IPPP1-443-10/11-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2010 r. (data wpływu 3 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 marca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbywanych gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbywanych gruntów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 8 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2010, po podziale majątku dorobkowego uzyskanego w trakcie trwania małżeństwa, Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką kilku nieruchomości, które w przyszłości zamierza sprzedać.

Jedna nieruchomość, składająca się z jedenastu działek budowlanych obejmuje grunty orne, przeznaczone w planie zabudowy na budownictwo mieszkalne. Grunty te, o pow. 1,3 ha zostały nabyte w 1991 i 1992 r., a w roku 1998 nabyto grunty do nich przylegające o pow. 0,7 ha. Były to grunty orne, a ich podział na działki budowlane nastąpił w 2002 r..

Druga nieruchomość to działka zabudowana budynkiem do rozbiórki i przeznaczona pod zabudowę przemysłową, nabyta w 2001 r..

Trzecia działka została nabyta w 1998 r., przeznaczona w planie zagospodarowania pod zabudowę jednorodzinną z dopuszczeniem drobnych usług w pasie 120 m. od ulicy, a reszta uprawy polowe i ogrodowe.

Czwarta nieruchomość zakupiona w 1998 r. przeznaczona jest pod usługi związane z obsługą komunikacji i turystyki oraz zieleń izolacyjną.

Żadna z wyżej opisanych nieruchomości nie była nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a podatnik nie zajmuje się obrotem nieruchomościami.

Zbycie działek nastąpi w celu uzyskania dodatkowych środków finansowych na cele osobiste. Podział majątku nastąpił bez dodatkowych rozliczeń finansowych, gdzie były mąż, uzyskał na własność inne nieruchomości o wartości przekraczającej mienie pozostawione dla podatnika.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje. Przedmiotowe działki były wykorzystywane do działalności rolniczej. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego i nie jest płatnikiem podatku VAT. Przedmiotowy grunt nie był udostępniony odpłatnie, ani nieodpłatnie innym osobom. Celem zakupu przedmiotowych działek było powiększenie gospodarstwa rolnego.

W odniesieniu do działki zabudowanej budynkiem do rozbiórki Wnioskodawca oświadcza, iż do pierwszego zasiedlenia doszło w związku z wynajmem lokalu w latach 2002-2011 r. Z dniem 28 lutego 2011 r. powyższy lokal nie jest przedmiotem najmu. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku, ponieważ Wnioskodawczyni nie była płatnikiem podatku VAT, jak również nie zostały ponoszone wydatki na ulepszenie budynku.

Wnioskodawczyni jednocześnie oświadcza, iż na dzień dzisiejszy nie planuje sprzedaży powyższej działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży nieruchomości będzie koniecznym rozpoznanie istnienia obowiązków podatkowych w podatku od towarów i usług.

Opisane nieruchomości nigdy nie były związane z działalnością gospodarczą, a ich nabycie nie było dokonane w celu dalszej odsprzedaży. Stanowią one majątek osobisty podatnika, a przy sprzedaży nieruchomości brak jest podstaw do uznania istnienia obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Na osobisty charakter posiadanego w nieruchomościach majątku, a także na brak zamiaru nabycia gruntów w celu dalszej odsprzedaży, świadczy również okoliczność, że majątek przypadł dla podatnika w efekcie podziału majątku dorobkowego małżonków - co już samo wyklucza zarobkowy, czy też ciągły (częstotliwy) charakter nieruchomości oraz ich nabycia w celu odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 15, pkt 20 i pkt 21 ustawy, przez:

* działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych;

* produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku VAT jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Status podatnika VAT nie jest związany z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisów. W szczególności nie ma znaczenia fakt rejestracji działalności gospodarczej, czy też rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Wskazać również należy, iż dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użytecznie (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

W związku z powyższym, nawet w przypadku, gdy sprzedaż dokonywana jest jednorazowo lecz okoliczności wskazują na to, że zamysłem oraz celem sprzedającego jest ponowne wykonywanie tej czynności w przyszłości w sposób częstotliwy, to uznać należy, iż dla potrzeb opodatkowania podatkiem VAT wykonywana jest działalność gospodarcza.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 2010 po podziale majątku dorobkowego uzyskanego w trakcie trwania małżeństwa stała się właścicielką kilku nieruchomości. Jedna nieruchomość zabudowana jest budynkiem do rozbiórki. Żadna z nieruchomości nie była wykorzystywana w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a Wnioskodawca nie zajmuje się obrotem nieruchomości. Zbycie działek nastąpi w celu uzyskania dodatkowych środków finansowych na cele osobiste. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż przedmiotowe działki były wykorzystywane do działalności rolniczej. Celem zakupu przedmiotowych działek było powiększenie gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego i nie jest płatnikiem VAT. Przedmiotowe grunty nie były udostępniane odpłatnie, ani nieodpłatnie innym osobom.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz stan faktyczny należy uznać, iż planowane transakcje mają związek z działalnością gospodarczą, bowiem osoba wykorzystująca grunty do celów rolniczych, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). W niniejszej sprawie Zainteresowana - w związku z dostawą przedmiotowych gruntów - wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, Wnioskodawczyni bowiem przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przyświecał cel związany z wykorzystaniem działki na potrzeby osobiste (własne), lecz jak zostało wskazane przez Zainteresowaną zakupu dokonano w celu powiększenia posiadanego gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, iż Wnioskodawczyni w związku z dostawą przedmiotowych działek działać będzie w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest właścicielem następujących nieruchomości niezabudowanych:

* nieruchomość składająca się z jedenastu działek budowlanych obejmuje grunty orne, przeznaczone w planie zabudowy na budownictwo mieszkalne. Grunty te, o pow. 1,3 ha nabyte zostały w 1991 i 1992 r., a w roku 1998 nabyto grunty do nich przylegające o pow. 0,7 ha. W 2002 r. dokonano podziału na działki budowlane,

* nieruchomość nabyta w roku 1998 r., przeznaczona w planie zagospodarowania pod zabudowę jednorodzinną z dopuszczeniem drobnych usług w pasie 120 m. od ulicy, a reszta - uprawy rolne i ogrodowe,

* nieruchomość zakupiona w roku 1998, przeznaczona pod usługi związane z obsługą komunikacji i turystyki oraz zieleń izolacyjną.

Wskazać należy, iż tereny komunikacyjne to grunty zajęte pod: drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe, gminne, drogi w osiedlach mieszkaniowych; drogi dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych oraz do obiektów użyteczności publicznej; place postojowe i manewrowe przy dworcach kolejowych, autobusowych i lotniczych, portach morskich i rzecznych i innych oraz ogólnodostępne dojazdy do ramp wyładowczych i placów składowych, tereny kolejowe (grunty zajęte pod obiekty, budowle i inne urządzenia przeznaczone do wykonywania i obsługi ruchu kolejowego).

Z powyższego wynika, iż przedmiotowe nieruchomości niezabudowane o których mowa we wniosku, przeznaczone są pod zabudowę. Tym samym planowana przez Zainteresowaną dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem sprzedaż przedmiotowych nieruchomości niezabudowanych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, według podstawowej, 23% stawki podatku.

Wnioskodawczyni jest w również w posiadaniu nieruchomości zabudowanej budynkiem przeznaczonym do rozbiórki. Działka została nabyta w roku 2001 i przeznaczona jest pod zabudowę przemysłową. Budynek posadowiony na działce w latach 2002-2011 był przedmiotem najmu. Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynku oraz nie ponosiła ona wydatków na ulepszenie budynku.

Wobec powyższego przywołać należy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z powołanym artykułem, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki lub budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Podstawą opodatkowania jest zatem kwota należna z tytułu sprzedaży budynków (budowli) trwale związanych z gruntem wraz z ceną gruntu.

Powyższe oznacza, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli, która objęta jest stawką 23%, dostawa gruntu związanego z tym obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tegoż obiektu, również podlega opodatkowaniu według stawki 23%. Jeżeli natomiast dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Odnosząc powołane przepisy do okoliczności sprawy, stwierdzić należy, iż pierwsze zasiedlenie w myśl art. 2 pkt 14 ustawy, nastąpiło w roku 2002, tj., w chwili wydania w najem nieruchomości i od tego momentu upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zatem sprzedaż nieruchomości zabudowanej o której mowa we wniosku korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawczyni dokonując dostawy przedmiotowych nieruchomości występować będzie w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż nieruchomości niezabudowanych będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%, sprzedaż nieruchomości zabudowanej korzystać będzie ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10.

Należy dodać, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę - niezależnie od wielkości obrotów - nie stosuje się zwolnień podmiotowych, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż z podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.