IPPB5/4510-681/15-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 3 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki na terytorium Polski w świetle art. 5 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: ZPOU Polska - Niemcy) oraz art. 4a ust. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - jest prawidłowe.

W dnu 3 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie istnienia zakładu Spółki na terytorium Polski w świetle art. 5 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej: ZPOU Polska - Niemcy) oraz art. 4a ust. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją i handlem komponentami dla przemysłu chemicznego i jej zakład produkcyjny znajduje się w Niemczech. Spółka polega podatkowi dochodowemu od osób prawnych w Niemczech. Spółka zatrudnia w Polsce jedną osobę, która utrzymuje kontakty z stałymi lub potencjalnymi klientami spółki, prezentuje towary, dostarcza informacji o nich. Osoba ta nie ma jednak pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. W chwili obecnej spółka rozważa założenie składu konsygnacyjnego w którym jeden z odbiorców będzie odbierał sobie towar w miarę zapotrzebowania. Skład ten będzie składem konsygnacyjnym w rozumieniu przepisów VAT, prowadzony będzie przez odbiorcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec faktu, że Spółka będzie prowadzić działalność we wskazanym zakresie będzie to oznaczało, że spółka ma zakład w Polsce w rozumieniu ZPOU Polska-Niemcy i podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność nie powoduje powstania zakładu. Zgodnie z art. 5 ZPOU Polska - Niemcy stała placówka przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa stanowi tzw. zakład. Przez stałą placówkę rozumie się m.in. miejsce zarządu, filię, biuro. Jako zakład w rozumieniu przedmiotowym nie traktuje się jednak m.in. placówek które służą wyłącznie do składowania, dostarczania lub wystawiania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa; utrzymywania zapasów dóbr i towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania, dostarczania; utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności o których mowa pod literami od a) do e) art. 5 ust. 4 ZPOU Polska - Niemcy, pod warunkiem, że całkowita działalność stałej placówki wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy. Spółka uważa że przez jej działalność nie zmieni się istotnie jej dotychczasowy charakter działalności. Skład konsygnacyjny będzie wyłącznie zapasem towarów utrzymywanym w celu pobierania dóbr przez odbiorcę, a więc nie będzie to magazyn prowadzony przez wnioskodawcę. Jedyny cel tego rozwiązania to ułatwienie rozliczeń z tytułu podatku VAT przewidziane w art. 12a ustawy o podatku od towarów i usług. Utrzymywanie takiego zapasu spełnia przesłanki wyłączenia z definicji zakładu o której mowa w art. 5 ust. 4 pkt b ZPOU Polska - Niemcy. W związku z tym uważamy, że działalność Spółki w Polsce poprzez stałą placówkę ograniczająca się co do zasady do dostarczania dóbr dla jednego z klientów ze składu konsygnacyjnego prowadzonego przez odbiorcę nie spełnia definicji zakładu określonej w art. 5 ZPOU Polska- Niemcy. Również definicja zakładu w rozumieniu osobowym a więc osoby działającej dla przedsiębiorstwa i posiadającej pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa która to pełnomocnictwo zwyczajowo wykonuje nie jest spełniona, gdyż pracownik polski Spółki nie ma pełnomocnictwa do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Definicja zakładu nie jest również spełniona gdy weźmiemy pod uwagę zarówno działalność pracownika spółki w Polsce jak i skład konsygnacyjny utrzymywany w Polsce gdyż utrzymywanie składu wynika wyłącznie z życzenia klienta który chce mieć zawsze do dyspozycji określoną ilość substancji dla swojej działalności.

Nie zwiększa to istotnie działalności Spółki w Polsce, a zapas towarów ma tylko pomocniczy charakter (ułatwienie rozliczeń).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.