IPPB6/4510-350/15-2/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 stycznia 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB6/4510-350/15-2/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wartość środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym na ostatni dzień roku podatkowego, stanowi wartość podatkową aktywów dla potrzeb kalkulacji wysokości odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wartość środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym na ostatni dzień roku podatkowego, stanowi wartość podatkową aktywów dla potrzeb kalkulacji wysokości odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Sp. z o.o. (dalej: P. lub Spółka) jest częścią holdingu P. T. skupiającego spółki zależne zaangażowane w projektowanie, produkcję, sprzedaż i promocję opon przeznaczonych do różnych typów pojazdów: osobowych, dostawczych, terenowych, motocyklowych. Spółka prowadzi sprzedaż (dystrybucję) i promocję opon marki P. na terytorium Polski.

Na potrzeby prowadzonej działalności P. pozyskuje finansowanie w postaci pożyczek od spółki powiązanej kapitałowo z Wnioskodawcą (dalej: P. F.) z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Jest to jedyne źródło finansowania zewnętrznego, z którego korzysta P.

Spółka podjęła decyzję o wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy CIT i zawiadomiła o tym fakcie właściwego naczelnika urzędu skarbowego w wymaganym terminie.

W związku ze stosowaniem ww. zasad Spółka powzięła wątpliwość, czy wartość środków pieniężnych zgromadzonych na jej rachunku bankowym, na ostatni dzień roku podatkowego, stanowi wartość podatkową aktywów dla potrzeb kalkulacji wysokości odsetek, o której mowa w art. 15c ust. 2 ustawy CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym Wnioskodawcy na ostatni dzień roku podatkowego, stanowi wartość podatkową aktywów dla potrzeb kalkulacji wysokości odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidziany w art. 15c ustawy CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym Wnioskodawcy na ostatni dzień roku podatkowego, stanowi wartość podatkową aktywów dla potrzeb kalkulacji wysokości odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na zasadach przewidzianych w art. 15c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: ustawy CIT).

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy CIT spółki i spółdzielnie, które otrzymały pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b od podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, mogą nie stosować wynikających z tych przepisów ograniczeń w zaliczaniu odsetek od takiej pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zdecydują o stosowaniu zasad określonych w niniejszym artykule. O wyborze stosowania tych zasad spółki i spółdzielnie są obowiązane zawiadomić, w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego.

Artykuł 15c ust. 2 ustawy CIT stanowi zaś, iż zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym mogą podlegać odsetki od pożyczek, w tym udzielonych przez podmioty niepowiązane, w wysokości nieprzekraczającej wartości odpowiadającej iloczynowi wartości stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1,25 punktu procentowego i wartości podatkowej aktywów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w tym ujętych zgodnie z wartością nominalną kwot udzielonych pożyczek, z wyjątkiem wartości niematerialnych i prawnych. Wartość tych aktywów określa się według stanu na ostatni dzień danego roku podatkowego.

Artykuł 37 ust. 2 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 121, poz. 591; dalej: u.o.r.) definiuje wartość podatkową aktywów. Zgodnie z art. 37 ust. 2 u.o.r. wartością podatkową aktywów jest kwota wpływająca na pomniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową.

Ustawodawca wprowadził więc dwie rozdzielne sytuacje, w których inaczej określa się wartość podatkową:

1. Jeżeli uzyskiwanie korzyści ekonomicznych ze składników aktywów spowoduje pomniejszanie podstawy obliczenia podatku - wtedy wartością podatkową jest kwota, o którą w przyszłości zostanie obniżona podstawa obliczenia podatku. Taka sytuacja występuje w przypadku środków trwałych - uzyskiwanie z nich korzyści ekonomicznych w przyszłości wiąże się z możliwością amortyzowania ich, a więc ich niezamortyzowana wartość na dzień bilansowy (zgodnie ze stawkami amortyzacji stanowiącej koszt uzyskania przychodu) stanowi ich wartość podatkową.

2. Jeżeli uzyskanie korzyści ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy obliczenia podatku dochodowego - wtedy wartością podatkową jest wartość księgowa. Taka sytuacja występuje w przypadku należności, które w momencie ich spłacenia nie tworzą nowych korzyści ekonomicznych - wartość uzyskanej z nich gotówki jest równa wartości należności, a więc ich wartość podatkowa równa jest księgowej. Podobnie w przypadku samego salda gotówki - reprezentuje ono już bezpośrednio uzyskane korzyści ekonomiczne, a więc jego wartość podatkowa równa jest wartości księgowej.

Potencjalne korzyści ekonomiczne z utrzymywania gotówki w postaci odsetek zgodnie z u.o.r. byłyby naliczane i ujmowane jako zarachowane odsetki należne, a ich wartość podatkowa byłaby zerowa ponieważ w momencie ich napływu do Spółki zostałyby w pełni opodatkowane.

Podobną analogię przeprowadzić można dla sald depozytu bankowego - z punktu widzenia przepisów u.o.r. jego wartość księgowa będzie równa kwocie depozytu powiększonej o zarachowane na nim odsetki. Jednak jego wartość podatkowa ograniczona będzie do wartości samego depozytu, ponieważ w momencie jego wypłacenia przez bank wraz z odsetkami, opodatkowaniu podlegać będzie kwota odsetek. Tak więc kwota ogólnych korzyści ekonomicznych (wartość depozytu wracająca do Spółki wraz z odsetkami) będzie pomniejszona o początkową wartość depozytu w celu określenia podstawy opodatkowania. Tak więc początkowa kwota depozytu stanowi wartość podatkową tego składnika aktywów.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl