IPPB6/4510-162/15-2/TO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (brak daty wypełnienia wniosku, data nadania 22 lipca 2015 r., data wpływu 27 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w przypadku zasiedzenia gruntów (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;

* ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu zasiedzenia gruntu (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w przypadku zasiedzenia gruntów oraz ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu zasiedzenia gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 27 września 1994 r. aktem notarialnym Syndyk masy upadłości Przedsiębiorstwa Zagranicznego R. (dalej: R.) podpisał z F. Sp. z o.o. (dalej także Kupujący) Umowę Sprzedaży Przedsiębiorstwa.

Syndyk oświadczył w ww. akcie notarialnym, że R jest posiadaczem zabudowanej nieruchomości gruntowej (8 działek z podanymi numerami ewidencyjnymi) położonej w W. o łącznej powierzchni 7.415 m². Zabudowania to: budynek produkcyjno-magazynowy, 2-kondygnacyjny o pow. użytkowej 3.360 m² oraz hale magazynowe, stalowe, parterowe, zestawione w kształcie litery E o łącznej powierzchni 1.800 m². Ponadto Syndyk oświadczył, że nieruchomość jw. nie ma urządzonej księgi wieczystej i jej stan nie jest uregulowany. Jest wpisana do rejestru gruntów dawnej dzielnicy W i składa się według wypisu z rejestru gruntów Urzędu Gminy W z 8 działek gruntu, których właścicielami są osoby fizyczne, zaś ich posiadaczem jest R.

W punkcie 4 ww. aktu notarialnego Syndyk oświadcza także, że Masie Upadłości Przedsiębiorstwa Zagranicznego R przysługuje prawo do istniejących należności oraz prawo do wszystkich nakładów inwestycyjnych (naniesień) poczynionych na wzniesione budynki, budowle i inne urządzenia w warunkach istnienia przesłanek z art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego.

Syndyk masy upadłości sprzedał R. w upadłości (za określoną w akcie notarialnym cenę) Kupującemu, na który złożyły się:

* nakłady inwestycyjne (naniesienia) poczynione na wzniesione budynki i inne urządzenia, oraz

* istniejące należności tego przedsiębiorstwa (R) uzyskane po dniu zawarcia umowy sprzedaży.

Od dnia zakupu, tj. 27 września 1994 r. Kupujący (F. Sp. z o.o.) wykorzystywała budynki do swojej działalności gospodarczej, w tym polegającej na ich wynajmie na cele magazynowe. Ponosiła także wydatki remontowe na określone budynki.

Reasumując: F. Sp. z o.o. zgodnie z ww. aktem notarialnym nabyła od Syndyka masy upadłości nakłady inwestycyjne (na wymienione w tym akcie budynki) bez prawa własności do gruntu.

Z początkiem 2015 r. rozpoczęty został przez F. Sp. z o.o. proces przygotowania pozwu o zasiedzenie gruntów w złej wierze. W przypadku pozytywnego zakończenia sprawy (przykładowo Postanowienie Sądu zostanie wydane np. w grudniu 2015 r.) przyjmuje się, że zasiedzenie jw. zostanie stwierdzone na datę: grudzień 2011 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku zasiedzenia przez F. Sp. z o.o. gruntów (których posiadaczem wcześniej było Przedsiębiorstwo Zagraniczne R) podstawą do opodatkowania 19% podatkiem dochodowym od osób prawnych będzie wartość gruntów z wyłączeniem nabytych od Syndyka nakładów inwestycyjnych (naniesień) poczynionych na budynki, budowle i inne urządzenia.

2. W jakiej dacie powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych z tytułu zasiedzenia gruntu:

Zdaniem Wnioskodawcy,

Dnia 27 września 1994 r. F. Sp. z o.o. kupiła od Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwo Zagraniczne R w upadłości, na które złożyły się m.in. nakłady inwestycyjne (naniesienia) poczynione na budynki i inne urządzenia, które zostały wzniesione ze środków własnych tego przedsiębiorstwa.

Z uwagi na to, że nie był uregulowany stan prawny gruntów (których posiadaczem był R), tym samym Syndyk nie sprzedał ich Kupującemu.

Obecnie trwa postępowanie mające na celu przygotowanie przez F. Sp. z o.o. pozwu o zasiedzenie gruntów w złej wierze. W przypadku pozytywnego zakończenia sprawy (przykładowo: data wydania Postanowienia grudzień 2015 r.) przyjmuje się, że zasiedzenie jw. zostanie stwierdzone na datę: grudzień 2011 r.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 5 ustawy o p.d.o.p. przychodem podatkowym jest także wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw (w omawianym przypadku wartość nieodpłatnie użytkowanego gruntu) z tym, że ich wartość określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W przypadku zasiedzenia przez Spółkę gruntów, ich wartość będzie opodatkowana 19% podatkiem dochodowym zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 5 ustawy o p.d.o.p.

Z uwagi na to, że zasiedzenie gruntu jest nabyciem nieodpłatnym, to w myśl treści art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p. za jego wartość początkową należy uznać wartość rynkową z dnia nabycia.

Cena rynkowa zasiedzianych gruntów ustalona powinna być na dzień momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymanych nieodpłatnie tych gruntów.

Zgodnie bowiem z treścią art. 21 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania. W omawianym przypadku moment powstania obowiązku podatkowego zaistnieje w dacie stwierdzenia zasiedzenia: grudzień 2011 r. Podobnie czytamy w interpretacji indywidualnej z dnia 29 stycznia 2009 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPB5/423-199/08-3/MW:

"Na podstawie art. 12 ust. 5 tej ustawy, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Powyższe oznacza, że wartość nabytych w drodze zasiedzenia nieruchomości, stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe i będzie dla Spółki przychodem podatkowym, stanowiącym źródło dochodu. Stan rzeczy oraz cen rynkowych do przyjęcia wartości nabytej nieruchomości w drodze zasiedzenia, należy ustalić według momentu powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 1 stycznia 2007 r.".

Przy czym 1 stycznia 2007 r. było datą nabycia nieruchomości przez zasiedzenie określoną w Postanowieniu Sądu Rejonowego w Wołominie z dnia 24 czerwca 2008 r.

Reasumując: F. Sp. z o.o. rozpozna przychód podatkowy z tytułu otrzymanych nieodpłatnie gruntów (poprzez ich zasiedzenie) z datą wydania Postanowienia przez Sąd (tekst jedn.: przykładowo: w grudniu 2015 r.). Cena rynkowa nabytych gruntów (do ustalenia przychodu podatkowego) określona zostanie na dzień nabycia tego gruntu poprzez zasiedzenie, tj. grudzień 2011 r. Wartość gruntów będzie podstawą wyliczenia podatku dochodowego z tytułu zasiedzenia przez F. Sp. z o.o. i nie będzie obejmowała zakupionych od syndyka nakładów inwestycyjnych poczynionych na budynki, ponieważ nieodpłatne otrzymanie rzeczy lub praw, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p. dotyczy w omawianym przypadku jedynie gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w przypadku zasiedzenia gruntów (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;

* ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu zasiedzenia gruntu (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Stosownie do art. 12 ust. 5 ww. ustawy, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Odnosząc zatem, wyżej wskazane przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wartość nabytej w drodze zasiedzenia nieruchomości gruntowej, stanowi nieodpłatne przysporzenie majątkowe i będzie dla Wnioskodawcy przychodem podatkowym.

W związku z powyższym, dla oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie ustalenia daty powstania przychodu oraz ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nabycia własności gruntów w drodze zasiedzenia, istotne jest ustalenie momentu nabycia własności.

W celu prawidłowego określenia, kiedy następuje nabycie nieruchomości w drodze zasiedzenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). W myśl art. 172 Kodeksu cywilnego, posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie). Po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Skutkiem zasiedzenia jest pierwotne nabycie własności przez posiadacza, który może wystąpić do sądu z wnioskiem o stwierdzenie zasiedzenia. Samo nabycie własności następuje jednak z mocy samego prawa, a orzeczenie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie ma jedynie charakter deklaratywny. Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Orzeczenie sądu nie jest warunkiem nabycia prawa własności, nabywa się je bowiem po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. Samo orzeczenie sądu stanowi jednak dowód takiego nabycia, na które można się powołać w celu, np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej. Orzeczenie natomiast nie ma charakteru konstytutywnego, czyli nabycie prawa własności nie jest uzależnione od jego wydania.

Zatem nabycie nieruchomości (gruntów) przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, a wartość nieruchomości gruntowej nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. Tym samym, nabycie poprzez zasiedzenie nieruchomości gruntowej, będzie stanowiło dla Wnioskodawcy, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że nabycie własności gruntów następuje w dacie określonej w treści postanowienia sądu jako dzień, z którym Wnioskodawca nabył prawo własności danej nieruchomości, co przykładowo w przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę w opisie zdarzenia przyszłego, nastąpiło w grudniu 2011 r. W konsekwencji należy uznać, że przychód w podatku dochodowym od osób prawnych powstał w grudniu 2011 r. tj. w dacie nabycia gruntów przez zasiedzenie, wynikającej z postanowienia sądu, a nie w dacie wydania postanowienia przez sąd. Wobec tego, do ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, należy przyjąć wartość nieruchomości gruntowej nabytej w drodze zasiedzenia na podstawie stanu rzeczy oraz cen rynkowych, na moment powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, tj. grudzień 2011 r. Wartość ta nie będzie obejmowała wartości zakupionych przez Wnioskodawcę nakładów inwestycyjnych. Podkreślić należy, że stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód powstaje m.in. z tytułu nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego nabycia rzeczy. Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nabywa w drodze zasiedzenia nieruchomość gruntową, natomiast nakłady inwestycyjne (naniesienia) zostały przez Wnioskodawcę zakupione od Syndyka. W związku z tym, ww. nakłady inwestycyjne nie zwiększą podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z tytułu nieodpłatnego nabycia nieruchomości gruntowej w drodze zasiedzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w przypadku zasiedzenia gruntów (pytanie nr 1), należało uznać za prawidłowe;

* ustalenia daty powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu zasiedzenia gruntu (pytanie nr 2), należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionych pytań. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.