IPPB5/4510-800/15-2/AK - CIT w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację programu motywacyjnego dla pracowników

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2015 r. (data wpływu 3 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację programu motywacyjnego dla pracowników - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację programu motywacyjnego dla pracowników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej także Ustawa CIT) Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca zamierza być organizatorem programu adresowanego do kadry zarządzającej Spółki, mającego na celu zatrzymanie ich w Spółce oraz motywowanie do pracy, której efektem będzie wzrost wyników finansowych Spółki.

Uprawnieni są osobami fizycznymi, posiadającymi miejsce zamieszkania w Polsce, podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w stosunku do całości swoich dochodów i są polskimi rezydentami podatkowymi w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Program w swoim założeniu polegać ma na przyznaniu Uczestnikom warunkowych praw majątkowych w postaci niezbywalnych Opcji Finansowych, Opcje stanowić będą instrumenty inkorporujące prawo majątkowe do uzyskania określonej wypłaty pieniężnej. Opcje będą wyemitowane w formie niematerialnej.

Zgodnie z Regulaminem Programu przyjętym przez Spółkę, Wystawcą Opcji będących przedmiotem Programu jest Spółka. Podstawą objęcia danej osoby Programem Motywacyjnym będzie umowa zawarta pomiędzy Wystawcą Opcji a tą osobą, zawierająca ofertę objęcia Programem i przyznania Opcji. Umowa może zostać zawarta w formie przyjęcia przez Uprawnionego oferty złożonej przez Wystawcę Opcji czyli Spółkę.

Program rozpocznie się w 2015 r. W swoich założeniach, Program ma na celu stworzenie dodatkowych mechanizmów motywujących Członków Zarządu Spółki oraz kadrę menedżerską Spółki do pracy i działań na rzecz Spółki, które:

W ramach powyższego programu Spółka zamierza zawierać z każdym z Uprawnionych, w tym Wnioskodawcą odrębną umowę (dalej: Umowa), której treścią będzie przyznanie Uprawnionym warunkowego prawa do otrzymania w przyszłości rozliczenia pieniężnego wynikającego z realizacji tegoż Prawa (Opcja Finansowa). Umowy będą umowami odrębnymi i niezwiązanymi bezpośrednio z umowami o pracę, czy też innymi umowami na podstawie których regulowany jest stosunek prawny między Spółką a jej kadrą zarządzającą. Umowy mogą zostać zawarte w formie przyjęcia przez Uprawnionego oferty złożonej przez Wystawcę Opcji czyli Spółkę.

Opcja Finansowa ma być przyznawana Uprawnionym odpłatnie. Cena nabycia Opcji przez danego Uprawnionego wynosić będzie 1 zł. Zgodnie z Umową, Uprawniony będzie zobowiązany umownie do niezbywania przysługującej mu warunkowo Opcji, aż do momentu jej realizacji (prawo niezbywalne). Realizacja Opcji polegać będzie na żądaniu od Spółki wypłaty wynikającej z realizacji Opcji kwoty pieniężnej. Realizacja Opcji będzie mogła nastąpić dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego przyjętego dla Opcji i po spełnieniu przez Spółkę określonych w Umowie warunków finansowych. Prawo to jest zatem warunkowe.

Realizacja Opcji Finansowej ma być uzależniona od wartości wskaźników finansowych za dany okres rozliczeniowy, w tym przede wszystkim wskaźników wynikających ze sprawozdania finansowego Spółki (odpowiednio miesięcznego, kwartalnego, półrocznego czy też rocznego). Okres rozliczeniowym może być roczny (Rozliczenie Roczne), półroczny (Rozliczenie Półroczne), kwartalny (Rozliczenie Kwartalne), czy miesięczny (Rozliczenie Miesięczne).

Wskaźniki będące podstawą wyliczenia kwoty wynikającej z realizacji Opcji Finansowej ustalane są przez Spółkę, która na tej podstawie zawierać będzie z Uprawnionymi wspomniane wcześniej Umowy. Następnie, po zakończeniu okresu rozliczeniowego Spółka przekazywać będzie Uprawnionym informację o wartości osiągniętych Wskaźników za dany okres oraz o obliczonej na tej podstawie kwocie wynikającej z tytułu realizacji Opcji Finansowej przysługującej poszczególnym Uprawnionym.

Przyznanie i wysokość kwoty pieniężnej z realizacji Opcji Finansowej ma być uzależniona od poniższych Wskaźników, przy czym w odniesieniu do poszczególnych Uprawnionych mogą być brane pod uwagę tylko niektóre Wskaźniki z niżej podanych lub inne wskaźniki:

1. Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi

2. Przychody finansowe

3. Pozostałe przychody operacyjne

4. Zysk brutto przed utworzeniem rezerw na potrzeby programu motywacyjnego

5. Zysk ze sprzedaży

6. Zysk z działalności operacyjnej przed utworzeniem rezerw na potrzeby programu motywacyjnego

7. Zysk z działalności gospodarczej przed utworzeniem rezerw na potrzeby programu motywacyjnego

8. Zmiana wysokości kapitałów własnych w okresie sprawozdawczym

9. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej

10. Przepływy środków pieniężnych z działalności inwestycyjnej

11. Przepływy środków pieniężnych z działalności finansowej

12. Przepływy pieniężne netto

Szczegółowy sposób wyliczenia kwoty pieniężnej wynikającej z realizacji Opcji Finansowej ustalany będzie w indywidualnej Umowie zawartej przez Spółkę z Uprawnionym.

W przypadku niespełnienia się warunku bądź warunków finansowych wyznaczonych przez Spółkę, zobowiązanie Spółki wobec danego Uprawnionego do otrzymania świadczenia wynikającego z Opcji Finansowej co do zasady wygasa.

Przyznane Uprawnionym warunkowe prawa majątkowe w postaci niezbywalnych opcji finansowych (Opcje Finansowe) stanowią pochodny instrument finansowy, o którym mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane z organizacją Programu i wypłatą środków pieniężnych z tego tytułu będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu dla celów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z organizacją i obsługą Programu Motywacyjnego i wypłatą środków pieniężnych na rzecz uprawnionych na podstawie Programu Motywacyjnego z tytułu realizacji Opcji Finansowych będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu dla celów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. Nr 74, poz. 851 z późn. zm.; dalej: "Ustawa CIT").

Wszelkie wydatki związane z organizacją i obsługą Programu Motywacyjnego powinny stanowić koszt uzyskania przychodu dla Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT w momencie realizacji Opcji Finansowych przez uczestników Programu Motywacyjnego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.

Powyższy przepis oznacza, iż podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wszelkich wydatkową pod warunkiem, iż (i) nie zostały one enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT oraz (ii) że istnieje związek pomiędzy ich poniesieniem a możliwością uzyskania przychodu podatkowego lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Są to dwa podstawowe i jedyne kryteria uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów przewidziane przez Ustawę CIT. Ustawa ta nie zawiera bowiem żadnych dodatkowych warunków w tym względzie. A zatem wydatki dokonane przez podatnika mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów dla celów CIT, jeśli są nakierowane na osiągniecie przychodu, przy czym warunkiem koniecznym zaliczania danego wydatku do kosztów podatkowych nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działania podatnika w celu jego potencjalnego osiągnięcia/zachowania/zabezpieczenia.

Wystarczające jest przy tym wykazanie choćby pośredniego związku z przychodami. Uzasadnieniem dla przyznania kadrze zarządzającej Spółki Opcji jest m.in. funkcja motywacyjna, gdyż członkowie zarządu stając się posiadaczami jednostek, których wartość zależy od wyników finansowych Spółki, są dodatkowo motywowani do jak najlepszej pracy w celu maksymalizacji zysków osiąganych przez Spółkę.

W konsekwencji, zwiększenie efektywności działań członków zarządu prowadzi do wydajniejszej realizacji celów biznesowych oraz poprawy wyników Spółki.

W świetle powyższego, w przedmiotowym stanie faktycznym istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Spółkę w związku z udziałem jej kadry zarządzającej w Programie Motywacyjnym, a potencjalnym przychodem lub zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła tych przychodów.

W konsekwencji, wydatki te mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 września 2008 r. o sygn. IBPB3/423-485/08/AK, w której organ skarbowy wskazał, że: "(...) przyznanie pracownikom nieodpłatnie opcji na akcje Spółki w ramach tzw. Planu (pracowniczy plan motywacyjny) umotywowane jest poprawą efektywności Banku, zwiększeniem jego możliwości gospodarczych poprzez zmotywowanie pracowników Banku do utrzymywania ściślejszego związku z Bankiem i poczucia osobistej odpowiedzialności za działalność i rezultaty finansowe Banku. A zatem pracownik Banku uprawniony do partycypowania w pracowniczym planie motywacyjnym jest konkretnie - bo finansowo - zainteresowany zwiększeniem efektywności swoich działań, co prowadzi do sprawniejszej realizacji celów biznesowych banku, zwiększenia jego wyników finansowych i przychodu podatkowego. W związku z powyższym można mówić o istnieniu związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem, a potencjalnym lub zwiększonym przychodem (...)". Podobne stanowisko zostało potwierdzone w innych pismach organów podatkowych (m.in. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 marca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1827/10/JD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-40/08-3/DG z dnia 21 listopada 2008 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB3/423-322/10-2/JB z 13 lipca 2010 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-158/14-4/AS z 23 maja 2014 r.

Wydatki związane z organizacją i obsługą Programu Motywacyjnego i wypłatą środków pieniężnych na rzecz uprawnionych na podstawie Programu Motywacyjnego z tytułu realizacji Opcji Finansowych będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodu dla celów Ustawy CIT.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone w innych pismach organów podatkowych (m.in. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 marca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-1827/10/JD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-40/08-3/DG z dnia 21 listopada 2008 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB3/423-322/10-2/JB z 13 lipca 2010 r., Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPB5/423-158/14-4/AS z 23 maja 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.