marca 2012 r. Projekt realizowany jest w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działania 8.1.1 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Zgodnie z umową, Instytucja Pośrednicząca przyznała T. Sp. z o.o. dofinansowanie na realizację projektu w łącznej kwocie nieprzekraczającej 1.511.380,00 zł i stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Dofinansowanie to przyznane zostało w formie płatności ze środków europejskich oraz w formie dotacji celowej z budżetu krajowego. Dofinansowanie to jest przeznaczone na pokrycie ściśle określonych wydatków ponoszonych przez organizatora projektu (T. Sp. z o.o.) w związku z jego realizacją. Są to wydatki kwalifikowane w rozumieniu wytycznych w zakresie kwalifikowanych wydatków w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzi, zamieszczonych na stronie internetowej Instytucji Pośredniczącej: www.wup.pl. Projekt nie przewiduje wkładu własnego. W kwestii podatku VAT umowa o dofinansowanie wskazuje, że wydatki w ramach projektu mogą obejmować koszt podatku od towarów i usług, zgodnie ze złożonym przez Beneficjenta (T. Sp. z o.o.) oświadczeniem, w którym T. Sp. z o.o. wskazała, że realizując projekt nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została zawarta w budżecie projektu.

Wnioskodawca jest w projekcie podwykonawcą świadczącym usługi na rzecz Zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt - T. Sp. z o.o. Zgodnie z wymienioną umową, Wnioskodawca zobowiązał się do zapewnienia wykładowców do realizacji szkoleń. Z tytułu realizacji ww. usług Wnioskodawca wystawia faktury VAT. Do kwot za realizację usług Wnioskodawca dolicza podatek VAT w wys. 23%.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dookreślił, iż wystawia faktury VAT na: "Usługi wspomagające edukację poprzez zapewnienie trenerów do - nazwa kursu (...) miesiąc/2012".

W kolejnym uzupełnieniu Wnioskodawca uściślił, iż realizując usługi jako podwykonawca, w ramach projektu "Certyfikowane kompetencje kadr ICT" nie wykonuje przedmiotowych usług jako placówka kształcenia ustawicznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca, realizujący usługi jako podwykonawca w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego, prawidłowo wystawia faktury VAT doliczając do ceny usług podatek VAT w wys. 23%.

Zdaniem wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawca ostatecznie sformułował w uzupełnieniu z dnia 12 listopada 2012 r.

Wnioskodawca informuje, iż w podobnym stanie faktycznym otrzymał w dniu 9 maja 2012 r. indywidualną interpretację podatkową sprawa nr IPPP2/443-158/12-2/AK, w której organ stwierdził, iż usługi podwykonawcze realizowane przez Wnioskodawcę w Projekcie polegające na zapewnieniu trenerów do prowadzenia szkoleń stanowią usługi szkoleniowe i w związku z tym podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Wnioskodawca z ostrożności wystawiał i wystawia faktury doliczając podatek VAT w wysokości 23%, biorąc pod uwagę dosłowne brzmienie przepisów o VAT, a w szczególności § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy faktury VAT wystawiane przez niego na rzecz beneficjenta za usługi związane z realizacją szkoleń tj. m.in. faktyczne prowadzenie przez trenerów szkoleń dla beneficjentów końcowych projektu powinny być zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z powołanym powyżej § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. W opinii wnioskodawcy bez znaczenia jest, czy środki publiczne zostaną przekazane podmiotowi realizującemu szkolenie bezpośrednio, czy też za pośrednictwem podmiotu organizującego szkolenie, czy też zapewniającego usługi trenerskie. Takie stanowisko potwierdza także orzecznictwo Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Zgodnie w wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 października 2011 r. (sygn. akt I SA/Gd 859/11 - dostępnym na stronie orzeczenia.nsa.gov.pl), na który powołuje się również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie - zapis "finansowania w całości ze środków publicznych" nie odnosi się w ocenie Sądu do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego, w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w wyroku z dnia 15 listopada 2011 r. (sygn. akt I SA/Kr 1534/11) podzielił ww. zapatrywanie.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że wynagrodzenie Wnioskodawcy za świadczone usługi szkoleniowe, jest finansowane ze środków publicznych. Beneficjent przedmiotowego projektu tj. T. sp. z o.o. otrzymał te środki z Europejskiego Funduszu Społecznego. Szkolenia stanowią kształcenie zawodowe, a środki pozyskane z EFS przekazane są na pokrycie kosztów szkoleń, w tym również koszty związane z zapewnieniem trenerów i prowadzeniem przez nich szkoleń oraz opracowaniem materiałów szkoleniowych. Zgodnie ze stanowiskiem WSA w Krakowie - "jednym z kosztów szkolenia jest wynagrodzenie podmiotu przeprowadzającego szkolenie. W żadnym bowiem przepisie, który może zostać zastosowany w niniejszej sprawie, nie został postawiony wymóg, aby podmiot organizujący szkolenie był jednocześnie zobowiązany do jego przeprowadzenia. Skoro tak, może on zlecić przeprowadzenie takiego szkolenia i wypłacić podmiotowi prowadzącemu szkolenie odpowiednie wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych. Oznacza to tym samym, że podmiot przeprowadzający szkolenie jest finansowany ze środków publicznych."

Warto w tym miejscu także przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 czerwca 2011 r. (sygn. akt II FSK 306/10), który dotyczy innych przepisów tj. podatku dochodowego od osób fizycznych, jednak wywód dotyczący sposobu przekazywania środków dot. bezzwrotnej pomocy można odnieść także do przepisów dot. podatku VAT. W wyroku tym NSA wskazał, że sposób przekazywania środków bezzwrotnej pomocy, to jest prefinansowanie, czy też refinansowanie, nie ma wpływu na zasadniczą ocenę, iż pomoc ta pochodzi z tychże środków, tak określony sposób przekazywania środków jest kwestią techniczną, która nie ma znaczenia dla oceny źródła pochodzenia środków przeznaczonych na realizację określonych programów. Decydujące jest ustalenie podmiotu, który finalnie ponosi ciężar finansowania programu".

Ponadto w piśmie Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2011 r. znak PTI/063-8/182A/TKQ/11/BMI9-1679, adresowanym do Ministra Rozwoju Regionalnego, czytamy " (...) w sytuacji finansowania lub współfinansowania usług szkoleniowych polegających na kształceniu zawodowym lub przekwalifikowaniu zawodowym ze środków funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności zastosowanie zwolnienia uzależnione będzie od zaistnienia okoliczności faktycznych. Jeśli podmiot otrzymujący ww. dofinansowanie (co najmniej 70%) na przeprowadzenie szkoleń (czy to na rzecz swoich pracowników czy też pracowników innych podmiotów) będzie korzystał z usług podwykonawców, wówczas usługa świadczona na jego rzecz, jeśli stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, będzie mogła korzystać ze zwolnienia wskazanego w ww. przepisach, pod warunkiem posiadania przez podwykonawców dokumentów z których będzie niezbicie wynikał fakt finansowania tego szkolenia co najmniej w 70% ze środków publicznych". Jak już wcześniej wskazywał Wnioskodawca, umowa podwykonawcza zawarta przez Wnioskodawcę z beneficjentem, zawarta została w ramach realizacji Projektu "Certyfikowane kompetencje kadr ICT", dofinansowanego w ponad 70% z Europejskiego Funduszu Społecznego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż faktury VAT wystawiane w przedmiotowym stanie faktycznym powinny być zwolnione z VAT jest w pełni zasadne, a faktury dotychczas wystawione z doliczeniem podatku VAT w wysokości 23% powinny zostać skorygowane.

W dniu 12 grudnia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną znak IPPP1/443-1023/12-6/AW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. W interpretacji wskazał, że Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie świadczy również usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Przedmiotem usług świadczonych przez Spółkę na rzecz T. Sp. z o.o. jest jedynie zapewnienie własnych pracowników (trenerów) do przeprowadzenia szkoleń. Reasumując, usługi zapewnienia wykładowców do szkoleń realizowanych w ramach projektu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz T. Sp. z o.o. opodatkowane będą podstawową 23% stawką podatku od towarów i usług.

Wydana interpretacja była przedmiotem skargi złożonej przez Wnioskodawcę.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny wydał wyrok sygn. akt III SA/Wa 853/13 w przedmiotowej sprawie. W orzeczeniu Sąd wskazał, że zaskarżona interpretacja z dnia 12 grudnia 2012 r. znak IPPP1/443-1023/12-6/AW, narusza przepisy proceduralne tj. art. 14c § 1-2 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Sądu wydana interpretacja w części odnoszącej się do analizy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT sprowadza się jedynie do stwierdzenia, że "Skarżąca nie świadczy również usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Przedmiotem usług świadczonych przez Spółkę na rzecz T. sp. z o.o. jest jedynie zapewnienie własnych pracowników (trenerów) do przeprowadzenia szkoleń.". Sąd zauważył, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "kształcenia zawodowego". W związku z tym, prawidłowo dokonana wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 u.p.t.u. powinna być dokonana przez pryzmat definicji usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, określonej w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Ponadto Sąd uznał, że dokonanie prawidłowej interpretacji ww. przepisu wymaga także analizy słów użytych w art. 44 rozporządzenia tj. słowa: "bezpośredni", "branża", "zawód" w oparciu o wykładnię językową przeprowadzoną przy pomocy słownika języka polskiego.

W związku z powyższym Sąd uznał, że uzasadnienie stanowiska organu zawarte w zaskarżonej interpretacji, w swojej istocie nie ma charakteru uzasadnienia prawnego, a jedynie sprowadza się do rozstrzygnięcia wniosku o wydanie interpretacji. We wskazanym zakresie organ wypowiedział się ogólnikowo, bez podania przepisów prawnych (w tym obowiązującego rozporządzenia) uzasadniających pogląd organu oraz bez dokonania właściwej wykładni przepisów stanowiących istotę sporu.

Podsumowując, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżona interpretacja narusza przepisy prawa procesowego, co powoduje jej uchylenie. Z tego powodu Sąd odstąpił od analizy merytorycznej udzielonej interpretacji, wskazując, że Sąd nie jest uprawniony do zastępowania organu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 853/13 (data wpływu orzeczenia prawomocnego - 15 listopada 2013 r.) - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym przepisie wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje m.in. usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania.

Stosownie do art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września I991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 3 pkt 17 ustawy o systemie oświaty, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o formach pozaszkolnych - należy przez to rozumieć formy uzyskiwania i uzupełniania wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w placówkach i ośrodkach, o których mowa w art. 2 pkt 3a, a także kwalifikacyjne kursy zawodowe.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Z kolei zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać:

Jednocześnie w świetle ustępu 3a niniejszego artykułu zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o którym mowa w ust. 2b i 3, zawiera:

Z analizy wynika (co wskazał sam Wnioskodawca w nadesłanym uzupełnieniu), że realizując usługi jako podwykonawca, w ramach projektu "Certyfikowane kompetencje kadr ICT" nie wykonuje ich jako placówka kształcenia ustawicznego. Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się również od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy bądź § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a - c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości bądź w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zapis "finansowana w całości ze środków publicznych"/ "finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych" nie odnosi się do podmiotów dysponujących środkami, lecz rzeczywistego w kontekście ekonomicznym źródła finansowania środkami, które nie zostały uzyskane przez podmiot jako przychód z działalności gospodarczej, co również podnosi Zainteresowany w złożonym wniosku.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, są one jednak zdefiniowane w przepisach rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L Nr 77 str. 1).

Przepis art. 44 rozporządzenia UE wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Usługi szkoleniowe będą więc stanowiły usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania w myśl powyższych przepisów, gdy w zamierzeniu mają prowadzić do podwyższenia kwalifikacji zawodowych i poziomu wiedzy osób biorących udział w szkoleniach oraz mają na celu ich szeroko pojęty rozwój zawodowy.

O świadczeniu usług w zakresie kształcenia możemy mówić wyłącznie wtedy, jeśli wykonawca (świadczeniodawca) faktycznie świadczy usługę szkoleniową, czyli m.in. organizuje szkolenia, odpowiada za przeprowadzenie szkoleń, nadzoruje przebieg szkolenia. Organizacja szkolenia polega m.in. na opracowaniu całego projektu szkolenia, jego budżetu, na doborze lokalizacji (miejsca przeprowadzenia szkolenia), na doborze trenerów (osób prowadzących szkolenia), przygotowaniu agendy spotkania, opracowaniu sytemu rejestracji uczestników, zapewnienie uczestnikom materiałów związanych z konkretnym szkoleniem. Organizacja szkoleń to również kwestia zakwaterowania uczestników szkolenia, zapewnienia cateringu czy transportu w wyznaczone miejsce.

W celu dokonania prawidłowej wykładni ww. przepisu, należy dokonać analizy znaczenia językowego słów użytych w art. 44 rozporządzenia tj. słów: "bezpośredni", "branża", "zawód".

Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl):

* bezpośredni - dotyczący kogoś lub czegoś wprost;

* branża - gałąź produkcji lub handlu obejmująca towary lub usługi jednego rodzaju;

* zawód - wyuczone zajęcie wykonywane w celach zarobkowych.

Literalna wykładnia art. 44 rozporządzenia wskazuje, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania obejmują nauczanie dotyczące wprost danej gałęzi produkcji, handlu lub wyuczonego zajęcia wykonywanego w celach zarobkowych jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych - związanych z wyuczonym zajęciem wykonywanym w celach zarobkowych.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Aby ustalić, czy dana czynność ma ścisły związek z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 1170), "związek" to stosunek różnych elementów łączących się ze sobą, wpływających na siebie, oddziaływających na siebie; spójność, łączność, powiązanie.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług "ściśle związanych". Niemniej jednak, z brzmienia art. 43 ust. 17, wynika, że nie dotyczą one usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za "ściśle związane" z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Zgodnie z ww. regulacjami zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (przykładowo szkoleniowymi) mają zastosowanie, jeżeli:

* usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,

* usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

* ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Wskazać ponadto należy, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym Trybunał stwierdził, że "Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna" (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę z Beneficjentem Projektu dotyczącą zapewnienia trenerów dla realizacji szkoleń w ramach projektu "Certyfikowane kompetencje kadr ICT". Zgodnie z umową, Instytucja Pośrednicząca przyznała Beneficjentowi dofinansowanie na realizację projektu w łącznej kwocie stanowiącej nie więcej niż 100% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wnioskodawca jest w projekcie podwykonawcą świadczącym usługi na rzecz Zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt (Beneficjent). Zgodnie z wymienioną umową, Wnioskodawca zobowiązał się do realizacji usług polegających na zapewnieniu trenerów do prowadzenia szkoleń.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania jako jednostka objęta systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Nie świadczy również usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz art. 44 rozporządzenia, które zawiera definicję powyższych świadczeń. Jak wynika z opisu sprawy przedmiotem usług świadczonych przez Spółkę na rzecz T. Sp. z o.o. jest jedynie zapewnienie wykładowców do przeprowadzenia szkoleń. O usługach kształcenia możemy mówić wyłącznie wtedy, jeśli podwykonawca faktycznie świadczy usługę szkoleniową, czyli m.in. organizuje szkolenia, odpowiada za przeprowadzenie szkoleń, nadzoruje przebieg szkolenia. Takich usług Wnioskodawca nie świadczy. Wnioskodawca, jako podwykonawca, nie świadczy usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego a jedynie wynajmuje wykładowców zleceniodawcy - wykonawcy projektu szkoleniowego i jednocześnie beneficjentowi środków publicznych. Usługi będące przedmiotem umowy nie stanowią czynności obejmujących nauczania pozostającego w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczania mającego na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Wnioskodawca jest jedynie zobowiązany do udostępnienia wykładowców, którzy przeprowadzą szkolenia.

Należy również wyjaśnić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi zapewnienia wykładowców nie będą stanowić usług ściśle związanych z usługami szkoleniowymi o których mowa w art. 43 ust. 17 i 17a ustawy, gdyż nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej, oraz nie są wykonywane przez podmiot świadczący usługę podstawową - T. - który korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, usługi zapewnienia wykładowców do szkoleń realizowanych w ramach projektu świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz T. Sp. z o.o. nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, będą opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Odnosząc się do powołanej przez Spółkę interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 maja 2012 r. sygn. IPPP2/443-158/12-2/AK, zgodnie z art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) Minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Końcowo należy dodać, że przytaczane przez Wnioskodawcę tezy z orzeczeń sądów administracyjnych oraz pisma Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2011 r. w istocie nie przystają do przedmiotowego stanu faktycznego, bowiem osią sporu w sprawach, które legły u podstaw wydanych wyroków, była kwestia związana z finansowaniem usługi szkoleniowej świadczonej przez podwykonawcę, ze środków publicznych, natomiast w zaistniałych okolicznościach sedno rozstrzygnięcia sprowadza się do tego, że Wnioskodawca w istocie nie świadczy usług szkoleniowych, co łączyłoby się z odpowiedzialnością ponoszoną za przeprowadzanie szkoleń, która spoczywa na Beneficjencie Projektu, a zarazem zleceniodawcy - lecz wyłącznie zapewnia wykwalifikowany personel trenerski.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.