IPPB5/423-967/14-4/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-967/14-4/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) uzupełnionego pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. (data nadania 23 grudnia 2014 r., data wpływu 29 grudnia 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-967/14-2/RS z dnia 11 grudnia 2014 r. (data nadania 11 grudnia 2014 r., data doręczenia 16 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek i prowizji od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntu oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek i prowizji od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntu oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: "p.d.o.p.") od całości osiąganych dochodów. Głównym profilem działalności Wnioskodawcy jest działalność deweloperska, obejmująca m.in. zakup gruntu pod przedsięwzięcie deweloperskie, przygotowanie oraz przeprowadzenie budowy obiektów budownictwa mieszkaniowego lub innych, a następnie ich sprzedaż na rzecz klientów.

W związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi oraz będzie ponosić szereg kosztów, które obejmują m.in. koszty nabycia i utrzymania gruntu, na którym prowadzone będzie przedsięwzięcie deweloperskie oraz koszty realizacji samej budowy obejmujące materiały i robociznę. Nabycie gruntów finansowane może być ze środków zewnętrznych (kredytów i pożyczek). Sama budowa również może być finansowana w całości bądź w części ze środków zewnętrznych (kredytów i pożyczek). Wnioskodawca ponosić będzie koszty obsługi takiego finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek i kredytów, które zasadniczo, dla etapów podlegających aktywnym projektom deweloperskim, dla celów rachunkowych ujmowane są niezależnie od ich zapłaty jako element kosztu wytworzenia zapasów. Dla etapów, dla których w danym okresie nie są prowadzone prace deweloperskie, koszty te rozliczane są na bieżąco w rachunek zysków i strat.

W okresie realizacji budowy, koszty nabycia gruntu oraz koszty wytworzenia lokali mieszkalnych i użytkowych będą aktywowane przez Wnioskodawcę jako roboty w toku. Nie będą zatem ujmowane jako środki trwałe w budowie (ani dla celów rachunkowych ani podatkowych). Wybudowane lokale ujmowane będą przez Wnioskodawcę jako towary handlowe przeznaczone do sprzedaży.

Realizacja danego przedsięwzięcia deweloperskiego może obejmować kilkuletnią perspektywę czasową (oddawane w etapach). Ponoszone na początku procesu budowlanego koszty związane np. z zakupem gruntu i jego finansowaniem (odsetki, prowizje) dotyczyć mogą różnych faz (etapów) tego przedsięwzięcia. Wybudowane w ramach jednego (etapu) projektu deweloperskiego lokale sprzedawane mogą być przez Spółkę w okresie przekraczającym jeden rok podatkowy.

W piśmie z dnia 23 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Sposób ujmowania dla celów rachunkowych kosztów obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego prowadzonego przez Wnioskodawcę zależy od tego, czy dla danego etapu prowadzone są prace deweloperskie.

a. W okresie gdy prowadzone są na projekcie prace deweloperskie, koszty obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów z reguły są ujmowane dla celów rachunkowych jako element kosztów wytworzenia zapasów.

b. Z kolei w pozostałych okresach, gdy nie są prowadzone prace deweloperskie, koszty obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów z reguły są odnoszone dla celów rachunkowych na bieżąco w rachunek zysków i strat.

2. Z powyższego sposobu rozliczania kosztów obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów dla celów rachunkowych jednoznacznie wynika, że:

a. W trakcie etapu w którym prowadzone są prace deweloperskie, ujmowanie kosztów finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów z reguły nie zależy od momentu ich zapłaty, gdyż stanowią one element kosztu wytworzenia zapasów.

b. W odniesieniu do etapów, dla których nie są prowadzone prace deweloperskie, rozliczanie kosztów obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów z reguły odbywa się na bieżąco (w dacie poniesienia).

Wnioskodawca podkreślił, że powyższe wyjaśnienia dotyczą sposobu ujmowania przez Spółkę kosztów obsługi finansowania zewnętrznego w postaci odsetek i prowizji od zaciągniętych pożyczek/kredytów dla celów rachunkowych. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozliczania powyższych kosztów na gruncie przepisów podatkowych, zostało szczegółowo przedstawione w przedmiotowym wniosku o interpretację.

Spółka jednocześnie wskazała, że jej zdaniem, zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym we wniosku o interpretację, co potwierdzają liczne wyroki sądów administracyjnych (np. Wyrok NSA z 18.11.2011 - sygn. II FSK 864/10, Wyrok NSA z 2010.02.17 - sygn. II FSK. 1540/08: Wyrok NSA z 2010.05.18 - sygn. II FSK 1440/09), sposób ujmowania wydatków dla celów rachunkowych nie ma wpływu na sposób ich rozpoznawania dla celów podatkowych.

Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko w sprawne oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy odsetki od kredytów/ pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty.

2. Czy prowizje od kredytów/ pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Odsetki od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w momencie zapłaty/kapitalizacji odsetek.

Podniesiono, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej ustawa o p.d.o.p.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o p.d.o.p. do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się m.in. naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o p.d.o.p. stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Zgodnie z art. 4a pkt 1 ustawy o p.d.o.p. za inwestycje uważa się środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330 i 613, dalej: "ustawa o rachunkowości"). Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości przez środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Podniesiono, że jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, koszty związane z nabyciem gruntów i z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego oraz z ich finansowaniem ujmowane będą przez Wnioskodawcę dla celów rachunkowych jako roboty w toku, a po zakończeniu budowy jako towary przeznaczone do sprzedaży. Przede wszystkim, w okresie realizacji budowy, lokale te nie będą wykazywane przez Wnioskodawcę jako środki trwałe w budowie. W konsekwencji, lokale te nie spełniają definicji inwestycji, o których mowa w art. 4a pkt 1 ustawy o p.d.o.p. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowania nie znajdzie art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o p.d.o.p.

W opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie natomiast art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek od m.in. pożyczek (kredytów), a więc koszt uzyskania przychodów mogą stanowić jedynie odsetki zapłacone/skapitalizowane.

W opinii Wnioskodawcy, nieprawidłowe jest też zakwalifikowanie przedmiotowych odsetek jako kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p.

W opinii Wnioskodawcy, odsetki od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów i sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego nie mogą zostać powiązane z konkretnymi przychodami, zatem nie stanowią kosztów bezpośrednich w rozumieniu art. 15 ust. 4 ustawy o p.d.o.p. Zaciągnięte kredyty/pożyczki służą sfinansowaniu projektu deweloperskiego jako całości generujące przychody w dłuższym okresie. Inaczej jednak niż materiały budowlane czy robocizna, koszty finansowania nie są niezbędne do wytworzenia zapasu jakim jest budynek, bowiem w zależności od sytuacji projekt może być realizowany z własnych środków lub z zaliczek otrzymywanych od przyszłych nabywców. Obiektywnie zatem koszty finansowania jako takie nie zwiększają nam wartości budynku bowiem w przypadku ponoszenia ich bez prowadzenia prac na zakupionym gruncie działalność Spółki nie zmienia jego wartości.

W opinii Wnioskodawcy, wydatki takie jak np. zakup materiałów (np. cegieł, prętów) czy też wynagrodzenie dla firmy wykonawczej, tj. wydatki na towary i usługi z których wytwarzane są towary przez Wnioskodawcę (lokale przeznaczone do sprzedaży) i które obiektywnie przyczyniają się do wzrostu wartości zapasu, stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży tego zapasu. Natomiast odsetki od zaciągniętego finansowania zewnętrznego nie stanowią wydatków, z których wytwarzane są lokale będące przedmiotem sprzedaży. Stanowią one jedynie koszt finansowania działalności Spółki i nie są bezpośrednim źródłem przychodów z tej działalności. Finansowanie oraz koszty związane z finansowaniem stanowią funkcję poboczną w stosunku do kosztów wytworzenia lokali i nie powodują bezpośredniego powstania danego lokalu.

Ponadto, ponoszone na początku procesu budowlanego koszty finansowania dotyczyć mogą różnych faz (etapów) przedsięwzięcia, stąd nie sposób może być je w oczywisty sposób przypisać do konkretnego etapu budowy, która będzie przedmiotem sprzedaży w danym momencie przez Wnioskodawcę.

Przedmiotowe odsetki stanowią zatem koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, które powinny zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty/kapitalizacji.

Podniesiono, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzone m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2014 r., sygn. II FSK1527/12, gdzie stwierdzono: "Jeżeli więc pożyczki (kredyty) zaciągnięte zostały na działalność mającą na celu osiągnięcie przychodów, na przykład: budowanie mieszkań itp., jako towarów do sprzedaży, to tylko z woli ustawodawcy, w uwzględnieniu pośredniego związku z działalnością w celu osiągnięcia przychodów, a nie z racji bezpośredniego związku z uzyskaniem pożyczek (kredytów), chociażby działalności przychodowej środki z tych zobowiązań służyć miały, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a u.p.d.o.p., skapitalizowane odsetki są kosztami uzyskania przychodów.

Skapitalizowane odsetki od pożyczek (kredytów), tak samo jak różnice kursowe, nie stanowią wydatków, z których i na podstawie których wytwarzane są towary; pozostają bowiem w bezpośrednim związku tylko z określonymi operacjami pieniężnymi w obszarze kredytowania, nie są natomiast bezpośrednim źródłem finansowania przychodowej działalności wytwórczej.

Mając powyższe na uwadze - Naczelny Sąd Administracyjny orzekający w sprawie niniejszej ocenił, że: wartość skapitalizowanych odsetek oraz ujemnych różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zaciągniętych w celu wytworzenia towarów do sprzedaży, stanowi inny niż bezpośredni koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p."

Podniesiono też, że analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 139/10 oraz potwierdzone w interpretacji z dnia 12 marca 2014 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-31/14-2/RS oraz w interpretacji z dnia 18 sierpnia 2014 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB4/423-54/14/AM (w odniesieniu do odsetek od pożyczki przeznaczonej na zakup gruntu).

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że odsetki od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów i sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w momencie ich zapłaty.

Ad. 2.

Prowizje od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) jeśli nie są ujęte jako rezerwy albo bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

Wskazano, że uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie uznania prowizji od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntów oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodem jest analogiczne jak w przypadku uzasadnienia przedstawionego w pytaniu 1 powyżej.

Podniesiono, że zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p. za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podniesiono, że jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego prowizje od kredytów/pożyczek ujmowane będą przez Wnioskodawcę w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dokumentu w przypadku braku faktury (rachunku).

Zatem w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o p.d.o.p., prowizje powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na dzień, na który ujęto je w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) jeśli nie są ujęte jako rezerwy albo bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek i prowizji od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntu oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Na marginesie podkreślenia wymaga, że w przypadku zaliczania odsetek od kredytów/pożyczek przeznaczonych na zakup gruntu oraz sfinansowanie przedsięwzięcia deweloperskiego, w przedmiotowym przypadku należy mieć na względzie wyłączenia zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej wspólnika posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo wspólników posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego wspólnika osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 61 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam wspólnik posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec wspólników tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych wspólników oraz wobec spółki udzielającej pożyczki (kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni.

Stosownie natomiast do treści art. 16 ust. 7b tej ustawy, przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7, rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym, depozyt nieprawidłowy lub lokatę.

W odniesieniu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez Wnioskodawcę, należy wskazać, iż artykuł 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) stanowi, że źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są; Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego.

Katalog źródeł prawa zawarty w art. 87 Konstytucji wyraźnie wyklucza orzecznictwo sądów jako źródło prawa powszechnie obowiązującego, a zatem zasady konstytucyjne nie nadają orzecznictwu sądów administracyjnych mocy powszechnie obowiązującej.

Wskazać także należy, iż przedstawione we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych, zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odrębnych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl