IPPB5/4510-416/15-2/JC
Pismo z dnia 6 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/4510-416/15-2/JC
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:
* wydatków poniesionych na catering (żywność, napoje, wodę) w związku z koniecznością organizacji planu zdjęciowego oraz wydatków związanych z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego - jest prawidłowe,
* wydatków poniesionych na spotkania z kontrahentami - jest prawidłowe,
* wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz dodatków do ubrań dla modeli, aktorów i prezenterów telewizyjnych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na catering (żywność, napoje, wodę) w związku z koniecznością organizacji planu zdjęciowego oraz wydatków związanych z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego, wydatków poniesionych na spotkania z kontrahentami oraz wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz dodatków do ubrań dla modeli, aktorów i prezenterów telewizyjnych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą na rynku szeroko pojętych "mediów", tj. zajmuje się produkcją telewizyjną, produkcją radiową, fotografią profesjonalną, tworzeniem stron internetowych i ich administracją, tworzeniem filmów i produkcji promocyjnych etc.
W ramach oferowanych usług w zakresie produkcji radiowej i telewizyjnej Spółka podejmuje się m.in. nagrywaniem materiałów filmowych, organizacją castingów, spotkaniami z aktorami i ekipą realizacyjną, produkcją reportaży czy przygotowywaniem planów zdjęciowych. Ponadto w ramach produkcji dla X. przygotowuje materiały filmowe, relacje reporterskie na żywo. Wskazane powyżej usługi wykonują tak osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, jak i współpracownicy świadczący na rzecz Spółki usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.
Z uwagi na powyższe, Spółka ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, takie jak:
wydatki związane z organizacją planów zdjęciowych (catering, drobne przekąski, kanapki, napoje),
wydatki związane z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego (materiały budowlane, elementy instalacji elektrycznej, oświetlenia, zakup drobnych urządzeń - krzesła, stoły, meble, stanowiące scenografię planu),
wydatki związane z organizacją spotkań dla przyszłych i obecnych klientów tak w siedzibie Spółki, jak i w restauracjach lub wynajętych salach, wydatki związane z organizacją tzw. "śniadań/kolacji prasowych" podczas konferencji prasowych dla dziennikarzy i innych spotkań biznesowych (wynajem sali, catering, oprawa muzyczna etc.), a także
koszty zakupu ubrań, obuwia i akcesoriów dla modeli, aktorów oraz prezenterów telewizyjnych (występujących w realizowanych reportażach, filmach, reklamach, relacjach reporterskich na żywo, stand upów etc.)
- które w jej ocenie stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W tym miejscu należy wskazać, że w Spółce obowiązuje "regulamin przydzielania strojów służbowych i ich ewidencji" (wprowadzony uchwałą Zarządu Spółki z dnia 2 stycznia 2015 r.), zgodnie z którym:
pracodawca może na wniosek pracownika - zgłoszony nie częściej niż raz na kwartał - wydać mu strój służbowy, który pozostaje własnością pracodawcy;
pracownik po wydaniu stroju służbowego podpisuje deklarację o odpowiedzialności materialnej oraz o zobowiązaniu się do stosowania regulaminu;
pracownik zobowiązuje się używać przydzielony strój służbowy wyłącznie w celu świadczenia pracy lub określonych czynności wynikających z jego zakresu obowiązków oraz nie używać stroju służbowego do celów prywatnych;
pracownik zobowiązuje się do noszenia stroju służbowego w godzinach świadczenia pracy (usług) dla Pracodawcy, a także podczas podejmowania wszelkich czynności związanych z reprezentacją Pracodawcy przed osobami trzecimi;
w przypadku rozwiązania stosunku łączącego pracodawcę i pracownika, pracownik winien dokonać zwrotu przydzielonego stroju służbowego (przy czym zwrotowi nie podlegają obuwie, koszule, bluzki oraz T-shirty), a ponadto zwrot stroju służbowego następuje po jego wykorzystaniu do celów służbowych, oraz w terminie 14 dni od otrzymania pisemnego wezwania od Pracodawcy do jego zwrotu;
f. Zarząd Spółki prowadzi ewidencję wydanej odzieży;
g. pracownicy mają prawo zwrócić się do pracodawcy o zwrot kosztów związanych z zakupem stroju służbowego poniesionych w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie regulaminu. Zwrot kosztów uzależniony jest od uprzedniej akceptacji ich wysokości przez pracodawcę oraz utrzymaniu wymagań dla odzieży określonych powyżej, przy czym decyzja pracodawcy w zakresie zwrotu kosztów związanych z zakupem stroju służbowego pozostaje uznaniowa.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
Czy słuszne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych:
wydatków poniesionych na catering (żywność, napoje, wodę) w związku z koniecznością organizacji planu zdjęciowego (najczęściej mających miejsce poza siedzibą Spółki) oraz wydatków związanych z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego.
wydatków poniesionych w związku z koniecznością zapraszania kontrahentów Spółki oraz kontrahentów klientów Spółki na spotkania biznesowe, kolacje, śniadania prasowe, które - w ocenie Spółki - nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a mających miejsce:
w siedzibie/biurze Spółki,
poza siedzibą/w biurze Spółki (np. w restauracji, w siedzibie innej firmy, w wynajętym pomieszczeniu),
w innym mieście, niż mieści się siedziba Spółki.
wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań - dla modeli i aktorów (w przypadku sesji zdjęciowych, reklam, filmów) oraz prezenterów telewizyjnych (realizacja dla X. relacji na żywo oraz materiałów reporterskich), jeżeli w Spółce obowiązuje regulamin przydzielania strojów służbowych i ich ewidencji, który precyzyjnie określa warunki używania takich ubrań.
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, za wyjątkiem kosztów enumeratywnie wskazanych w art. 16 u.p.d.o.p. W ocenie Spółki jej stanowisko zaliczające wszystkie wskazane powyżej wydatki w poczet kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe, z przyczyn podanych poniżej:
Ad. 1.
Spółka realizując zlecenia dot. produkcji filmowych (telewizyjnych) zobowiązana jest do zorganizowania planu zdjęciowego - w zależności od potrzeb danej produkcji praca odbywa się w studiu, w plenerze, w wynajętych pomieszczeniach etc. W trakcie produkcji Spółka zapewnia wyżywienie na rzecz wszystkich osób biorących udział w jej przygotowaniu. Z uwagi na konieczność szybkiego i sprawnego podania posiłków z reguły wyżywienie dostarczane jest przez firmy cateringowe, choć zdarzają się sytuacje, w których Spółka kupuje tylko artykuły spożywcze dla osób biorących udział w realizacji danej produkcji.
W ocenie Spółki takie wydatki poniesione są w celu osiągnięcia przychodów, ponieważ następują w celu realizacji produkcji filmowych i telewizyjnych, których sprzedaż stanowi dla Spółki jedno z podstawowych źródeł przychodów. Koszty wyżywienia są jednym z elementów kalkulacji kosztów realizacji danego projektu, co przekłada się na uzyskiwane wynagrodzenie, a równocześnie nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 16 u.p.d.o.p. - a więc stanowią "koszty" w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Spółka zauważa, że zamawianie cateringu (posiłki, słodycze, kawa, herbata, woda) na plan zdjęciowy, trwający niejednokrotnie wiele godzin, a często znajdujący się w miejscu, w którym nie da się zapewnić innej formy wyżywienia, jest nie tylko konieczne w prowadzonej przez niego działalności (produkcje filmowe), ale także stanowi pewien standard, który należy zapewnić aktorom oraz innym członkom ekipy realizacyjnej - nie wypływają jednakowoż na polepszenie wizerunku firmy.
W tym miejscu należy wskazać, że podobnej analizy dokonał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2009 r., sygn. ILPB1/415-894/09-3/IM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. ILPB3/423-282/09-3/MC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r., sygn. IPPB1/415-508/07-4/JB.
Podobnie - w ocenie Spółki - należy zakwalifikować wydatki poniesione na zakup lub budowę dekoracji planu zdjęciowego, bowiem jego przygotowanie należy do obowiązków umownych Spółki, a więc są to koszty poniesione dla osiągnięcia przychodów.
Ad. 2.
Spółka, prowadząc opisaną działalność, regularnie organizuje spotkania biznesowe - tak dla swoich współpracowników, kontrahentów, jak i dla kontrahentów swoich klientów.
Spotkania takie odbywają się w różnych miejscach: w biurze Spółki, w mieście stanowiącym siedzibę Spółki, ale poza biurem lub w innym mieście, niż mieści się siedziba Spółki. W zależności od rodzaju spotkania i miejsca jego organizacji - Spółka ponosi koszty wyżywienia (usługi gastronomiczne, catering, zakup żywności), wynajmu sali, wynajmu muzyki etc.
W ocenie Spółki działania przez niego podejmowane nie mają charakteru "reprezentacyjnego" (co wykluczałoby możliwość zaliczenia ich w poczet kosztów uzyskania przychodów) bowiem nie są nakierowane na budowanie dobrego wizerunku firmy, zdobywaniem prestiżu, a mają charakter spotkań "służbowych" (w przypadku spotkań z współpracownikami oraz klientami) lub wręcz stanowią element oferowanej usługi.
W tym miejscu Spółka wskazuje na orzecznictwo sądów i organów administracyjnych, zgodnie z którym:
" wydatki poniesione w związku z koniecznością odbycia spotkania z kontrahentem w miejscowości, w której spółka nie posiada swojego biura nie mogą być uznane za wydatki o charakterze reprezentacyjnym ich celem nie jest bowiem budowanie korzystnego wizerunku firmy, czy też podniesienie prestiżu firmy, ale odbycie spotkania związanego z prowadzoną współpracą" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2010 r., III SA/Wa 966/10);
"Wydatki te związane są z prowadzoną przez podatnika działalnością. Mają na celu zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności pracy. Uczestnicząc w tego rodzaju spotkaniach pracownicy konsolidują się z firmą. Efektywność pracy wykonywanej przez zmotywowany zespół przedkłada się w konsekwencji na przychody uzyskiwane przez firmę. Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska należy stwierdzić, że wydatki poniesione na poczęstunek pracowników w trakcie spotkań służbowych w siedzibie Spółki, jeśli nie noszą znamion wystawności, są zwyczajowo przyjęte to jako wydatki nie wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mogą stanowić, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów. Podsumowując, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki poniesione na poczęstunek pracowników w trakcie spotkań służbowych w siedzibie Spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów" (Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. IPPB5/423-147/09-2/AM);
wydatki na zakup ww. artykułów spożywczych dla osób nie będących organami Spółki np. kontrahentów przeznaczonych na poczęstunek na spotkaniach, jeśli są na zwyczajowo przyjętym poziomie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów" (pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2008 r., sygn. IBPB3/423-405/08/PC, KAN-5019/08);
wymienienie jako przykładowych wydatków na usługi gastronomiczne zakupu żywności i napojów w tym alkoholowych, nie oznacza iż wydatki te nigdy nie będą kosztami. Stwierdzić należy, że nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 czerwca 2008 r., III SA/Wa 157/08);
decydujące znaczenie dla stwierdzenia tego czy, wydatki związane z tym spotkaniem mogły być kwalifikowane, jako koszty reprezentacji miał jego charakter. Informacje podane (...) wskazują, iż zamierzeniem organizatora spotkania nie było promowanie działalności prowadzonej przez spółkę oraz usług świadczonych w jej ramach, a jedynie ustalenie zasad kooperacji służących przeprowadzenia w przyszłości określonych działań gospodarczych (...) W związku z powyższym nie można uznać, iż wydatki poniesione w związku z organizacją takiego spotkania biznesowego mieściły się w pojęciu kosztów reprezentacji (wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 listopada 2008 r., I SA/Łd 1112/08),
zaproszenie kontrahenta na kawę, zwykły" lunch, czy obiad do restauracji nie jest działaniem charakterze nadzwyczajnym. Jest to powszechnie spotykana praktyka" (indywidualna interpretacja z 27 sierpnia 2009 r., sygn. IPPB5/4240-24/09-2/AM).
Ad. 3.
Jak wskazano w stanie faktycznym Spółka - w ramach swojej działalności - współpracuje z modelami, aktorami, prezenterami telewizyjnymi, a do jej obowiązków związanych z oferowanymi usługami należy także zapewnienie im odpowiednich ubrań, obuwia i akcesoriów.
W zależności od potrzeb i charakteru przygotowanego materiału odpowiednie stroje są wypożyczane (zwłaszcza w przypadku modeli i aktorów) lub kupowane. W szczególności w przypadku współpracy z prezenterami telewizyjnymi odpowiednia odzież służbowa jest kupowana i wydawana współpracownikom w oparciu o postanowienia regulaminu obowiązującego w Spółce (a to mając na uwadze specyfikę nagrywania materiałów reporterskich, wymagających często szybkiego reagowania i licznych podróży).
W ocenie Spółki występowanie aktorów, modeli czy prezenterów telewizyjnych jest formą występu, a ubrania im wydawane są koniecznym elementem tworzonego materiału, - w konsekwencji wydatek związany z zakupem odpowiedniego ubrania jest jednym z elementów kosztowych (wynikających z założeń scenariusza danego programu - np. kolor, krój dopasowanie do programu, są zgodne z koncepcją scenograficzną, założeniami programu lub jego formą). Specyfika prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej wymaga poniesienia nakładów na odzież użytkowaną przez aktorów, modeli czy prezenterów. Spółka stoi na stanowisku, że takie wydatki nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji (zgodnie z definicją słownikową - coś ponad standardowego, świadczącego o wytworności i okazałości) - i Spółka kwalifikuje te czynności, zgodnie z założeniami scenariusza danego programu, jako wydatki związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i zalicza do kosztów uzyskania przychodów.
Stanowisko takie zostało podzielone m.in. przez Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2007 r. (sygn. 1472/ROP1/423-260/07/KUKM)"wydatki poniesione w związku z zakupem strojów służbowych wykorzystywanych tylko i wyłącznie w celach służbowych przez prezenterów telewizyjnych, w myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów".
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.