IPPB5/4510-585/15-2/AK - Podatek od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na udział w konkursach branżowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na udział w konkursach branżowych - jest prawidłowe.

W dniu 26 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na udział w konkursach branżowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"P" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność w branży reklamowej. Przygotowuje kampanie promocyjne, nadzoruje ich emisję w mediach, prowadzi badania marketingowe. Aby zwiększać rozpoznawalność marki wśród potencjalnych klientów i umacniać swoją pozycją na rynku Spółka bierze udział w różnego rodzaju konkursach i wydarzeniach branżowych.

Zajmując wysokie miejsce w rankingu oraz otrzymując różnego rodzaju nagrody, przyznawane przez inne podmioty z branży reklamowej, Spółka uzyskuje potwierdzenie jej profesjonalizmu oraz jakości świadczonych usług. Dzięki temu sporządzając ofertę dla nowego klienta Spółka może przekonywać go do współpracy odwołując się m.in. do przyznanych nagród potwierdzających wysoki poziom jej usług. Natomiast w odniesieniu do stałych, dotychczasowych klientów, nagroda pozwala Spółce na utwierdzenie klientów, że dokonali najlepszego wyboru zaś Spółka jest wiodącym dostawcą usług w swej branży.

Spółka widzi duży potencjał marketingowy w przedmiotowych nagrodach. Informacje o nagrodach mogą być zamieszczane na stronach internetowych Spółki. Na przyznane nagrody Spółka może powoływać się w postępowaniach ofertowych, wykorzystywać do pozyskania nowych klientów. Zdaniem Spółki nagrody jakie otrzymuje potwierdzają profesjonalizm i pewność, że świadczone przez nią usługi są najwyższej jakości.

Ponadto udział w konkursach jest formą reklamy. Informacje o Spółce jako uczestniku, a często i nagrodzonym, pojawiają się w różnego rodzaju informacjach mediowych. Zapewniają Spółce wzrost rozpoznawalności jej marki, przez co mogą wpływać na większą ilość zamówień i zleceń.

Spółka bierze udział w konkursach najczęściej wspólnie z klientem (czy podmiotem, którego towary lub usługi są reklamowane w pracy konkursowej) oraz agencją kreatywną.

Udział w konkursach jest odpłatny. W zależności od regulaminu konkursu: czasem za udział organizatorowi płaci zarówno Spółka jak i agencja kreatywna, a czasem opłata jest za zgłoszoną pracę konkursową, i wówczas podmiot, który poniósł opłatę obciąża jej częścią pozostałych uczestników konkursu.

Odpłatność dotyczy zarówno udziału w konkursie (czyli możliwości przedstawienia pracy konkursowej) jak i np. udziału w gali - uroczystości, podczas której nagrody są przyznawane.

Odpłatność dotyczy także np. kopii/repliki statuetki stanowiącej nagrodę. Odpłatność za dodatkową statuetkę wynika z tego faktu, że zasadniczo najczęściej organizator przyznaje w ramach konkursu dwa egzemplarze nagrody. Jedna jest przekazywana klientowi (czyli podmiotowi, którego produkty/usługi są reklamowane w pracy konkursowej) a drugą otrzymuje agencja kreatywna lub Spółka (w zależności od ustaleń między nimi).

Aby każdy z podmiotów biorących udział w konkursie otrzymał statuetkę Spółka lub agencja kreatywna zamawiają u organizatora kopię/replikę statuetki, a ponosząc koszty wytworzenia kopii w równych częściach (w drodze refaktury).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone na udział w konkursach branżowych (w tym m.in. za możliwość przedstawienia pracy konkursowej, udział w gali, koszty statuetki oraz jej kopii) stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie ww. wydatki stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. dalej: Ustawa o CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Powszechnie uznaje się, iż kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W analizowanym przypadku wszystkie ww. warunki zostały spełnione.

Spółka ponosi wydatki z własnych środków, tj. dokonuje wszystkich koniecznych opłat, które nie są jej w żaden sposób zwracane.

Wydatki mają związek z prowadzoną działalnością. Nie są to wydatki na wydarzenia inne, niż branża w której Spółka prowadzi działalność.

Poza koniecznymi (opisanymi w stanie faktycznym wydatkami) Spółka nie ponosi innych wydatków na udział w przedmiotowych imprezach.

Tak jak wyżej wspomniano, w ocenie Spółki spełnione są wszystkie warunki do uznania przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodu.

Celem udziału w konkursie jest nie tylko chęć otrzymania nagrody, ale i reklama Spółki. Z uwagi na to, że w wielu konkursach uczestniczą nie tylko domy mediowe oraz agencje reklamowe, ale także ich klienci, to uczestnictwo w konkursie daje możliwość zaprezentowania swoich prac i osiągnięć potencjalnym klientom. Podczas trwania gali konkursowej istnieje możliwość nawiązania kontaktów z potencjalnymi klientami. Ewentualne zwycięstwo z kolei pozwala na zacieśnienie współpracy i przywiązanie klienta, którego produktów dotyczyła nagrodzona praca.

Z punktu widzenia promocyjno-reklamowego w ocenie Spółki nie sposób przecenić pozytywnych skutków udziału w konkursach branżowych.

W ocenie Spółki opłaty za udział w gali konkursowej nie mają charakteru wydatków na reprezentację. Na gali - podczas przyznawania nagród - nagrodzonym robione są zdjęcia zamieszczane następnie w różnego rodzaju mediach. Zdaniem Spółki brak uczestnictwa w takiej gali niweczyłby całość udziału w konkursie. To wówczas bowiem istnieje największa szansa na nawiązanie kontaktów z potencjalnymi klientami. Ponadto udział w gali i odebranie nagrody jest także swego rodzaju formą nagrody dla delegowanego pracownika. W aspekcie pracowniczym ma zatem motywujący charakter (tylko najlepszym pracownikom takie prawo przysługuje).

Statuetka (lub w zależności od okoliczności jej kopia/replika) także mają dla Spółki znaczenie. Spółka ma możliwość eksponowania jej w swoich pomieszczeniach. Dzięki temu przybywający do siedziby Spółki na spotkania klienci mają możliwość naocznego przekonania się o tym, że profesjonalizm Spółki potwierdzają liczne nagrody.

Eksponowanie statuetki (repliki) ma także walory motywujące dla pracowników. Przedmioty te mają bowiem za zadanie przypominać pracownikom o wysokiej pozycji jaką Spółka zajmuje w branży i w ten sposób motywować ich do lepszej pracy, uzasadniając jednocześnie wysokie wymagania stawiane przez Spółkę jej pracownikom.

Podsumowując Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe wydatki na udział w konkursach (ewentualnie także na kopię/ replikę statuetki) stanowią koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.).

Artykuł 15 ust. 1 u.p.d.o.p. stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a zyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W myśl art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p., podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z powyższym stanowiskiem NSA koreluje treść interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której wskazano m.in., że: "wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f. należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (...) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. lub art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów".

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zaistniałego stanu faktycznego wynika, że udział w konkursach branżowych i galach z nimi związanymi nie nosi znamion reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. Uczestnictwo pracowników Spółki w galach, na których wręczane są nagrody w konkursach branżowych, wpływa na kształtowanie pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy, jako społecznie odpowiedzialnego podmiotu dbającego o kultywowanie tradycji branżowych. Przedstawiony stan faktyczny nie spełnienia przesłanki okazałości i wystawności. Organizowane gale służą również zacieśnianiu więzi społecznych i przyczyniają się do większej integracji pracowników w całej branży. Znajomości zawierane w trakcie takich imprez poprawiają jakość wzajemnych kontaktów, a także ułatwia rozwiązywanie problemów i pokonywanie barier, jakie napotykają pracownicy w trakcie codziennej współpracy. Uczestniczenie w takich galach można uznać za formę zmotywowania pracowników.

Udział w konkursach branżowych pełni dla Wnioskodawcy również funkcję reklamy. W prawie podatkowym brak jest definicji reklamy. Wg słownikowego znaczenia reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług.

Biorąc pod uwagę powyższą definicję można przyjąć, że celem reklamy w działalności gospodarczej jest przyciągnięcie odbiorców do oferty przedsiębiorcy. W szczególności, celem reklamy jest oddziaływanie bezpośrednio na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr. Tak zdefiniowany cel może być realizowany za pomocą różnych środków (metod) oddziaływania na odbiorców. Pewnych wskazówek w zakresie tego co należy rozumieć po pojęciem reklamy dostarcza dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. I SA/Gl 673/11), zgodnie z którym: "Pojęcie "reklamy" należy rozumieć w sposób funkcjonalny, tzn. jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego".

Udział w konkursach branżowych niewątpliwie stanowi formę reklamy zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądów administracyjnych, z której wynika, że na gruncie prawa podatkowego przez reklamę należy rozumieć ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług. Kopie/repliki statuetek stanowią potwierdzenie udziału w konkursach branżowych (związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością), a umieszczenie statuetek w widocznym dla potencjalnych/dotychczasowych klientów miejscu jest formą reklamy i potwierdzenia wysokiej jakości świadczonych usług. Koszty poniesione na wydatki związane z wykonaniem kopii/repliki, czy też odpłatność za dodatkową statuetkę, powinny więc być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów po spełnieniu warunków wynikających z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki poniesione na uczestnictwo w konkursach branżowych stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.