IPPP1/443-1010/14-3/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania Kwoty płatności Gwarancji czynszu oraz sposobu jej dokumentowania - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania Kwoty płatności Gwarancji czynszu oraz sposobu jej dokumentowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach umowy sprzedaży nieruchomości (dalej jako: "Transakcja" oraz "Umowa Sprzedaży") X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: "Nabywca", "Spółka" lub "Wnioskodawca") nabyła w sierpniu 2014 r. od Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (dalej jako: "Zbywca") prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własności budynku biurowego położonego w... (dalej jako: "Nieruchomość" oraz "Budynek").

W ramach Transakcji doszło do przeniesienia na Nabywcę umów najmu zawartych przez Zbywcę, stosownie do art. 678 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej: "Kodeks Cywilny" lub "k.c."). Przedmiotem umów najmu są powierzchnie użytkowe w Budynku.

W dniu zawarcia Umowy Sprzedaży Nabywca i Zbywca zawarli również umowę gwarancji czynszu (dalej jako: "Umowa gwarancji czynszu" lub "Umowa").

We wstępie Umowy gwarancji czynszu stwierdzono, że z uwagi na fakt, iż w dacie transakcji w Budynku istniały powierzchnie niewynajęte (dalej: "Niewynajęte powierzchnie", Niewynajęte powierzchnie zostały zdefiniowane w Umowie gwarancji czynszu) oraz ze względu na fakt, iż cena Nieruchomości skalkulowana została przy założeniu, iż wynajęte będą wszystkie powierzchnie użytkowe Budynku, Zbywca i Nabywca zawarli - jednocześnie z zawarciem Umowy Sprzedaży - Umowę gwarancji czynszu.

Stosownie do Umowy, Zbywca nieodwołalnie i bezwarunkowo gwarantuje Nabywcy, jego sukcesorom generalnym oraz każdemu następnemu właścicielowi Budynku (w przypadku sukcesorów generalnych oraz każdego następnego właściciela Budynku pod warunkiem, że wszystkie pozostałe zobowiązania wynikające z Umowy oraz umowy sprzedaży Nieruchomości zostaną przejęte przez sukcesora generalnego lub następnego właściciela), że Nabywca w okresie gwarancji otrzyma od Zbywcy za każdy okres rozliczeniowy (dalej: "Okres rozliczeniowy") stosowne płatności (dalej: "Kwota płatności Gwarancji czynszu"), która będzie się składać z:

* Kwoty płatności za Niewynajęte powierzchnie (płatnej w Euro)

* Kwoty płatności za opłaty eksploatacyjne (płatnej w złotych), jest to płatność, która odpowiada równowartości zaliczek na opłaty eksploatacyjne proporcjonalnie do Niewynajętych powierzchni.

Wzory kalkulacji Kwot płatności Gwarancji czynszu zostały zdefiniowane w Umowie.

Zgodnie z Umową, Kwota płatności Gwarancji czynszu została zdefiniowana jako maksymalna kwota w Euro. Jednocześnie kwota ta może zostać potencjalnie powiększona w przypadku skorzystania przez jednego z najemców z opcji wypowiedzenia zawartej z nim umowy najmu.

W przypadku, jeżeli Niewynajęte powierzchnie zostaną w okresie trwania Umowy gwarancji czynszowej wynajęte, wówczas Kwota płatności Gwarancji czynszu, w ramach jej kalkulacji opisanej w Umowie, zostanie odpowiednio pomniejszona.

Zgodnie z Umową, opłaty eksploatacyjne oznaczają wszystkie wydatki i opłaty związane z Nieruchomością, ponoszone w celu utrzymania Nieruchomości w standardzie klasy "A" (premium) budynków biurowych w.... W Umowie zostały przytoczone przykładowe koszty (ponad dwadzieścia pozycji) składające się na opłaty eksploatacyjne oraz wskazano jednoznacznie koszty, które nie będą pokrywane przez Zbywcę.

Okres rozliczeniowy określony w Umowie został zdefiniowany jako miesiąc kalendarzowy podczas trwania Umowy, a ponadto specyficznie określono pierwszy i ostatni okres rozliczeniowy (są to okresy krótsze niż miesiąc kalendarzowy).

Okres trwania gwarancji zgodnie z Umową kończy się z upływem 5 lat od dnia podpisania Umowy bądź też (w zależności, która data zaistnieje wcześniej) zaistnienia określonych okoliczności zdefiniowanych w Umowie.

Niewynajęte powierzchnie określono w Umowie jako powierzchnie przeznaczone do użytku biurowego lub magazynowego, które zostały określone w załączniku do Umowy lub w okresie trwania gwarancji:

Z wyjątkiem pkt 5 powyżej, w przypadku gdy zgodnie z Umową Niewynajęte powierzchnie stracą status Niewynajętych powierzchni, nie mogą stać się ponownie Niewynajętymi powierzchniami w rozumieniu Umowy.

Ponadto zgodnie z Umową, na potrzeby definicji Niewynajętych powierzchni określono specyficzne sytuacje, w których w zależności od określonych okoliczności powierzchnie będą traktowane od określonych zdarzeń lub dat jako Niewynajęte powierzchnie lub Powierzchnie uznane za wynajęte.

W celu zabezpieczenia zobowiązań Zbywcy wynikających z Umowy, Zbywca wpłaci na rachunek escrow określoną kwotę obliczoną w oparciu o określony w Umowie mechanizm, która może podlegać zwiększeniu, zgodnie z postanowieniami Umowy (dalej: "Kwota zatrzymana"). Umowa przewiduje również szczegółowy mechanizm zwalniania, przez Nabywcę na rzecz Zbywcy, Kwoty zatrzymanej.

Dodatkowo Zbywca, aby zabezpieczyć swoje zobowiązania wynikające z Umowy, zobowiązał się dostarczyć Nabywcy jednocześnie z zawarciem Umowy, gwarancję udzieloną przez podmiot trzeci.

W Umowie przewidziano, że w sytuacji gdy w dacie podpisania Umowy dla Nabywcy nie zostanie wydana interpretacja podatkowa w zakresie konsekwencji podatkowych w VAT Kwoty płatności Gwarancji czynszu, to zostanie ona rozliczona jako nieopodatkowana VAT. W Umowie zdefiniowano również zasady rozliczeń między Zbywcą a Nabywcą na wypadek gdyby okazało się, że Kwoty płatności Gwarancji czynszu powinny jednak podlegać opodatkowaniu VAT.

Niezależnie od Kwot płatności Gwarancji czynszu, Zbywca zwróci Nabywcy koszty mediów, tj. energii elektrycznej, wody zużytej w Niewynajętych powierzchniach (w zakresie, w którym koszty te nie są ponoszone przez jakichkolwiek najemców). Koszty te będą kalkulowane w oparciu o wskazania liczników zainstalowanych w Niewynajętych powierzchniach, przy czym koszty mediów będą płatne bezpośrednio Nabywcy lub dostawcy mediów. Płatności te dokonywane będą według tej samej stawki, którą stosują dostawcy mediów, bez doliczania marży. Zbywca ponosić będzie także koszty sprzątania (jeśli wystąpią) Niewynajętych powierzchni (w zakresie, w którym koszty te nie są ponoszone przez jakiegokolwiek z najemców). Koszty opisane w niniejszym akapicie nie stanowią składnika Kwot płatności Gwarancji czynszu i nie są przedmiotem zapytania w niniejszym wniosku.

W umowie przewidziano również szczegółowy mechanizm rozliczeń kwot za opłaty eksploatacyjne będących, jak wskazano powyżej, elementem kalkulacyjnym Kwot płatności Gwarancji czynszu. Mechanizm ten co do zasady zakłada porównanie w ciągu określonego okresu po zakończeniu roku kalendarzowego Kwot za opłaty eksploatacyjne oraz realnych kosztów eksploatacyjnych dedykowanych do Niewynajętych powierzchni i rozliczenie różnicy tych wartości. W ramach mechanizmu przewidziano w szczególności, że w sytuacji gdy Zbywca będzie miał obowiązek zapłaty określonej kwoty z tytułu rozliczenia na rzecz Nabywcy, to Nabywca będzie uprawniony do pobrania takiej płatności z Kwoty zatrzymanej. Dodatkowo w Umowie przewidziano, że Zbywca ma prawo, raz w roku kalendarzowym po dokonaniu wzajemnych rozliczeń sprawdzić wszystkie dokumenty i faktury, które były podstawą dokonanego rozliczenia opłat eksploatacyjnych.

Przeniesienie praw i obowiązków z Umowy na osobę trzecią wymaga zgody drugiej strony Umowy poza sytuacją, gdy Nabywca dokona takiego przeniesienia na osobę, na którą zostały przeniesione prawa i obowiązki z Umowy Sprzedaży.

Zgodnie z Umową, Gwarancja czynszu stanowi niezależne i odrębne zobowiązanie Zbywcy i nie stanowi jak też nie powinna być interpretowana jako poręczenie lub odszkodowanie należne Nabywcy.

Umowa nie przyznaje Zbywcy prawa do używania Niewynajętych powierzchni.

W Umowie niektóre terminy są używane jako terminy zdefiniowane zgodnie ze znaczeniem nadanym tym terminom w Umowie Sprzedaży. W Umowie Sprzedaży niektóre terminy są używane jako terminy zdefiniowane zgodnie ze znaczeniem nadanym tym terminom w Umowie gwarancji czynszowej.

W Umowie Sprzedaży zawarte zostały zapisy dotyczące uprawnień i zobowiązań Sprzedającego do poszukiwania nowych najemców i dążenia do zawarcia umów najmu oraz warunków zawierania takich umów jak i aneksów do istniejących umów.

Ewentualne spory wynikłe na gruncie Umowy jak i Umowy Sprzedaży zostały poddane jurysdykcji sądu arbitrażowego. W Umowie Sprzedaży postanowiono, że w przypadku, gdy jedno z postępowań arbitrażowych zostanie wszczęte na podstawie lub w związku z Umową Sprzedaży, Umową lub wskazanymi innymi umowami związanymi z Transakcją oraz przynajmniej dwa postępowania arbitrażowe będą powiązane, trybunał arbitrażowy powołany w pierwszym takim postępowaniu może dokonać połączenia dwóch lub większej liczby postępowań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Kwota płatności Gwarancji czynszu, którą ma otrzymać Wnioskodawca od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu, będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

2. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Nabywcę od Zbywcy Kwoty płatności Gwarancji czynszu w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu będzie rodziło jakiekolwiek konsekwencje w podatku VAT.

3. Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie zobowiązany udokumentować fakturą VAT otrzymanie Kwoty płatności Gwarancji czynszu w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Kwota płatności Gwarancji czynszu, którą ma otrzymać Wnioskodawca od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu, nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

2. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Nabywcę od Zbywcy Kwoty płatności Gwarancji czynszu w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu nie będzie rodziło jakichkolwiek konsekwencji w podatku VAT.

3. Na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie będzie zobowiązany udokumentować fakturą VAT otrzymania Kwoty płatności Gwarancji czynszu w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu, lecz ma prawo w takiej sytuacji wystawić notę księgową.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

W opinii Spółki, Kwoty płatności Gwarancji czynszu, które ma otrzymać Nabywca od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT ani nie będą wywoływać jakichkolwiek skutków na gruncie VAT dla Nabywcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT). Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT.

W ocenie Spółki, nie ma wątpliwości, że wypłata Kwoty płatności Gwarancji czynszu nie stanowi wynagrodzenia za dostawę towarów.

Na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego, w ocenie Spółki, Kwoty płatności Gwarancji czynszu nie stanowią również wynagrodzenia za świadczenie usług, co Spółka wykazuje poniżej.

Aby można było mówić o świadczeniu usług opodatkowanych VAT konieczne jest zdefiniowanie:

* usługodawcy

oraz

* świadczonej usługi (świadczenia spełnianego przez usługodawcę).

Kluczowe jest zatem wskazanie czynności kwalifikowanej jako usługa oraz podmiotu tę czynność wykonującego. W ocenie Spółki w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać czynności, którą można by było przypisać Spółce.

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych, aby dana czynność mogła być uznana za świadczenie usług, łącznie spełnione zostać muszą następujące warunki:

* obowiązek określonego świadczenia musi wynikać z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego łączącego strony,

* konieczne jest występowanie świadczenia wzajemnego (odpłatność),

* musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

Ustawa o VAT oraz Dyrektywa Rady UE 2006/112/WE (na podstawie której uchwalane są przepisy krajowe w zakresie VAT) nie definiują wprost pojęcia "odpłatności" w celu kwalifikacji czynności jako świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT. Wydaje się, że dla uznania danej czynności jako usługi opodatkowanej VAT, musi zaistnieć bezpośredni związek (o charakterze przyczynowym) pomiędzy czynnością, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Zapłacone kwoty muszą więc stanowić rzeczywiste wynagrodzenie za konkretną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzić musi do wymiany świadczeń wzajemnych. Innymi słowy, otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania określonego świadczenia. W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można wskazać takiego działania po stronie Spółki, które można by było uznać za świadczenie na rzecz Sprzedawcy.

O konieczności ekwiwalentności świadczenia i wynagrodzenia, jako elementu konstytutywnego świadczenia usługi wypowiadał się wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE). Zgodnie z orzeczeniami TSUE (sprawy C-102/86: Apple and Pear Development Council, C-16/93: R. J. Tolsma v. Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, C-154/80: Staatssecretaris van Financien v. Stowarzyszenie spółdzielcze "Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats GA"):

* związek wynagrodzenia płaconego przez usługobiorcę z istnieniem określonej korzyści dla usługobiorcy,

jak również

* konieczność związku prawnego pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

stanowią warunek konieczny uznania czynności (usługi) za opodatkowaną VAT. W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym występuje ona jako beneficjent zarówno Kwot płatności Gwarancji czynszu, które mają być jej przekazane, jak również beneficjent faktu udzielenia Gwarancji czynszu jak i gwarancji, która ma zostać udzielona przez podmiot trzeci. W konsekwencji, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego okoliczności należy w ocenie Spółki uznać za relację jednostronną a nie wzajemną relację dwustronną (Sprzedawca - Kupujący).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 15 lipca 2013 r. (znak IBPP2/443-346/13/IK) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: "(...) pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Natomiast w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013 r. (znak IPPP1/443-1194/12-2/MPe) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że: "Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia".

Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, które powołują się z kolei w swoich rozstrzygnięciach na judykaturę TSUE.

Przykładowo WSA w Kielcach w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, stwierdził, że "Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C-246/08 Europejski Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest odpłatnie w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44). Kwestia odpłatności i bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym wynagrodzeniem była wielokrotnie podnoszona w orzecznictwie Trybunału (por. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86, wyrok z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-305/01, wyrok z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93)".

Powyższy pogląd, co do braku podstaw opodatkowania podatkiem VAT danego świadczenia w przypadku braku odpowiadającego mu wzajemnego świadczenia, został następnie podzielony w szeregu orzeczeń m.in. przez:

* WSA w Warszawie (wyrok z dnia 1 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2112/11, wyrok z dnia 4 września 2013 r. III SA/Wa 9/13, wyrok z dnia 4 września 2013 r. III SA/Wa 10/13),

* WSA we Wrocławiu (wyrok z dnia 4 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 545/12).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie można mówić o świadczeniu usług przez Spółkę. W ocenie Spółki, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionego zdarzenia przyszłego nie można wskazać świadczenia/usługi, które miałoby być wyświadczone/dostarczone przez Spółkę Zbywcy. W ocenie Spółki nie sposób więc uznać, że:

* Kwoty płatności otrzymane przez Nabywcę od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT

* na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego na Nabywcy z tytułu otrzymania od Zbywcy Kwoty płatności Gwarancji czynszu będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT

* na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego otrzymanie przez Nabywcę od Zbywcy Kwoty płatności w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu będzie rodziło jakiekolwiek konsekwencje w podatku VAT

* na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego Nabywca będzie zobowiązany udokumentować otrzymanie Kwoty płatności Gwarancji czynszu fakturą VAT.

Dla zaistnienia powyższych obowiązków Nabywca musiałby zostać uznany za świadczącego usługę na rzecz Zbywcy. Jednakże, jak wskazano powyżej, w ocenie Nabywcy w przedstawionych okolicznościach zdarzenia przyszłego brak jest podstaw do zdefiniowania usługi świadczonej przez Nabywcę na rzecz Zbywcy a w konsekwencji nie można Nabywcy uznać za świadczącego usługę, a więc nie można również Nabywcy przypisać wskazanych powyżej obowiązków.

Mając na uwadze opisaną w zdarzeniu przyszłym relację prawną, na bazie której będzie dokonywana zapłata Kwot płatności Gwarancji czynszu, w ocenie Spółki nie zostanie w tym przypadku spełniony wymóg symetrii między wykonywanym świadczeniem a otrzymywanym wynagrodzeniem za nie, który jest elementem koniecznym świadczenia usług na gruncie VAT. W ocenie Spółki w opisanej relacji prawnej zarówno świadczenie jak i przepływ pieniędzy będą pochodzić od tego samego podmiotu, to jest od Zbywcy.

W związku z tym, w przypadku wypłaty Kwoty płatności Gwarancji czynszu na rzecz Nabywcy, w ocenie Spółki, nie zostaną łącznie spełnione przesłanki konieczne do uznania, iż Spółka uzyskuje określone świadczenie w zamian za usługę świadczoną na rzecz Zbywcy. W konsekwencji, Kwota płatności Gwarancji czynszu, zdaniem Spółki, nie może być objęta opodatkowaniem VAT, bowiem czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, Kwota płatności Gwarancji czynszu, którą ma otrzymywać Wnioskodawca od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza wydana w analogicznym stanie faktycznym w dniu 24 marca 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacja indywidualna (nr IPPP1/443-38/14-2/AP). W interpretacji tej organ potwierdził (odstępując od uzasadnienia) stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: "w przypadku wypłaty świadczenia gwarancyjnego na rzecz Spółki, nie zostaną łącznie spełnione przesłanki konieczne do uznania, iż Spółka uzyskuje świadczenie gwarancyjne w zamian za usługę świadczoną na rzecz Sprzedającego. Świadczenie gwarancyjne zostanie otrzymane jedynie w wyniku wykonania Umowy gwarancji czynszowej przez Sprzedającego. W konsekwencji, Świadczenie gwarancyjne nie będzie objęte zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Czynność przekazania kwot pieniężnych nie podlega bowiem opodatkowaniu VAT".

Ponadto Spółka pragnie zwrócić uwagę, iż za prawidłowością przedstawionej przez Wnioskodawcę argumentacji przemawia także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 listopada 2012 r. która wydana została w odniesieniu do podobnie ukształtowanej gwarancji czynszu (nr IPPP1/443-745/12-2/ISZ).

W związku z tym, że w ocenie Spółki, Kwoty płatności Gwarancji czynszu nie są na gruncie Ustawy o VAT należnością za usługę, to ich otrzymanie nie wywoła również żadnych skutków dla Spółki na gruncie VAT, co oznacza, że na Wnioskodawcy z tytułu otrzymania tych kwot od Zbywcy nie będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT.

Mając na uwadze, że w ocenie Spółki, otrzymanie Kwot płatności Gwarancji czynszu nie będzie należnością za dostawę towarów ani za świadczenie jakichkolwiek usług (tekst jedn.: za dokonanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT) to nie zaistnieje po stronie Wnioskodawcy obowiązek udokumentowania otrzymania tych Kwot płatności fakturą VAT zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT. Skoro więc, w ocenie Spółki, otrzymanie Kwot płatności Gwarancji czynszu nie stanowi sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 Ustawy o VAT, to Wnioskodawca może w takiej sytuacji udokumentować ich otrzymanie notą księgową.

Możliwość wystawiania not księgowych z tytułu otrzymania świadczeń gwarancyjnych (przy jednoczesnym braku obowiązku wystawiania faktur VAT) została potwierdzona przez Ministra Finansów w interpretacjach prawa podatkowego (wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie) z 13 listopada 2012 r. (nr IPPP1/443-745/12-2/ISZ) oraz 24 marca 2014 r. (nr IPPP1/443-38/14-2/AP).

Podsumowując powyższe rozważania, w opinii Wnioskodawcy:

* Kwota płatności Gwarancji czynszu, którą ma otrzymać Wnioskodawca od Zbywcy w związku z realizacją zapisów Umowy gwarancji czynszu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a z tytułu jej otrzymania od Zbywcy na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek rozliczenia podatku należnego VAT;

* Wnioskodawca nie będzie zobowiązany udokumentować otrzymanej Kwoty płatności Gwarancji czynszu fakturą VAT, lecz ma prawo w takiej sytuacji wystawić notę księgową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. W zakresie przedstawionego stanu faktycznego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.