IPPB6/4510-408/15-2/AZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB6/4510-408/15-2/AZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 9 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie ustalenia podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz posiada status jednoosobowej spółki Skarbu Państwa i w związku z tym podlega przepisom ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa. Spółka w latach 1999-2006 otrzymywała dywidendy. Dywidendy wypłacone były przez spółki, z siedzibą w Polsce, w których Wnioskodawca posiadał udziały.

W stanie prawnym sprzed 1 stycznia 2007 r. dywidendy wypłacane przez polskie spółki innym polskim podatnikom podatku dochodowego od osób prawnych w każdym przypadku opodatkowane były podatkiem dochodowym. Jego wysokość wynosiła 19% kwoty przychodu, a podatek był pobierany przez spółkę wypłacającą dywidendę w dniu dokonania wypłaty - art. 22 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej ustawa o p.d.o.p.

Jednocześnie przepis art. 23 ustawy o p.d.o.p. umożliwiał odliczenie pobranego przez płatnika podatku od dywidend od podatku dochodowego wynikającego z innych dochodów spółki. Zgodnie, bowiem z art. 23 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. kwotę podatku uiszczonego od otrzymanych dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej odlicza się od kwoty podatku obliczonego zgodnie z art. 19 tej ustawy. Stosownie zaś do art. 23 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. w razie braku możliwości odliczenia, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu, kwotę podatku, zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie, odlicza się w następnych latach podatkowych.

Z powyższego wynika, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r. podatnik opodatkowany według ogólnych zasad (według stawki), który osiągał również dochody z dywidend od polskich spółek, mógł bez jakichkolwiek warunków, pomniejszyć kwotę podatku obliczonego według stawki o kwotę podatku uiszczonego od otrzymanych dywidend.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. na podstawie art. 1 ust. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku CIT (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) uchylono art. 23 ustawy oraz na podstawie art. 1 ust. 22 ww. ustawy wprowadzono zmiany w art. 22 ustawy o p.d.o.p. Zmiany weszły w życie 1 stycznia 2007 r. Nowe przepisy wprowadziły rozwiązanie polegające na stosowaniu zwolnień od podatku z tytułu dywidend wypłaconych przez polskie spółki, przy obowiązku spełnienia określonych warunków przez spółki otrzymujące dywidendy (art. 22 ust. 4 ustawy o p.d.o.p.). Jednocześnie w przepisach przejściowych (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r.) ustawodawca postanowił, że polscy podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. nabyli prawo do odliczeń określone w art. 23 ustawy o p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., zachowują to prawo w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r.: "Art. 7 ust. 1. Podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2007 r. nabyli prawo do odliczeń określone w art. 23 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., zachowują to prawo w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r.".

Na mocy powyższego przepisu podatek od dywidend wypłaconych przez spółkę z siedzibą w Polsce i otrzymanej przez Wnioskodawcę w latach 1999-2006 r. będzie podlegał odliczeniu dopiero wtedy, gdy taka możliwość się pojawi - czyli dopiero wtedy, gdy Wnioskodawca wykaże kwotę podatku do zapłacenia. Możliwość zastosowania takiego trybu potwierdza otrzymana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna Ministra Finansów nr IPPB6/4510-115/15-2/AZ z 21 września 2015 r.

Przy wypłacie należnej Wnioskodawcy dywidendy zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, płatnik pobrał od nich podatek. Wnioskodawca nie korzystał z prawa do obniżenia podatku dochodowego od osób prawnych o podatek potrącony przy wypłacie dywidendy z uwagi na nie występowanie kwoty podatku. Wartość pobranego przez płatnika podatku dochodowego od otrzymanych dywidend Wnioskodawca ujął w księgach rachunkowych jako należności i wykazywał w sporządzanym bilansie w poz. A. Aktywa. III. Należności długoterminowe - od pozostałych jednostek.

Aktualnie Spółka dokonując kalkulacji zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc wrzesień 2015 r. stwierdziła, iż wystąpił dochód do opodatkowania (pozycja 50 formularza CIT-8) a w konsekwencji tego wystąpiła kwota podatku należnego (pozycja 60 formularza CIT-8).

Wnioskodawca korzystając z prawa odliczenia od podatku odliczyła od tak ustalonej kwoty podatku część kwoty podatku pobranego od otrzymanych dywidend (w pozycji 61 formularza CIT-8). Odliczenie nastąpiło w kwocie równej kwocie podatku należnego podlegającego wykazaniu w pozycji 60 formularza CIT-8. W związku z czym kwota podatku należnego do zapłaty (pozycji 62 formularza CIT-8) wyniosła zero. Pozycje formularza deklaracji CIT-8 zostały wskazane w przedmiotowym stanie faktycznym poglądowo w celu odzwierciedlenia sposobu kalkulacji zaliczki i odzwierciedlenia zapisów w sprawozdaniu rocznym, gdyż ustawodawca zrezygnował z opracowania formularza deklaracji miesięcznej w podatku dochodowym od osób prawnych.

W księgach rachunkowych Wnioskodawcy pod datą 30 września 2015 r. została zaksięgowana wartość zaliczki na podatek dochodowy na kontach Wn 870* i Ma 221* (wartość pozycja 60 CIT-8), równocześnie z należności długoterminowych została wyksięgowana kwota równa skalkulowanej zaliczce na podatek dochodowy (wartość pozycja 61 formularza CIT-8) w korespondencji kont: Ma 224* i Wn 221*. W związku z tym zobowiązanie wobec organu podatkowego na 30 września 2015 r. wynosi zero.

Ze sporządzonego rachunku zysków i strat Wnioskodawcy wynika, iż:

1. Wnioskodawca na koniec III kwartału 2015 r. wykazuje zysk brutto.

2. Kwota należnego podatku przed odliczeniem (pozycja 60 formularza CIT-8) została wykazana w RZiS w pozycji. "Podatek dochodowy" - część bieżąca.

3. W rachunku zysków i strat zysk netto został wyliczony poprzez odjęcie od zysku brutto kwoty podatku dochodowego z pozycja "Podatek dochodowy"- część bieżąca (pozycja 60 formularza CIT-8).

Sytuacja zaistniała w rozliczeniu za III kwartał 2015 r. może się powtórzyć w kolejnych okresach sprawozdawczych z uwagi na fakt, niewykorzystania w pełni kwoty podatku pobranego od dywidend, który może być odliczany od podatku należnego wykazywanego w pozycji 60 CIT-8) Spółka składa niniejszy wniosek o interpretację.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób wyliczenia oraz wykazania w deklaracji WZS-1K/1R należnej wpłaty z zysku a konkretnie wpływ na możliwość obniżenia zysku brutto, odliczenia podatku pobranego od dywidend od podatku należnego za dany okres sprawozdawczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wyliczając kwotę zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym (pozycja 23 formularza deklaracji WZS-1K/1R) Spółka ma prawo obniżyć kwotę zysku brutto wykazaną w rachunku zysków i strat (pozycja 20 formularza deklaracji WZS-1K/1R) za dany okres sprawozdawczy o kwotę podatku dochodowego wykazaną w rachunku zysków i strat w pozycji "Podatek dochodowy - część bieżąca" a wynikającą z pozycji 60 formularza deklaracji CIT-8 (pozycja 22 formularza deklaracji WZS-1K/1R), w sytuacji, gdy poprzez odliczenie należności z tytułu kwoty podatku pobranego od dywidend (pozycja 61 formularza deklaracji CIT-8) wartość podatku po odliczeniach/kwota podatku należnego do zapłaty (pozycja 62 formularza deklaracji CIT-8) wynosi zero.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ustalając na potrzeby wyliczenia kwoty wpłaty z zysku, kwotę zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym ma prawo obniżyć wykazany zysk brutto za dany okres sprawozdawczy o kwotę podatku dochodowego (pozycja 60 formularza deklaracji CIT-8) nawet w sytuacji, gdy poprzez odliczenie kwoty podatku pobranego od dywidend (pozycja 61 formularza deklaracji CIT-8) wartość podatku po odliczeniach kwota podatku należnego do zapłaty (pozycja 62 formularza deklaracji CIT-8) wynosi zero.

Zgodnie z metodyką wskazaną w deklaracji WZS-1R, podatnik ma obowiązek w pierwszej kolejności ustalić czy w danym okresie sprawozdawczym osiągnął stratę czy zysk. Jeżeli został osiągnięty zysk, w deklaracji wpisywana jest kwota zysku brutto (poz. 20 WZS-1R). Kwota ta podlega następnie obniżeniu o kwotę należnego podatku dochodowego a otrzymana w ten sposób kwota zysku netto stanowi podstawę do opodatkowania wg stawki 15%.

Zdaniem Wnioskodawcy z metodyki sporządzania rachunku zysków i strat wynika, że wykazana przez Spółkę kwota podatku należnego przed odliczeniami (pozycja 60 deklaracji CIT-8) podlega wykazaniu w RZIS w poz. "Podatek dochodowy - część bieżąca" za dany okres sprawozdawczy zmniejszając tym samym wartość zysku brutto podlegającą opodatkowaniu wpłatą z zysku.

Możliwość dokonania odliczeń od należnego podatku dochodowego nie wpływa na sposób prezentacji w RZIS kwoty zaliczki podatku należnego ustalonej w pozycji 60 deklaracji CIT-8, gdyż obniżenie podatku dochodowego o należność Wnioskodawcy od organu podatkowego nie wpływa na wartość pozycji RZIS "Podatek dochodowy - część bieżąca" za dany okres sprawozdawczy.

Dokonane odliczenie należności z tytułu podatku pobranego od dywidend w latach poprzednich ma wyłącznie wpływ na pomniejszenie zobowiązań Wnioskodawcy wobec organu podatkowego z tytułu ustalonej kwoty zaliczki na podatek dochodowy za dany okres sprawozdawczy lub kwoty podatku w przypadku sprawozdania rocznego.

Z uwagi na powyższe wnosimy o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie ustalenia podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 154, poz. 792 z późn. zm.) przepisy ustawy, stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz spółek, w których wszystkie akcje (udziały) są własnością Skarbu Państwa, z wyjątkiem akcji (udziałów) nieodpłatnie udostępnionych pracownikom na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Stosownie do postanowień art. 2 ust. 1 cyt. ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, spółki o których mowa w art. 1, w tym jednoosobowe spółki Skarbu Państwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej "wpłatami z zysku", na rzecz budżetu państwa. Przy czym wpłaty z zysku dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego (art. 2 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 2 ust. 4 powołanej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, spółki są obowiązane składać deklaracje o wysokości zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, osiągniętego od początku roku obrotowego, i wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, właściwego według siedziby spółki, zaliczki miesięczne (kwartalne) w wysokości różnicy między wpłatami z zysku należnymi z zysku osiągniętego od początku roku obrotowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące (kwartały). Podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym (art. 2 ust. 5 ustawy). Obowiązek wpłat z zysku ustaje z końcem miesiąca, w którym dokonano zbycia akcji (udziałów) na zasadach i w trybie przepisów o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (art. 3 ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa). Zgodnie natomiast z art. 4 tej ustawy wpłaty z zysku dokonywane są w wysokości 15% zysku, o którym mowa w art. 2 ust. 1.

Natomiast szczegółowe zasady realizacji ww. obowiązków normuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. w sprawie określenia trybu i terminów dokonywania wpłat z zysku oraz składania deklaracji przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, a także określenia wzorów tych deklaracji (Dz. U. Nr 21, poz. 100 z późn. zm.).

Spółki dokonujące wpłat z zysku na rzecz budżetu państwa w okresach kwartalnych ustalają i dokonują tych wpłat w terminie do 28 dnia miesiąca następującego po upływie kwartału roku obrotowego, na podstawie deklaracji, której wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. Przy czym wpłaty z zysku za ostatni kwartał roku obrotowego dokonuje się w terminie do dnia 28 ostatniego miesiąca tego kwartału, przy czym zysk ostatniego miesiąca tego kwartału przyjmuje się w wysokości miesiąca poprzedniego (§ 3 powołanego rozporządzenia).

Natomiast przepis § 5 rozporządzenia nakłada na spółki obowiązek dokonania ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku do budżetu państwa w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, lub sporządzeniu sprawozdania, jeżeli zgodnie z przepisami o rachunkowości nie występuje obowiązek zatwierdzania tego sprawozdania, na podstawie deklaracji, której wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia (WZS-1R - Deklaracja o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa i o wpłatach z zysku za rok).

W deklaracji według wzoru WZS-1R dany podatnik obowiązany jest wykazać dane dotyczące:

* zysku brutto (straty brutto) według zatwierdzonego sprawozdania finansowego,

* podatku dochodowego według ostatecznego rozliczenia,

i zgodnie z ww. § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lutego 1996 r. dokonać ostatecznego rozliczenia wpłat z zysku do budżetu w terminie 14 dni po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.

Przepisy wyżej powołanej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa nie definiują zysku w sposób szczególny dla potrzeb naliczania wpłat do budżetu. Oznacza to, że jest to zysk brutto wg zatwierdzonego sprawozdania finansowego ustalony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330).

W tym miejscu należy rozgraniczyć pojęcia "zysk" i "dochód" i nie utożsamiać podstawy naliczenia wpłaty z zysku z podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym.

Określenie "zysk", będące terminem, którym posługuje się ustawa o rachunkowości, oznacza dodatni wynik finansowy, osiągnięty przez jednostkę za dany okres rozliczeniowy. Odniesienie do prawa bilansowego (ustawy o rachunkowości) znajduje również odzwierciedlenie w części C. deklaracji WZS-1R o wysokości zysku (straty) osiągniętego przez jednoosobową spółkę Skarbu Państw i wypłatach z zysku za rok obrotowy, stanowiącej załącznik nr 3 do Rozporządzenia o wpłatach z zysku, zgodnie z którym podstawą obliczenia zysku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy o wpłatach z zysku, jest zysk brutto wskazany w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym. W konsekwencji, decydujące znaczenie dla rozpoznania w podstawie naliczenia należnej za dany okres rozliczeniowy wpłaty określonego zysku (rozumianego zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości jako zwiększenie wartości aktywów, które doprowadzi do wzrostu kapitału własnego) jest ujęcie danego zdarzenia w wyniku finansowym (sprawozdaniu finansowym) Spółki, które podlega zatwierdzeniu przed dokonaniem wpłaty z zysku.

Zatem prawidłowość ustalenia podstawy wymiaru wpłat z zysku sprowadza się do prawidłowego ustalenia zysku brutto (zgodnie z ustawą o rachunkowości) i należnego podatku dochodowego (zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada status jednoosobowej spółki Skarbu Państwa i w związku z tym podlega przepisom ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa. Spółka w latach 1999-2006 otrzymywała dywidendy. Wnioskodawca nie korzystał z prawa do obniżenia podatku dochodowego od osób prawnych o podatek potrącony przy wypłacie dywidendy z uwagi na nie występowanie kwoty podatku. Wartość pobranego przez płatnika podatku dochodowego od otrzymanych dywidend Wnioskodawca ujął w księgach rachunkowych jako należności i wykazywał w sporządzanym bilansie. Ze sporządzonego rachunku zysków i strat wynika, że Wnioskodawca na koniec trzeciego kwartału 2015 r. wykazuje zysk brutto, natomiast podatek dochodowy nie wystąpi z uwagi na możliwość odliczenia podatku pobranego od dywidend od podatku należnego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że ustalając podstawę naliczenia wysokości wpłat z zysku, kwotę zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym ma prawo obniżyć wykazany zysk brutto za dany okres sprawozdawczy o kwotę podatku dochodowego bez uwzględniania odliczenia podatku pobranego od dywidend od podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie fakt osiągnięcia przez Spółkę w trzecim kwartale 2015 r. zysku brutto jest bezsprzeczny. Natomiast fakt, że należny podatek dochodowy Spółka obniżyła poprzez odliczenie zryczałtowanego podatku potrąconego przy wypłacie dywidendy, co spowodowało że nie wystąpił podatek dochodowy nie oznacza, że nie musi dokonać wpłat z zysku. Przepisy ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe Spółki Skarbu Państwa wyraźnie stanowią, że wpłat takich ma dokonywać Spółka która osiągnęła zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, nie uzależniając tym samym obowiązku wpłaty z zysku od wystąpienia podatku dochodowego. Jeżeli bowiem podatek taki nie wystąpił to Spółka nie obniża zysku o ten podatek, a w konsekwencji wpłatę z zysku dokonuje się od całego zysku.

W związku z powyższym prawidłowe ustalenie podstawy naliczenia wysokości wpłat z zysku oraz prezentacja w deklaracji WZS-1K/1R (w przypadku rozliczenia kwartalnego/rocznego) powinno przebiegać w poniższy sposób:

* pozycja 20 i 21 zysk lub strata brutto wg zatwierdzonego sprawozdania finansowego,

* pozycja 22 podatek dochodowy wg ostatecznego rozliczenia (wynikający z pozycji 62 zeznania CIT-8),

* pozycja 23 zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym (jako różnica wierszy 20 i 22).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia podstawy naliczania wysokości wpłat z zysku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl