IPPB6/4510-175/15-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 5 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości pomniejszenia udziału Wnioskodawcy w zagranicznej Spółce Kontrolowanej o udział Jego Jednostki Zależnej w tej Zagranicznej Spółce Kontrolowanej - jest prawidłowe.

W dniu 5 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie możliwości pomniejszenia udziału Wnioskodawcy w zagranicznej Spółce Kontrolowanej o udział Jego Jednostki Zależnej w tej Zagranicznej Spółce Kontrolowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka może objąć co najmniej 25% tytułów uczestnictwa (certyfikatów inwestycyjnych) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego (dalej: "Jednostka Zależna") utworzonego i funkcjonującego na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, dalej: "ustawa o funduszach inwestycyjnych"). Tytuły uczestnictwa w Jednostce Zależnej utrzymywane będą przez nieprzerwany okres dłuższy niż 30 dni. Jednostka Zależna ma siedzibę i zarząd na terytorium RP i jest podatnikiem w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Jednostka Zależna lokuje swoje aktywa m.in. w udziały spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Unii Europejskiej (EOG) (dalej: "Spółka Zagraniczna"). Udziały w Spółce Zagranicznej związane będą z prawem do udziału w zysku tej Spółki Zagranicznej, przy czym udział w kapitale Spółki Zagranicznej przekroczy 25% i będzie utrzymywany przez Jednostkę Zależną nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 30 dni.

Możliwe, że Spółka Zagraniczna będzie spełniać warunki pozwalające na uznanie jej za zagraniczną spółkę kontrolowaną w rozumieniu art. 24a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT (dalej: "Zagraniczna Spółka Kontrolowana").

W rozważanej sytuacji zastosowanie wyłączenia: (i) wynikającego z art. 24a ust. 17 ustawy o CIT może nie być możliwe, ponieważ Spółka Zagraniczna może wypracować przychody w wartości przekraczającej 250 tys. EUR, (ii) zaś zastosowanie art. 24a ust. 16 ustawy o CIT wiąże się w ocenie Wnioskodawcy z ryzykiem wynikającym z braku wykształconej praktyki badania warunku "rzeczywistej działalności gospodarczej".

Jeśli Spółka Zagraniczna będzie stanowiła Zagraniczną Spółkę Kontrolowaną i wyłączenia z art. 24a ust. 16 i 17 ustawy o CIT nie będą mieć zastosowania z jakiegokolwiek względu, Jednostka Zależna uwzględni w swojej podstawie opodatkowania dochody osiągane przez Zagraniczną Spółkę Kontrolowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jeśli Spółka Zagraniczna zostanie uznana za Zagraniczną Spółkę Kontrolowaną i wyłączenia z art. 24a ust. 16 i 17 ustawy o CIT nie będą mieć zastosowania, to czy dla celów art. 24a ustawy o CIT Wnioskodawca będzie miał prawo pomniejszyć swój udział w Zagranicznej Spółce Kontrolowanej o udział jego Jednostki Zależnej w tej Zagranicznej Spółce Kontrolowanej.

Zdaniem Wnioskodawcy;

Dla celów art. 24a ustawy z dnia 15 lutego 2015 r. o podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") Wnioskodawca będzie miał prawo pomniejszyć swój udział w Zagranicznej Spółce Kontrolowanej o udział posiadany przez Jednostkę Zależną w tej Zagranicznej Spółce Kontrolowanej. Podstawą do pomniejszenia udziału będzie spełnienie przez Jednostkę Zależną warunków opisanych w art. 24a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT oraz warunków, o których mowa w art. 24a ust. 11 pkt 1-3 ustawy o CIT.

Obowiązujące od 1 stycznia 2015 r. przepisy o zagranicznych spółkach kontrolowanych przewidują, że w pewnych sytuacjach podatnik podlega opodatkowaniu od dochodów wypracowanych przez podmioty od niego zależne. Jedną z okoliczności decydujących o opodatkowaniu jest posiadanie przez podatnika przez nieprzerwany okres co najmniej 30 dni, w sposób bezpośredni lub pośredni, co najmniej 25% udziałów w kapitale lub 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub 25% udziałów w związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach spółki zagranicznej.

Jednocześnie, art. 24a ust. 11 ustawy o CIT pozwala pomniejszyć udział podatnika w spółce zagranicznej o udział, jaki jego jednostka zależna posiada w tej spółce zagranicznej.

Pomniejszenie udziału podatnika w spółce zagranicznej o udział, jaki jego jednostka zależna posiada w tej spółce zagranicznej wymaga spełnienia następujących warunków:

Nie ulega wątpliwości, że Jednostka Zależna jest "podmiotem". Zdaniem Wnioskodawcy Jednostka zależna jest także takim podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na względzie, że w przeciwieństwie do pozostałych przesłanek pozwalających na obniżenie udziału podatnika w zagranicznej spółce kontrolowanej o udział jego jednostki zależnej w tej spółce, spełnienie wymogu bycia podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, wiąże się z koniecznością interpretacji przepisów prawa podatkowego (a nie oceną stanu, który zaistniał albo zaistnieje, jak ma się to w przypadku pozostałych warunków), poniżej Spółka przedstawia taką analizę.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT: "Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania".

Stosownie do art. 7 Ordynacji podatkowej podatnikiem jest m.in. osoba prawna, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Jak wynika z art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny (Jednostka Zależna) jest osobą prawną.

Z kolei zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o CIT, zamieszczonym w rozdziale 1 ustawy o CIT "Podmiot i przedmiot opodatkowania", ustawa o CIT reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych. Jednostka Zależna jest wiec podatnikiem CIT.

Na kwalifikację Jednostki Zależnej jako podatnika w rozumieniu ustawy o CIT nie ma wpływu objęcie jej zwolnieniem podmiotowym z podatku CIT na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT (taki skutek miałoby jedynie wyłączenie z podatku, które nie ma miejsca w analizowanej sytuacji). Celem zwolnienia podatkowego jest wyłączenie podatnika z obowiązku zapłaty podatku. Pozostaje on natomiast podatnikiem i ma obowiązek stosować przepisy danej ustawy podatkowej (patrz: M. Waluga, Prawo Finansowe. Tom II. Prawo podatkowe, (red. H. Litwińczuk, Warszawa 2012, s. 40). Również w stosunku do charakteru zwolnienia art. 6 ust. 1 ustawy o CIT doktryna prawa podatkowego zajmuje stanowisko podobne do zaprezentowanego wyżej: "zwolnienie podmiotowe nie jest równoznaczne z wyłączeniem spod działania ustawy, lecz oznacza jedynie brak zobowiązania podatkowego i brak obowiązku składania zeznań podatkowych. Na podatnikach zwolnionych podmiotowo mają natomiast ciążyć wszelkie inne obowiązki podatnika podatku dochodowego". (P. Karwat, Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 2009, s. 70). Sam fakt, że określona osoba prawna jest zwolniona podmiotowo z CIT świadczy o tym, że jest ona jednocześnie podatnikiem w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. W przeciwnym wypadku, umieszczenie dedykowanego zwolnienia w ustawie o CIT byłoby bezprzedmiotowe. Istotą zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT jest wyłączenie danego podmiotu z obowiązku ustalenia zobowiązania podatkowego i zapłaty podatku. Jednak takie zwolnienie nie skutkuje zniesieniem innych obowiązków, a tym bardziej nie powoduje, że dany podmiot przestaje być podatnikiem.

Spółka wskazuje, że nie ma wątpliwości interpretacyjnych, co do traktowania podmiotów wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT jako podatników podlegających co do zasady opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Tytułem przykładu można wskazać na następujące interpretacje prawa podatkowego: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2015 r., sygn. IPPB5/4510-210/15-2/RS, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 stycznia 2014 r., sygn. IPPB5/423-926/13-2/AJ, czy interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 kwietnia 2015 r., sygn. IPPB5/4510-110/15-2/RS.

Co do zasady art. 3 ust. 1 ustawy o CIT odnosi się też do "siedziby" i "zarządu podatnika". Siedzibą i adresem funduszu inwestycyjnego jest siedziba i adres towarzystwa będącego jego organem (art. 5 ustawy o funduszach inwestycyjnych). Siedzibę i adres towarzystwa określa statut funduszu (art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych). Towarzystwem może być wyłącznie spółka akcyjna z siedzibą na terytorium Polski (art. 38 ustawy o funduszach inwestycyjnych). Podsumowując Jednostka Zależna ma siedzibę na terytorium RP. Jednostka Zależna jest również zarządzana z terytorium RP. Zarząd Jednostki Zależnej został bowiem powierzony towarzystwu, działającemu jako organ Jednostki Zależnej (art. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych), a decyzje dotyczące zarządu Jednostką Zależną zapadają na terytorium Polski. Zatem Jednostka Zależna posiada zarówno siedzibę, jak i zarząd na terytorium RP.

Podsumowując, Jednostka Zależna jest podmiotem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Oceniając przyszłe powiązanie pomiędzy Jednostką Zależną a Wnioskodawcą przez pryzmat stanowiska prezentowanego obecnie przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych, Jednostka Zależna będzie "jednostką zależną" w rozumieniu art. 24a ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

2. Udział w spółce zagranicznej dający prawo do udziału w zyskach tej spółki

Udział jednostki zależnej w spółce zagranicznej musi być związany z prawem do udziału w zyskach tej spółki zagranicznej.

Spółka Zagraniczna jest spółką kapitałową, a co za tym idzie jej kapitał dzieli się na udziały (akcje). Jak przedstawiono w opisie zdarzenia przyszłego, udziały, które Jednostka Zależna będzie posiadać w Spółce Zagranicznej będą dawać jej prawo do udziałów w zyskach tej spółki zagranicznej.

3. Posiadanie udziału w spółce zagranicznej przez pewien okres czasu

Jak wskazano przedstawiając zdarzenie przyszłe, udział Jednostki Zależnej w Spółce Zagranicznej przysługiwać będzie Jednostce Zależnej przez ten sam okres, co udział Wnioskodawcy w Jednostce Zależnej.

4. Wymóg posiadania min. 25% udziałów w spółce zagranicznej

Zgodnie z zaprezentowanym zdarzeniem przyszłym, Jednostka Zależna będzie posiadać w Spółce Zagranicznej, która może zostać uznana za Zagraniczną Spółkę Kontrolowaną, co najmniej 25% udziałów w sposób bezpośredni lub pośredni. Ponadto udziały te będą uprawniały uprawniały Jednostkę Zależną do uczestnictwa w zyskach takiej spółki.

5. Uwzględnienie dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej w podstawie opodatkowania jednostki zależnej

Zdaniem Wnioskodawcy przez zwrot: "jednostka zależna uwzględnia w podstawie opodatkowania dochody tej zagranicznej spółki kontrolowanej" należy rozumieć faktyczną możliwość ustalenia podstawy opodatkowania, a nie istnienie (lub brak) obowiązku ustalenia podstawy opodatkowania.

W opisywanym przypadku uwzględnienie dochodów Spółki Zagranicznej w podstawie opodatkowania Jednostki Zależnej faktycznie nastąpi, stąd warunek uwzględnienia w podstawie opodatkowania dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej w podstawie opodatkowania jednostki zależnej zostanie spełniony.

Niemniej, z ostrożności procesowej Wnioskodawca przedstawia analizę potwierdzającą, że ustalenie podstawy opodatkowania przez osobę prawną zwolnioną podmiotowo z CIT jest w pełni prawidłowe na gruncie przepisów ustawy o CIT.

Podstawa opodatkowania jest jednym z podstawowych elementów konstrukcyjnych podatku obok podmiotu podatku, przedmiotu podatku i stawki (H. Litwińczuk, Prawo podatkowe przedsiębiorców, Warszawa 2013, s. 41-48). Ustalenie podstawy opodatkowania wynika z faktu, że w danym stanie faktycznym podmiot jest podatnikiem i znajduje się w zakresie przedmiotowym podatku.

Podatnicy CIT ustalają podstawę opodatkowania. Zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a ust. 1

Dochód ustala się w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy o CIT: "Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą".

Natomiast sposób ustalenia dochodu/straty następuje zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, który stanowi: "Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m". Techniczna możliwość ustalenia dochodu straty wynika więc z prowadzonej przez podatnika ewidencji rachunkowej, zgodnie z ustawą o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, dalej: u.o.r.).

Należy zauważyć, że fundusz inwestycyjny zamknięty ma obowiązek prowadzić ewidencję rachunkową, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT w zakresie nawet szerszym niż zwykła spółka kapitałowa, gdyż ma obowiązek stosować również Rozporządzenie Ministra Finansów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 249, poz. 1859).

Podsumowując, Jednostka Zależna ma zatem faktyczną możliwość i obowiązek ustalenia podstawy opodatkowania. W szczególności, ani art. 18 ustawy o CIT, ani art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT nie zawierają regulacji wskazujących na zwolnienie podatników CIT zwolnionych podmiotowo z obowiązku ustalenia podstawy opodatkowania.

Artykuł 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o CIT zwalnia fundusz inwestycyjny jedynie z zapłaty podatku. Wskazuje na to już brzmienie art. 6 ust. 1: "zwalnia się od podatku". Pojęcie "podatku" nie jest zdefiniowane w ustawie o CIT, jest jednak zdefiniowane w art. 6 Ordynacji Podatkowej. Odwołanie się do innego aktu prawa podatkowego w celu określenia definicji instytucji prawa podatkowego prawidłowo jest w pełni uzasadnione. Po pierwsze stoją za tym względy wykładni systemowej zewnętrznej, która pozwala na odwołanie się do definicji konkretnej instytucji w sytuacji, gdy jest ona usytuowana w innym akcie prawnym, ale wchodzącym w skład tej samej gałęzi prawa (B. Brzeziński, Wykładnia prawa podatkowego, Gdańsk 2013, s. 92-98), po drugie przepisy Ordynacji podatkowej stosuje się, zgodnie z art. 2 § 1, również do innych ustaw podatkowych, w tym również do ustawy o CIT. Natomiast podatek, o którym mowa w art. 6 Ordynacji Podatkowej jest istotą zobowiązania podatkowego (red. C. Kosikowski, L. Etel, Ordynacja Podatkowa Komentarz, Warszawa 2013, s. 74).

"Podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej". Ordynacja podatkowa odnosi się również do istotnego w kontekście rozważań Wnioskodawcy pojęcia zobowiązania podatkowego. "Zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego".

Skoro ustawodawca zwalnia podmioty z art. 6 ust. 1 ustawy o CIT z podatku, to w przypadku tych podmiotów nie powstanie także zobowiązanie podatkowe. Nie można jednak rozszerzyć interpretacji tego przepisu w ten sposób, aby uznać, że ustawa zwalnia podmioty wskazane w art. 6 ust. 1 ustawy o CIT z innych obowiązków, nałożonych na nie ustawą o CIT, w tym również z obowiązku ustalenia podstawy opodatkowania. Za taką interpretacją przemawia też reguła wykładni, zgodnie z którą wyjątków nie należy interpretować rozszerzająco.

Należy w tym miejscu przytoczyć również poglądy doktryny, zgodnie z którymi istota zwolnienia podatkowego polega jedynie na wyłączeniu podatnika z obowiązku zapłaty podatku. Pozostaje on natomiast podatnikiem i ma obowiązek stosować przepisy, danej ustawy podatkowej (patrz: M. Waluga, op cit., P. Karwat, op cit.).

Co więcej, sformułowania "jednostka zależna uwzględnia w swojej podstawie opodatkowania dochody zagranicznej spółki kontrolowanej" nie można rozumieć, jako nieodnoszącego się do podmiotów zwolnionych z obowiązku zapłaty podatku (zwolnionych podmiotowo) ze względu na zasadę domniemania racjonalności językowej ustawodawcy (gdyby ustawodawca chciał przewidzieć możliwość odliczenia udziałów posiadanych przez jednostkę zależną, która w żaden sposób nie jest zwolniona z podatku i mogłaby być zobowiązana do ustalenia zobowiązania podatkowego, a w konsekwencji do zapłaty podatku, sformułowanie przepisu powinno na to wskazywać). Dodatkowo za tezą, że "uwzględnia w swojej podstawie opodatkowania" obejmuje swoim zakresem również podmioty zwolnione z podatku przemawia ponadto inne domniemanie związane z wykładnią językową - domniemanie różnoznaczności różnokształtnych wyrażeń tekstu prawnego. Domniemanie to oznacza, że różnym zwrotom tekstu ustawy należy nadawać odmienne znaczenia. Tytułem przykładu można wskazać art. 22 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, który stanowi: "spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania". Na przykładzie tego przepisu widać wyraźnie, że gdy ustawodawca chce wykluczyć możliwość stosowania pewnej instytucji prawa podatkowego wobec podmiotów zwolnionych z podatku to czyni to jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości. Mając na uwadze powyższe można wysnuć wniosek, że ustawodawca wyraźnie oddziela od siebie sytuację podmiotu zwolnionego od sytuacji podmiotu, który "uwzględnia w swojej podstawie opodatkowania dochody zagranicznej spółki kontrolowanej".

Z uwagi na powyższe raz jeszcze należy stwierdzić, że art. 24a ust. 11 pkt 1 ma również zastosowanie w stosunku do podmiotów zwolnionych z podatku.

Za możliwością / obowiązkiem ustalenia podstawy opodatkowania przez podmiot zwolniony od podatku na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o CIT przemawia także praktyka samych organów podatkowych. Przykładowo, podstawę opodatkowania ustalają dla celów polskiego podatku dochodowego zagraniczne fundusze inwestycyjne (następnie zwracają się o zwrot samego CIT).

Warunek określony w art. 24a ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT należy uznać za spełniony.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że będzie miał prawo pomniejszyć swój udział w Spółce Zagranicznej, która będzie mogła zostać uznana za Zagraniczna Spółkę Kontrolowana, o udział jaki w Zagranicznej Spółce Kontrolowanej będzie posiadać jego Jednostka Zależna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.