IPPB5/423-968/14-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2014 r. (data nadania 5 października 2014 r., data wpływu 7 października 2014 r.) oraz piśmie z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-968/14-2/AS z dnia 14 listopada 2014 r. (data nadania 17 listopada 2014 r., data odbioru 19 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymanego dofinansowania projektów 1 i 2 (pytanie nr 1) - jest prawidłowe,

* wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu projektów 1 i 2 (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 5 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymanego dofinansowania projektów 1 i 2 (pytanie nr 1),

* wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu projektów 1 i 2 (pytanie nr 2).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca podpisał z Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowy o dofinansowanie dwóch projektów w ramach Działania 4.3 Kredyt technologiczny osi priorytetowej 4 "Inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia" Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013. Umowa o dofinansowanie została podpisana na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz, 730 z późn. zm.). Po spełnieniu warunków wynikających z Umowy, Wnioskodawca otrzyma dofinansowanie w formie premii technologicznej będącej refundacją poniesionych wydatków kwalifikowanych, przy czym 15% kwoty premii zostanie przekazane w formie dotacji celowej, a 85% kwoty dofinansowania będzie stanowić płatność z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wydatki kwalifikowane są to wydatki poniesione na budowę i zakup środków trwałych w ramach projektu objętego wnioskiem o dofinansowanie.

Dofinansowanie z Banku Gospodarstwa Krajowego następuje bezpośrednio na rachunek Wnioskodawcy w banku kredytującym na poczet spłaty kapitału kredytu technologicznego wykorzystanego przez Wnioskodawcę, przy czym Wnioskodawca nie może inaczej zadysponować kwotą dofinansowania, tj. dofinansowanie zawsze pomniejsza kapitał kredytu technologicznego.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka doprecyzowała, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymane dofinansowanie będzie stanowić przychód zwolniony z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy odpisy amortyzacyjne środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu nie będą stanowić koszów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1)

umowy o dofinansowanie zostały podpisane na podstawie ustawy z 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 z późn. zm.). 15% kwoty premii technologicznej zostanie przekazane w formie dotacji celowej, a 85% kwoty dofinansowania będzie stanowić płatność z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Zgodnie z art. 9 ust. 7 ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, premia technologiczna dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych traktowana jest jako zwrot przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Otrzymana kwota dofinansowania stanowić będzie przychód podatkowy Spółki w dacie jej otrzymania (art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p.). Przychód ten jednak korzystać będzie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

Do zwolnienia otrzymanej przez Spółkę kwoty dofinansowania zastosowanie znajdzie art. 17 ust. 1 pkt 47 i art. 17 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.p., w myśl których wolne od podatku są odpowiednio:

* dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach;

* płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Środki pochodzące ze środków krajowych, czyli z budżetu państwa wypłacane przez Bank Gospodarstwa Krajowego korzystać będą ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 u.p.d.o.p., natomiast kwota wsparcia wypłacana w formie płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (środki przelewane przez Bank) zwolniona będzie z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.p.

Uwzględniając powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymana kwota dofinansowania w postaci premii technologicznej będzie stanowić przychód zwolniony od opodatkowania.

Ad. 2)

Wnioskodawca w ramach projektów ponosił i nadal ponosi wydatki na zakup środków trwałych, które w części zostały sfinansowane środkami własnymi, a w części - kredytem technologicznym, który po spełnieniu kryteriów zapisanych w umowie o dofinansowanie, w części kapitałowej zostanie pomniejszony przez wypłatę premii technologicznej.

Wnioskodawca po oddaniu do użytkowania środków trwałych będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16 m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym kwota amortyzacji odpowiadająca dofinansowaniu nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48, gdyż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z tym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części, która m.in. została podatnikowi w jakiejkolwiek formie zwrócona.

Zatem wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych objęte są zakresem przedmiotowym wskazanego art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p.

Uwzględniając powyższe, gdy wartość poniesionych przez Spółkę wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych zostanie częściowo zwrócona, to stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p., dotyczące ich odpisy amortyzacyjne (których podstawę stanowi ustalona zgodnie z przepisami wartość początkowa, która nie ulega korekcie w związku z otrzymaniem dotacji) będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

* zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymanego dofinansowania projektów 1 i 2 (pytanie nr 1), jest prawidłowe,

* wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu projektów 1 i 2 (pytanie nr 2), jest prawidłowe.

Ad. pytanie nr 1)

Rozważając charakter dofinansowania otrzymanego przez Spółkę jako Beneficjenta "środków europejskich" na realizację dwóch projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 1 - Badanie i Rozwój Nowoczesnych Technologii, 4 - Inwestycje w Innowacyjne Przedsięwzięcia, Działanie 4.3 Kredyt technologiczny, należy odnieść się do regulacji ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.), która z dniem 1 stycznia 2010 r. wprowadziła szereg zmian w zakresie przepływu środków przeznaczonych na finansowanie programów operacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o "środkach europejskich" - rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

Stosownie do art. 5 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b.

W tym miejscu wskazać należy, że funduszami strukturalnymi są fundusze tworzone w budżecie Wspólnoty Europejskiej umożliwiające pomoc w restrukturyzacji i modernizacji gospodarki krajów członkowskich drogą interwencji w kluczowych sektorach i regionach (poprawa struktury). Są one wskazane w rozporządzeniu Rady (WE) Nr 1083/2006 z 11 lipca 2006 r. ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającym rozporządzenie (WE) Nr 1260/1999 (Dz.Urz.UE.L 210 z 31 lipca 2006 r., s. 25 z późn. zm.).

W latach 2007-2013 działały dwa fundusze strukturalne:

1. Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (rozporządzenie (WE) Nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1783/1999; Dz.Urz.UE.L 210 z 31 lipca 2006 r., s. 1 z późn. zm.).

2. Europejski Fundusz Społeczny (rozporządzenie (WE) Nr 1081/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1784/1999; Dz.Urz.UE.L 210 z 31 lipca 2006 r., s. 12 z późn. zm.).

W analizowanej sytuacji część dofinansowania projektów 1 i 2 (85%) stanowi płatności z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Są to zatem środki pochodzące z funduszu strukturalnego, o którym stanowi art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych. Natomiast 15% dofinansowania wypłacane jest w formie dotacji celowej.

Na podstawie art. 111 pkt 16 ustawy o finansach publicznych, dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są środki europejskie i środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a i b, na realizację projektów pomocy technicznej oraz środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. c i d oraz pkt 6, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa.

Z kolei na mocy art. 112 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich (...).

Zgodnie z art. 117 ust. 1 omawianej ustawy, budżet środków europejskich jest rocznym planem dochodów i podlegających refundacji wydatków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z wyłączeniem środków przeznaczonych na realizację projektów pomocy technicznej oraz środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 4 lit. b tiret drugie.

W budżecie środków europejskich ujmuje się:

Dochody i wydatki budżetu środków europejskich ujmuje się w ustawie budżetowej.

Programy finansowane z udziałem środków europejskich są ujmowane w załączniku do ustawy budżetowej (art. 121 ust. 1 ustawy o finansach publicznych).

W myśl art. 124 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa dzielą się m.in. na dotacje i subwencje (pkt 1) oraz wydatki na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2, w tym wydatki budżetu środków europejskich (pkt 6).

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych (art. 126 ustawy o finansach publicznych). Z kolei, dotacjami celowymi są środki przeznaczone m.in. na współfinansowanie realizacji programów finansowanych z udziałem środków europejskich (art. 127 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 186 ustawy o finansach publicznych, wydatki na realizację programów i projektów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, mogą być przeznaczone na:

Na mocy art. 188 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawą dokonania płatności na rzecz beneficjenta jest zlecenie płatności wystawione przez instytucję, z którą beneficjent zawarł umowę o dofinansowanie projektu, oraz pisemna zgoda dysponenta części budżetowej na dokonanie płatności, z zastrzeżeniem, że w przypadku gdy projekt realizuje instytucja zarządzająca lub instytucja pośrednicząca będąca zarządem województwa lub przez zarząd województwa upoważniona, zlecenia płatności są wystawiane przez zarząd województwa.

Instytucja, o której mowa w ust. 1, informuje właściwego dysponenta części budżetowej o zleceniach płatności przekazywanych do Banku Gospodarstwa Krajowego, a w przypadku programów finansowanych z udziałem środków europejskich, dla których instytucją zarządzającą lub pośredniczącą jest zarząd województwa, także zarząd województwa (art. 188 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 192 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, Minister Finansów przekazuje na rachunki w Banku Gospodarstwa Krajowego środki na płatności na rzecz beneficjentów, a w przypadku Wspólnej Polityki Rolnej - na rzecz agencji płatniczych, o których mowa w odrębnych ustawach.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka finansowany jest ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa. Środki pochodzące z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego wypłacane są przez Ministerstwo Finansów - środki te przelewane są z rachunku prowadzonego w Banku Gospodarstwa Krajowego, natomiast środki pochodzące z budżetu państwa wypłacane są przez Ministerstwo Gospodarki.

Na mocy ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730, z późn. zm.), znowelizowanej ustawą z dnia 3 lutego 2011 r. o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 85, poz. 457), przedsiębiorcy wdrażający nowe technologie mogą otrzymać wsparcie ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego.

Wsparciem dla przedsiębiorcy jest premia technologiczna stanowiąca spłatę części kapitału kredytu technologicznego, udzielonego przez bank komercyjny. Środki własne przedsiębiorcy muszą stanowić nie mniej niż 25% kosztów kwalifikowanych inwestycji technologicznej finansowanej z kredytu technologicznego. Beneficjentem pomocy mogą być podmioty gospodarcze mające siedzibę (osoby fizyczne - miejsce zamieszkania) na terenie RP i spełniające kryteria mikro, małego lub średniego przedsiębiorcy, zgodnie z Rozporządzeniem KE 800/2008 oraz posiadające zdolność kredytową.

Wsparcie finansowe przeznaczone jest na realizację inwestycji technologicznych, mających na celu zakup i wdrożenie nowej technologii lub wdrożenie własnej nowej technologii stosowanej na świecie nie dłużej niż 5 lat oraz uruchomienie na jej podstawie wytwarzania nowych lub znacząco ulepszonych towarów, procesów lub usług.

Udział premii technologicznej w wartości kosztów kwalifikowanych, poniesionych ze środków kredytu technologicznego lub udziału własnego przedsiębiorcy, ustalany jest zgodnie z pułapami określonymi w mapie pomocy regionalnej (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r., Dz. U. Nr 190, poz. 1402).

Odnosząc się do konsekwencji podatkowych otrzymanego dofinansowania wskazać należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zatem w świetle przywołanego przepisu dofinansowanie otrzymane przez Spółkę jako Beneficjenta "środków europejskich" na realizację dwóch projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 1 - Badanie i Rozwój Nowoczesnych Technologii, 4-Inwestycje w Innowacyjne Przedsięwzięcia, Działanie 4.3 Kredyt technologiczny - co do zasady - będą stanowiły przychód Wnioskodawcy w dacie ich otrzymania dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Przychodem są bowiem przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Podkreślić przy tym należy, że sposób wypłaty czy okresowych rozliczeń pieniędzy z uwagi na specyfikę unijnych środków pomocowych ma charakter swoistych "rozwiązań technicznych" udzielanej pomocy w zakresie wypłat i rozliczeń dotacji, co potwierdza stosowna regulacja ustawowa w materii finansów publicznych.

Nie można przy tym poszczególnych transz środków finansowych, wypłacanych zgodnie z obowiązującym na podstawie zawartej umowy o dofinansowanie harmonogramem, traktować jako "zaliczek" lub wyodrębnionych "otrzymywanych dotacji".

Jednakże uwzględniając przepisy art. 17 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnośnie zwolnienia od podatku trzeba wskazać, że dofinansowanie na realizację dwóch projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 1 - Badanie i Rozwój Nowoczesnych Technologii, 4 - Inwestycje w Innowacyjne Przedsięwzięcia, Działanie 4.3 Kredyt technologiczny, otrzymane przez Spółkę z PO Innowacyjna Gospodarka będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców.

Należy zatem stwierdzić, że środki finansowe, które otrzymuje Spółka w postaci dofinansowania na realizację dwóch projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 1 - Badanie i Rozwój Nowoczesnych Technologii, 4 - Inwestycje w Innowacyjne Przedsięwzięcia, Działanie 4.3 Kredyt technologiczny, stanowią dla Wnioskodawcy przychód podlegający zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, w oparciu o opisane we wniosku zdarzenia przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że środki pomocowe, które Spółka otrzymuje na realizację dwóch projektów dofinansowanych ze środków Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, Oś priorytetowa 1 - Badanie i Rozwój Nowoczesnych Technologii, 4 - Inwestycje w Innowacyjne Przedsięwzięcia, Działanie 4.3 Kredyt technologiczny, stanowią dla Wnioskodawcy przychód podlegający zwolnieniu z opodatkowania:

* w części dotyczącej współfinansowania krajowego ("dotacja celowa") - na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

* w części dotyczącej środków europejskich ("płatności") - na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Uwzględniając charakter "środków europejskich", uregulowanych w formie budżetu środków europejskich jako odrębna część budżetu państwa i wypłacanych w dwóch formach: płatności i dotacji celowej należy stwierdzić, że opisane we wniosku dofinansowanie otrzymane przez ska z PO Innowacyjna Gospodarka stanowi dla Wnioskodawcy przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie ww. przepisów prawa.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia przedmiotowego z opodatkowania na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 i 52 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych otrzymanego dofinansowania projektów 1 i 2 (pytanie nr 1), należało uznać za prawidłowe.

Ad. pytanie nr 2)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, za koszt uzyskania przychodu uznaje się każdy wydatek, który spełni łącznie następujące warunki: ma związek z uzyskanym bądź spodziewanym przychodem oraz nie został wymieniony w katalogu wyłączeń zawartym w art. 16 ust. 1.

Należy przy tym wskazać, że na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojęcie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określone zostało w art. 16a oraz art. 16b tej ustawy przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznawane są za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji. Natomiast w art. 16c tej ustawy wymieniono składniki majątku uznawane również za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które jednak amortyzacji nie podlegają.

Definicje te zostały więc dla celów podatkowych ściśle powiązane z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środków trwałych (art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Stosownie do art. 16d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.

Spółka jest zatem uprawniona do amortyzacji środków trwałych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi przedmiotowe składniki majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Należy zaznaczyć przy tym, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Przepisy, do których odsyła ustawa podatkowa to ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330, z późn. zm.), która reguluje materię związaną z zasadami prowadzenia dokumentacji księgowej i w związku z tym nie może być bezpośrednio stosowana w sprawach podatkowych. Przepisy ustawy o rachunkowości nie są przepisami "podatkowotwórczymi". Przepisy te nie mogą modyfikować obowiązków podatkowych, gdyż ich funkcja polega na wskazaniu zasad ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych i odpowiadających im operacji finansowych.

W myśl przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia, czyli kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a (tekst jedn.: gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przytoczonego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej ich części, która m.in. została podatnikowi w jakiejkolwiek formie zwrócona. Oznacza to, że wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych wchodzą w zakres postanowień powołanego art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy.

Zatem wszelkie wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, pokryte dotacjami, środkami pieniężnymi stanowiącymi zwrot podatnikowi wydatków poniesionych na ich nabycie, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Ograniczenia w zakresie zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów zawarte w ww. przepisach nie odnoszą się do daty otrzymania przez podatnika refundacji wydatków, ani daty wyłączenia z kosztów podatkowych wydatków i kosztów zrefundowanych podatnikowi.

Powołany przepis znajduje bowiem zastosowanie także w sytuacji, gdy wydatki na wytworzenie środka trwałego zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane, z dotacji. Podkreślić przy tym należy, że sposób wypłaty czy okresowych rozliczeń pieniędzy z uwagi na specyfikę unijnych środków pomocowych ma charakter swoistych "rozwiązań technicznych" udzielanej pomocy w zakresie wypłat przyznanej dotacji i rozliczeń środków pomocowych wynikających z odrębnych regulacji.

W kontekście tych przepisów odnośnie ewentualnego obowiązku dokonania korekty kosztów w postaci odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych po uzyskaniu wsparcia finansowego w formie dotacji unijnej na zakup środków trwałych istotny jest moment zawarcia umowy przez podatnika w sprawie uzyskania takiej dotacji.

Sam fakt otrzymania środków pomocowych nie wpływa przy tym na wartość początkową środków trwałych nabytych ze środków pomocowych oraz środków własnych.

Środki trwałe związane z otrzymanymi środkami pomocowymi będą amortyzowane w całości, z tym, że część odpisów amortyzacyjnych nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od tej ich części, która została mu zwrócona w postaci dotacji unijnej.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenia przyszłe oraz przywołane powyżej przepisy prawa w rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu nie będą stanowić koszów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych środków trwałych w części odpowiadającej dofinansowaniu projektów 1 i 2, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.