IPPB6/4510-179/15-3/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 3) - jest prawidłowe;

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 4) - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych. Karty paliwowe umożliwiają Spółce bezgotówkowe rozliczenia z tytułu nabywanych na stacjach benzynowych towarów i usług.

Wskazane umowy są zawierane przez Spółkę z:

1. Koncernami paliwowymi (dalej: "Koncerny" lub "Koncern").

2. Firmą, która oddaje Spółce samochody do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu (dalej: "Leasingodawca").

Umowa na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych zawierana z Koncernem

Karty paliwowe wydawane przez Koncern stanowią jego własność. Mogą one być wykorzystywane do nabywania jedynie określonych towarów lub usług m.in. paliw silnikowych, płynów eksploatacyjnych, usługi myjni samochodowej we wskazanych stacjach benzynowych. Umowa zawarta pomiędzy Koncernem, a Spółką reguluje także inne istotne warunki handlowe, takie jak sposób ustalania ceny, terminy płatności, itd.

Wskazane karty paliwowe uprawniają Spółkę do dokonywania zakupów zarówno na stacjach benzynowych stanowiących własność Koncernu, jak również na stacjach prowadzonych przez podmioty trzecie (dalej: "Dostawcy"). W tym celu Koncern zawiera z Dostawcami umowy, w których określa zasady współpracy w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych.

Proces fakturowania i rozliczania opisanych transakcji przedstawia się tak, że w ustalonych okresach rozliczeniowych Dostawcy wystawiają na rzecz Koncernu faktury VAT wraz ze specyfikacją towarów i usług wydanych/wyświadczonych klientom m.in. Spółce. Następnie Koncern fakturuje Spółkę za zakupy dokonane w danym okresie rozliczeniowym, na warunkach ustalonych w umowie. Faktury wystawiane przez Koncern Spółce obejmują nabycia dokonane przez Spółkę zarówno na stacjach własnych Koncernu, jak również na stacjach Dostawców.

Umowa na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych zawierana z Leasingodawcą

Leasingodawca zawarł umowę z koncernem paliwowym (dalej: "Koncern") na wydanie i używanie kart paliwowych dla klientów Leasingodawcy w tym m.in. Spółki. Karty te stanowią własność Koncernu i uprawniają do dokonywania zakupów zarówno na stacjach należących do Koncernu, jak również na stacjach prowadzonych przez podmioty trzecie, z którymi Koncern zawarł umowy w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych.

Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a Leasingodawcą przedstawia m.in. następujące regulacje:

a. Zasady wydawania kart;

b. Asortyment produktów i usług;

c. Limit kwotowy zakupów przypadający na daną kartę;

d. Warunki finansowe transakcji;

e. Terminy płatności;

f. Skutki niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.

Ad.a. Karty paliwowe wydawane są przez koncern paliwowy na rzecz Leasingodawcy, który następnie udostępnia je Spółce. Każda karta paliwowa wydawana jest na dany pojazd.

Ad.b. Umowa określa szczegółowy asortyment produktów i usług z oferty koncernu, które Spółka może nabywać przy użyciu kart. Leasingodawca oferuje możliwość nabycia asortymentu produktów w oznaczonych miejscach, zaś decyzję o zakupie konkretnego towaru lub usługi (w tym co do ilości i jakości), zgodnie z uzgodnionymi warunkami, podejmuje Wnioskodawca. Sposób wykorzystania nabytego przez Wnioskodawcę towaru bądź usługi leży wyłącznie w jego gestii.

Ad. c i d. Umowa przewiduje limit kwotowy zakupów przypadający na każdą kartę oraz określa warunki finansowe transakcji. Strony Umowy uzgodniły sposób ustalania cen wskazując m.in., że Leasingodawca będzie obciążał Wnioskodawcę za dokonane zakupy w cenach uwzględniających rabaty udzielone przez Koncern. Leasingodawca nie pobiera zryczałtowanego wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy, które byłoby oderwane od ilości zakupionego paliwa lub innych produktów.

Ad.f. Wnioskodawca, jako użytkownik kart, zobowiązuje się przestrzegać procedur postępowania z kartami, ustalonych w Ogólnych Warunkach Sprzedaży i Używania Kart Paliwowych Koncernu i ponosi pełną odpowiedzialność w tym zakresie. Dostawca posiada uprawnienia w zakresie blokowania kart paliwowych w przypadku zaistnienia przesłanek uzasadniających takie działanie. W przypadku zagubienia lub zniszczenia karty Wnioskodawca zobowiązany jest zawiadomić Koncern oraz Leasingodawcę. Obowiązek dokonania zgłoszenia reklamacyjnego do Koncernu odnośnie towarów i usług nabytych przez Wnioskodawcę ciąży na Leasingodawcy, po uprzednim zgłoszeniu Leasingodawcy przez Wnioskodawcę stwierdzonych nieprawidłowości.

Leasingodawca występuje względem Koncernu jako nabywca towarów i usług i jest odpowiedzialny za uregulowanie należności wynikających z zaewidencjonowanych na kartach paliwowych wszystkich zakupów. Pomiędzy Koncernem, a Wnioskodawcą nie istnieje w tym modelu rozliczeń żaden stosunek prawny. Transakcje dokonywane przy użyciu kart oraz opłaty za obsługę transakcji przy użyciu kart są fakturowane przez Koncern na Leasingodawcę.

Następnie Wnioskodawca jest przez Leasingodawcę obciążany kwotami wynikającymi z faktur otrzymanych od Koncernu za zakupione przez Spółkę towary i usługi. Leasingodawca posiada stosowną koncesję na obrót paliwami ciekłymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Koncern dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której towary i usługi są wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności uprawniających do odliczenia podatku naliczonego i nie występują przypadki wyłączenia tego prawa.

2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Leasingodawcę dokumentujących nabycie towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której towary i usługi są wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności uprawniających do odliczenia podatku naliczonego i nie występują przypadki wyłączenia tego prawa.

3. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Koncern, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

4. Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 3 i 4, dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych. W części dotyczącej podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i 2) wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

- Stanowisko Spółki w zakresie pytania numer 3

Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w kwocie netto, ujętych jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Koncern, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, mając na uwadze, iż te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kosztów w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Jednym z takich negatywnych zdarzeń, które zostało wskazane w treści art. 16 ust. 1 pkt 66 u.p.d.o.p., jest zakwalifikowanie poniesionych wydatków jako czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Ponadto, na podstawie art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu dla celów podatkowych uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.

Jednakże, zasady odnoszenia kosztów do właściwych okresów mogą ulegać modyfikacji w zależności od tego, jaki jest związek poniesionych kosztów z przychodami osiąganymi przez podatnika. W przypadku bowiem kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, ich odniesienie do rachunku podatkowego może nastąpić dopiero w tym roku podatkowym w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast koszty inne niż bezpośrednie, generalnie mogą być potrącone w dacie ich poniesienia.

Dodatkowo, stosownie do hipotezy zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 46a tiret drugie u.p.d.o.p. nie stanowi kosztów uzyskania przychodów podatek naliczony, chyba że zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje w całości bądź w części prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji podatek od towarów i usług w całości bądź w części jest kosztem uzyskania przychodów, chyba że powiększa wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Analizowane regulacje uzależniają wiec zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów od spełnienia szeregu warunków: braku wystąpienia przesłanki negatywnej z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., racjonalności działań podatnika, zaewidencjonowania w księgach tego wydatku. Dodatkowo, o wysokości kosztów uzyskania przychodów decyduje uprawnienie podatnika do obniżenia kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie określonych towarów i usług.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż Umowa na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych zawierana z Koncernem stanowi prawnie skuteczną umowę. W konsekwencji, kwalifikacja wydatków dla celów podatkowych zakupu paliwa oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych, powinna podlegać analogicznym zasadom jak w przypadku ich nabycia od bezpośredniego sprzedawcy.

Zdaniem Spółki fakt, iż na podstawie umów zawartych z Dostawcami Koncern nabywa określone towary lub usługi, które następnie odsprzedaje Wnioskodawcy, natomiast fizyczne wydanie towarów czy faktyczne świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu), a Spółką (podmiot ostatni), nie może mieć wpływu na uprawnienie Wnioskodawcy do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Powyższa teza jest prawdziwa również w sytuacji, gdy podmiot pośredniczący (Koncern) w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotów transakcji.

Jeżeli więc zakup ww. towarów lub usług jest udokumentowany fakturą otrzymaną od podmiotu pośredniczącego (Koncern), która potwierdza czynności faktyczne dokonane, to w opinii Spółki, poniesiony wydatek stanowi kategorię podatkową, przy założeniu, iż są spełnione pozostałe wyżej wymienione kryteria.

Reasumując, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, ujętych w kwocie netto jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Koncern, dokumentujących nabycie paliwa i innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, mając na uwadze, iż te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

- Stanowisko Spółki w zakresie pytania numer 4

Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków w kwocie netto, ujętych jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, mając na uwadze, iż te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych kosztów w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Jednym z takich negatywnych zdarzeń, które zostało wskazane w treści art. 16 ust. 1 pkt 66 u.p.d.o.p., jest zakwalifikowanie poniesionych wydatków jako czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Ponadto, na podstawie art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu dla celów podatkowych uważa się dzień na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.

Jednakże, zasady odnoszenia kosztów do właściwych okresów może podlegać modyfikacji w zależności od tego, jaki jest związek poniesionych kosztów z przychodami osiąganymi przez podatnika. W przypadku bowiem kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, ich odniesienie do rachunku podatkowego może nastąpić dopiero w tym roku podatkowym w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast koszty inne niż bezpośrednie, generalnie mogą być potrącone w dacie ich poniesienia.

Dodatkowo, stosownie do hipotezy zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 46a tiret drugie u.p.d.o.p. nie stanowi kosztów uzyskania przychodów podatek naliczony, chyba że zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje w całości bądź w części prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji podatek od towarów i usług w całości bądź w części jest kosztem uzyskania przychodów, chyba że powiększa wartość środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Analizowane regulacje uzależniają wiec zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów od spełnienia szeregu warunków: braku wystąpienia przesłanki negatywnej z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., racjonalności działania podatnika, zaewidencjonowania w księgach tego wydatku. Dodatkowo, o wysokości kosztów uzyskania przychodów decyduje uprawnienie podatnika do obniżenia kwoty podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie określonych towarów i usług.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż Umowa na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych zawierana z Leasingodawcą stanowi prawnie skuteczną umowę. W konsekwencji, kwalifikacja wydatków dla celów podatkowych zakupu paliwa oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych, powinna podlegać analogicznym zasadom jak w przypadku ich nabycia od bezpośredniego sprzedawcy.

Zdaniem Spółki fakt, iż na podstawie umowy zawartej z Koncernem Leasingodawca nabywa określone towary lub usługi, które następnie odsprzedaje Wnioskodawcy, natomiast fizyczne wydanie towarów czy faktyczne świadczenie usług ma natomiast miejsce pomiędzy Koncernem / Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu), a Spółką (podmiot ostatni), nie może mieć wpływu na ich ocenę podatkową. Powyższa teza jest prawdziwa również w sytuacji, gdy podmiot pośredniczący (Leasingodawca) w ogóle nie wchodzi w fizyczne posiadanie przedmiotu transakcji.

Jeżeli więc zakup ww. towarów lub usług jest udokumentowany fakturą otrzymaną od podmiotu pośredniczącego (Leasingodawca), która potwierdza czynności faktyczne dokonane, to zdaniem Wnioskodawcy, poniesiony wydatek stanowi kategorię podatkową, przy założeniu, iż są spełnione pozostałe wyżej wymienione kryteria.

Reasumując, Spółka jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, ujętych w kwocie netto jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, mając na uwadze, iż te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 3) - uznaje się za prawidłowe;

* zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 4) - uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodu pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną na mocy ustawy uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj, wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy na zakup paliw oraz innych towarów i usług na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych. Karty paliwowe umożliwiają Spółce bezgotówkowe rozliczenia z tytułu nabywanych na stacjach benzynowych towarów i usług. Wskazane umowy są zawierane przez Spółkę z:

1. Koncernami paliwowymi (dalej: "Koncerny" lub "Koncern"),

2. Firmą, która oddaje Spółce samochody do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu (dalej: "Leasingodawca").

Karty paliwowe wydawane przez Koncern stanowią jego własność. Mogą one być wykorzystywane do nabywania jedynie określonych towarów lub usług m.in. paliw silnikowych, płynów eksploatacyjnych, usługi myjni samochodowej we wskazanych stacjach benzynowych. Umowa zawarta pomiędzy Koncernem, a Spółką reguluje także inne istotne warunki handlowe, takie jak sposób ustalania ceny, terminy płatności, itd. Karty paliwowe uprawniają Spółkę do dokonywania zakupów zarówno na stacjach benzynowych stanowiących własność Koncernu, jak również na stacjach prowadzonych przez podmioty trzecie (dalej: "Dostawcy"). Faktury wystawiane przez Koncern Spółce obejmują nabycia dokonane przez Spółkę zarówno na stacjach własnych Koncernu, jak również na stacjach Dostawców.

Ponadto, Leasingodawca zawarł umowę z Koncernem na wydanie i używanie kart paliwowych dla klientów Leasingodawcy, w tym m.in. Spółki. Karty te stanowią własność Koncernu i uprawniają do dokonywania zakupów zarówno na stacjach należących do Koncernu, jak również na stacjach prowadzonych przez podmioty trzecie, z którymi Koncern zawarł umowy w zakresie dostaw towarów i świadczenia usług realizowanych przy wykorzystaniu kart paliwowych. Karty paliwowe wydawane są przez Koncern na rzecz Leasingodawcy, który następnie udostępnia je Spółce. Każda karta paliwowa wydawana jest na dany pojazd. Umowa określa szczegółowy asortyment produktów i usług z oferty koncernu, które Spółka może nabywać przy użyciu kart. Strony Umowy uzgodniły sposób ustalania cen wskazując m.in., że Leasingodawca będzie obciążał Wnioskodawcę za dokonane zakupy w cenach uwzględniających rabaty udzielone przez Koncern. Leasingodawca nie pobiera zryczałtowanego wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy, które byłoby oderwane od ilości zakupionego paliwa lub innych produktów. Leasingodawca występuje względem Koncernu jako nabywca towarów i usług i jest odpowiedzialny za uregulowanie należności wynikających z zaewidencjonowanych na kartach paliwowych wszystkich zakupów. Pomiędzy Koncernem, a Wnioskodawcą nie istnieje w tym modelu rozliczeń żaden stosunek prawny. Transakcje dokonywane przy użyciu kart oraz opłaty za obsługę transakcji przy użyciu kart są fakturowane przez Koncern na Leasingodawcę. Następnie Wnioskodawca jest przez Leasingodawcę obciążany kwotami wynikającymi z faktur otrzymanych od Koncernu za zakupione przez Spółkę towary i usługi.

Na tle powyższego powstały wątpliwości, czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Koncern, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach (pytanie nr 3) oraz czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach (pytanie nr 4).

Z uwagi na sygnalizowane powyżej wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów w rozpatrywanej sprawie należy dokonać analizy art. 16 ust. 1 pkt 46a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć naliczony VAT tylko wtedy, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku na gruncie ustawy o VAT; nie dotyczy to sytuacji, w której podatnik miał prawo do odliczenia podatku na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, ale z jakichkolwiek przyczyn to prawo utracił.

Zatem podatek VAT naliczony uprawniający do odliczenia nie stanowi kosztów uzyskania przychodów i w takiej sytuacji do kosztów podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, po spełnieniu przesłanek z ww, art. 15 ust. 1, zaliczane są "kwoty netto" (bez podatku VAT).

Ad. 3)

W oparciu o dokonane powyżej ustalenia formalnoprawne w rozpatrywanej sprawie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych należy stwierdzić, że Koncern wystawia faktury na Spółkę za zakupy dokonane w danym okresie rozliczeniowym, na warunkach ustalonych w umowie, przez co Wnioskodawca ponosi określone wydatki związane z zakupem paliw oraz innych towarów na stacjach benzynowych przy użyciu kart paliwowych.

Opisane we wniosku wydatki na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych zostały poniesione przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w celu osiągnięcia przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie, są udokumentowane fakturą wystawioną przez Koncern i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełnione tym samym zostały wymogi umożliwiające zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca może zatem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych na podstawie faktur wystawionych przez Koncern.

Z uwagi na opisany we wniosku fakt, że nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach, Spółka - uwzględniając zapisy art. 16 ust. 1 pkt 46a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowe wydatki w kwocie netto. Co ustalono powyżej, podatek VAT naliczony uprawniający do odliczenia nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Koncern, dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Koncern na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 3) jest prawidłowe.

Ad. 4)

W oparciu o dokonane ustalenia formalnoprawne w rozpatrywanej sprawie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych należy stwierdzić, że choć transakcje dokonywane przy użyciu kart oraz opłaty za obsługę transakcji przy użyciu kart są fakturowane przez Koncern na Leasingodawcę, ostatecznie to Spółka obciążana jest przez Leasingodawcę kwotami wynikającymi z faktur otrzymanych od Koncernu za zakupione przez Spółkę towary i usługi.

Opisane we wniosku wydatki na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych zostały zatem poniesione przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą w celu osiągnięcia przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie, są udokumentowane fakturą wystawioną przez Leasingodawcę i nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełnione tym samym zostały wymogi umożliwiające zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca może zatem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę.

Z uwagi na opisany we wniosku fakt, że nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach, Spółka - uwzględniając zapisy art. 16 ust. 1 pkt 46a tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowe wydatki w kwocie netto. Co ustalono powyżej, podatek VAT naliczony uprawniający do odliczenia nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki w kwocie netto, ujęte jako koszt w księgach rachunkowych, na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę dokumentujących nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych, w sytuacji w której te towary i usługi mają bezpośredni bądź pośredni związek z przychodami osiąganymi przez Spółkę i nie występują przypadki wyłączenia prawa do odliczenia podatku naliczonego na tych fakturach.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na podstawie faktur wystawionych przez Leasingodawcę na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych (pytanie nr 4) jest prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że pytania przyporządkowane do przedstawionego stanu faktycznego odnoszą się do kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na nabycie paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu kart paliwowych w oparciu o obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego. Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena relacji zobowiązaniowych wynikających z zawartych umów cywilnoprawnych i wpływu fizycznego wydania towarów, czy faktycznego świadczenia usług pomiędzy Dostawcami (podmiot pierwszy w łańcuchu), a Spółką (podmiot ostatni).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.