IPPB5/423-98/09-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2009 r. (data wpływu 27 lutego 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu ubezpieczenia podwykonawców - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 lutego 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu ubezpieczenia podwykonawców. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 marca 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi logistyczno - spedycyjne. Do wykonywania usług przewozu towarów zatrudnia podwykonawców - przewoźników na podstawie umów cywilnoprawnych, którzy świadczą usługi wyłącznie dla Spółki. Firma ubezpiecza przewoźników ubezpieczeniem od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW). Ubezpieczenie to zapewnia ochronę w zakresie nieszczęśliwych wypadków i śmierci w trakcie świadczenia usług przez przewoźników na rzecz naszej Wnioskodawcy. Polisa jest bezimienna, Spółka podaje tylko liczbę osób do objęcia ubezpieczeniem. Ubezpieczającym jest Wnioskodawca, a ubezpieczonym przewoźnicy, kierowcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione na ubezpieczenie NNW dla przewoźników są kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki, koszty poniesione na ubezpieczenie NNW dla przewoźników stanowią koszty uzyskania przychodu. Dbałość o przewoźników i kierowców wpływa na silną więź i lepszą współpracę ukierunkowaną na obsługę klientów Spółki. Wnioskodawca zapewnia sobie stałą współpracę z przewoźnikami na wyłączność, eliminuje ryzyko rotacji przewoźników i pogorszenie przez to jakości obsługi klienta. Powyższe czynniki mają bezpośredni wpływ na zadowolenie klientów z obsługi i wpływają na wzrost przychodów w firmie.

Obowiązek ubezpieczenia podwykonawców - przewoźników od następstw nieszczęśliwych wypadków nie wynika z zapisów w umowach cywilnoprawnych.

W umowie ubezpieczenia Spółka występuje jako ubezpieczający zawierający ubezpieczenia na rzecz osoby trzeciej. Ubezpieczenie to jest motywacją do utrzymania stałej współpracy z przewoźnikami oraz zapewnienie wysokiej jakości ich usług. Ma to bezpośredni związek z jakością usług spedycyjno-logistycznych naszej firmy oraz wpływa na pozyskiwanie nowych klientów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 805 § 1 oraz art. 805 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W przypadku ubezpieczenia osobowego świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Ustawodawca w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 z późn. zm.) wymienia w ust. 1 działu II ("Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe"): "ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej:

Zbiorowe ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW) zawierane jest przez przedsiębiorstwa, instytucje i inne organizacje, osoby prowadzące działalność gospodarczą na rachunek określonej w umowie grupy.

Ochrona ubezpieczeniowa co do zasady obejmuje trwałe następstwa nieszczęśliwych wypadków.

Ubezpieczenie NNW kierowców nie ma statusu ubezpieczenia obowiązkowego w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 z późn. zm.).

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż obowiązek ponoszenia wydatków z tytułu ubezpieczenia NNW nie wynika również ze stosunków umownych łączących Wnioskodawcę z podwykonawcami.

Należy jednocześnie stwierdzić, iż opisane we wniosku ubezpieczenie podwykonawców ma charakter osobowy i nie dotyczy ochrony interesu majątkowego Wnioskodawcy.

Przechodząc na płaszczyznę prawa podatkowego należy wskazać, iż zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Zatem, aby dany wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodu muszą być spełnione następujące przesłanki:

Trzeba pamiętać przy tym, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi z tej okoliczności skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Dlatego podatnik chcąc zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z określonego tytułu, powinien wykazać istnienie związku przyczynowo - skutkowego, wymienionego powyżej w pkt 4.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie wykazał, iż wydatki z tytułu ubezpieczenia NNW podwykonawców zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, ewentualnie zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub mogą mieć inny wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

Podkreślić należy, iż bezumownie poniesione wydatki na rzecz osób trzecich nie mają charakteru motywacyjnego, lecz przeważnie charakter reprezentacyjny. Wydatki z tytułu ubezpieczeń NNW dla podwykonawców są przejawem dbałości o wizerunek przedsiębiorstwa (czyli są to działania w zakresie "public relations"), a nie o jakość świadczonych przez podwykonawców usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka:

* nie była zobowiązana do poniesienia przedmiotowych kosztów ubezpieczenia,

* brak jest umów pomiędzy podatnikiem, a poszczególnymi podwykonawcami, dokumentujących obowiązek poniesienia przedmiotowych wydatków,

* wydatki z tytułu ubezpieczenia NNW podwykonawców nie mają charakteru motywacyjnego, gdyż nie mają wpływu na jakość lub ilość świadczonych usług logistyczno - spedycyjnych.

W rezultacie należy uznać, iż koszty poniesione na ubezpieczenie NNW dla przewoźników nie są kosztem uzyskania przychodu, z uwagi na brak wypełnienia wyżej wymienionych ogólnych przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zauważyć jednocześnie należy, iż do instytucji interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, przewidzianej w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), mają zastosowanie przepisy zakreślone w zamkniętym katalogu określonym w art. 14h tej ustawy. W konsekwencji do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym (w tym dowodowym). Stąd Organ podatkowy w postępowaniu w powołanym trybie jest ograniczony przedmiotowo do opisu stanu faktycznego (lub zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Warto jednak przy tym zauważyć, iż zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód (w postępowaniu podatkowym) należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.