IPPB6/4510-249/15-2/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z organizowanymi krajowymi i zagranicznymi konferencjami - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę w związku z organizowanymi krajowymi i zagranicznymi konferencjami.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 14 grudnia 2010 r. Spółka została powołana przez amerykański I., wiodącego producenta implantów układu kostno-mięśniowego oraz innych produktów wykorzystywanych w leczeniu oraz eliminowaniu dolegliwości kręgosłupa. Od dnia 1 stycznia 2011 r. Spółkę oraz I. wiąże umowa agencyjna, zgodnie z którą I. produkuje wspomniane powyżej produkty, natomiast Spółka zajmuje się wprowadzaniem ich do obrotu na terytorium Polski oraz dystrybucją. W zakresie dystrybucji produktów przez Spółka na rzecz klientów/podmioty trzecie, Spółka działa w imieniu własnym, lecz na rachunek oraz ryzyko I. Spółka występuje w charakterze niezależnego podmiotu i wykonawcy, w oparciu o warunki umowy agencyjnej - nie jest przedstawicielem prawnym I., bez względu na cel, w jakim działa.

W myśl postanowień umowy agencyjnej, Spółka zobowiązuje się na własny koszt do: (i) podjęcia wszelkich starań w celu aktywnego promowania, wprowadzania do obrotu oraz dystrybucji produktów I., (ii) utrzymania struktury sprzedażowej w celu zwiększania oraz aktywnego promowania sprzedaży tych produktów, (iii) promowania sprzedaży produktów na terytorium Polski, m.in. uczestnicząc w programach i spotkaniach promocyjnych. Wszelkie należności w związku ze sprzedażą produktów I. przez Spółkę na rzecz klientów/podmioty trzecie, stanowić będą własność I. W zamian za wykonywanie obowiązków wynikających z umowy agencyjnej, Spółka otrzymuje prowizję będącą procentową wartością od przychodu netto I. z tytułu sprzedaży produktów na terenie Polski. Stosownie do postanowień umowy agencyjnej, stawka prowizji należna Spółce wynosi 70% tych przychodów.

Produkty I. dystrybuowane przez Spółkę w zamian za wynagrodzenie prowizyjne, skierowane są do ściśle określonej grupy docelowej, tj. lekarzy chirurgów specjalizujących się w chirurgii kręgosłupa. W celu dotarcia do ww. grupy odbiorców, Spółka podejmuje szereg działań (zgodnych z umową agencyjną), których głównym założeniem jest (i) odpowiednie zaprezentowanie tych produktów, w szczególności ich właściwości, (ii) odpowiednie przeszkolenie lekarzy w pracy na tych produktach, (iii) odpowiednie wsparcie merytoryczne lekarzy specjalistów w zakresie wiedzy i funkcjonowania produktów wykorzystywanych przez lekarzy i inny personel medyczny na bloku operacyjnym i zabiegowym.

Spółka nie jest firmą farmaceutyczną, oferującą leki, których sposób działania i stosowania opisany zostałby w ulotce do danego leku. Dystrybuowane przez nią produkty są produktami specjalistycznymi. W związku z powyższym, użytkowanie i stosowanie produktów dystrybuowanych przez Spółkę wiąże się z koniecznością zdobycia uprzednio specjalistycznej wiedzy i umiejętności w zakresie technik operacyjnych z dziedziny chirurgii kręgosłupa. Co za tym idzie, tak specjalistyczne produkty nie mogą być wybrane z katalogu, jedynie na podstawie pisemnych informacji.

Na polskim rynku funkcjonują konkurencyjne firmy, oferujące podobną gamę produktów. Warto podkreślić, że produkty oferowane przez każdą z tych firm różnią się wyglądem, konstrukcją, przeznaczeniem, jak również różne są metody ich stosowania, jeżeli chodzi o techniki operacyjne. Z tego względu, personel medyczny, przed rozpoczęciem pracy z danym produktem powinien obowiązkowo przejść specjalistyczne szkolenie teoretyczne i praktyczne, celem zaznajomienia się z charakterystyką danego produktu. Lekarze specjaliści odpowiedzialni za wybór konkretnych produktów (narzędzi) wykorzystywanych później na sali operacyjnej i zabiegowej biorą pod uwagę nie tylko takie czynniki jak cena czy innowacyjność produktu, ale przede wszystkim własne doświadczenia z danym produktem oraz to, czy posiadają odpowiednią wiedzę i praktykę w zakresie procedur i technik operacyjnych.

Od momentu powstania, Spółka, w celu utrzymania się na rynku polskim i generowania dochodów, podejmuje wszystkie możliwe i przewidziane prawem działania (a więc ponosi również odpowiednie wydatki), mające w założeniu: (i) zaznajomić lekarzy z dystrybuowanymi przez nią produktami, (ii) przekazać lekarzom wszelkie niezbędne informacje związane ze stosowaniem i technikami obsługi produktów, a tym samym, (iii) wpłynąć na decyzję o zakupie produktów.

W szczególności, stosownie do art. 2.03 umowy agencyjnej (regulującego obowiązki Spółki), organizowała ona, organizuje i będzie organizować spotkania z lekarzami (poza miejscem ich pracy), podczas których prezentowane są produkty I. (w sposób teoretyczny i praktyczny), nowe rozwiązania terapeutyczne, sposoby przygotowania zabiegów oraz omawiane były szczegółowo techniki operacyjne dotyczące produktów dystrybuowanych przez Spółkę. Podczas takich spotkań, w celu regeneracji w związku wytężoną pracą umysłową, do dyspozycji uczestników pozostawiany jest poczęstunek m.in. obiady, przystawki, ciasto, herbata, kawa, ewentualnie alkohol, itd. Spotkania takie - ze względu na ich praktyczny charakter - organizowane są w szpitalach na oddziałach chirurgii, wynajętych salach, hotelach oraz lokalach gastronomicznych.

Prezentacji dystrybuowanych produktów Spółka dokonuje podczas konferencji lekarskich, organizowanych przez niezależne stowarzyszenia dla lekarzy specjalistów (głównie chirurgii kręgosłupa). W celu zapewnienia odpowiedniej frekwencji podczas konferencji (co praktycznie umożliwia dotarcie do jak najszerszej grupy odbiorców produktów), Spółka ponosiła, ponosi i będzie ponosić wydatki z tytułu:

* opłat rejestracyjnych za lekarzy specjalistów,

* dojazdów lekarzy specjalistów na konferencję (bilety kolejowe, lotnicze),

* zakwaterowania oraz komunikacji w miejscowości, w której odbywa się konferencja. W przypadkach międzynarodowych konferencji mających miejsce za granicą, Spółka ponosi również wydatki związane z delegacją zagranicznych pracowników (zakwaterowanie, bilety lotnicze, komunikacja miejscowa, dieta), którzy towarzyszą lekarzom.

Ponadto, w celu zaznajomienia lekarzy z nowinkami w dziedzinie produktów wytwarzanych przez I. i dystrybuowanych przez Spółkę, jak również przekazania im stosownej wiedzy na temat najbardziej nowoczesnych technik operacyjnych pozwalających na stosowanie tych produktów (oraz zaprezentowaniem nowinek produktowych na żywo), Spółka organizowała, organizuje i będzie organizować szkolenia dla lekarzy w siedzibie producenta dystrybuowanych przez nią produktów, a więc w siedzibie I. w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Założeniem takiej formy promocji oferowanych produktów było jak najszybsze zapoznanie polskich lekarzy z nowinkami technicznymi w dziedzinie chirurgii kręgosłupa, a tym samym, zdobycie przez I. intratnych zleceń na rynku polskim, jednocześnie umożliwiając wygenerowanie przez Spółkę wysokich prowizji.

W związku z opisanymi powyżej szkoleniami, spotkaniami, konferencjami oraz wyjazdami, Spółka ponosiła część wydatków związanych z kosztami podróży lekarzy specjalistów do Stanów Zjednoczonych, jak również kosztami niezbędnych usług gastronomicznych podczas szkoleń, spotkań, konferencji i wyjazdów. Spółka ponosiła również wydatki związane z delegacją pracowników, przedstawicieli handlowych, których zadaniem było służenie informacją i pomocą w czasie szkolenia przeprowadzonego w siedzibie Spółki I.

Od momentu swojego powstania, ze względu na brak pewności co do sposobu stosowania i interpretacji przepisów polskiego prawa podatkowego, Spółka kwalifikowała wydatki związane z ww. działaniami jako koszty niepodatkowe. W przyszłości Spółka będzie kontynuowała prowadzoną obecnie działalność gospodarczą w oparciu o zawartą z I. umowę agencyjną, a tym samym będzie w dalszym ciągu ponosiła wydatki opisane w ramach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W świetle licznych interpretacji prawa podatkowego oraz stanowiska Ministra Finansów (zaprezentowanego w interpretacji ogólnej w dniu 25 listopada 2013 r., znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521), zdaniem Spółki, jej dotychczasowe podejście do rozpoznawania wydatków związanych z prowadzoną działalnością było nieprawidłowe. Ze względu na powyższe, Spółka zdecydowała o wystąpienie z wnioskiem o interpretację indywidualną prawa podatkowe i potwierdzenie zaprezentowanego poniżej stanowiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2015 r., w związku z opisanymi powyżej działaniami zmierzającymi m.in. do zaprezentowania, zainteresowania oraz efektywnie sprzedaży dystrybuowanych przez Spółkę produktów I. docelowej grupie potencjalnych nabywców (lekarzy specjalistów), w szczególności:

i. wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych podczas prezentacji, spotkań, konferencji krajowych i zagranicznych, oraz

ii. wydatki związane z opłatami rejestracyjnymi, koszty transportu oraz zakwaterowania w związku z udziałem lekarzy w konferencjach w Polsce i za granicą, jak również podczas szkoleń w siedzibie I. w Stanach Zjednoczonych, oraz

iii. koszty związane z delegacją pracowników Spółki celem zapewnienia odpowiedniej obsługi ww. konferencji i szkoleń

stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

2. Czy wymienione w pkt 1 wydatki stanowić będą - również po 30 czerwca 2015 r. koszty uzyskania przychodu dla Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wymienione w pkt (i)- (iii), poniesione przez nią w okresie styczeń 2011 r. - czerwiec 2015 r., w związku z opisanymi powyżej działaniami zmierzającymi m.in. do zaprezentowania, zainteresowania oraz efektywnie sprzedaży dystrybuowanych przez Spółkę produktów I. docelowej grupie potencjalnych nabywców (lekarzy specjalistów), stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 1.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy o CIT. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę brzmienie powyższych przepisów, wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać każdorazowo indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej. Wyjątkiem są sytuacje, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W indywidualnych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym wydatkiem, a zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów lub powstaniem przychodu. A zatem, warunkiem uznania danego wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek został poniesiony przez podatnika, tzn. został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* wydatek był definitywny (rzeczywisty), tzn. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi zwrócona w jakikolwiek sposób,

* poniesiony wydatek pozostawał w związku (bezpośrednim lub pośrednim) z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* wydatek został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów (przy czym istotna tu jest subiektywne przekonanie podatnika, że ponosząc dany wydatek może osiągnąć jedno z powyższych),

* wydatek został właściwie udokumentowany,

* wydatek nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Jednocześnie, koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Zdaniem Spółki, pomiędzy wydatkami wymienionymi w stanie faktycznym i ponoszonymi przez Spółkę, występuje związek przyczynowy z jej przychodami, zabezpieczeniem lub zachowaniem źródeł przychodów, pozwalający na zakwalifikowanie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Głównym przychodem Spółki jest przychód osiągany z dystrybucji na polskim rynku implantów i sprzętu I. stosowanego w chirurgii kręgosłupa. Dystrybuowane przez Spółkę produkty są dostarczane określonej, wąskiej grupie odbiorców. Należy podkreślić, że osoby podejmujące decyzję o tym, jaki sprzęt (której firmy) wybrać, kierują się osobistą znajomością danego produktu oraz znajomością technik jego stosowania (techniki operacyjno-zabiegowej).

Istotną rolę odgrywa tu również przekonanie o niezawodności danego produktu oraz o tym, czyjego stosowanie gwarantuje bezpieczeństwo pacjenta. W efekcie, lekarze specjaliści, podejmując decyzję o zakupie danego sprzętu, powinni nie tylko otrzymać informację o dokładnych cechach danego produktu, ale również przejść stosowne szkolenie w zakresie jego stosowania. Informacje te, ze względu na specyfikę zawodu chirurga nie mogą być przekazane wyłącznie w formie pisemnej. Niezbędny jest kontakt bezpośredni z przedstawicielem, który jest w stanie przekazać niezbędną wiedzę na temat samego produktu, jak również z innym lekarzem specjalistą będącym w stanie przekazać specjalistyczną wiedzę na temat sposobu operacyjnego umieszczenia implantu w kręgosłupie przy pomocy danego produktu. Jedynie najwyższej jakości sprzęt, umiejętności lekarza, jak również znajomość konkretnych technik operacyjnych mogą gwarantować bezpieczeństwo pacjentów oraz zagwarantować osiągnięcie celu danego zabiegu.

W praktyce, dany produkt nie zostanie nabyty, jeśli osoba decyzyjna i mająca przeprowadzić operację, nie będzie posiadała stosownej wiedzy oraz nie przejdzie odpowiednich szkoleń w tym zakresie.

Praktyka pokazuje również, że o tym, czy dany implant zostanie zastosowany decyduje m.in. stopień znajomości produktu oraz technik operacyjnych. Jeżeli bowiem lekarz specjalista nie będzie miał informacji na temat działania danego implantu, nie zdecyduje się na zastosowanie go podczas leczenia pacjenta. Wiedzę taką dany lekarz może nabyć jedynie podczas bezpośredniego kontaktu z przedstawicielem Spółki, innym lekarzem obecnym na konferencji lub w siedzibie I. (gdzie może dokonać wymiany myśli i doświadczeń).

Jak wskazano powyżej, działania Spółki mają na celu: (i) zaznajomić lekarzy z dystrybuowanymi przez nią produktami, (ii) przekazać lekarzom wszelkie niezbędne informacje związane ze stosowaniem i technikami obsługi produktów, a tym samym, (iii) wpłynąć na decyzję określonej grupy lekarzy o zakupie tych produktów.

W efekcie, zdaniem Spółki, wydatki poniesione na zakup poczęstunków oraz usług gastronomicznych podczas spotkań, prezentacji, konferencji krajowych i zagranicznych oraz wizyty w siedzibie I., jak również wydatki na opłaty rejestracyjne, usługi hotelowe, transportowe ponoszone przez Spółkę z związku z wzięciem udziału lekarza specjalisty chirurgii kręgosłupa w polskiej lub zagranicznej konferencji, czy wizycie w siedzibie I. (podczas której Spółka prezentuje dystrybuowane na terenie Polski produkty), jak również koszty związane z delegacją pracowników Spółki są wydatkami racjonalnie uzasadnionymi i związanymi z prowadzoną działalnością, służącymi zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu.

W tym miejscu warto zauważyć, że aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie może stanowić wydatku wymienionego w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne. W świetle przywołanego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, termin "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu.

Ponadto, dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację, do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ze wskazanym powyżej stanowiskiem Naczelnego Sąd Administracyjnego zgodne jest stanowisko Ministra Finansów, który w interpretacji ogólnej z dnia 25 listopada 2013 r. (nr DD6/03 3/127/SOH/2013/RD-120521), wskazał m.in.: "wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (...) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. lub art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów".

W świetle wskazanej interpretacji, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone przez podatnika na poczęstunki, napoje, posiłki (obiady, lunche) niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika czy poza nią), podawane podczas rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczące zakresu prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Zgodnie z interpretacją ogólną, wydatki na zakup usług gastronomicznych nie zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, a jedynie wtedy, gdy mają one charakter reprezentacyjny.

W tym kontekście, poczęstunek, który jest podawane podczas prezentacji z lekarzami, wydatki na posiłki podczas polskich jak i zagranicznych konferencji, jak również w czasie wizyty w siedzibie I. oraz inne wydatki ponoszone przez Spółkę nie cechują się wystawnością, czy wytwornością. Są to bowiem posiłki zezwalające na regenerację sił. Celem ponoszonych wydatków jest zapoznanie lekarzy specjalistów będących potencjalnymi odbiorcami produktów I. (na których Spółka realizuje 70% prowizję) z tymi produktami oraz metodami ich stosowania, tak by zagwarantować im komfort stosowania produktów dystrybuowanych przez Spółkę. Znajomość sprzętu, technik jego stosowania jest bowiem ważnym czynnikiem wpływającym na decyzję o zakupie tego rodzaju sprzętu.

Reasumując, zdaniem Spółki wydatki:

* ponoszone na zakup usług gastronomicznych podczas prezentacji, spotkań, konferencji krajowych i zagranicznych, oraz

* wydatki związane z opłatami rejestracyjnymi, koszty transportu oraz zakwaterowania w związku z udziałem lekarzy w konferencjach w Polsce i za granicą, jak również podczas szkoleń w siedzibie I. w Stanach Zjednoczonych, oraz

* wydatki związane z delegacją pracowników Spółki celem zapewnienia odpowiedniej obsługi ww. konferencji i szkoleń

są racjonalnymi wydatkami ponoszonymi przez Spółkę w celu uzyskania i zabezpieczenia źródła przychód oraz nie są wydatkami, które można zaliczyć do wydatków ponoszonych na cele reprezentacji. Dlatego stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Spółki znalazło potwierdzenie w licznych interpretacja prawa podatkowego, w tym w szczególności:

* W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2014 r. (znak: IBPBI/1/415-1075/14/ESZ) organ podatkowy stwierdził: "(...) nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki, zwyczajowo podawane napoje alkoholowe i bezalkoholowe), a także posiłki (np. obiady, lunche, kolacje), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, poza nią), podawane obecnym i potencjalnym kontrahentom podczas wskazanych we wniosku spotkań biznesowych, mających na celu szczegółowe omówienie warunków świadczonych usług, postępu bieżących prac, czy też przyszłych wspólnych projektów, z których Wnioskodawca będzie czerpać przychód w postaci wynagrodzenia za świadczone usługi prawne W konsekwencji wydatki te, jako związane z (mające na celu) uzyskiwaniem (e) przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności. Należy jednak pamiętać, że spotkania z obecnymi i potencjalnymi kontrahentami nie mogą mieć czysto konsumpcyjnego, czy rozrywkowego charakteru, a wydatki nie powinny wykraczać poza główny cel spotkania, jakim jest wzmocnienie relacji z kontrahentami i partnerami biznesowymi, omówienie warunków świadczonych usług, nawiązanie kontaktów biznesowych oraz prowadzenie rozmów biznesowych. Ponadto zapraszając kontrahenta, bądź potencjalnego kontrahenta na spotkania biznesowe do restauracji cieszących się uznaną renomą i zapewniających odpowiedni poziom usług należy również mieć na uwadze, aby celem takiego spotkania, nie była chęć okazania przepychu, stworzenia pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

* W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2014 r. (znak: IBPBI/1/423-38/14/ESZ) organ wskazał: "Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że na podstawie ort. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, z kosztów uzyskania przychodów nie będą podlegały wykluczeniu wydatki jakie zostaną przez Wnioskodawcę poniesione na napoje alkoholowe i bezalkoholowe, zwyczajowo podawane podczas ww. spotkań z kontrahentami, dystrybutorami, autorami, pisarzami (także potencjalnymi), niezależnie od miejsca odbywania się tych spotkań (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), dotyczących zakresu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zatem wskazane powyżej wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze spotkaniami biznesowymi z ww. podmiotami, będą mogły stanowić koszt uzyskania przychodów".

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji z dnia 10 lipca 2014 r. (znak: IPPB5/423-441/14-2/MK) potwierdził: "W ocenie Organu Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawowym celem ww. spotkań jest promowanie środków farmaceutycznych wśród potencjalnych klientów (placówek medycznych, w których zatrudnieni są lekarze), a nie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy czy też wykreowanie pozytywnych relacji z lekarzami oraz podmiotami prowadzącymi działalność w zakresie obrotu produktami leczniczymi. Również wydatki ponoszone na usługi gastronomiczne nabywane podczas spotkań z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami nie stanowią kosztów reprezentacji o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., ponieważ spotkania te mają charakter biznesowy i są związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Ponadto wydatki ponoszone na zakup usług gastronomicznych, związane ze szkoleniami oraz wewnętrznymi spotkaniami z pracownikami, o których mowa powyżej, nie mieszczą się w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów. Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych lub cateringowych bądź artykułów spożywczych w celu przygotowania poczęstunku podczas spotkań promocyjnych, spotkań związanych z prowadzeniem rozmów biznesowych, podczas szkoleń pracowników oraz spotkań pracowników z przełożonymi stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w cełu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

* W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 marca 2014 r. (znak: IPPB5/423-26/14-2/KS) również potwierdzone zostało stanowisko Wnioskodawcy: "Wnioskodawca pragnie podkreślić, że koszty organizowanych przez niego, będących przedmiotem niniejszego wniosku spotkań nie mieszczą się w zakresie żadnej z tych możliwych linii definicyjnych pojęcia reprezentacji, potwierdzonych zarówno wspomnianą interpretacją ogólną, jak i wyrokiem NSA w składzie siedmiu sędziów (wyrok II FSK 702/11 z I7 czerwca 2013 r. dostępny m.in. w bazie http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Każdy bowiem z ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów organizacji spotkań, który ma zostać uznany za koszt uzyskania przychodów jest związany ze spotkaniem, którego celem jest promocja produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę, przedstawienie cech i zalet tych produktów uczestnikom tych spotkań (lekarzom i farmaceutom). Związek tych kosztów ze spotkaniami w opisanym zakresie wynika z faktu, iż każdy wydatek przedstawiciela jest autoryzowany przez jego przełożonego. Nie przechodzą tej autoryzacji (są eliminowane) te wydatki, które nie pozostają w związku ze spotkaniami mającymi na celu promocję produktów Wnioskodawcy w opisanym zakresie. Dodatkowo, Wnioskodawca, w oparciu o stosowane systemy informatyczne, monitoruje prowadzone działania promocyjne (w tym spotkania przedstawicieli). W oparciu o pozyskane dane dotyczące sprzedaży, wskazuje przedstawicielom konieczność odbycia dodatkowych spotkań z lekarzami i farmaceutami pracującymi na danym obszarze. Jednym z zadań przedstawicieli jest odbycie wskazanych w ten sposób spotkań. Na rolę celu odbywanego spotkania, przy określaniu, czy miało ono charakter reprezentacji, wskazuje również wspomniana interpretacja ogólna, jak i przytoczony wyrok NSA. Zgodnie z nimi, za wyłączone z kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych należy uznać te, których głównym lub dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań. Natomiast jedynym i wyłącznym celem spotkań organizowanych przez Wnioskodawcę, będących przedmiotem niniejszego wniosku, jest przedstawienie cech sprzedawanych przez niego produktów. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę również na fakt, że istnieje, sankcjonowana prawnie, specyfika prowadzenia działalności reklamowej kierowanej do lekarzy i farmaceutów. Te osoby bowiem decydują niejednokrotnie o zakupie przez pacjentów leków, wyrobów medycznych, czy suplementów diety i to one są odbiorcami specyficznego, adresowanego do nich, specjalistycznego przekazu reklamowego.

* W interpretacji Dyrektora Izby,Skarbowej w Warszawie z dnia 12 grudnia 2013 r. (znak: IPPB5/423-1241/11/13-7/S/JC), organ podatkowy, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 1360/13) potwierdził stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów następujących wydatków: "W szczególności, czy możliwe jest zaliczanie do kosztów wydatków związanych ze sponsorowaniem konferencji zagranicznych organizowanych centralnie przez grupę A, wydatków związanych ze sponsorowaniem konferencji zagranicznych organizowanych centralnie przez grupę A, wydatków związanych ze sponsorowaniem konferencji krajowych oraz zagranicznych organizowanych przez niezależne podmioty oraz wydatków związanych z uczestnictwem Spółki w tych konferencjach, wydatków związanych z organizacją przez Spółkę konferencji krajowych. Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki wskazane w opisie stanu faktycznego, ujęte w pytaniach od 1 do 3, mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki, wymienione w pkt 1 wydatki stanowić będą - również po 31 czerwca 2015 r. koszty uzyskania przychodu dla Spółki.

Jak wskazano powyżej, w przyszłości Spółka będzie kontynuowała prowadzoną obecnie działalność gospodarczą w oparciu o zawartą z I. umowę agencyjną, a tym samym będzie w dalszym ciągu ponosiła wydatki opisane w ramach stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Biorąc pod uwagę powyższe, na zasadzie analogii, zdaniem Spółki, również po 31 czerwca 2015 r., wydatki ponoszone na zakup poczęstunków oraz usług gastronomicznych podczas spotkań, prezentacji, konferencji krajowych i zagranicznych oraz wizyty w siedzibie I., jak również wydatki na opłaty rejestracyjne, usługi hotelowe, transportowe ponoszone przez Spółkę z związku z wzięciem udziału lekarza specjalisty chirurgii kręgosłupa w polskiej lub zagranicznej konferencji, czy wizycie w siedzibie I. (podczas której Spółka prezentować będzie dystrybuowane produkty), jak również koszty związane z delegacją pracowników Spółki będą wydatkami racjonalnie uzasadnionymi i związanymi z prowadzoną działalnością, służącymi zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu.

Dlatego stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W świetle przywołanych argumentów oraz wyżej zaprezentowanych poglądów organów podatkowych, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że przedstawione przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów prawa podatkowego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 tejże ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Z wyroków sądów wynika, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto zasadne jest odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Wymienione w przepisie jako przykładowe koszty reprezentacji, tj. wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w szpitalach na oddziałach chirurgii, wynajętych salach, hotelach czy lokalach gastronomicznych. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają przy tym w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na "obiady dla rodziny", "fundowane przyjęcia dla znajomych", "na usługi rozrywkowe".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji implantów układu kostno-mięśniowego oraz innych produktów wykorzystywanych w leczeniu oraz eliminowaniu dolegliwości kręgosłupa. Spółka organizuje spotkania z lekarzami (poza miejscem ich pracy), podczas których prezentowane są produkty I. (w sposób teoretyczny i praktyczny), nowe rozwiązania terapeutyczne, sposoby przygotowania zabiegów oraz omawiane były szczegółowo techniki operacyjne dotyczące produktów dystrybuowanych przez Spółkę. Podczas takich spotkań, w celu regeneracji w związku wytężoną pracą umysłową, do dyspozycji uczestników pozostawiany jest poczęstunek m.in. obiady, przystawki, ciasto, herbata, kawa, ewentualnie alkohol, itd. Spotkania takie - ze względu na ich praktyczny charakter - organizowane są w szpitalach na oddziałach chirurgii, wynajętych salach, hotelach oraz lokalach gastronomicznych. Spółka ponosi wydatki z tytułu opłat rejestracyjnych za lekarzy specjalistów, dojazdów lekarzy specjalistów na konferencję (bilety kolejowe, lotnicze), zakwaterowania oraz komunikacji w miejscowości, w której odbywa się konferencja. W przypadkach międzynarodowych konferencji mających miejsce za granicą, Spółka ponosi również wydatki związane z delegacją zagranicznych pracowników (zakwaterowanie, bilety lotnicze, komunikacja miejscowa, dieta), którzy towarzyszą lekarzom.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wskazane przez Spółkę wydatki związane z organizowanymi krajowymi i zagranicznymi konferencjami dla lekarzy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak już wskazano powyżej za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

W ocenie tutejszego Organu należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że podstawowym celem konferencji krajowych i zagranicznych jest promowanie implantów i sprzętu I. stosowanego w chirurgii kręgosłupa, a nie stworzenie dobrego wizerunku firmy Spółki czy wykreowanie pozytywnych relacji z lekarzami. Działania Spółki mają na celu zaznajomienie lekarzy z dystrybuowanymi przez nią produktami, przekazanie wszelkich niezbędnych informacji związanych ze stosowaniem i technikami obsługi produktów, a tym samym wpływają na decyzję określonej grupy lekarzy o zakupie tych produktów. Pomiędzy wydatkami wymienionymi w stanie faktycznym i ponoszonymi przez Spółkę, występuje związek przyczynowy z jej przychodami, zabezpieczeniem lub zachowaniem źródeł przychodów, pozwalający na zakwalifikowanie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Głównym przychodem Spółki jest bowiem przychód osiągany z dystrybucji na polskim rynku implantów i sprzętu I. stosowanego w chirurgii kręgosłupa.

Ponadto koszty związane z delegacją pracowników Spółki celem zapewnienia odpowiedniej obsługi konferencji i szkoleń, nie mieszczą się w negatywnym katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszty uzyskania przychodów i jako takie spełniają przesłanki zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak pamiętać, że organizowane prezentacje, spotkania, konferencje krajowe i zagraniczne nie mogą mieć czysto konsumpcyjnego czy rozrywkowego charakteru, a wydatki nie powinny wykraczać poza główny cel spotkania, którym jest zaprezentowanie, zainteresowanie oraz efektywna sprzedaż dystrybuowanych przez Spółkę produktów I. docelowej grupie potencjalnych nabywców (lekarzy specjalistów).

Zatem wydatki ponoszone przez Spółkę w okresie styczeń 2011 r. do czerwca 2015 r. a także po 30 czerwca 2015 r. w związku z opisanymi we wniosku działaniami zmierzającymi m. in, do zaprezentowania, zainteresowania oraz efektywnej sprzedaży dystrybuowanych przez Spółkę produktów I. docelowej grupie potencjalnych nabywców (lekarzy specjalistów) na zakup usług gastronomicznych podczas prezentacji, spotkań, konferencji krajowych i zagranicznych, wydatki związane z opłatami rejestracyjnymi, koszty transportu oraz zakwaterowania w związku z udziałem lekarzy w konferencjach w Polsce i za granicą, jak również podczas szkoleń w siedzibie I. w Stanach Zjednoczonych, oraz wydatki związane z delegacją pracowników Spółki celem zapewnienia odpowiedniej obsługi ww. konferencji i szkoleń są racjonalnymi wydatkami ponoszonymi przez Spółkę w celu uzyskania i zabezpieczenia źródła przychód oraz nie są wydatkami, które można zaliczyć do wydatków ponoszonych na cele reprezentacji, dlatego stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z organizowanymi krajowymi i zagranicznymi konferencjami należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, że weryfikacja zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 643).

Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.