IPPB5/4510-406/15-4/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) uzupełnionego pismem z dnia 3 lipca 2015 r. (data nadania 3 lipca 2015 r., data wpływu 6 lipca 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr IPPB5/4510-406/15-2/PS (data nadania 22 czerwca 2015 r., data doręczenia 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która zgodnie z zapisami umowy spółki posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka"). Wnioskodawca prowadzi działalność udzielając pożyczek osobom fizycznym - konsumentom - w rozumieniu ustawy z 12 lipca 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1497 z późn. zm.). Całość udziałów Spółki należy do X. z siedzibą w Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (dalej: "Wielka Brytania").

Zarząd Spółki obecnie składa się z jednej osoby, obywatela Wielkiej Brytanii, przebywającego na stale w Wielkiej Brytanii (dalej: "Zarząd") i podejmującego wszystkie (albo prawie wszystkie) decyzje dotyczące zarządzania Spółką na terytorium Wielkiej Brytanii. Nie jest wykluczone, że skład zarządu się powiększy, jednak wyłącznie o osoby przebywające na stałe w Wielkiej Brytanii i podejmujące decyzje z terytorium Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca posiada w Polsce jedynie tzw. wirtualne biuro (tzn. adres korespondencyjny), nie zatrudnia w żadnego personelu (w Polsce ani w Wielkiej Brytanii), ani nie posiada w Polsce żadnych składników majątkowych.

Możliwość prowadzenia działalności operacyjnej przez Spółkę jest zapewniona przez X. W szczególności, X. zatrudnia kilku pracowników wykonujących pracę z terytorium Wielkiej Brytanii, dedykowanych wyłącznie (albo prawie wyłącznie) do Wnioskodawcy. Pracownicy ci wykonują swe obowiązki przebywając na terytorium Wielkiej Brytanii, w szczególności, działają i podejmują decyzje związane z działalnością Spółki z terytorium Wielkiej Brytanii. Powyższe dotyczy m.in. ustalenia polityki marketingowej i działań marketingowych zmierzających ku intensyfikacji sprzedaży, sprzedaży usług przez Spółkę, ustawienia i obsługi procesu udzielania pożyczki, zapewnienia obsługi posprzedażowej, rozwoju platformy informatycznej dedykowanej do sprzedaży.

Wniosek o udzielenie pożyczki jest rozpatrywany przez pracowników I. a jeśli zostanie rozpatrzony pozytywnie, to przelew wnioskowanej kwoty jest zlecany przez pracowników I. Ltd z polskiego rachunku bankowego Wnioskodawcy. Oprogramowanie niezbędne do obsługi procesów sprzedażowych Wnioskodawcy (dalej: "Platforma") jest własnością I. Ltd. Platforma zawiera część dedykowaną do obsługi polskich operacji. Serwery, na których działa Platforma, są umieszczone poza Polską, w innym kraju Unii Europejskiej. Po przejściu procesu weryfikacji potencjalnego pożyczkobiorcy, Platforma generuje w wersji elektronicznej umowę pożyczki, którą Wnioskodawca zawiera z pożyczkobiorcą. Następnie Pożyczkobiorca drukuje dwa egzemplarze umowy, podpisuje je i przesyła pod polski adres Spółki. Umowy te następnie są przesyłane do Wielkiej Brytanii, gdzie po podpisaniu przez Zarząd albo inną uprawnioną osobę, jeden egzemplarz jest odsyłany do pożyczkobiorcy.

Podsumowując, wszystkie decyzje odnośnie działalności Spółki są podejmowane na terytorium Wielkiej Brytanii. Podobnie, składniki majątkowe oraz zasoby ludzkie niezbędne do prowadzenia działalności przez Spółkę znajdują się na terytorium Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy, na gruncie przepisów prawa powszechnie obowiązującego w Polsce, Wnioskodawca jest tzw. rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, a w związku z powyższym nie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w Polsce.

2. Czy prawidłowe jest stwierdzenie, że na gruncie przepisów prawa powszechnie obowiązującego w Polsce, Wnioskodawca nie posiada w Polsce zakładu, przez który całkowicie albo częściowo jest prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca jest tzw. rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii, a w związku z powyższym nie podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w Polsce.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, nie posiada on zakładu w Polsce, przez który całkowicie albo częściowo jest prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

a. Miejsce siedziby Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej także: ustawa CIT) podatnicy, jeżeli mają siedzibą lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Jeśli podatnicy nie mają natomiast siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy CIT podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Polska zawarła ze Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (z 20 lipca 2006 r.). Konwencja ta została ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikowana umowa międzynarodowa po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W myśl art. 91 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. W związku z powyższym, postanowienia Konwencji mają pierwszeństwo przed ustawą CIT.

Zgodnie z art. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840; dalej Konwencja), Konwencja dotyczy osób które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to nie obejmuje jednak osoby, która podlega opodatkowaniu w tym państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 Konwencji, jeżeli osoba niebędąca osoba fizyczną ma siedzibę w obu umawiających się państwach, to, zgodnie z art. 4 ust. 3 Konwencji, uważa się, że ma ona siedzibę tylko w tym państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

Spółka ma siedzibę prawną w Polsce, lecz zarządzanie odbywa się z terytorium Wielkiej Brytanii, tam też stale przebywa Zarząd. Na terytorium Wielkiej Brytanii odbywają się również wszystkie czynności związane z aktywnością gospodarczą Spółki, w tym podejmowanie decyzji w toku bieżącej działalności Spółki. Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym miejsce faktycznego zarządu Spółką znajduje się w Wielkiej Brytanii.

W związku z tym, stosując wskazówki wynikające z art. 4 ust. 3 Konwencji, uznać należy, że w myśl Konwencji, Wnioskodawca ma siedzibę w Wielkiej Brytanii, gdyż tam znajduje się miejsce faktycznego zarządu Spółką.

W związku z powyższym, uznać należy, że Spółka nie podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

b. Miejsce opodatkowania zysków Wnioskodawcy

W myśl art. 7 ust. 1 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

Definicja zakładu zawarta jest w artykule 5 Konwencji. W świetle art. 5 ust. 1-2 Konwencji, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, w szczególności a) siedzibę zarządu, b) filię, c) biuro, d) fabrykę, e) warsztat, f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Ponadto, w myśl art. 5 ust. 5 Konwencji, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 6 - działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa w Umawiającym się Państwie, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4 (czynności przygotowawcze lub pomocnicze - przyp. Spółki), które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za i zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

Wnioskodawca nie posiada w Polsce stałej placówki, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Przede wszystkim, nie posiada w Polsce rzeczywistego biura, albo innego stałego miejsca przez które całkowicie lub częściowo prowadzona byłaby działalność przedsiębiorstwa. W Polsce nie znajdują się także zasoby techniczne ani ludzkie, umożliwiające całkowite lub częściowe prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Ponadto, w Polsce nie ma osoby (osób), która działa w imieniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Wszystkie umowy są bowiem podpisywane i zawierane na terytorium Wielkiej Brytanii.

W świetle powyższego, uznać należy, że Wnioskodawca nie posiada zakładu na terytorium Polski w rozumieniu art. 5, Konwencji. W konsekwencji, w świetle art. 7 ust. 1 Konwencji, zyski Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, z zastrzeżeniem postanowień art. 10-12 Konwencji (dywidendy, odsetki, należności licencyjne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.