IPPB5/4510-95/15-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu dzierżawy urządzeń (urządzenia do przewijania i cięcia foli) na rzecz litewskiego kontrahenta-jest prawidłowe.

W dnu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu dzierżawy urządzeń (urządzenia do przewijania i cięcia foli) na rzecz litewskiego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, polska spółka z ograniczona odpowiedzialnością, zamierza zawrzeć umowę dzierżawy maszyny - urządzenia do przewijania i cięcia foli. Właścicielem maszyny i wydzierżawiającym będzie podmiot litewski - spółka.

Zgodnie z umową, Wnioskodawca jako dzierżawca zobowiązany będzie do zapłaty czynszu dzierżawnego w wysokości określonej w umowie.

Pomiędzy Wnioskodawcą a wydzierżawiającym nie będą zachodzić związki, o których mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie wynikające z przedmiotowej umowy dzierżawy będzie opodatkowane w Polsce, a Wnioskodawca jako płatnik zobowiązany będzie do poboru podatku u źródła.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata czynszu dzierżawnego z tytułu przedmiotowej umowy wiąże się z koniecznością pobrania przez Wnioskodawcę podatku u źródła. Jego wysokość zależała będzie od posiadania certyfikatu rezydencji Wydzierżawiającego. Jeżeli Wnioskodawca będzie dysponował jego certyfikatem rezydencji, wówczas potrąci 10% podatek u źródła, jeżeli zaś nie będzie posiadał tego certyfikatu, wówczas podatek wyniesie 20%.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej: p.d.o.p.) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepis ten, na mocy art. 21 ust. 2 p.d.o.p. stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przy czym zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji, co wynika z art. 26 ust. 1 p.d.o.p.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 r. (Dz. U. z dnia 23 maja 1995 r. z późn. zm., dalej: UPO) przez należności licencyjne należy rozumieć m.in. wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Artykuł 12 ust. 2 UPO przewiduje zaś, że należności licencyjne mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Reasumując, o ile Wydzierżawiający przedstawi Wnioskodawcy ważny certyfikat rezydencji, Wnioskodawca obowiązany będzie do potrącenia z wypłacanego czynszu 10% podatku u źródła, na podstawie art. 12 ust. 2 UPO. Jeżeli zaś Wydzierżawiający nie przedstawi tego certyfikatu, wówczas podatek u źródła wyniesie 20%, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.