IPPP1-443-1023/10-4/IGo - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji udzielania pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 24 listopada 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji udzielania pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji udzielania pożyczek. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 3 grudnia 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 24 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W związku prowadzoną działalnością gospodarczą oraz w celu pokrycia bieżących potrzeb finansowych Spółka podjęła kroki mające na celu pozyskanie zewnętrznych źródeł finansowania. W konsekwencji Spółka zawarła umowy pożyczki (w których występowała jako pożyczkobiorca) w następujących dniach: 26 kwietnia 2004 r., 27 września 2005 r., 27 kwietnia 2009 r. oraz 25 listopada 2009 r. z podmiotem posiadającym siedzibę na terytorium Polski, prowadzącym działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) oraz zarejestrowanym dla celów VAT na terytorium Polski (podmiot ten nie był udziałowcem Spółki). Wspomniane pożyczki mają charakter odpłatny. Jednocześnie w związku z przewidywanymi dalszymi potrzebami w zakresie finansowania bieżącej działalności, Spółka nie wyklucza, iż kolejne umowy pożyczki (również o charakterze odpłatnym) zostaną zawarte w przyszłości.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż udzieliła za wynagrodzeniem pożyczek na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Polski (umowy pożyczki z dnia 6 lutego 2006 r., oraz 31 marca 2006 r.). Spółka pragnie przy tym wskazać, iż jest (i była w chwili gdy udzielała wspomnianych powyżej pożyczek) podmiotem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce, prowadzącym działalność opodatkowaną VAT (Spółka nie była przy tym udziałowcem pożyczkobiorcy).

W uzupełnieniu wniosku w zakresie VAT, Wnioskodawca podaje, iż zdaniem Spółki udzielanie pożyczek powinno zostać zaklasyfikowane do grupowania 65.22.10, jako usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Jednocześnie przy tym, w związku z brzmieniem przepisów ustawy o VAT, usługi takie korzystają ze zwolnienia z VAT (poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność udzielenia czy to przez Spółkę, czy też jej kontrahenta, pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zarówno już dokonana, jak i planowana w przyszłości), podlega przepisom ustawy o VAT i czy korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na wstępie Spółka pragnie podkreślić, iż brzmienie przepisów, będących przedmiotem niniejszej interpretacji uległo pewnym zmianom w okresie pomiędzy zawarciem kolejnych umów pożyczki, niemniej jednak w opinii Spółki zmiana ta nie miała wpływu na interpretację tych przepisów mającą zastosowanie w zaprezentowanym powyżej stanie faktycznym.

Zdaniem Spółki, czynność udzielenia pożyczki dokonywana przez podmiot prowadzący działalność opodatkowaną VAT jest usługą w rozumieniu ustawy o VAT i w związku z tym podlega przepisom tej ustawy, a jako usługa pośrednictwa finansowego wymieniona w załączniku nr 4 do ustawy o VAT jest zwolniona z opodatkowania.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie działalność gospodarcza - stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Powyższe oznacza, iż wszelkie czynności podejmowane przez dany podmiot w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w szczególności zaś czynności mające na celu osiągnięcie zysku, są dokonywane przez taki podmiot działający jako podatnik VAT.

W świetle powyższego, pożyczkodawcę należy uznać za usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2, gdyż będzie on samodzielnie i w ramach prowadzonej działalności świadczyć usługi pośrednictwa finansowego, a tym samym w zakresie wykonywanych czynności występować będzie jako podatnik VAT. Konkluzja odmienna od powyższej byłaby w ocenie Spółki niezgodna z brzmieniem obwiązujących przepisów i mogłaby prowadzić do absurdalnych sytuacji, w których np. producent i dostawca towarów wyświadczając usługę (i) doradczą (e) nie byłby z tego tytułu podatnikiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki, udzielanie pożyczek przez podatnika VAT spełnia przesłanki do uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione z opodatkowania VAT są usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT. Stosownie zaś do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych z VAT, zwolnione od podatku są usługi zakwalifikowane do sekcji J ex (65-67) PKWiU tj. usługi pośrednictwa finansowego. Z uwagi na powyższe, w opinii Spółki usługi polegające na udzielaniu pożyczek korzystają ze zwolnienia z VAT jako usługi pośrednictwa finansowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego w ocenie Spółki wynika, że pożyczki udzielane przez pożyczkodawcę (zarówno gdy pożyczkodawcą jest Spółka bądź "drugi" podmiot wskazany w stanie faktycznym będący również podatnikiem VAT) są objęte zakresem ustawy o VAT, przy czym korzystają one ze zwolnienia z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (zdaniem Spółki, czynność udzielania pożyczek powinna zostać zaklasyfikowana pod symbolem PKWiU 65.22, sekcja J - usługi pośrednictwa finansowego, "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym").

W tym miejscu Spółka pragnie powołać wybrane pisma organów podatkowych potwierdzające jej stanowisko:

* "stwierdzić należy, że opisana we wniosku usługa udzielania pożyczek świadczona poza systemem bankowym podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i - jako niewymieniona w wyłączeniach w pkt 1-9 załącznika nr 4 do tej ustawy - korzysta ze zwolnienia od tego podatku" interpretacja indywidualna wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 maja 2010 r. sygn. ITPP1/443-187/10/AT,

* "należy stwierdzić, że usługa udzielenia pożyczek mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65.22, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, przy czym korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy" interpretacja indywidualna wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 marca 2010 r. sygn. IPPP1-443-209/10-4/IGo,

* "należy stwierdzić, że usługa udzielania pożyczki mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.90, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, przy czym korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy" interpretacja indywidualna wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 listopada 2009 r., sygn. ILPP2/443-1130/09-2/AD,

* "należy stwierdzić, że usługa udzielenia pożyczki sklasyfikowana przez Spółkę wg PKWiU do grupowania 65.22, stanowi czynność podlegającą - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym, jako nie objęta żadnym z wyłączeń wskazanych w poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy, korzysta ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy" interpretacja indywidualna wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 października 2009 r. sygn. ITPP2/443-628/09/EŁ.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Spółka pragnie podkreślić, iż w jej opinii w odniesieniu do umów pożyczek zawartych w dniach 26 kwietnia 2004 r., 27 września 2005 r., 27 kwietnia 2009 r. oraz 25 listopada 2009 r. oraz ewentualnych pożyczek udzielonych jej w przyszłości, usługa udzielenia pożyczek przez podmiot posiadający siedzibę na terytorium Polski, prowadzący działalność opodatkowaną VAT oraz zarejestrowany dla celów VAT na terytorium Polski będzie podlegać przepisom ustawy o VAT jako usługa pośrednictwa finansowego zwolniona z VAT, gdyż czynność ta będzie wykonana w ramach prowadzonej przez ten podmiot działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w odniesieniu do umów pożyczek zawartych w dniach 6 lutego 2006 r. oraz 31 marca 2006 r., których Spółka występuje w charakterze pożyczkodawcy, w opinii Spółki czynności te także będą objęte zakresem ustawy o VAT. Spółka pragnie podkreślić, iż jest podatnikiem VAT (prowadzącym działalność opodatkowaną VAT) i w jej ocenie udzielenie pożyczek powinno zostać zaklasyfikowane jako wykonywane w ramach prowadzonej działalności, a więc w konsekwencji objęte zakresem ustawy o VAT niemniej jednak jako usługa pośrednictwa finansowego zwolnione z VAT na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, w opinii Spółki, należy stwierdzić, że opisana we wniosku usługa udzielania pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako usługa pośrednictwa finansowego, polega przepisom ustawy o VAT i korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 8 ust. 3 ustawy stanowi ponadto, że usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Usługami są zarówno świadczenia wykonane na rzecz konsumentów, jak i dla przedsiębiorców. Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT wskazać należy na jedną istotną cechę usługi. Otóż usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.

Przez świadczenie trzeba będzie zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Powyższe oznacza, że świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca udzielił za wynagrodzeniem pożyczek na rzecz podmiotu mającego siedzibę na terytorium Polski (umowy pożyczki z dnia 6 lutego 2006 r., oraz 31 marca 2006 r.). Spółka wskazuje, iż jest (i była w chwili gdy udzielała wspomnianych powyżej pożyczek) podmiotem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce, prowadzącym działalność opodatkowaną VAT (Spółka nie była przy tym udziałowcem pożyczkobiorcy).

Ponadto Spółka kwalifikuje czynności udzielenia pożyczek pod symbolem PKWiU 65.22.10 jako usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych świadczone poza systemem bankowym zaliczane są do grupy usług pośrednictwa finansowego, sklasyfikowanego w sekcji J dział 65 PKWiU, a tego rodzaju działalność mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wobec powyższego udzielanie pożyczek podlega regulacjom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Spółka, na mocy umów, udzieliła dwóch pożyczek oraz zamierza udzielać kolejnych, za które będzie otrzymywać wynagrodzenie, a zatem uznać należy, iż świadczy odpłatną usługę, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy wyżej wskazanego art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W świetle powyższego Spółkę uznać należy za usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2, gdyż będzie ona samodzielnie, w ramach prowadzonej działalności świadczyć usługi pośrednictwa finansowego, a tym samym w zakresie wykonywanych czynności występować będzie jako podatnik podatku od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Stosownie zaś do poz. 3 powyższego załącznika, zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku, zwolnione są od podatku usługi zakwalifikowane do PKWiU - sekcja J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy, należy stwierdzić, że usługa udzielenia pożyczek mieszcząca się w grupowaniu PKWiU 65.22.10, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ustawy o VAT, przy czym korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy jako usługa wymieniona w poz. 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o przedstawioną przez Wnioskodawcę klasyfikację statystyczną.

W odniesieniu do kwestii opodatkowania czynności udzielenia pożyczek dla Wnioskodawcy przez innego kontrahenta, wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie, ocena czy czynności udzielania pożyczek przez kontrahenta są opodatkowane wymaga analizy indywidualnych okoliczności w jakich działa pożyczkodawca i to on winien zwrócić się z wnioskiem o wydanie interpretacji.

Zatem przedmiotowa interpretacja dotyczy kwestii opodatkowania czynności udzielania pożyczek przez Wnioskodawcę działającego w roli pożyczkodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zauważyć należy, iż przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania przedmiotu transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W kwestii udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostanie osobne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.