IPPB5/4510-220/15-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek członkowskich - jest prawidłowe.

W dniu 11 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek członkowskich.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się transportem i magazynowaniem ropy naftowej i produktów naftowych oraz świadczeniem usług telekomunikacyjnych. Spółka zatrudnia ponad 800 osób. Należy do grupy podmiotów o znaczeniu strategicznym dla kraju, mających swój udział w zapewnieniu bezpieczeństwa energetycznego. Spółka podejmuje działania mające na celu rozwój dotychczasowej działalności, zabiega o udział w tworzeniu prawa dla sektora naftowego.

W związku z tym zgłosiła akces i została przyjęta w poczet Członków Y. (dalej: "organizacje"). Y. jest związkiem reprezentującym interesy naftowych firm członkowskich działających na polskim rynku, jest otwarta dla wszystkich firm z sektora naftowego.

Jednym z najważniejszych celów tej organizacji jest zrównoważone tworzenie i kształtowanie konkurencyjnego rynku paliwowego w Polsce, miedzy innymi poprzez działania na rzecz wprowadzenia zgodnych z prawem Unii Europejskiej zasad prowadzenia działalności gospodarczej oraz równych praw dla wszystkich uczestników polskiego rynku paliwowego. Organizacja ta koncentruje się również na koordynowaniu współpracy pomiędzy firmami członkowskimi na rzecz najwyższej jakości produktów i usług, biorąc sobie za cel tworzenie wśród polskiej opinii publicznej pozytywnego wizerunku firm działających w branży naftowej poprzez koordynację i wspieranie wszelkich działań z obszaru odpowiedzialnego biznesu.

Również V. w swojej działalności zajmuje się opiniowaniem założeń i projektów rozwiązań legislacyjnych dla członków Izby, polskiego rządu i parlamentu, instytucji organizacji międzynarodowych, oraz gospodarczo-politycznych związków państw, w tym Unii Europejskiej w zakresie dotyczącym przemysłu chemicznego. Reprezentuje interesy członków Izby wobec organów administracji państwowej, związków zawodowych i w kontaktach z innymi organizacjami i władzami oraz wobec instytucji, organizacji i struktur ponadpaństwowych, w tym Unii Europejskiej.

Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej - powołana w 1989 organizacja pracodawców w Polsce, działająca w obszarach związanych z rozwojem przedsiębiorczości, wzrostem gospodarczym kraju i w kwestiach społecznych. Podstawowym zadaniem organizacji jest ochrona praw i reprezentowanie interesów, w tym gospodarczych, zrzeszonych członków wobec związków zawodowych, organów władzy i administracji rządowej oraz organów samorządu terytorialnego. Ma ona prawo opiniowania założeń i projektów aktów prawnych w zakresie praw i interesów związków pracodawców. Działa także w oparciu o ratyfikowane przez Polskę konwencje międzynarodowe, dotyczące pracodawców i pracobiorców jako partnerów społecznych.

Jest aktywnym uczestnikiem dialogu społecznego w ramach obrad komisji sejmowych i komisji senackich, przy pracach decyzyjnych i doradczych gremiów różnych szczebli administracji państwowej, Komitetów monitorujących wykorzystywanie funduszy Unii Europejskiej, a także w ramach Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno - Gospodarczych. Analizuje i opiniuje projekty aktów prawnych oraz regulacji, określających sposób dystrybucji unijnych pieniędzy wśród polskich przedsiębiorców. Od dwudziestu lat jest członkiem Międzynarodowej Organizacji Pracy.

Pracodawcy RP podejmują inicjatywy na rzecz przedsiębiorczości, innowacyjności, wykorzystaniu nauki dla potrzeb gospodarki, a także w obszarze stanowienia prawa. Od marca 2009 r. w ramach organizacji działa Q., będące pierwszym tego typu przedsięwzięciem w Polsce. Podstawowym celem Q. jest zapewnienie przedsiębiorcom jak najwcześniejszej informacji o projektach aktów prawnych (zarówno ustaw jak i rozporządzeń), dotyczących zagadnień społeczno - gospodarczych, monitorowanie wszystkich etapów prac legislacyjnych zarówno w Ministerstwach, Rządzie, Sejmie i Senacie oraz wzmocnienie mechanizmu konsultacji społecznych (stąd możliwość szerokiego opiniowania przez Członków organizacji projektów aktów prawnych będących w jego bazie).

Wszystkie ww. organizacje, jak wynika z ich statutów, prowadzą działalność w oparciu o Ustawę o organizacjach pracodawców z dnia 23 maja 1991 r. (Dz. U. 55, poz. 235 z późn. zm.). W związku z przynależnością Spółki do ww. organizacji zobowiązani jesteśmy uiszczać składki na rzecz tych organizacji. Mając na względzie przepisy u.p.d.o.p - art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c, naszym zdaniem składki płacone przez Spółkę na rzecz tych organizacji stanowią koszty uzyskania przychodów do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opłacone dotychczas oraz płacone w następnym okresie przez Spółkę składki na rzecz organizacji: Pracodawcy Rzeczypospolitej Polskiej, V. oraz Y. stanowią dla Spółki koszty uzyskania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które:

* zostały poniesione przez podatnika,

* ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),

* nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przynależność do ww. organizacji ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, ponieważ:

* pozwala na uczestnictwo w działaniach na rzecz wprowadzenia zgodnych z prawem Unii Europejskiej zasad prowadzenia działalności gospodarczej oraz równych praw dla wszystkich uczestników polskiego rynku paliwowego,

* daje możliwość śledzenia planowanych zmian prawa, opiniowania założeń i projektów rozwiązań legislacyjnych dla członków Izby, polskiego rządu i parlamentu, instytucji organizacji międzynarodowych oraz gospodarczo - politycznych związków państw, w tym Unii Europejskiej w zakresie dotyczącym przemysłu chemicznego, zgłaszania uwag i wniosków w tym obszarze,

* zapewnia jak najwcześniejszy dostęp do informacji o projektach aktów prawnych (zarówno ustaw jak i rozporządzeń), dotyczących zagadnień społeczno - gospodarczych, monitorowanie wszystkich etapów prac legislacyjnych zarówno w Ministerstwach, Rządzie, Sejmie i Senacie oraz wzmocnienie mechanizmu konsultacji społecznych.

Wprawdzie art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy wyłącza z kosztów uzyskania przychodów składki na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z informacją zawartą w statutach tych organizacji działają one na podstawie ustawy z dnia 3 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców.

Mając na uwadze powyższe, uważamy, że Spółka powinna mieć prawo do zaliczania przedmiotowych składek do kosztów uzyskania przychodów-jednak wyłącznie do wysokości wskazanego powyżej limitu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego związek z przychodem lub zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:

* składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że górną granicę składki określi minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. a ustawy) oraz

* składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne (art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy).

Wyżej wymieniony przepis art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c jest wyjątkiem od ogólnej reguły zapisanej w art. 16 ust. 1 pkt 37, zgodnie z którą za koszty uzyskania przychodów nie uważa się składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa i jako taki musi być interpretowany ściśle.

Jednym z wyjątków od zasady niezaliczania do kosztów uzyskania przychodów składek w organizacjach, w których członkostwo jest dobrowolne (fakultatywne), są składki (w określonym tym przepisem limicie) na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odrębnymi ustawami, o których mowa w powołanym przepisie, są np. ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. z 1991 r. Nr 55, poz. 235 z późn. zm.), czy też inne ustawy regulujące działalność samorządowych organizacji przedsiębiorców. Zatem organizacjami, o których mowa w omawianym przepisie są zasadniczo te z nich, które ze swej natury mogą zrzeszać tylko przedsiębiorców i pracodawców, jak np. organizacje przewidziane w ustawie z dnia 22 marca 1989 r. o rzemiośle (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 979 z późn. zm.), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o izbach gospodarczych (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 710 z późn. zm.), ustawie z dnia 30 maja 1989 r. o samorządzie zawodowym niektórych przedsiębiorców (Dz. U. z 1989 r. Nr 35, poz. 194 z późn. zm.).

W konsekwencji, aby wydatek na opłacenie przedmiotowych składek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki:

* wydatek powinien być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

* organizacja, na rzecz której opłacane są składki, zrzesza przedsiębiorców i pracodawców,

* organizacja ta działa na podstawie odrębnych ustaw (właściwych ze względu na wskazaną w przepisie cechę przynależności do danej kategorii).

W stanie faktycznym Spółka wskazała, że podejmuje działania mające na celu rozwój dotychczasowej działalności, w związku z czym zabiega o udział i została przyjęta w poczet Członków Y.

Wszystkie ww. organizacje na rzecz których Wnioskodawca uiszcza składki członkowskie, prowadzą działalność w oparciu o ustawę o organizacjach pracodawców z dnia 23 maja 1991 r. (Dz. U. 55, poz. 235 z późn. zm.).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka spełnia warunki, określone w przywołanym powyżej przepisie art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie, że organizacje, na rzecz których opłaca składki, działają na podstawie odrębnej ustawy (ustawa o organizacjach pracodawców) i zrzeszają przedsiębiorców a członkostwo w nich ma charakter dobrowolny.

Ponadto, Spółka wykazała, że przynależność do ww. organizacji wiąże się z wieloma korzyściami dla niej, w szczególności wydatki z tytułu składki członkowskiej mają na celu rozwój dotychczasowej działalności Spółki.

Wobec powyższego, wydatki na opłacenie składek na rzecz Y, V. oraz Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tym samym, skoro składki są płacone na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c, to składki na rzecz tych organizacji stanowią koszty uzyskania przychodów.

Podsumowując, składki na rzecz organizacji, o których mowa w opisie sprawy, mogą być rozpoznawane jako koszt uzyskania przychodów do wysokości limitu określonego w art. 16 ust. 1 pkt 37 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.