IPPB5/4510-405/15-5/PS - Ustalenie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 lipca 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/4510-405/15-5/PS Ustalenie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) uzupełnionego pismem z dnia 3 lipca 2015 r. (data nadania 3 lipca 2015 r., data wpływu 6 lipca 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr IPPB5/4510-405/15-2/PS (data nadania 22 czerwca 2015 r., data doręczenia 26 czerwca 2015 r.) oraz pismem z dnia 27 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych działalności prowadzonej na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która zgodnie z zapisami umowy spółki posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tj. w W. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka"). Wnioskodawca prowadzi działalność udzielając pożyczek konsumentom mającym stałe miejsce zamieszkania w Polsce (dalej: "Pożyczkobiorcy"), na i zasadach określonych w ustawie z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1497 z późn. zm.).

Zarząd Spółki obecnie składa się z jednej osoby, obywatela Wielkiej Brytanii, przebywającego na stale w Wielkiej Brytanii (dalej: "Zarząd") i podejmującego wszystkie (albo prawie wszystkie) decyzje dotyczące zarządzania Spółką na terytorium Wielkiej Brytanii. Nie jest wykluczone, że skład Zarządu się powiększy, jednak wyłącznie o osoby przebywające na stałe w Wielkiej Brytanii i podejmujące decyzje z terytorium Wielkiej Brytanii.

Spółka podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca posiada w Polsce jedynie tzw. wirtualne biuro (tzn. adres korespondencyjny), nie zatrudnia w Polsce i żadnego personelu, ani nie posiada w Polsce żadnych składników majątkowych, jak również w Polsce nie ma osoby (osób), która działa w imieniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa. Wszystkie umowy są podpisywane i zawierane na terytorium Wielkiej Brytanii. Tym samym, Spółka nie posiada w Polsce stałego zakładu, tj. stałej placówki, przez którą całkowicie albo częściowo jest prowadzona działalność przedsiębiorstwa. Spółka złożyła odrębny wniosek o interpretację indywidualną w celu potwierdzenia powyższego.

Zarówno działalność operacyjna Spółki, jak i zarząd Spółką odbywa się wyłącznie z terytorium Wielkiej Brytanii, tj. w szczególności organizowanie kampanii marketingowej, sprzedaż produktów, obsługa procesu udzielania pożyczki, obsługa posprzedażowa, zapewnienie platformy informatycznej dedykowanej do sprzedaży usług i obsługi klientów. Serwery, którymi posługuje się Spółka, są umieszczone poza Polską, w innym kraju Unii Europejskiej.

Podsumowując, wszystkie decyzje odnośnie działalności Spółki są podejmowane na terytorium Wielkiej Brytanii. Podobnie, składniki majątkowe oraz zasoby ludzkie niezbędne do prowadzenia działalności przez Spółkę znajdują się na terytorium Wielkiej Brytanii (serwery znajdują się w Irlandii).

W ramach prowadzonej działalności z tytułu udzielonych pożyczek Spółka pobiera następujące opłaty od Pożyczkobiorców: prowizję za udzielenie (opłata należna Spółce od Pożyczkobiorcy z tytułu udzielenia pożyczki, dalej jako "Prowizja za udzielenie") oraz odsetki naliczone od kapitału, tj. kwoty pożyczki (dalej jako: "Odsetki"). Prowizja za udzielenie stanowi wynagrodzenie Spółki za czynności administracyjne związane z udzieleniem pożyczki, tj. w zamierzeniu ma odzwierciedlać np. koszty sprzedaży, weryfikacji pożyczkobiorcy, oraz czynności administracyjnych związanych z udzieleniem pożyczki (np. sporządzenie i archiwizacja umowy, dokonanie przelewu). Odsetki stanowią wynagrodzenie za korzystanie z kapitału. Do odsetek stosuje się ograniczenia ustawowe, tj. odsetki naliczane są w wysokości odsetek maksymalnych określonych w art. 359 § 2 (1) Kodeksu cywilnego, tj. czterokrotnej wysokości kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. W przypadku opóźnienia w spłacie lub naruszenia umowy ramowej pożyczki, Spółka pobiera również inne opłaty określone w warunkach pożyczki, wyliczaną obecnie jako stała kwota od każdych 100 zł i niespłaconej kwoty pożyczki (dalej jako: "Opłata Nieterminowa"). Opłata Nieterminowa stanowi wynagrodzenie dla Spółki za czynności wykonywane w związku z przypominaniem o spłacie, oraz zachęceniem Pożyczkobiorcy do dokonania spłaty, przykładowo, za wysłanie emaili, smsów, telefony. Ma zatem charakter opłat windykacyjnych. Pożyczkobiorca spłaca pożyczkę, oraz odsetki i opłaty na rachunek bankowy Spółki prowadzony przez bank w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka, która podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w sytuacji, gdy nie posiada w Polsce zakładu, natomiast osiąga dochody z tytułu prowadzenia działalności w zakresie udzielania pożyczek w Polsce na rzecz konsumentów, tj. bez pośrednictwa płatników, powinna samodzielnie wpłacać tzw. podatek zryczałtowany.

2. Czy, jeżeli Spółka będzie posiadać certyfikat rezydencji wydany dla niej w Wielkiej Brytanii, należny w Polsce podatek zryczałtowany od kwot opisanych w stanie faktycznym powinien być kalkulowany wyłącznie od kwoty Odsetek otrzymanych przez Spółkę, przy zastosowaniu właściwej stawki z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. 5% kwoty Odsetek brutto.

Stanowisko Wnioskodawcy

1. Zdaniem Spółki, która podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, i nie posiada w Polsce zakładu, natomiast osiąga dochody z tytułu prowadzenia działalności w zakresie udzielania pożyczek w Polsce bez pośrednictwa płatników, powinna samodzielnie wpłacać tzw. podatek zryczałtowany.

2. W przypadku, gdy Spółka będzie posiadać certyfikat rezydencji wydany dla niej w Wielkiej Brytanii, należny w Polsce podatek zryczałtowany od kwot opisanych w stanie faktycznym powinien być kalkulowany wyłącznie od kwoty Odsetek otrzymanych przez Spółkę, przy zastosowaniu właściwej stawki z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. 5% kwoty Odsetek brutto.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

a. Miejsce opodatkowania

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej także: ustawa CIT) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 Konstytucji, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. Zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. W świetle powyższego, postanowienia Konwencji mają pierwszeństwo przed postanowieniami ustawy CIT.

Zgodnie z Artykułem 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840; dalej Konwencja), dotyczy ona osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach. Określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania tub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych. Jeżeli osoba nie będąca osobą fizyczną, ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się,że ma ona siedzibę tylko w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu (Artykuł 4 ust. 1 i ust. 3 Konwencji).

W świetle powyższych przepisów Spółka, posiadając miejsce faktycznego zarządu w Wielkiej Brytanii, jest uznawana za osobę mającą siedzibę w Wielkiej Brytanii. Na potwierdzenie powyższego Spółka zamierza otrzymać certyfikat rezydencji potwierdzający jej rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii. Spółka złożyła odrębny wniosek o interpretację indywidualną w celu potwierdzenia powyższego.

W myśl Artykułu 7 ust. 1 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi.

W związku z tym, że Spółka nie posiada zakładu na terytorium Polski, w myśl Artykułu 7 ust. 1 Konwencji, zyski przedsiębiorstwa Spółki podlegają opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii. Zatem, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy CIT, Spółka podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów, które osiąga na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

b. Opodatkowania dochodów z tytułu odsetek

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów. Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy CIT).

Artykuł 11 ust. 1 Konwencji stanowi, że odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek; właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Zgodnie z Artykułem 11 ust. 6 Konwencji, uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie.

W świetle powyższego, Odsetki wypłacane przez Pożyczkobiorców na rzecz Spółki, uznać należy za odsetki powstające w Polsce. Odsetki takie mogą być opodatkowane w Polsce, jednakże, jeżeli osoba uprawniona do odsetek (tekst jedn.: Spółka) ma siedzibę w Wielkiej Brytanii, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 Konwencji, użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Konwencji.

Definicja "odsetek" na mocy Konwencji obejmuje dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, tj. obejmuje wynagrodzenie za korzystanie z udostępnionego kapitału (pożyczonych pieniędzy). Jednocześnie, definicja ta nie obejmuje wynagrodzenia za usługi inne niż udostępnienie kapitału, na przykład prowizji, które stanowią wynagrodzenie za czynności administracyjne wykonywane w związku i w celu udzielenia pożyczki. Należy także zaznaczyć, że w Polsce obowiązuje ograniczenie ustawowe dotyczące wysokości dopuszczalnych odsetek od pożyczek. Kodeks cywilny w art. 359 § 21 stanowi, że maksymalna wysokość odsetek w stosunku rocznym nie może przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Jednocześnie, ograniczenie to nie obejmuje prowizji, stanowiących odrębny od odsetek strumień wynagrodzenia dla pożyczkodawcy. Dodatkowo, także art. 21 ust. 1 ustawy CIT, zawierający katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym, obejmuje swoim zakresem odsetki, natomiast nie obejmuje prowizji i innych opłat wymienionych w stanie faktycznym.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, Prowizja za udzielenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym w Polsce.

Definicja odsetek na gruncie Konwencji oraz ustawy CIT nie obejmuje także Opłat Nieterminowych, gdyż nie stanowią one wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, lecz opłaty o charakterze windykacyjnym.

c. Brak płatnika

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1 a-I e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Artykuł 26 ust. 7 ustawy CIT stanowi, że wypłata, o której mowa m.in. w ust. 1, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.

Pożyczkobiorcy uzyskują i spłacają pożyczki jako konsumenci w rozumieniu ustawy o kredycie konsumenckim. Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o kredycie konsumenckim, odwołującej się do kodeksu cywilnego, konsument jest to osoba fizyczna dokonująca z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy CIT zryczałtowany podatek dochodowy od wypłat określonych m.in. w art. 21 ust. 1 obowiązani są pobierać jako płatnicy osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami.

Pożyczkobiorcy, zaciągając pożyczkę, działają jako konsumenci, co stanowi wprost umowa pożyczki. Zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim, przez konsumenta rozumie się konsumenta w rozumieniu Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z art. 22 (1) Kodeksu cywilnego, za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

W związku z tym, że Pożyczkobiorcy w zakresie zaciąganych pożyczek nie mieszczą się w katalogu określonym w art. 26 ust. 1 ustawy CIT, nie są zobowiązani do działania w charakterze płatnika, oraz pobierania podatku zryczałtowanego. Podatek ten powinna więc wpłacać Spółka samodzielnie na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl