IPPB6/4510-131/15-3/S/TO/SJ - Amortyzacja znaku towarowego.

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.- Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3593/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia oraz zwrotu akt sprawy 31 stycznia 2020 r.), stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 - jest prawidłowe;

* ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 - jest prawidłowe;

* ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procederze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2, ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 oraz ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procederze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 15 września 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego znak: IPPB6/4510-131/15-2/TO, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

* amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 - za prawidłowe;

* ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 - za prawidłowe;

* ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procederze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM - za nieprawidłowe.

Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego z dnia 15 września 2015 r. Nr IPPB6/4510-131/15-2/TO, została skutecznie doręczona w dniu 22 września 2015 r.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 15 września 2015 r. znak IPPB6/4510-131/15-2/TO wniósł pismem z dnia 6 października 2015 r. (data wpływu 9 października 2015 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Po przeanalizowaniu zarzutów Strony organ stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej - pismo z dnia 22 października 2015 r. znak IPPB6/4510-1-12/15-2/TO.

Wnioskodawca, na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 15 września 2015 r. znak: IPPB6/4510-131/15-2/TO, złożył skargę w dniu 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 grudnia 2015 r.). Skarga została złożona w odniesieniu do ww. interpretacji indywidualnej w części dotyczącej pytania nr 3 i 4, a więc w zakresie ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCp, znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM, a także w zakresie ustalenia w takiej sytuacji wartości początkowej prawa ochronnego do znaku, będącej podstawa odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę, stanowiących koszt uzyskania przychodu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3593/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Organ podatkowy, nie zgadzając się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3593/15, pismem z dnia 18 maja 2017 r. znak 0114-IPR.4010.5.2017.2.KW złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W dniu 26 sierpnia 2019 r. do organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 2178/17, w którym oddalono skargę kasacyjną organu.

W dniu 31 stycznia 2020 r. do organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3593/15, w którym uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 15 września 2015 r., sygn. IPPB6/4510-131/15-2/TO. Jednocześnie w dniu 31 stycznia 2020 r. do organu zwrócono akta po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

W wyżej powołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zdaniem Sądu: "(...) nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu zaprezentowanym w zaskarżonej interpretacji, iż w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do nabycia przez Spółkę prawa ochronnego podlegającego amortyzacji. Z powołanego art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. wynika, że przedmiot amortyzacji może być albo nabyty albo wytworzony we własnym zakresie. Wartości niematerialne i prawne podlegają amortyzacji tylko w sytuacji kiedy zostaną nabyte.

Podzielić należy zarzut Skarżącej, że organ utożsamia w przedmiotowej sytuacji nabycie prawa ochronnego do znaku towarowego z art. 22b ust. 1 u.p.d.o.f. z transakcją sprzedaży zgłoszonego do rejestracji znaku towarowego (nabyciem niezarejestrowanego znaku towarowego).

Wykładnia językowa stosowana z uwzględnieniem zasady racjonalności prawodawczej nie pozwala na przyjęcie tezy, że mogłoby dojść do nabycia prawa ochronnego, które nie istniało. Dopiero w momencie, gdy prawo istnieje, a więc w momencie jego powstania w wyniku rejestracji, może zostać nabyte. Nabycie w takiej sytuacji będzie tożsame z uzyskaniem prawa, a możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie jeszcze uzależniona od wprowadzenia tego prawa ochronnego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

To że chwilą sprzedaży znaku towarowego Spółce na przedmiotowy znak nie będzie udzielone jeszcze prawo ochronne, nie oznacza to że Spółka nie może nabyć tego prawa w wyniku wydania konstytutywnej decyzji o zarejestrowaniu znaku towarowego w Urzędzie Patentowym.

Skarżąca prawidłowo zauważyła, że uzyskanie przez Spółkę konstytutywnej decyzji Urzędu Patentowego o przyznaniu prawa ochronnego na znak towarowy nie oznacza, że prawo do znaku towarowego miało być przez Spółkę wytworzone. Fakt rejestracji nie może być uznany za wytworzenie znaku we własnym zakresie przez Spółkę, gdyż następuje na podstawie decyzji organu działającego w granicach stosownych regulacji prawnych. Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, możliwe jest amortyzowanie przez Spółkę prawa ochronnego na znak towarowy - nabyty w formie wniesionego aportu jako prawa z rejestracji tego znaku - w sytuacji gdy prawa ochronne zostało przyznane po nabyciu znaku towarowego.

(...)

Konkludując, w ocenie Sądu zarzuty przedmiotowej skargi dotyczące naruszenia wskazanych wyżej przepisów prawa materialnego okazały się zasadne, w związku z czym organ ponownie rozpoznając sprawę złożonego wniosku o interpretację, uwzględni wykładnię prawa dokonaną w uzasadnieniu niniejszego wyroku, dokonując oceny stanowiska Skarżącej przedstawionych w pytaniach 3-4, gdyż w pozostałym zakresie (pytania 1-2) stanowisko organu jest prawidłowe i nie jest w tej sprawie sporne".

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną (zwany będzie dalej także jako: Spółka lub SKA). Spółka, z dniem 1 stycznia 2014 r. w związku z przepisami przejściowymi (art. 4 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym, która została ogłoszona w Dzienniku Ustaw pod poz. 1387) oraz zmianą jej roku obrotowego nie stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Rok obrotowy Spółki po dokonanej zmianie roku w 2013 r., kończy się 31 października 2015 r. W związku z powyższym SKA na dzień złożenia niniejszego wniosku nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Niemniej jednak zdarzenie przyszłe, którego dotyczy niniejszy wniosek będzie miało miejsce już w dacie, kiedy Spółka stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, zatem jest ona uprawniona do wystąpienia z niniejszym zapytaniem.

W przyszłości planowane jest nabycie przez SKA, w drodze aportu, zespołu składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) od osoby fizycznej, która stanie się akcjonariuszem SKA w zamian za wniesiony wkład niepieniężny w postaci ZCP. W skład przedmiotowego ZCP wejdzie znak towarowy. Możliwe jest, że będzie to niezarejestrowany ani nie zgłoszony do Urzędu Patentowego RP ani do Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM). Możliwe też jest, że znak ten będzie, na dzień aportu zgłoszony do przynajmniej jednego z ww. urzędów. Zatem przedmiotem wkładu może być też prawo ze zgłoszenia znaku towarowego (niezarejestrowane na dzień aportu).

Znak towarowy (niezarejestrowany na dzień aportu, bez względu na to, czy będzie już zgłoszony do ww. urzędów, czy też nie) będzie stanowił przedmiot prawa autorskiego (w szczególności jego warstwa graficzna).

Podsumowując, w ramach ZCP do SKA mogą zostać wniesione prawa, które na dzień aportu będą stanowić:

1. Niezarejestrowany i niezgłoszony znak towarowy (ani jako krajowy ani jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe i amortyzowany, gdzie odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów

lub

2. Niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wraz z prawami z ww. zgłoszeń, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe i amortyzowany, gdzie odpisy amortyzacyjne stanowiły koszty uzyskania przychodów

lub

3. Niezarejestrowany ale zgłoszony znak towarowy (jako krajowy i/lub jako wspólnotowy), którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wraz z prawami z ww. zgłoszeń, wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wnoszącego aport jako autorskie prawo majątkowe, amortyzowany, ale bez możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Po otrzymaniu aportu, w odniesieniu do otrzymanego w formie wkładu niepieniężnego niezarejestrowanego znaku towarowego wraz z prawami autorskimi do jego warstwy graficznej oraz/lub wraz z prawami ze zgłoszeń znaku towarowego, co do których proces rejestracji nie zostanie zakończony do dnia aportu, Spółka SKA będzie kontynuowała ten proces jako nowy właściciel praw ze zgłoszonego znaku towarowego (decyzja przyznająca prawa ochronne do znaku towarowego zostanie zatem wydana już na nowego właściciela, tj. na Spółkę SKA).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 przedstawionego zdarzenia przyszłego, nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowany jako to prawo w księgach wnoszącego aport, będzie podlegać amortyzacji w księgach Wnioskodawcy jako wartość niematerialna i prawna - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany w ten sam sposób, tj. jako autorskie lub pokrewne prawo majątkowe po jego zarejestrowaniu, a odpisy amortyzacyjne będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów?

2. Jaka będzie wartość początkowa wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2 przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz w pyt. 1?

3. Od jakiego momentu, w sytuacji opisanej w pkt 3 przedstawionego zdarzenia przyszłego, Spółka będzie uprawiona do ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP przez Spółkę będzie znajdował się w procedurze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub w OHIM?

4. Jaka będzie wartość początkowa prawa ochronnego do znaku, będąca podstawą odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę, które dla Wnioskodawcy będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, w sytuacji przedstawionej w pkt 3 zdarzenia przyszłego oraz w pyt. 2?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego, podlegać będzie amortyzacji w księgach Wnioskodawcy jako wartość niematerialna i prawna - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe i będzie mógł być nadal amortyzowany po zarejestrowaniu w ten sam sposób, tj. jako prawo autorskie.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851; dalej: "ustawa o CIT") zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych (WNiP). Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Tym samym, aby nabyty w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego mógł być amortyzowany jako wartość niematerialna i prawna, muszą zostać spełnione następujące warunki:

* możliwość kwalifikacji niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego do jednej z kategorii wartości niematerialnych i prawnych, wymienionych w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT;

* niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego musi zostać nabyty przez podatnika;

* niezarejestrowany znak towarowy, będący przedmiotem prawa autorskiego musi być wykorzystywany w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej;

* przewidywany okres wykorzystania przez podatnika niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego wyniesie minimum rok.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezarejestrowany znak towarowy, którego warstwa graficzna stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowić będzie wartość niematerialną i prawną zaliczoną do katalogu określonego w art. 16b ust. 1 - tj. autorskie prawo majątkowe, o którym mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na mocy art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 1 ust. 4 tej ustawy, w myśl którego ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że niezarejestrowany znak towarowy może stanowić utwór w odniesieniu do którego przysługują prawa ochronne wynikające z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, niezależnie od objęcia lub nieobjęcia ich ochroną wynikającą z rejestracji w Urzędzie Patentowym (tak też J. Barta, System Prawa Prywatnego. Tom 13. Prawo autorskie, Warszawa 2008, s. 27-28).

W świetle powyższego należy uznać, iż niezarejestrowany znak towarowy słowno-graficzny, którego warstwa graficzna stanowi przedmiot prawa autorskiego, jest podlegającą amortyzacji wartością niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Zarejestrowanie znaku towarowego w Urzędzie Patentowym, pozostaje bez wpływu na powyższe stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę. Należy zatem uznać, iż po zarejestrowaniu znaku spółka nadal będzie mogła kontynuować amortyzację znaków ujętych w ewidencji jako prawo autorskie.

Niniejsze stanowisko potwierdzają również interpretacje podatkowe organów podatkowych, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 lip ca 2013 r. IPPB1/415 623/13-2/EC, jak i w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 maja 2011 r., nr IPPB3/423-219/11-3/PK1, czy interpretacji z dnia 20 sierpnia 2010 r., nr IPPB3/423-336/10-5/MS, podobnie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r., nr ITPB3/423-679c/09/MT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nabyty w ramach przedsiębiorstwa niezarejestrowany znak towarowy, którego warstwa graficzna stanowi przedmiot ochrony prawa autorskiego, może być uznany za wartość niematerialną i prawną w myśl art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT - autorskie lub pokrewne prawo majątkowe. Amortyzacja będzie możliwa od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie prawa do znaku towarowego jako prawa autorskiego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy niezależnie od tego, czy znak towarowy zostanie w przyszłości zarejestrowany w Urzędzie Patentowym lub w OHIM.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego w ramach wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie prawo do niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego Wnioskodawca, zgodnie z art. 16g ust. 10a w zw. z ust. 9 ustawy o CIT, będzie miał prawo do ustalenia wartości początkowej ww. niezarejestrowanego znaku jako prawa autorskiego w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport. Zatem, w sytuacji opisanej w pkt 1 i 2 zdarzenia przyszłego, w której niezarejestrowany znak towarowy (bez względu na to czy będzie on zgłoszony do właściwych urzędów celem rejestracji czy też nie) będzie wprowadzony do ewidencji ST oraz wartości niematerialnych i prawnych osoby wnoszącej aport, oraz będzie przez nią amortyzowany, wartość początkowa tego prawa u Wnioskodawcy powinna być określona w tej samej wysokości, w jakiej została określona u wnoszącego ZCP do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego.

Ad. 3.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy CIT, amortyzacji podlegają nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej jako: "ustawa PWP") o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie PWP. Ustawa PWP normuje m.in. stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy PWP, na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa - rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Znakiem towarowym, zgodnie z art. 120 ustawy PWP, może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Jednocześnie zgodnie z art. 121 ustawy PWP na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Artykuł 16 Rozporządzenia Rady Wspólnot Europejskich nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz. U.UE.L 2009, Nr 78, poz. 1) nakazuje traktować wspólnotowe znaki towarowe tak jak znaki krajowe. Oznacza to, że amortyzacji podlegają także prawa ochronne na wspólnotowe znaki towarowe.

Zgodnie z wyżej powoływanymi przepisami, podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, jak również praw ochronnych na wspólnotowe znaki towarowe, zaliczonych do wartości niematerialnych i prawnych, gdy spełnione są następujące warunki:

* prawo do znaku towarowego zostanie nabyte przez podatnika,

* prawo do znaku towarowego nadaje się do gospodarczego wykorzystania,

* przewidywany okres ekonomicznej użyteczności prawa do znaku towarowego wynosi co najmniej rok,

* prawo do znaku towarowego jest przeznaczone do używania na potrzeby podatnika.

Odnosząc zaprezentowane zdarzenie przyszłe do wymienionych wyżej warunków stwierdzić należy, że:

Ad. 1) przedmiotowy znak zostanie nabyty przez Spółkę,

Ad. 2) znak będzie nadawał się do gospodarczego wykorzystania w dniu jego przyjęcia do używania,

Ad. 3) przewidywany okres używania znaku będzie dłuższy niż rok,

Ad. 4) znak będzie wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W odniesieniu do praw ze zgłoszeń znaków towarowych Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku niezakończenia procedury rejestracji znaku towarowego (uzyskania certyfikatu potwierdzającego uzyskanie praw ochronnych do znaku towarowego) przed dniem dokonania aportu ZCP do Spółki, Spółka będzie uprawniona do rozpoznawania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej praw do znaku towarowego, (który w majątku wnoszącego aport stanowił wartości niematerialną i prawną wprowadzoną do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych od którego to prawa odpisy amortyzacyjne nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów u podmiotu wnoszącego aport) jako kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku wprowadzony zostanie do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (ujawniony w ewidencji) prowadzonej przez Spółkę.

Jednocześnie taki składnik majątku nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce praw ochronnych na ten znak towarowy. Stanowisko zgodne ze stanowiskiem Wnioskodawcy w tym zakresie zaprezentowane zostało w szeregu aktualnych orzeczeń sądów administracyjnych, m.in. w wyroku NSA z dnia 15 stycznia 2015 r., II FSK 3176/12, czy w wyroku WSA w Poznaniu, z dnia 4 czerwca 2014 r., I SA/Po 1276/13.

Jednocześnie należy stwierdzić, że w momencie wydania decyzji przez Urząd Patentowy lub OHIM prawo ochronne do znaku towarowego zostanie przez Spółkę nabyte. Prawo to powstanie bowiem w wyniku konstytutywnej decyzji jednego lub obu ww. urzędów.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się, co do zasady, od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartości te wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (lub ujawniono je), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Jednocześnie zgodnie z art. lód ust. 2 Ustawy CIT, wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Wnioskodawca nie będzie wprowadzał do ewidencji wnip znaku towarowego, albowiem na dzień aportu nabędzie jedynie znak towarowy niezarejestrowany (prawo ze zgłoszenia oraz prawo autorskie do tego znaku), nie nabędzie natomiast prawa ochronnego. Zatem nie byłoby zasadne wprowadzenia do ewidencji prawa, które nie istnieje.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż miesiącem, w którym Spółka będzie mogła rozpocząć amortyzowanie praw do zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym RP lub w OHIM znaku towarowego, który na dzień wniesienia aportu stanowił jedynie znak towarowy chroniony prawem autorskim jako znak graficzny będzie miesiąc następujący po miesiącu wprowadzenia (ujawnienia) prawa do zarejestrowanego znaku towarowego w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Jednocześnie takie prawo ochronne do znaku towarowego nie zostanie wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wcześniej niż w miesiącu, w którym wydana zostanie decyzja o udzieleniu Spółce praw ochronnych na ten znak towarowy.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia przez niego w ramach wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w skład której wejdzie prawo do niezarejestrowanego znaku towarowego, w przypadku wprowadzenia (ujawnienia) prawa ochronnego do znaku towarowego będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na znak towarowy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ujawnienia tego prawa w ewidencji wnip i zaliczania tych odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca, zgodnie z art. 16g ust. 10a w zw. z ust. 9 ustawy o CIT, będzie miał prawo do ustalenia wartości początkowej ww. prawa ochronnego w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport. Zatem, w sytuacji opisanej w pkt 3 zdarzenia przyszłego, w której niezarejestrowany znak towarowy (bez względu na to czy będzie on zgłoszony do właściwych urzędów celem rejestracji czy też nie) będzie wprowadzony do ewidencji ŚT oraz wartości niematerialnych i prawnych osoby wnoszącej aport jako prawo autorskie, choć odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić u wnoszącego kosztów uzyskania przychodów, wartość początkowa prawa ochronnego na znak towarowy u Wnioskodawcy powinna być określona w tej samej wysokości, w jakiej została określona u wnoszącego ZCP do Spółki tytułem wkładu niepieniężnego.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 3593/15, w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* amortyzacji nabytego w drodze aportu w ramach ZCP niezarejestrowanego znaku towarowego, będącego przedmiotem prawa autorskiego, amortyzowanego jako to prawo w księgach wnoszącego aport, oraz prawa do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2;

* ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa autorskiego w sytuacji, o której mowa w pkt 1 i 2;

* ustalenia momentu ujęcia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prawa ochronnego do znaku, w sytuacji opisanej w pkt 3, jeśli znak w momencie jego przyjęcia w drodze aportu w ramach ZCP, znajdował się w procederze rejestracji w Urzędzie Patentowym lub OHIM;

- uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej (uchylonej) interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.